Έχουν περάσει κιόλας 8 χρόνια, από τότε που η Liv Kristine αποχώρησε από τους Leaves’ Eyes, με την μπάντα να έχει χάσει πλέον την “αίγλη” του παρελθόντος. Βλέπετε, η Kristine πέρα από την αιθέρια φωνή, είναι αδιαμφισβήτητα και μία τεράστια μουσική “προσωπικότητα”, κάτι που το “κέρδισε” μέσα από τα “επιτεύγματα” της με τους Theater Of Tragedy. Από την άλλη, και η Elina Siirala δεν είναι μία “τυχαία” performer, αφού έχει αποδείξει την αξία της στον συμφωνικό ήχο, σίγουρα όμως δεν είναι Liv Kristine, ούτε έχει το “ειδικό βάρος” της. Τρία χρόνια μετά το “Viking Spirit (Original Score)”, οι Leaves’ Eyes επιστρέφουν με το νέο δισκογραφικό “βήμα” τους “Myths Of Fate”, “χτισμένο” πάνω στην συμφωνική “παράδοση” των Γερμανών, χωρίς να προσφέρουν κάτι “διαφορετικό” μουσικά, από όσα ήδη γνωρίζαμε για την μπάντα, με τα ίδια υψηλά ποιοτικά στάνταρ.
Αυτό που αντιλαμβάνεσαι ηχητικά ακούγοντας το νέο album των Leaves’ Eyes, είναι ότι η μπάντα μοιάζει να βρίσκεται σε μία “μεταβατική” περίοδο εδώ και 8 χρόνια, μετά την φυγή της Liv Kristine. Προφανώς και η παρουσία της Νορβηγής performer έδινε έναν “αέρα” εγγύησης και μεγαλύτερης αυτοπεποίθησης στους Γερμανούς, κάτι που με την Elina Siirala φαίνεται ότι ακόμη το “ψάχνουν”. Ηχητικά όμως, οι Leaves’ Eyes δεν έχουν χάσει το “δρόμο” τους, δεν έχουν ξεφύγει από τα συμφωνικά μοτίβα τους, απλά δείχνουν ότι πλέον τους λείπει το κάτι παραπάνω που διέκρινες στα προηγούμενα χρόνια, δεν “τολμούν” αυτό το κάτι περισσότερο και “ικανοποιούνται” με την σιγουριά της πεπατημένης. Το “Myths Of Fate” ηχητικά, σίγουρα δεν μπορείς να πεις ότι είναι ένα “βήμα” μπροστά για την μπάντα, από την άλλη όμως δεν είναι και ένα “άνοιωθο” ή “άγευστο” album, ένας αδιάφορος ή μέτριος δίσκος. Περισσότερο μοιάζει με μία “συνέχεια” της μουσικής κληρονομιάς των Leaves’ Eyes, που “πατάει” γερά στις ισχυρές “βάσεις” που έχουν θέσει οι Γερμανοί και περιμένει εκείνη την στιγμή της “εκτόξευσης”, που ενδεχομένως κάποια στιγμή θα έρθει, αφού η μπάντα δεν θα βρίσκεται σε μία “νωθρή” κατάσταση διά παντός. Όχι, το “Myths Of Fate” δεν είναι ένα “κακό” album, αντιθέτως είναι πολύ όμορφα δομημένο και δουλεμένο ηχητικά, όμως δεν μοιάζει να ξεπερνά τους προκατόχους του, δεν δείχνει να “ξεκολλά” από την μουσική “μεταβατικότητα” στην οποία έχει περιέλθει η μπάντα τα τελευταία χρόνια. Άλλωστε μιλάμε για τους Leaves’ Eyes, και ο οπαδός περιμένει αν μη τι άλλο, κάτι το διαφορετικό, κάτι το ιδιαίτερο, κάτι το μοναδικό ηχητικά και όχι απλά και μόνο κάτι που “οδηγείται” στον “αυτόματο”. Γιατί πραγματικά, τα τελευταία χρόνια οι Γερμανοί μοιάζουν να έχουν μπει στον “αυτόματο”, χωρίς να “τολμούν” κάτι παραπάνω ηχητικά. Το σίγουρο πάντως είναι, ότι το “Myths Of Fate” δεν μπορεί και δεν πρόκειται να περάσει απαρατήρητο από τους λάτρεις του συμφωνικού ήχου, αφού ο ηχητικός “χαρακτήρας” του είναι Leaves’ Eyes, αδιαμφισβήτητα.
