1991 – Ημέρα “Black Album”. Οι Metallica κυκλοφορούν πριν 32 χρόνια, μέσω της Elektra Records, το 5ο τους album με τον λιτό τίτλο “Metallica” και που πλέον όλος ο κόσμος γνωρίζει ως “The Black Album”, λόγω του ολόμαυρου εξωφύλλου του.
Η ηχογράφησή του έγινε στα One on One Studios στο Λος Άντζελες μέσα σε διάστημα 8 μηνών και σηματοδότησε μια σημαντική αλλαγή στη μουσική της μπάντας, η οποία πέρασε από το thrash metal των προηγούμενων κυκλοφοριών της σε έναν πιο αργό, «βαρύ» και «γυαλισμένο» ήχο.
Η πλειοψηφία των τραγουδιών γράφτηκε από τους Hetfield/Ulrich. Το δίδυμο συνέθετε συχνά μαζί στο σπίτι του Ulrich στο Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνια. Υπήρχαν βέβαια και αρκετές ιδέες τόσο από τον Kirk Hammett όσο και από τον Jason Newsted. Ο τελευταίος έγραψε το βασικό riff του “My Friend of Misery”, το οποίο αρχικά προοριζόταν να μπει στο δίσκο ως instrumental, όπως συνέβαινε σε κάθε προηγούμενο album των Metallica.
Για την παραγωγή του album οι Metallica προσέλαβαν τον Bob Rock. Ο ήχος που είχε καταφέρει να βγάλει στο Dr. Feelgood (1989) των Mötley Crüe, εντυπωσίασε τη μπάντα, η οποία αποφάσισε να συνεργαστεί μαζί του. Παρά τους αρχικούς ενδοιασμούς των μελών, η συνεργασία τελικά ευδοκίμησε. Παρ’όλες τις «κόντρες» κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, ο Bob Rock κατάφερε να περάσει τη νοοτροπία του πως για να ακούγεται μια μπάντα «βαριά» δε χρειάζεται πάντα να παίζει σε υψηλές ταχύτητες. Αργότερα ο Ulrich δήλωσε σχετικά με τη συνεργασία τους με τον Rock: “Νιώθαμε ότι ακόμα δεν είχαμε κυκλοφορήσει τον καλύτερό μας δίσκο, και μέσα μας γνωρίζαμε ότι ο Bob Rock θα μπορούσε να μας βοηθήσει να το κάνουμε”.
Δε χρειάζεται να αναφερθούμε στη σημασία και στην επίδραση που είχε το “Metallica” στη μουσική. Πολλές φορές οι αριθμοί δεν αποτελούν το κατεξοχήν κριτήριο για την ποιότητα ενός album. Όμως εδώ οι αριθμοί αντιπροσωπεύουν πλήρως τόσο την ποιότητα του περιεχομένου όσο και την ευρεία απήχησή του. Το “Metallica” είναι ένα από τα album με τις μεγαλύτερες πωλήσεις παγκοσμίως. Το album πιστοποιήθηκε 16 φορές πλατινένιο από την Recording Industry Association of America (RIAA) το 2012 και έχει πουλήσει πάνω από 16 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες αποτελώντας το πρώτο album στην εποχή του SoundScan που έκανε κάτι τέτοιο. 32 χρόνια μετά, το album συνεχίζει να πουλάει φέρνοντας έτσι κάθε τόσο και νέους οπαδούς στη heavy metal μουσική. Μπορεί σε κάποιους να μην αρέσει αυτό αλλά τι να κάνουμε; Είναι λυπηρό αλλά είναι αλήθεια…
1949 – Γεννιέται στη Σκωτία ο τραγουδιστής-τραγουδοποιός, κιθαρίστας και παραγωγός δίσκων Mark Freuder Knopfler. Ήταν ο βασικός κιθαρίστας, τραγουδιστής και τραγουδοποιός του ροκ συγκροτήματος Dire Straits. Ακολούθησε σόλο καριέρα μετά τη διάλυση του συγκροτήματος το 1988. Οι Dire Straits επανενώθηκαν το 1990, αλλά διαλύθηκαν ξανά το 1995. Έχοντας περιγραφεί από το Classic Rock ως βιρτουόζος, ο Knopfler είναι ένας κιθαρίστας με το fingerstyle και κατατάχθηκε στην 27η θέση στη λίστα του Rolling Stone με τους “100 καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών”.
Μέχρι το 2009, αυτός και οι Dire Straits είχαν πουλήσει περισσότερους από 120 εκατομμύρια δίσκους. Έχει αναδειχθεί 4 φορές νικητής του βραβείου Grammy, είναι αποδέκτης του Edison Award, του Steiger Award και του Ivor Novello Award, καθώς και κάτοχος τριών επίτιμων διδακτορικών διπλωμάτων στη μουσική από πανεπιστήμια στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο Knopfler εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame ως μέλος των Dire Straits το 2018.
1986 – Το “One Foot in Hell” είναι το 3ο στούντιο album των Αμερικανών heavy metallers Cirith Ungol, το οποίο κυκλοφόρησε από τη Metal Blade Records. Η παραγωγή του αρχικού LP έγινε από τον Brian Slagel και τους Cirith Ungol. Το album επανακυκλοφόρησε σε CD τον Μάρτιο του 1999 και πάλι από τη Metal Blade Records.
1991 – Το “Mental Vortex” είναι το 4ο album του ελβετικού thrash metal συγκροτήματος Coroner, που κυκλοφόρησε από τη Noise Records. Οι Coroner συνεχίζουν την πειραματική φόρμουλα του προκάτοχό του “No More Color” (1989), παρουσιάζοντας ένα μείγμα thrash metal με progressive, jazz fusion και avant-garde επιρροές. Εδώ ακόμη περισσότερο από πριν, η «αχαλίνωτη» ταχύτητα και η «επιθετικότητα» αντικαταστάθηκαν από εξαιρετικά τεχνικά και αντισυμβατική σύνθεση τραγουδιών.
