Οι εργασιακές υποχρεώσεις και η κούραση της εβδομάδας, δεν μου επέτρεψαν να παρευρεθώ την πρώτη ημέρα του Into Battle festival, χάνοντας έτσι μεταξύ άλλων και την ευκαιρία να δω τους Sortilege. Με το Σάββατο “ελεύθερο”, ήταν αδύνατο να μην κατηφορίσω στην πρωτεύουσα, για την δεύτερη ημέρα του φεστιβάλ, που σε περίοπτη θέση είχε τους Σουηδούς “παιχταράδες” Enforcer, τους Ιταλούς επικάδες Wotan, τους Βρετανούς heavy/speed θρύλους Trojan και τους δικούς μας epic heavy metallers Dark Nightmare και τους νεαρούς heavy/speed metallers Hailsteel. Αφού ετοιμάστηκα και έχοντας αρκετό χρόνο μπροστά μου, πήρα τον δρόμο για το Κύτταρο, ώστε να είμαι από νωρίς εκεί και να απολαύσω όλη τη βραδιά.
Χωρίς να συναντήσω ιδιαίτερη κίνηση, έφτασα λίγο πριν ανοίξουν οι πόρτες του venue. Προς έκπληξη μου, είδα πολύ λίγο κόσμο έξω από το Κύτταρο, κάτι που δεν συμβάδιζε με την συμπάθεια των Ελλήνων οπαδών προς τους Enforcer. Ίσως ότι ήταν νωρίς, ίσως και η εμφάνιση των Septic Flesh στο Ηρώδειο ή ακόμη ότι ήταν Σάββατο και σε έπαιρνε να ξεκουραστείς λίγο ακόμα πριν πάρεις τους δρόμους και πάλι, πάντως οι παρευρισκόμενοι ήταν πολύ λίγοι για αρχή. Αφού έκανα μια βόλτα στο merch και έπιασα μια καλή θέση, οι Hailsteel ήταν ήδη στην σκηνή και ετοιμάζονταν για το show. Με λίγη καθυστέρηση, οι Αθηναίοι heavy/speed metallers βγήκαν με φορά στην σκηνή, με εξαιρετική διάθεση και γεμάτοι ενέργεια, έτοιμοι για μία “χορταστική” εμφάνιση. Η αλήθεια είναι ότι σιγά σιγά το πλήθος αυξανόταν, φτάνοντας πλέον γύρω στα 40 με 50 άτομα, δείχνοντας ιδιαίτερα “θερμό” με αυτό που παρακολουθούσε.
Οι Hailsteel έδειξαν τρομερό μουσικό θράσος, έβγαλαν ένταση, έδειχναν ασταμάτητοι πάνω στην σκηνή, ενώ το κοινό έμοιαζε να απολαμβάνει ιδιαίτερα την εμφάνιση των Αθηναίων. Δεμένοι σαν μπάντα, καλοπροβαρισμένοι και τέρμα εποικοινωνιακοί, οι “πιτσιρικάδες” έδειξαν τα “δόντια” τους και απέδειξαν ότι έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους, αν συνεχίσουν με αυτό το ρυθμό. Με ένα setlist που βασίστηκε στο ντεμπούτο τους “Raw Rapid Aggressive”, όπως και σε κάποια νέα κομμάτια, οι Hailsteel έδωσαν ένα φοβερό show, “ξυπνώντας” από την “νάρκη” τους θεατές και ετοιμάζοντας κατάλληλα το “έδαφος”, για τους επερχόμενους “συνοδοιπόρους” της βραδιάς. Ξεχώρισαν τα “Game Over”, “Raw Rapid Aggressive”, “Violence Of Law” και “Hailsteel”, όπως και τα “Strangests Backfire”, “Charons Ship”, “Period Blood” και “Speed Metal Consumption”. Ο κόσμος έδειχνε ενθουσιασμένος στο τέλος του show, καταχειροκρότησε την μπάντα, αναγνωρίζοντας ότι έδωσε τα πάντα πάνω στο σανίδι. Ένας heavy/speed “σίφουνας”, που κατάφερε να ξεσηκώσει τους θεατές και να κερδίσει τις εντυπώσεις. Ένα “γεμάτο” show, που ανέδειξε το “μεγαλείο” της αποψινής βραδιάς και όσων θα διαδραματίζονταν στην συνέχεια. Μπράβο μάγκες, συνεχίστε έτσι!
