NIGHTFALL

INTERVIEW

Μια από τις ικανοποιήσεις της ζωής όσων ζουν και αναπνέουν για τη μουσική είναι αναμφισβήτητα και η ικανοποίηση των συναυλιακών απωθημένων. Οι ηγέτες του ατμοσφαιρικού death metal, Nightfall, αν και διανύουν πια την τέταρτη δεκαετία της σημαντικής διαδρομής τους, θα κάνουν επιτέλους την παρθενική τους εμφάνιση στο “Circus” στη Λάρισα, την Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου, προς τέρψη όλων των φίλων τους. Αρπάζω την ευκαιρία για μια ενδιαφέρουσα συνομιλία με τον Ευθύμη Καραδήμα.

Τέταρτη δεκαετία μιας σημαντικής διαδρομής, πρώτη εμφάνιση στη Λάρισα. Υπήρξαν στο παρελθόν περιπτώσεις που σας έφεραν κοντά, και τώρα ποιοι ήταν οι παράγοντες που βοήθησαν να πραγματοποιηθεί επιτέλους η παρουσία της μπάντας στην πόλη;
Επιτέλους, Λάρισα! Το περιμένουμε πως και πως. Ο λόγος της καθυστέρησης είχε κυρίως να κάνει με την ποιότητα και το timing της εκάστοτε πρότασης. O Αντώνης εμφανίστηκε την κατάλληλη στιγμή. Ο επαγγελματισμός του μας έπεισε.

Χωρίς να προβούμε σε σημαντικές αποκαλύψεις πριν την επικείμενη βραδιά, μπορείς να μας περιγράψεις από τη δική σου οπτική, ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά και οι ιδιαιτερότητες που σημαδεύουν και δυναμώνουν τις ζωντανές εμφανίσεις των Nightfall;
Καθαρός, δυνατός ήχος, σωστός φωτισμός, και απόδοση των κομματιών στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Μας ενδιαφέρει η συμμετοχή του κόσμου σε όλο αυτό. Είναι σημαντικό να σταματά ο χρόνος, η ρουτίνα, και να ξεχνιούνται τα προβλήματα όλων εκείνων που έρχονται να δουν και να ακούσουν τη μπάντα ζωντανά.

Σε ποια φάση της σύγχρονης διαδρομής του γκρουπ σας βρίσκουμε; Υπάρχει φυσικά η αναμονή ενός νέου άλμπουμ. Μπορείς να μας αποκαλύψεις κάποιες λεπτομέρειες για το στάδιο στο οποίο βρίσκεται και ίσως το γενικό θέμα που θα το χαρακτηρίζει;
Είμαστε κοντά στην ολοκλήρωση του. Θα είναι ένα τραχύ άλμπουμ με επικά, πομπώδη ρεφρέν. Πιστεύουμε πολύ σε αυτό και θα το στηρίξουμε ζωντανά με συναυλίες και περιοδείες σε όλο τον κόσμο.

Μιας και ξεκινήσαμε κυρίως με ερωτήσεις που αφορούν στο σανίδι, πήρατε μέρος σε δυο σημαντικά φεστιβάλ, στο περίφημο Hellfest στη Γαλλία, και το Septembro Negro στη Βραζιλία. Μπορείς να μας αποκαλύψεις κάποια πράγματα και εντυπώσεις που σε ακολούθησαν για καιρό, γυρίζοντας πίσω από αυτά;
Το Hellfest είναι το μεγαλύτερο festival στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Το ότι μας καλέσανε, μετά από τόσα χρόνια συναυλιακής αδράνειας από πλευράς μας, ήταν ένα φανταστικό νέο. Μας δώσανε ένα πολύ καλό slot και ουσιαστικά μας είπανε, εδώ είστε μάγκες, δείχτε τι αξίζετε. Παίξαμε πολύ καλά, ο κόσμος ήταν εκεί και όσος ακόμα ερχόταν έμενε πίσω, πίσω, σχεδόν έξω από το χώρο. Επειδή δεν χωρούσε. Αυτό είναι μια τεράστια επιβράβευση. Τεράστια. Όσο αφορά το Setembro Negro, η συμμετοχή μας εκεί οδήγησε σε πρόταση για περιοδεία στη Βραζιλία, αυτόν το Μάιο. Η μπάντα είναι σε πολύ καλή φάση συναυλιακά, και αυτό ακούγεται.

