Στις 11 Αυγούστου 2011, το αστυνομικό τμήμα του Los Angeles και οι τοπικοί σταθμοί ειδήσεων ανακοίνωσαν ότι ο τραγουδιστής Jani Lane βρέθηκε νεκρός από οξεία δηλητηρίαση από αλκοόλ στο ξενοδοχείο Comfort Inn στο Woodland Hills της California σε ηλικία 47 ετών. Ο Lane διαπιστώθηκε ως νεκρός από το προσωπικό της πυροσβεστικής που ανταποκρίθηκε σε κλήση λίγο πριν τις 5:30 μ.μ. Μια δημόσια συναυλία στη μνήμη του, με εμφανίσεις από τους Great White, Quiet Riot και L.A. Guns πραγματοποιήθηκε στις 29 Αυγούστου στο Key Club στο Hollywood.
Ο Jani Lane (γεννημένος με το όνομα John Kennedy Oswald, την 1η Φεβρουαρίου 1964) ήταν Αμερικανός μουσικός και ο βασικός τραγουδιστής, frontman, στιχουργός και βασικός συνθέτης για το hard rock συγκρότημα Warrant. Μεγάλωσε στο Brimfield με τέσσερα μεγαλύτερα αδέρφια: τις αδερφές Marcine Williams, Michelle Robinson και Victoria Ley, καθώς και τον μεγαλύτερο αδερφό Eric, ήδη καταξιωμένο κιθαρίστα. Με τις αδερφές Micki και Vicky και τον αδερφό Eric να τραγουδούν και να παίζουν κιθάρα, ο Lane έμαθε να παίζει ντραμς, κιθάρα και πιάνο με το αυτί σε ηλικία πέντε ετών. Μεγάλωσε ακούγοντας τον rock σταθμό του Cleveland, WMMS (100,7 FM “The Buzzard”) και μυήθηκε σε διάφορα είδη μουσικής μουσικής από τα μεγαλύτερα αδέρφια του.
Το 1985 προσχωρεί στις τάξεις των Warrant και το γκρουπ αρχίζει να τραβά την προσοχή των δισκογραφικών εταιρειών. Από το Hollywood της California, το συγκρότημα γνώρισε επιτυχία από το 1989 έως το 1996 με πέντε άλμπουμ που έφτασαν τις διεθνείς πωλήσεις πάνω από 10 εκατομμύρια. Ο Lane έφυγε από τους Warrant το 2004 και ξανά το 2008 μετά από μια σύντομη επανένωση. Κυκλοφόρησε επίσης ένα σόλο άλμπουμ, το “Back Down to One” το 2003, και το άλμπουμ “Love the Sin, Hate the Sinner” με ένα νέο συγκρότημα, τους Saints of the Underground, το 2008. Ο Lane συμμετείχε με πρώτα φωνητικά και σύνθεση σε διάφορα projects σε όλη την καριέρα του.
1950– Γεννιέται ο Erik Brann, επίσης γνωστός ως Erik Braunn, Αμερικανός κιθαρίστας με το acid rock συγκρότημα της δεκαετίας του 1960, Iron Butterfly. Συμμετείχε στη μεγαλύτερη επιτυχία του συγκροτήματος, το 17λεπτο In-A-Gadda-Da-Vida (1968), που ηχογραφήθηκε όταν ήταν 17 ετών.
Ο Brann, ντόπιος και βιολιστής στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης, έγινε δεκτός παιδί ακόμα στο πρόγραμμα “prodigy” της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βοστώνης, αλλά σύντομα το εγκατέλειψε να γίνει rock κιθαρίστας, μπαίνοντας πρώτα στους Paper Fortress και μετά στους Iron Butterfly στα 17 του, με τους Ron Bushy, Lee Dorman και Doug Ingle από τα τέλη του 1967 έως τον Δεκέμβριο του 1969. Το πρώτο άλμπουμ από αυτή τη σύνθεση, “In-A-Gadda-Da-Vida”, πούλησε πάνω από 30 εκατομμύρια αντίτυπα, τιμήθηκε με το πρώτο πλατινένιο βραβείο και παρέμεινε στο Billboard Chart των περιοδικών για σχεδόν τρία χρόνια. Με τη βοήθεια του Dorman, ο Brann έγραψε το τραγούδι “Termination”, το οποίο συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ, με πρώτα φωνητικά από τον ίδιο τον Brann για το κομμάτι.
1992– Κυκλοφορεί το “Blues Tracks” του Pat Travers, μια ισχυρή συλλογή από αριστοκρατικές μελωδίες που ηχογραφήθηκαν αρχικά από θρύλους όπως ο Willie Dixon, ο Ray Charles και ο Johnny Winter. Από τα σούπερ δυνατά μέχρι τα αργά μπλουζ, όλα ξεχωρίζουν από τα άλλα λόγω της γενναιόδωρης προσέγγισης του Travers. Καλεσμένος στο “Statesboro Blues” είναι ο μάγος Michael Lee Firkins, ενώ ο Little John Chrisley προσθέτει ένα σκοτεινό σόλο φυσαρμόνικα στο “I Can’t Quit You” και το “Mystery Train”. Το “Blues Tracks” είναι το πρώτο από μια μεγάλη σειρά δυνατών μπλουζ κυκλοφοριών από τον Travers, ο οποίος δίνει το ταλέντο και τη δική του γεύση σε αυτά τα υπέροχα τραγούδια.
1998– Το “Endless Harmony Soundtrack” είναι ένα άλμπουμ συλλογή με υλικό που δεν είχε κυκλοφορήσει προηγουμένως από τους The Beach Boys, που είδε το φως αρχικά από την Capitol Records τον Αύγουστο του 1998. Ουσιαστικά προγραμματίστηκε σαν σύνδεσμος με το το ομώνυμο βιογραφικό ντοκιμαντέρ του συγκροτήματος. Το soundtrack επανεκδόθηκε τον Μάρτιο του 2000 με μερικά remixing και διαφορετικό artwork (τα ευρωπαϊκά αντίτυπα διατήρησαν τις αρχικές μίξεις), ενώ η αρχική έκδοση του 1998 (με το πορτοκαλί/κίτρινο εξώφυλλο) εξαντλήθηκε λίγο αργότερα.