Hailsteel setlist:
Game Over
Life And Death
Period Blood
Strangests Backfire
Violence Of Law
Our Speed Metal Kills Satan
Warrior Of The Sea
Raw Rapid Aggressive
Charons Ship
Speed Metal Consumption
Hailsteel
Μικρό διάλειμμα για τις απαραίτητες αλλαγές στην σκηνή και επόμενοι στην σειρά, οι εκ Γρεβενών ορμώμενοι Dark Nightmare. Μία μπάντα, με περισσότερα “παράσημα”, με 25 χρόνια παρουσίας στην epic heavy metal σκηνή και πιο “μπαρουτοκαπνισμένη” στις ζωντανές εμφανίσεις.
Με πρόσφατο “δημιούργημά” τους το “Beyond The Realms Of Sorrow” του 2022 και με την απώλεια του Γιώργου Καραγιάννη (πλήκτρα) να τους “βαραίνει” ακόμα, οι Γρεβενιώτες metallers είχαν “όρεξη”, ήθελαν να τιμήσουν την μνήμη του αδικοχαμένου φίλου τους όσο καλύτερα μπορούσαν και να αποδείξουν ότι είναι ακόμα εδώ, δεν έχουν χάσει τον “δρόμο” τους. Ο κόσμος πολύ περισσότερος πλέον, ο ήχος όπως πάντα εξαιρετικός και οι Dark Nightmare σε τρομερή κατάσταση, απέδωσαν άρτια για σχεδόν μία ώρα. Το πλήθος παραληρούσε, τραγουδούσε, έδειχνε την αγάπη του για την μπάντα, ενώ οι Γρεβενιώτες “απαντούσαν” με στιβαρό και εμπνευσμένο epic heavy metal.
Μία μπάντα, που ήξερε πώς να σταθεί στην σκηνή, με τεράστια ηρεμία και αυτοπεποίθηση, με λιτές και ουσιαστικές κινήσεις, κατόρθωναν να “βομβαρδίζουν” ένα “διψασμένο” κοινό, με το επικό “ατσάλι” τους. Οι Dark Nightmare “μοίρασαν” με εξαιρετικό τρόπο το setlist, γεμίζοντάς το με τα καλύτερα κομμάτια από τις τέσσερις δουλειές τους, αναδεικνύοντας τον επιβλητικό epic heavy metal “χαρακτήρα” τους. Όσο περνούσε η ώρα, έβλεπες το group να ανεβάζει “στροφές” και να παρασέρνει μαζί του τους οπαδούς.
Ανελέητο headbanging στις πρώτες σειρές, sing along μέχρι και πίσω στο σχεδόν γεμάτο πλέον Κύτταρο και τους Dark Nightmare να “αντλούν” δύναμη από τις επευφημίες των παρευρισκόμενων. Οι Γρεβενιώτες metallers μας “γοήτευσαν” με τα “Hawks Of War”, “Battlefield”, “Beneath The Veils Of Winter”, μας ταρακούνησαν με τα νεότερα “Tears From The Sky”, “Hold Me In The Light”, “The Fields Of Screaming Souls” και έκλεισαν με το επικό “Dragonlakes”, ακριβώς όπως έπρεπε. Ένα καθηλωτικό show, από μια μπάντα που δεν σταματά να σε εκπλήσσει, σε κάθε ζωντανή της εμφάνιση. Οι Dark Nightmare ήταν σοβαροί, είχαν διάθεση, ήταν άρτιοι παικτικά και όλο αυτό μπορούσες να το διακρίνεις, καθ’ όλη την διάρκεια του show. Πολύ μεστή εμφάνιση, από αυτές που “γεμίζουν” τον οπαδό.
