Στον κόσμο μιας μαύρης πυκνής ομίχλης, μιας περιοδικής ανατάραξης, μιας αέναης μάχης κάποιου που πασχίζει τόσο να αποκαλύψει την ομορφιά, ζαλισμένος από τις αναθυμιάσεις των δηλητήριων της ζωής, συνεχίζουν να βαδίζουν γενναία και ασυμβίβαστα οι Νορβηγοί. Φτάνοντας όμως στο όγδοο έργο τους, η μοναδική ερμηνεύτρια Agnete M. Kirkevaag, όφειλε να αφομοιώσει μια πολύ προσωπική και άμεση απώλεια, μέσα στον ευρύτερο ζόφο τους.
Ήταν αυτή του Jakob, θερμού υποστηρικτή των Madder Mortem από το πρώτο βήμα και πατέρα της. Ο Jakob υπήρξε και ο ίδιος καλλιτέχνης, και είχε ετοιμάσει δυο πίνακες για το artwork του δίσκου αυτού. Τελικά τα έργα ολοκληρώθηκαν με την πολύτιμη συνδρομή του μόνιμου συνεργάτη της μπάντας, Costin Chioreanu, και φυσικά το άλμπουμ αφιερώθηκε στη μνήμη του πατέρα της Agnete.
Η διαρκής ετοιμότητα των Νορβηγών να μας ταρακουνούν μέσα σε συγκρουόμενες εντυπώσεις εξακολουθεί να αποτελεί την κεντρική δύναμη και του νέου άλμπουμ. Οι Mortem λογίζονται μέσα στον ευρύτερο χώρο του progressive metal γιατί διατηρούν αυτή την ασυμβίβαστη ροπή να χειρίζονται τρόπους έκφρασης ανάλογα με την στιγμιαία επιθυμία της καρδιάς. Έχουν όμως ταυτόχρονα την βαθιά ευφυΐα να δομήσουν σφιχτά τραγούδια που θα χωρέσουν στο κανάλι τους πειθαρχημένες μεταστροφές στα χρώματα και τις διαθέσεις. Ναι, είναι άλλο ένα υπέροχα κυκλοθυμικό άλμπουμ, όπου το σοφό και πληγωμένο αγρίμι που κατοικεί στην καρδιά της μπάντας θα ταξιδέψει ξανά σε αμέτρητους ηχητικούς ορίζοντες βλέποντας από το χάραμα μιας νέας ελπίδας μέχρι το παχύ σκοτάδι μιας δυσοίωνης συνέχειας.
Αν τα λόγια της μπάντας μιλούν για την αμφιθυμία της ελπίδας με την απογοήτευση, ακριβώς αυτή την εντύπωση συναντά ο ακροατής να τον υποδέχεται στο “Coming from the Dark”, που κομματιάζεται γενναία στη δύσβατη διαδρομή του, εκτρέπεται συχνά στην απελπισμένη οργή του. Η σχεδόν americana κορνίζα του “On Guard” ακούγεται μόνο σαν μια δυσοίωνη υποψία μέσα στην ύποπτη ηρεμία της, και η ορμή του “Master Tongue” θα σε σπρώξει απότομα. Μια από τις πιο ξεκάθαρα prog metal δομές του άλμπουμ στήνει τη σκάλα για μια από τις πιο πληθωρικές ερμηνείες της Agnete. Δεν επιδέχεται όμως αυτό το ταξίδι διακρίσεις και επιλεκτικούς σταθμούς, δεν υπάρχουν συνοδευτικά αποσπάσματα. Σε αυτό το πυκνό ταξίδι έκφρασης οι Mortem κραδαίνουν όλα τα όπλα τους, στήνοντας ρυθμικές υποστηρίξεις post και progressive metal, σπουδαία προωθητικά ριφ, πάνω στα οποία η Agnete θα διανύσει όλο τον δρόμο με αμείωτη γενναιότητα ως το τέλος. Κάπως έτσι το “Things I ‘ll Never Do” χαστουκίζει με τους ρυθμούς του, την έσχατη πάλη του, την κορύφωση των διαπιστώσεων, σαν ένας τελευταίος εξορκισμός. Η γαλήνια, ευγενική σχεδόν εμβατηριακή ακουστική συνοδεία του “Long Road” μας σπρώχνει απαλά στην έξοδο, με την νεφελώδη υποψία μιας ειρήνης, άγνωστο μέχρι πότε.
Έχω σχεδόν ανακουφιστικά κουραστεί να επιβεβαιώνω την υποψία πως οι Mortem θα μας εξουθενώσουν ψυχικά για μια ακόμα φορά. Χαμογελάς γλυκόπικρα όταν διαπιστώνεις πως εξακολουθούν να το καταφέρνουν με ένα υπέροχο, σοφό, αστείρευτο μουσικό πλουραλισμό. Το βαρύ, βόρειο, σχεδόν γοτθικό τους βάδισμα που χαράζει τη διαδρομή συνεχίζει να είναι μια από τις πιο ευέλικτες και περιεκτικές μουσικές προτάσεις του σύγχρονου σκληρού ήχου. Γιατί η προοδευτική φλέβα των Mortem είναι να φέρνουν τα συναισθήματά τους στη ζωή με όλες αυτές τις ευρηματικές χρήσεις των κατάλληλων ήχων που ταράζουν το μυαλό και την καρδιά μας.
Ποιου είδους δικαίωση μπορεί να σταθεί απέναντι από όλη αυτή τη σειρά των ευεργετικά αιρετικών, και συναισθηματικά φουσκωμένων, ταραγμένων δίσκων; Μάλλον το εύρος των απαντήσεων θα περιοριστεί ξανά σε μια αθόρυβη, προσωπική ικανοποίηση.
Είδος: Progressive Metal/Avant garde
Εταιρεία: Dark Essence Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 26 Ιανουαρίου 2024
