1981 – Μόλις ένα χρόνο μετά το εξαιρετικό ντεμπούτο, ο “Prince of darkness” Ozzy, κυκλοφορεί το 2ο album του με τίτλο “Diary of a Madman”, μέσω της Jet Records. Πρόκειται για το τελευταίο album το οποίο ηχογραφήθηκε με τον αείμνηστο κιθαρίστα Randy Rhoads, πριν εκείνος χάσει τη ζωή του σε εκείνο το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα της 19ης Μαρτίου 1982.
Αν και ο μπασίστας Rudy Sarzo και ο ντράμερ Tommy Aldridge αναγράφονται στο booklet πως συμμετείχαν στις ηχογραφήσεις, η πραγματικότητα είναι άλλη. Στην αρχική έκδοση τα μέρη του μπάσου και των ντραμς έπαιξαν οι Bob Daisley και Lee Kerslake αντίστοιχα. Ο Aldridge έχει δηλώσει για το album: “Νομίζω ότι είναι αρκετά προφανές ότι δεν ακούγονται τα ντραμς μου σε αυτό το album. Ποτέ δεν ανέλαβα τα εύσημα για αυτήν την ηχογράφηση και πάντα τα έδινα στον Lee Kerslake, ο οποίος δικαίως τα αξίζει”.
Ο Daisley συνέβαλε σημαντικά στη σύνθεση τραγουδιών του album, έχοντας γράψει μέρος της μουσικής καθώς και τους περισσότερους στίχους. Ο Kerslake ισχυρίζεται ότι είχε επίσης συμβολή στη συγγραφή του album, ερμηνεύοντας ακόμη και βασικά φωνητικά σε ορισμένες από τις αρχικές ηχογραφήσεις κάποιων demo. “Το “Flying High Again” ήταν μια από τις ιδέες μου, το “Over the Mountain” ήταν μια άλλη” είχε δηλώσει κατά το παρελθόν. Οι δυο τους δεν έλαβαν τα εύσημα για τη συνεισφορά τους στη σύνθεση τραγουδιών, κάτι το οποίο οδήγησε σε μεταγενέστερη αγωγή και δικαστική διαμάχη.
Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, ο Kerslake είπε ότι τα μέλη της μπάντας δεν είχαν χρήματα για να ζήσουν, κάτι το οποίο τους ώθησε να προσεγγίσουν τη διοίκηση του management. Λίγο αργότερα, τόσο ο ίδιος όσο και ο Daisley απολύθηκαν. “Όλα πήγαιναν καλά”, είπε ο Kerslake. “Όταν ήρθε η Sharon (Osbourne) άρχισαν τα προβλήματα. Όταν άρχισε να διαχειρίζεται τα πράγματα και να αναλαμβάνει τον έλεγχο. Πριν από αυτή ήταν ο αδερφός της. Ανέλαβε η Sharon και για κάποιο διάστημα δεν είχαμε υποψιαστεί τίποτα μέχρι που φύγαμε διακοπές. Την επόμενη στιγμή, έκαναν πρόβες με τον Tommy Aldridge και τον Rudy Sarzo”.
1960 – Τα 61του χρόνια κλείνει ο Αμερικανός κιθαρίστας και τραγουδιστής Tommy Thayer, ο οποίος κάνει επιτυχημένη καριέρα με τους Kiss.
1967 – Γεννιέται στο Ιλινόις των Η.Π.Α. ο μπασίστας Steve Di Giorgio. Είναι γνωστός για τη συνεργασία του με πολλά heavy metal συγκροτήματα όπως οι Sadus (των οποίων ήταν ένας από τους συνιδρυτές), Death, Testament, Megadeth, Iced Earth, Autopsy, Obituary, Control Denied κτλ. Θεωρείται, κι όχι άδικα, ως ένας από τους κορυφαίους μπασίστες του χώρου και ένας από του πρώτους, αν όχι ο πρώτος, που έπαιξαν μπάσο χωρίς τάστα.
1969 – Το “Ummagumma” είναι το 4o album του αγγλικού ροκ συγκροτήματος Pink Floyd. Είναι ένα διπλό album το οποίο κυκλοφόρησε από τη Harvest Records. Ο πρώτος δίσκος αποτελείται από ζωντανές ηχογραφήσεις από συναυλίες στο Mothers Club στο Μπέρμιγχαμ και στο Κολέγιο Εμπορίου στο Μάντσεστερ, ενώ ο δεύτερος περιέχει σόλο συνθέσεις από κάθε μέλος της μπάντας οι οποίες ηχογραφήθηκαν στα EMI Studios (τώρα Abbey Road Studios ). Το εξώφυλλο σχεδιάστηκε από τους σταθερούς τότε συνεργάτες της εταιρείας Hipgnosis και είναι το τελευταίο στο οποίο εμφανίζονται φωτογραφίες της μπάντας.
1995 – Το “Alice in Chains” (αναφέρεται ανεπίσημα κι ως The Dog Album, και “Tripod”) είναι το 3ο album του αμερικανικού ροκ συγκροτήματος Alice in Chains το οποίο κυκλοφόρησε μέσω της Columbia Records και ήταν η συνέχεια του εξαιρετικά επιτυχημένου “Dirt” (1992). Αυτό είναι το πρώτο album με τον μπασίστα Mike Inez στη σύνθεσή τους και το τελευταίο με τον τραγουδιστή Layne Staley, ο οποίος πέθανε το 2002 από υπερβολική δόση ναρκωτικών. Το “AIC” είναι επίσης το τελευταίο album στο οποίο η μπάντα συνεργάζεται με την Columbia Records. Το album έκανε το ντεμπούτο του στο Νο.1 του Billboard 200 και παρέμεινε στο chart για 46 εβδομάδες. Τα κομμάτια “Grind”, “Heaven Beside You” και “Again” κυκλοφόρησαν ως single. Τα “Grind” και “Again” ήταν υποψήφια για το βραβείο Grammy για την καλύτερη ερμηνεία hard rock τραγουδιού.
2014 – Το “Bloodstone & Diamonds” είναι το 8ο album των Αμερικανών Machine Head. Κυκλοφόρησε μέσω της Nuclear Blast και είναι το πρώτο album στο οποίο συμμετείχε ο μπασίστας Jared MacEachern, ο οποίος αντικατέστησε τον ιδρυτικό μέλος, Adam Duce το 2013. Αν και δε διαθέτει ομώνυμο κομμάτι, το album πήρε το όνομά του από έναν στίχο του εναρκτήριου κομματιού, “Now We Die”.