Και από την στιγμή που ηχητικά το “Myths Of Fate” είναι “σμιλεμένο” στα υψηλά στάνταρ συμφωνικής ποιότητας των Leaves’ Eyes, τότε το “ανικανοποίητο” των οπαδών “μετατίθεται” προς το συνθετικό κομμάτι του δίσκου. Εκεί που η μπάντα προτιμά την σιγουριά, κινείται στα δεδομένα συνθετικά στάνταρ, χωρίς να προσθέτει “αλατοπίπερο”, χωρίς ιδιαίτερη έμπνευση, χωρίς ιδιαίτερη συνθετική “ζωντάνια”, χωρίς να θέλει να τα βάλει με τον “εαυτό” της, γιατί η αλήθεια είναι ότι αυτόν μοιάζει να έχει απέναντί της. Σίγουρα κομμάτια που θα μπορούσαν να υπάρχουν σε κάποιον από τους δίσκους των Γερμανών, σίγουρα συνθέσεις που θα “απογείωναν” ένα album οποιασδήποτε “νέας” ή μικρότερης symphonic metal μπάντας, όμως δεδομένα πέρα από δύο με τρία κομμάτια, δεν είναι το “περιεχόμενο” που θα αναδείξει την πραγματική συνθετική διάσταση και αξία των Leaves’ Eyes. Riff που δεν προσφέρουν κάτι καινούργιο, solo που έχουν περιοριστεί, έμπνευση που μοιάζει να μην ξεπερνά τις πραγματικές δυνατότητες της μπάντας, το “Myths Of Fate” δείχνει “μουδιασμένο” συνθετικά, να έχει επηρεαστεί από την “νωθρότητα” και την μεταβατική περίοδο των Γερμανών, να “ψάχνει” την “ταυτότητά” του, που η αλήθεια είναι ότι αν “ανοίξει” τα “μάτια” του, θα την δει ακριβώς εκεί μπροστά του. Τι πρέπει να κάνει; Απλά να εστιάσει σε κομμάτια όπως τα “Hammer Of The Gods”, “Sons Of Triglav”, “Sail With The Dead”, που η συνθετική ευφυΐα των Leaves’ Eyes “ξεχειλίζει”, και δευτερευόντως σε συνθέσεις όπως τα “Forged By Fire”, “Who Wants To Live Forever”, “Elder Spirit”, “Einherjar”, που με μικρές “διορθώσεις” μπορούν να “αγγίξουν” την συμφωνική τελειότητα των Γερμανών. Θεωρώ βέβαιο ότι οι Leaves’ Eyes δεν έχουν “ξεχάσει” το συνθετικό μεγαλείο τους, και κάποια στιγμή θα επανέλθουν δριμύτεροι, όμως προς το παρόν επιλέγουν να κινούνται low profile. Αν με ρωτούσες ποιες στιγμές ξεχωρίζουν στο “Myths Of Fate”, τότε είναι δεδομένο ότι τα “Hammer Of The Gods”, “Sons Of Triglav” και “Sail With The Dead” δεν έχουν αντίπαλο, τα “Forged By Fire” και “Who Wants To Live Forever” δείχνουν πιο “δεμένες” συνθέσεις, τα “In Eternity” και “Goddess Of The Night” αναδεικνύουν την μελωδική πτυχή της μπάντας, τα “Realm Of Dark Waves”, με το υπέροχο solo, και “Fear The Serpent” με την πιο εμπορική προσέγγιση, ενώ τα “Elder Spirit” και “Einherjar” μοιάζουν να έχουν μια πιο viking χροιά. Γενικά το album είναι μία εξαιρετική συμφωνική “πρόταση”, όμως το ζητούμενο για τους Leaves’ Eyes είναι ότι δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τις μεγάλες στιγμές του παρελθόντος τους, συνθετικά.
Αυτό που ξεχωρίζει στο “Myths Of Fate”, είναι οι εξαιρετικές ερμηνείες της Elina Siirala, που έχει καταφέρει να εμβαθύνει στα κομμάτια και να “πιάσει” το νόημα, καταφέρνοντας να δώσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον δίσκο. Σιγά σιγά η Siirala δείχνει να “γεμίζει” τα “παπούτσια” της Kristine, να “κερδίζει” τους οπαδούς των Leaves’ Eyes και η ίδια να αποκτά μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, που μοιάζει να είναι το “κλειδί” που θα “ξεκλειδώσει” όλον τον “οργανισμό” της μπάντας. Ο χρόνος και οι εμπειρίες θα βοηθήσουν την Siirala να βρει τα “πατήματά” της και εκείνη με την σειρά της, θα προσδώσει την “προσωπικότητα” και την “εγγύηση”, που λείπουν από την μπάντα.
Το “Myths Of Fate” είναι σίγουρα ένα όμορφο συνθετικά και ηχητικά album, ένα εξαιρετικό συμφωνικό “ταξίδι”, δεν είναι όμως εκείνος ο δίσκος που θα ξεχωρίσεις συνθετικά μέσα από τα “επιτεύγματα” της μπάντας, ούτε το album που θα ξετρελάνει τους οπαδούς των Γερμανών. Οι Leaves’ Eyes προτίμησαν την σιγουριά της πεπατημένης, δημιουργώντας έναν δίσκο που αξίζει να φέρει το όνομα τους, χωρίς να επιδοθούν σε “πειραματισμούς” και “αλχημείες”, “ψάχνοντας” το κάτι παραπάνω. Μπορεί να “έχασαν” την “αίγλη” και την λαμπρότητα που τους πρόσφερε η παρουσία της Liv Kristine, όμως παραμένουν ένα δυνατό όνομα στον συμφωνικό ήχο και μία μπάντα που αξίζει να έχει θέση, σε κάθε δισκοθήκη οπαδού και λάτρη της σκηνής. Το “Myths Of Fate” δεν είναι ένα αδιάφορο album, ούτε ένας βαρετός δίσκος, αλλά από την άλλη μοιάζει βέβαιο ότι δεν θα “στοιχειώσει” το cd player σου, όπως κάποιες παλιότερες κυκλοφορίες της μπάντας. Ένα ακόμα αξιόλογο “όπλο” στην “φαρέτρα” των Γερμανών, που όμως οφείλουν να “παλέψουν” με τον “εαυτό” τους για να ξανακερδίσουν την δεδομένη “αίγλη” τους. Νομίζω ότι ξέρουν τον τρόπο, έχουν τα “όπλα” και στο τέλος θα το καταφέρουν. Εννοείται ότι δεν αμφισβητείται η ποιότητα του “Myths Of Fate” και η ανάγκη της σκηνής για τέτοια album, όμως μπάντες σαν τους Leaves’ Eyes συγκρίνονται αναπόφευκτα με τα πεπραγμένα τους και οφείλουν να ξεπερνούν εαυτούς ή τουλάχιστον να τους “φτάνουν”.
Είδος: Symphonic Metal
Δισκογραφική: AFM Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 22 Μαρτίου 2024
Facebook
Website