Dark Nightmare setlist:
Tears From The Sky
Hold Me In The Light
Hawks Of War
Battlefield
Crown Of Innocence
Beneath The Veils Of Winter
The Fields Of Screaming Souls
Invaders
Streets Of Despair
Dragonlakes
Η αλήθεια είναι ότι κανείς μας δεν ήξερε τι να περιμένει από τους Βρετανούς heavy/speed metallers Trojan, καθώς αποτελούσαν ένα συναυλιακό “στοίχημα” για όλους μας. Μοναδικό μας ίσως σημείο επαφής, το προ σαρανταετίας “Chasing The Storm”, που αποτελεί και το μοναδικό album τους μέχρι σήμερα. Βέβαια, προφανώς όχι ικανό, να μας “δείξει” την σκηνική πραγματικότητα των Βρετανών θρύλων. Πρώτη φορά στην χώρα μας, με την αγωνία να είναι “ζωγραφισμένη” στα πρόσωπα των θεατών, οι Trojan βάλθηκαν να “εξαφανίσουν” από την αρχή, κάθε ίχνος “αμφιβολίας”.
Τα “μπαρμπάδια” μπήκαν με τσαγανό, με φοβερή “λύσσα” και μανία και μας “έδωσαν” τα μυαλά στα χέρια. Γεμάτοι ενέργεια και δύναμη, έπαιξαν σε full ένταση και απέδειξαν ότι όσα χρόνια και να περάσουν, αν το κατέχεις το “άθλημα”, δεν το ξεχνάς. Οι Trojan μπήκαν “γκαζωμένοι” με τα “Bring Out Your Dead” και “Tonight We ‘Ve Got It Made”, “σπέρνοντας” έναν αδιανόητο heavy/speed “όλεθρο”, με το κοινό να δέχεται την μία “κατραπακιά” μετά την άλλη. Το Κύτταρο είχε σχεδόν γεμίσει στο κάτω μέρος, ενώ υπήρχαν και θεατές στον εξώστη, με τον ήχο να συνεχίζει στα ίδια εξαιρετικά στάνταρ. Οι Βρετανοί συνέχιζαν το heavy/speed “μακελειό” και οι παρευρισκόμενοι έμοιαζαν να μην πιστεύουν αυτό που έβλεπαν.
Οι Trojan είχαν φοβερή “όρεξη”, δεν πάτησαν “φρένο” ποτέ στην βραδιά, ενώ σε καμία στιγμή δεν έχασαν τον ειρμό και την συγκέντρωσή τους. Ήταν άρτιοι παικτικά, με εξαιρετική σκηνική παρουσία και δεν σταμάτησαν να ευχαριστούν τον κόσμο και την διοργάνωση, που τους έφερε στα μέρη μας. Είναι δεδομένο, ότι θα μου κάνει καιρό να ξεπεράσω αυτήν την συγκλονιστική εμφάνιση, όπως και σε όλους όσους βρεθήκαμε το βράδυ του Σαββάτου στο Κύτταρο. Η “μανία” και το πάθος των Βρετανών, “παρέσυρε” και τους οπαδούς, ιδιαίτερα στις μπροστινές σειρές, σε ασταμάτητο headbanging, μικρά moshpit και sing along μέχρι το τέλος του show. Είναι βέβαιο, ότι κομμάτια όπως τα “Bring Out Your Dead”, “Take No Prisoners”, “Only The Strong Survive”, “Chasing The Storm” και “Aggressor”, έβαλαν “φωτιά” στην αρένα, ενώ δεν υπήρχε στιγμή που οι Trojan να έδειξαν ότι “χαμηλώνουν” ταχύτητα ή ότι κουράστηκαν. Ήταν σε φοβερή κατάσταση, για ολόκληρο το show.
Οι οπαδοί έμειναν αποσβολωμένοι, οι Βρετανοί συγκινήθηκαν από την αποδοχή και τις επευφημίες του κόσμου και μία αξέχαστη εμφάνιση, μόλις είχε φτάσει στο τέλος της. Ακόμη δεν έχω καταλάβει, που την βρήκαν τέτοια ενέργεια τα “μπαρμπάδια”. Το μόνο σίγουρο πάντως, είναι ότι μας “έριξαν” νοκ άουτ, από τα απανωτά heavy/speed “χτυπήματα”. Όπως και ότι οι Trojan “κέρδισαν” πολλούς οπαδούς, αυτό το βράδυ.
