KREATOR: “Hate Über Alles”

ALBUM

Έτυχε, και μέχρι στιγμής, στο τρέχον έτος, χρειάστηκε να “εμπλακώ” με ολόκληρη την “αγία τριάδα” του Γερμανικού thrash metal. Πρώτα ήταν οι Sodom και η εμφάνισή τους επί Ελληνικού εδάφους, στη συνέχεια το νέο album των Destruction και τώρα έρχονται οι “ηγέτες” του τευτονικού thrash, Kreator, για ολοκληρώσουν αυτή μου την “τριλογία” (μέχρι την επόμενη).

Δε θα καθίσουμε τη σήμερον ημέρα να αναλύσουμε ποιοι είναι, τι είναι και τι έχουν προσφέρει οι Kreator στο heavy metal γενικότερα. Κάθε κίνηση και βήμα που έχει κάνει στο παρελθόν ο Mille Petrozza, έχει γίνει γιατί έτσι ένιωθε τη συγκεκριμένη περίοδο, ασχέτως των αντιδράσεων. Από τους πειραματισμούς των 90’s τους οποίους αν εξαιρέσουμε το “Cause For Conflict” λατρεύω, μέχρι την “ολική επαναφορά” από το “Violent Revolution” και μετά, οι Γερμανοί πάντα “κρατούσαν” ή “απομάκρυναν” ακροατές από την “αυλή” τους. Ο γράφων ανήκει στη δεύτερη κατηγορία αλλά όχι εντελώς ταγμένος σε αυτήν. Και για να μην παρεξηγηθώ, βρήκα τα δύο τελευταία album, όχι άσχημα, όχι όμως και ολοκληρωτικά ταίριαστα στα δικά μου “θέλω” για τους Kreator.

Πέντε χρόνια μετά το “Gods of Violence” περίμενα κάτι διαφορετικό; Φυσικά και όχι. Όχι από μια μπάντα που εδώ και 40 χρόνια (γενέθλια φέτος) “βασανίζει” αδιακρίτως το ακουστικό μας σύστημα. Όταν όμως αφορά ένα τόσο μεγάλο όνομα όπως οι Γερμανοί, η απουσία ετών δημιουργεί εκ των πραγμάτων προσμονή για το αποτέλεσμα. Στο “Hate Über Alles” λοιπόν οι Kreator ακολουθούν την “πεπατημένη” των τελευταίων χρόνων με λίγο περισσότερη ίσως διάθεση για πειραματισμό.

Μετά από το κάπως περίεργο instrumental που “ανοίγει” το album με τίτλο “Sergio Corbucci is Dead”, το μπάσιμο γίνεται με τον ήδη γνωστό μας ομώνυμο thrash “καταιγισμό” για να συνεχίσει με το επίσης πολύ δυνατό “Killer Of Jesus”. Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου νομίζω πως ακούω την εισαγωγή του “Enemy Unseen” από το album “Outcast” αλλά τελικά είναι το αργό και ρυθμικό “Crush the Tyrants”. Η συνεργασία του Mille με τον Sami στις κιθάρες είναι για άλλη μια φορά εξαιρετική. Ρε συ, είναι 21 χρόνια στη μπάντα το καταλαβαίνεις;

Η τριάδα που ακολουθεί, και η οποία “διακόπτεται” από το thrash riffing του “Conquer and Destroy”, πλησιάζει το ύφος που έχουν “υιοθετήσει” τα τελευταία πολλά χρόνια, με αρκετή μελωδία, ρυθμικά μέρη με έντονο το NWOBHM feeling και sing along refrain. Μιλάω φυσικά για το “Strongest of the Strong”, για το “νοσταλγικό” “Become Immortal” με τα “επικά” φωνητικά προς το τέλος του τραγουδιού και το “Midnight Sun”, ένα ακόμη single του album, που ίσως “ξένισε” σε αρκετούς λόγω της συμμετοχής της τραγουδίστριας Sofia Portanet. Ευχάριστα διαφορετικό θα πω εγώ.
Η “αντίθεση” γρήγορο κουπλέ – μελωδικό ρεφρέν συνεχίζεται και στο “Demonic Future”, το οποίο είναι και ένα από τα καλύτερα κομμάτια του album. Ο Mille θυμάται λίγα από τα “καθαρά” του φωνητικά εποχής “Endorama” τραγουδώντας σε κάποια σημεία του “Pride Comes Before the Fall” και σε κάποια ακόμη στο αργόσυρτο κλείσιμο με το “Dying Planet”.

Στα υπερ-θετικά του album αξίζει να αναφερθούν τόσο η εξαιρετική παραγωγή όσο και το για ακόμη μια φορά, υπέροχο εξώφυλλο απο τον Eliran Kantor, του οποίου έργα έχουν “κοσμήσει” ουκ ολίγα εξώφυλλα μεγάλων συγκροτημάτων τα τελευταία χρόνια.

Σε γενικές γραμμές το “Hate Über Alles” αποτελεί ένα ακόμη “παράσημο” στη δισκογραφία των Kreator, όχι από τα απαστράπτοντα αλλά από εκείνα τα οποία διατηρούν το status των Γερμανών σε υψηλό επίπεδο. Παίζοντας σε ασφαλές “περιβάλλον”, προσθέτουν κατάλληλες δόσεις πειραματισμού και μελωδίας, διατηρώντας παράλληλα τις επαφές με τις thrash “ρίζες” τους. Όσο για τον γράφοντα, με το 15ο album των Γερμανών θεωρεί πως πλησίασε ξανά λίγο περισσότερο στη μουσική τους “αυλή”, όντας πάντα έτοιμος να πηδήξει μέσα σε αυτή ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Είδος: Thrash metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 10 Ιουνίου 2022

Facebook: https://www.facebook.com/KreatorOfficial
Instagram: https://www.instagram.com/kreatorofficial/
Twitter: https://twitter.com/kreator

Avatar photo
About Νίκος Κορέτσης 500 Articles
Γεννήθηκε τη χρονιά που ο Dio δημιουργούσε ποίηση, τραγουδώντας “The world is full of kings and queens, who blind your eyes and steal your dreams…it’s Heaven and Hell”, “σφυρηλατήθηκε” μουσικά ακούγοντας τον Araya να ουρλιάζει “War ensemble” και συνέχισε την ενήλικη πλέον ζωή του διερωτώμενος “How did it come to this? Narcosynthesis” πατώντας στα χνάρια του αείμνηστου Dane. Διανύοντας πλέον την 4η δεκαετία της ζωής του, δηλώνει πιστός υπηρέτης του heavy metal και ανοιχτός σε νέα μουσικά μονοπάτια (με μέτρο), συνδυάζοντας αυτά τα δύο με καλή παρέα και τη συνοδεία άφθονης μπύρας. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει γιατρός, καθώς προσπαθεί με χειρουργικές κινήσεις να αποφεύγει τις κακοτοπιές που εμφανίζονται στη ζωή του, έχοντας στην κατοχή του το καλύτερο “ιατρικό εργαλείο” που ονομάζεται “ΜΟΥΣΙΚΗ”.