JACK STARR: Δουλεύει πάνω στο sequel του “Out of the Darkness”

NEWS

Ο θρυλικός Αμερικανός metal κιθαρίστας, Jack Starr, ενώνει τις δυνάμεις του με τον τραγουδιστή των Warlord, Giles Lavery, για να δημιουργήσει τη συνέχεια του θρυλικού άλμπουμ του από το 1984, “Out Of The Darkness”. Το “Out Of The Darkness II” μιξάρεται αυτή τη στιγμή στη Γερμανία από τον Thomas Mergler, για κυκλοφορία στις αρχές του 2025.

Λέει ο Jack: “Πριν από 40 χρόνια ηχογράφησα ένα άλμπουμ με τίτλο “Out of the Darkness”… και αυτό το άλμπουμ έτυχε πολύ καλής υποδοχής από κριτικούς και φίλους και από τότε έχει επανεκδοθεί πολλές φορές σε όλο τον κόσμο. Τώρα το 2024 είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω το “Out Of The Darkness Part I”I, συνεχίζοντας την κληρονομιά αυτού του άλμπουμ με τα υπέροχα φωνητικά του Giles Lavery.

Ο Giles Lavery προσθέτει: “Ο Jack είναι ένας θρύλος, απλός και άμεσος, είναι ο σκληρός τύπος του New York metal… και με απλά λόγια, ο Jack και εγώ είμαστε στο έργο των σκληρών τύπων που καθαρίζουν αυτή την πόλη με το rock n roll. “

Τη  σύνθεση ολοκληρώνει ο Gene Cooper στο μπάσο, ο πρώην ντράμερ των Manowar, Rhino, και στη δεύτερη κιθάρα, ο νεοφερμένος καταστροφέαςτων Warlord, Eric Juris.

Ο Eric δήλωσε: “Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος που θα είμαι μέρος ενός τόσο ωραίου άλμπουμ, η συνεργασία με τον Jack ήταν καταπληκτική και ανυπομονώ να ακούσουν οι φίλοι  τη νέα του μουσική.”

Το συγκρότημα αυτή τη στιγμή συζητά με δισκογραφικές.

Στο άλμπουμ εμφανίζονται επίσης guest εμφανίσεις από τα τύμπανα του Mark Zonder (A-Z, Warlord, πρώην Fates Warning) και τα πλήκτρα του Jimmy Waldo (Alcatrazz, New England, Warlord).

Facebook
Bandcamp

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1153 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.