Trojan setlist:
Bring Out Your Dead
Tonight We ‘Ve Got It Made
Hot & Ready
Take No Prisoners
Bring On The Night
Icehouse
Tricks Up My Sleeve
Only The Strong Survive
Hypnotized
Born For War
Killing The World
Chasing The Storm
Aggressor
Η ατραξιόν της βραδιάς για τον γράφοντα, όπως και για πολλούς ακόμη, ήταν οι συμπαθείς Ιταλοί epic heavy metallers Wotan, οι οποίοι έχουν ελληνικό “παρελθόν”. Και αυτό γιατί, η εταιρεία που τους ανέδειξε και κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους “Carmina Barbarica”, δεν ήταν άλλη από την Eat Metal Records, που διοργάνωνε και το φεστιβάλ. Συμπληρώνοντας τα 20στα “γενέθλιά” του, οι Wotan αποφάσισαν ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να το τιμήσουν με ένα μεγαλειώδες show, παίζοντας το ολόκληρο, μπροστά σε ένα κοινό που τους έδειξε την αγάπη του, από τα πρώτα τους βήματα, με μία μικρή “έκπληξη” σαν bonus.
Η αλήθεια είναι, ότι δεν έπαιξαν τα κομμάτια με την σειρά, αλλά όπως οι ίδιοι επέλεξαν ότι ήταν προτιμότερο. Κανένα πρόβλημα! Ξεκίνημα με το “Wrath Of North” και η εμφάνιση των Ιταλών στην σκηνή, συνοδεύτηκε από τις επευφημίες του κόσμου. Το γεμάτο πλέον Κύτταρο, τους υποδέχθηκε σαν “λυτρωτές”, με τους Wotan να ανταποδίδουν την αγάπη του πλήθους, με ένα άκρως επικό και επιβλητικό show. “King Of Crows” για την συνέχεια, με τις πρώτες σειρές να επιδίδονται σε headbanging, ενώ σιγά σιγά και οι υπόλοιποι έμπαιναν στο “παιχνίδι”, τραγουδώντας με την μπάντα. Τα “Ride Of Templars” και “Hussard De La Mort” “ξεσήκωσαν” τους οπαδούς, που δεν σταμάτησαν στιγμή να συμμετέχουν σε μία ονειρική εμφάνιση των Ιταλών. Ο ήχος πεντακάθαρος, η ατμόσφαιρα “μύριζε” επικούρα, ο φωτισμός ήταν βγαλμένος από πεδίο “μάχης” και οι παρευρισκόμενοι έδειχναν έτοιμοι, με το “μαχαίρι” στα “δόντια”.
Με τις πρώτες νότες του “Innoxia” και του “Under The Sign Of Odin’s Raven”, η αρένα “σείστηκε”, ενώ στο άκουσμα του “Battle Hymn”, επικράτησε πανζουρλισμός. Πραγματικά, δεν υπάρχουν λόγια, που να περιγράφουν εκείνες τις στιγμές ιδανικά. Ένα Κύτταρο να “χτυπιέται” ασταμάτητα και να τραγουδά μέχρι τελικής πτώσης. Οι Ιταλοί προσκάλεσαν στην σκηνή μερικούς οπαδούς, ώστε να τραγουδήσουν όλοι μαζί, έναν από τους heavy metal ύμνους παγκοσμίως, δίνοντας ακόμη πιο επική διάσταση στο show τους. Οι Wotan έμειναν έκπληκτοι από τις αντιδράσεις του κοινού, “τρέφοντας” παράλληλα την αυτοπεποίθησή τους και συνεχίζοντας να ανεβάζουν την απόδοσή τους. Πάρε και “Stone Giants”, πάρε και “The Cave”, με τους Ιταλούς να “χτυπούν” χωρίς έλεος, ένα “μανιασμένο” πλήθος. Τι και αν πέρασαν 5 χρόνια από την τελευταία δισκογραφική προσπάθειά τους, αυτοί έμοιαζαν τόσο δυνατοί, όσο και έτοιμοι, σαν να “ζούσαν” στο στούντιο, όλα αυτά τα χρόνια.
