(Γράφει ο Γιώργος Γεωργίου)
Το πάντα φιλόξενο “Skyland” άνοιξε το βράδυ της Κυριακής τις πόρτες του σε μια όμορφη διπλή συγκυρία. Φάνηκε ξεκάθαρα από τις πρώτες στιγμές, όταν άνοιξαν οι πόρτες στις 20:30 πως ο κόσμος θα έδινε ένα δυνατό “παρών” στη διπλή αυτή γιορτή. Με τα μέλη των ντόπιων Leatherhead να περιφέρονται με αδημονία ανάμεσα στο κοινό και την αντιπροσωπευτική τετράδα των φίλων συντελεστών του περιοδικού Metal Hammer να φτάνει στο χώρο, η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει.
Οι Leatherhead είναι πια οι επίσημοι πρεσβευτές στην πόλη, στη Θεσσαλία ίσως και στη χώρα, αυτού που οι ίδιοι απολαμβάνουν να αποκαλούν “αλήτικο, γρήγορο και μελωδικό heavy metal αμερικάνικης κοπής”. Με τα εμβληματικά πια ινδιάνικα τοτέμ να στέκονται στα δυο άκρα της σκηνής, και υπό τους ήχους του intro “From Beyond” του ομότιτλου άλμπουμ τους, το κουιντέτο εισέβαλλε στη σκηνή μπροστά από ένα πλήρες πια Skyland. Οι Leatherhead αποτελούν μια από αυτές τις περιπτώσεις όπου το πνεύμα, ο χαρακτήρας και το ύφος της μουσικής τους απελευθερώνονται στην πραγματική τους υπόσταση και δυναμική πάνω στο σανίδι. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο θεωρώ πως η περιγραφή που οι ίδιοι επέλεξαν για το σχήμα είναι εύστοχη, ρεαλιστική και αποδίδει δικαιοσύνη.
Με μεγάλη ενέργεια, άφθονο κέφι και αντιμέτωποι με πολλά γνώριμα πρόσωπα, οι Λαρισαίοι metallers απέδωσαν τα τρία διαδοχικά τραγούδια του δίσκου με το γνώριμο εκτελεστικό πάθος αλλά και την αντίστοιχη σκηνική παρουσία στα κόκκινα, όπως μας έχουν ήδη κακομάθει. Για όσους δεν έχουν μπει ακόμα στον κόπο να τσεκάρουν τη μουσική τους, θα είναι μια ευχάριστη έκπληξη να ανακαλύψουν μια ισορροπημένη και έξυπνη πρόσμιξη κλασικών στυλοβατών όπως οι Maiden και οι Priest, με καυτό νεότερο αίμα των 80’s, σαν τους αγαπημένους Overkill ή τους σπουδαίους Helstar. Με αυτό το εκρηκτικό χαρμάνι μας τραγουδούν για τα ερείπια μιας φανταστικής πόλης, για τον αφανισμό των αυτοχθόνων Ινδιάνων και φυσικά για εκδίκηση.
Αμέσως μετά το “Vampire’s Kiss” παρεμβαίνει το “Tomahawk”, το τραγούδι με το οποίο μας πρωτοσυστήθηκαν με το ομότιτλο single του 2022. Η μπάντα επέστρεψε στο άλμπουμ, το οποίο αποδόθηκε ολόκληρο σε επίσημη παρουσίαση. Εμβόλιμα ακούστηκε και το δεύτερο τραγούδι του single “Tomahawk”, το “House on the Left”, ενώ δεν παρέλειψαν να μας ζεστάνουν ακόμα περισσότερο με δυο διασκευές, το “Baphomet” των Death SS, και το κομμένο και ραμμένο στα κυβικά τους “Hit the Lights”. Με τον frontman Τόλη Μέκρα να ενδύεται απόλυτα το ρόλο του Ινδιάνου εκδικητή με το ινδιάνικο καπέλο του αρχηγού στο κεφάλι, οι Leatherhead κλείνουν επιβλητικά με το intro του “The Awakening” να μας σπρώχνει σε μια πολεμική απόδοση του ομότιτλου “Leatherhead”.
Αμέσως μετά, οι τέσσερις απεσταλμένοι του “Σφυριού” πήραν τη νύχτα στα χέρια τους. Οι Κώστας Χρονόπουλος, Βασίλης Μάζαρης, Κώστας Λύρος και Νίκος Τραγάκης δεν άλλαξαν απλά απολαυστικές βάρδιες στα decks του Skyland, αλλά επικοινώνησαν με τον κόσμο που τίμησε την σημαντική επέτειο του μοναδικού εντύπου για τον σκληρό ήχο που εξακολουθεί να κυκλοφορεί. Με τους ήχους κλασικών ύμνων που φέρνουν άμεσα μακριές αλυσίδες από μνήμες, και από διαφορετικά χωράφια και εποχές του metal, με τη συνοδεία των ποτών και τη γενικότερη ευδαιμονία των ημερών, το πάρτι είχε χώρο και για ποικίλες συζητήσεις, από αυτές που ανοίγουν άμεσα, ακόμα και αν δεν έχεις ξανασυναντηθεί ποτέ ξανά με κάποιον από τους συντάκτες του περιοδικού.