Ένας ευσεβής πόθος μεγάλου μέρους του κοινού που στηρίζει την εγχώρια σκηνή είναι μια κοινή περιοδεία σας με τους Rotting Christ και τους Septic Flesh. Πιστεύεις πως είναι εφικτή μια τέτοια all-star σύμπραξη;
Όλα είναι εφικτά αρκεί να υπάρχει θέληση για συμπόρευση. Εμείς έχουμε δηλώσει το ενδιαφέρον μας για κάτι τέτοιο. Πραγματικά ζηλεύω τις σκηνές άλλων χωρών που το κάνουν αυτό.

Κάνοντας μια επανάληψη σε αυτή τη μακριά διαδρομή, μπορείς να ανακαλέσεις αυτή που θεωρείς δυσκολότερη συγκυρία για τους Nightfall και γιατί;
Είμαι ρομαντικός και αυτό ώρες, ώρες είναι πρόβλημα. Θα πω όχι σε κάτι που θα κάνει καλό στο “όνομα” της μπάντας, γιατί είναι ενάντια στον κώδικα ηθικής μου. Αυτό δυσαρέστησε κόσμο στο παρελθόν και δεν ήταν λίγοι αυτοί που νόμιζαν ότι τελειώσαμε.

Ποια είναι τα στοιχεία που έχουν παρεξηγηθεί στη μουσική σας και γιατί πιστεύεις πως έγινε αυτό;
Οι στίχοι είναι βαθιά επηρεασμένοι από Όμηρο. Οι θεματολογίες που καταπιάνομαι είναι γεμάτες μεταφορές, αλληγορίες, παραλληλισμούς κοκ. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση σε κάποιους που δεν είναι fans του ποιητικού λόγου.

Διανύοντας μια εποχή με βομβαρδισμούς από τεχνολογικές εξελίξεις, πιστεύεις πως υπάρχει πιθανότητα να επικαλεστούν με οποιονδήποτε τρόπο και σε οποιαδήποτε έκταση οι Nightfall την “ΑΙ” σαν εργαλείο; Πώς κρίνεις όλες αυτές τις προοπτικές της;
Όποιος/α επιθυμεί να χρησιμοποιήσει την τεχνητή νοημοσύνη για να κάνει ένα κομμάτι Nightfall, μετά χαράς. Τιμή μας. Πέραν αυτού, είμαι θιασώτης της τεχνολογίας. Έζησα την επανάσταση του ηλεκτρονικού ήχου, όταν όλοι φοβόντουσαν ότι τελείωσε η ανθρώπινη μουσική, και όπως βλέπεις αυτό δεν συνέβη. Δεν φοβόμαστε το μέλλον.

Έχοντας θίξει προσωπικά ο ίδιος με θάρρος το ζήτημα της κατάθλιψης και των ψυχικών νόσων γενικότερα, αν ήθελες λακωνικά να δώσεις μια συμβουλή σε κάποιον που αντιμετωπίζει ένα τέτοιο πρόβλημα, τι θα τον συμβούλευες;
Να το αποδεχτεί σαν μια φυσιολογική κατάσταση, να συμφιλιωθεί με αυτό και να ζητήσει βοήθεια ειδικού. Προσοχή στον ειδικό μόνο, να είναι ειδικευμένος/η σε αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε. Δεν πάμε στον πρώτο τυχόντα. Ρωτάμε, μαθαίνουμε και ζητάμε από την πρώτη συνεδρία να μάθουμε ποιο μοντέλο θεραπείας θα ακολουθήσουμε. Γενικά είναι ένα μεγάλο θέμα. Αυτό τον καιρό ετοιμάζουμε κάτι πάλι σε συνεργασία με το “European Alliance against Depression” στη Γερμανία. Για όλη την Ευρώπη. Ξεκινήσαμε “δειλά” μαζί τους με το “At Night We Prey”, και τώρα ήρθε η ώρα να αναβαθμιστεί η σχέση μας.

Τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό: έχεις αναρωτηθεί ποτέ τι θα μπορούσε να σε κάνει να νιώσεις πως πέτυχες καλλιτεχνικά κάτι τόσο σημαντικό ώστε θα είναι δύσκολο να συνεχίσεις μετά από αυτό;
Αυτό ακούγεται σαν κατάρα φίλε μου. Επιτυχία είναι το ότι υπάρχουμε, είμαστε ελεύθεροι και έχουμε την επιλογή να επικοινωνούμε μέσω της τέχνης, με κόσμο που νιώθει όπως εμείς.

Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου Γιώργο. Σας περιμένουμε όλους και όλες την Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου!

Website
Facebook
Bandcamp

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1153 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.