(Γράφει ο Γιώργος Καπετανόπουλος)
Πέρασαν κιόλας 40 ολόκληρα χρόνια, από τότε που μια παρέα ανθρώπων αποφάσιζαν να καλύψουν το τεράστιο κενό ενημέρωσης και ψυχαγωγίας των απανταχού φίλων του ευρύτερου σκληρού ήχου, με την κυκλοφορία του “Heavy Metal”. Το Metal Hammer (όπως μετονομάστηκε στη συνέχεια), αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας του εκάστοτε οπαδού και απέκτησε, προοδευτικά, “θεσμικό” ρόλο στη συνείδηση μιας μουσικής “κοινότητας”, που ήδη είχε αρχίσει να ξεπροβάλει δειλά-δειλά. Σε μια εποχή που η πάσης φύσεως “ηλεκτρονική” ενημέρωση έχει υποσκελίσει κάθε έντυπη μορφή της, το Metal Hammer παραμένει ακμαίο σε πείσμα των καιρών, ο εμβληματικός θεματοφύλακας “επικύρωσης” και διάδοσης όλων των hard rock και heavy metal ειδήσεων. Λίγο πριν το 2024 μας αποχαιρετίσει οριστικά, ένα Hammer Party μια εορταστική επέτειος “γέννησης” του περιοδικού, θα φιλοξενούνταν στο Skyland στη Λάρισα για να ανανεώσει αυτόν το αόρατο συνεκτικό δεσμό ανθρώπων που μοιράστηκαν τα ίδια πάθη, σε μια συναισθηματική αναδρομή γεμάτη βιώματα και αγωνίες. Η τετραμελής αντιπροσωπεία (Κώστας Χρονόπουλος, Βασίλης Μάζαρης, Κώστας Λύρος και Νίκος Τραγάκης) ήταν παρούσα για να ζωντανέψει ένδοξες μουσικές στιγμές του παρελθόντος (και όχι μόνο) και να έρθει σε άμεση επαφή με την τοπική χεβιμεταλική κοινωνία.
Η παρουσία των Leatherhead που πρόσφατα έκαναν αισθητή την παρουσία τους με το πρώτο τους ομώνυμο άλμπουμ, ήταν το ιδανικότερο “κερασάκι” για να “ανοίξει” μια έτσι κι αλλιώς ενδιαφέρουσα βραδιά. Με επιρροές από την δεκαετία του ’80, αλλά με τη ματιά στραμμένη προς το μέλλον παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο τοπικό κοινό μετά την πρόσφατή τους “κυκλοφορία”. Το “μενού” περιλάμβανε αυτονόητα ολόκληρο το “Leatherhead”, δύο κομμάτια από τις πρώτες ημέρες σύστασης της μπάντας, αλλά και δύο διασκευές (Death SS – Baphomet και Metallica – Hit the Lights). Η ανανεωτική αύρα τους, με την φρέσκια ορμή που τους χαρακτηρίζει, πλημμύρισαν με ενέργεια την ατμόσφαιρα ζεσταίνοντας με εξαιρετική άνεση τους παρευρισκόμενους. Κάποια μικρά τεχνικά προβλήματα σε έναν κατά τα άλλα αρκετά καλό ήχο δεν στάθηκαν εμπόδιο για να μεταβάλλουν τις κατακόρυφα ανεβασμένες διαθέσεις. Οι Leatherhead έδωσαν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του ύφους, αλλά και των δυνατοτήτων τους και απέδειξαν ότι το μέλλον τους ανήκει.
Ευχόμαστε η επέτειος των 40 ετών να είναι μόνο ένας κρίκος σε μια μακρά αλυσίδα επετείων που θα αναβιώνουν μνήμες και θα ανανεώνουν σχέσεις σε ένα διαχρονικό “ταξίδι” συναισθημάτων χωρίς τέλος.
Leatherhead setlist:
From Beyond (intro)
Equinox
Dressed to Kill
Vampire’s Kiss
Tomahawk
Into the Werewolf’s Lair
Under Your Bed
Judge Steel
When Death is Near
House on the Left
Baphomet (Death SS cover)
Hit the Lights (Metallica cover)
The Awakening (intro)
Leatherhead
Φωτογραφίες: Δημήτρης Ζαμπός