Δυναμικοί, με λιτές κινήσεις και απίστευτη θεατρικότητα, οι Wotan συνέχισαν με το “Black Emperor”, ενώ όλοι μας περιμέναμε εναγωνίως μία συγκεκριμένη στιγμή: το “Thermopiles”. Και οι Ιταλοί όχι απλά μας το αφιέρωσαν και το τίμησαν δεόντως, αλλά έμοιαζαν να καταθέτουν την ψυχή τους πάνω στην σκηνή. Μία συγκλονιστική στιγμή, από αυτές που “γεννούν” προτιμήσεις και συμπάθειες, οικογενειακό “δέσιμο”, σαν αυτό που έχει αναπτυχθεί μεταξύ των Wotan και των Ελλήνων οπαδών. Τα “Lord Of The Wind” και “Iron Shadows”, απλά “σφράγισαν” την εξωπραγματική εμφάνιση των Ιταλών, την καλύτερη τους στα ελληνικά εδάφη. Μία άριστα “δεμένη” επική “μηχανή”, που συνέτριψε χωρίς έλεος, όλους τους “άπιστους”. Μία μπάντα, που έβγαλε ψυχή, που έβγαλε “επική” ενέργεια, που κατάφερε να “μαγέψει” το πλήθος. Μία μπάντα, που τίμησε και τιμήθηκε, από την δεύτερη “οικογένειά” της πλέον.
Wotan setlist:
Intro
Wrath Of North
King Of Crows
Ride Of Templars
Hussard De La Mort
Under The Sign Of Odin’s Raven
Innoxia
Battle Hymn (Manowar cover)
Stone Giants
The Cave
Black Emperor
Thermopiles
Lord Of The Wind
Iron Shadows
Outro
Μπορεί το χρονοδιάγραμμα να πήγε “περίπατο”, όμως η βραδιά ήταν ήδη συγκλονιστική, με τις μπάντες να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και τους οπαδούς να μένουν πλήρως ικανοποιημένοι από αυτά που είχαν προλάβει να δουν. Και αυτό, γιατί εκκρεμούσε ακόμη η εμφάνιση των Σουηδών heavy/speed “μαστόρων” Enforcer, για να κλείσει και η δεύτερη ημέρα του Into Battle festival. Μία εμφάνιση, που έμελλε να είναι το ιδανικό επιστέγασμα, μιας “ονειρικής” βραδιάς, γεμάτης ενέργεια, ένταση, πάθος, ύμνους και αστείρευτη διασκέδαση. Άλλωστε, οι Σουηδοί είναι γνωστοί για τα εκρηκτικά show τους, όμως ακόμη και αυτό, μοιάζει πολύ λίγο για να περιγράψει αυτό που ακολούθησε. Με την σκηνή έτοιμη πλέον να υποδεχτεί τους Enforcer, τα φώτα έσβησαν και οι Σουηδοί ένας ένας πατούσαν το σανίδι, με γοργά βήματα, έτοιμοι να εξαπολύσουν το heavy/speed “πυρ” τους.
Ο κόσμος ξέσπασε σε επιφωνήματα αντικρίζοντας τις σκιές τους και μόνο και το μόνο που πρόλαβα να δω υπό τους ήχους του “Destroyer”, ήταν μια μπάντα “λυσσασμένη”, να “ορμά” δίχως αύριο στην σκηνή. Και πριν προλάβω να πάρω ανάσα, ένα heavy/speed “μακελειό” είχε μόλις ξεκινήσει. “Undying Evil” και πανικός στην αρένα! Τι ενέργεια, τι διάθεση! Οι Σουηδοί ήταν από την αρχή ισοπεδωτικοί. Είχαν “μυρίσει” αίμα και είχαν έρθει να το “δοκιμάσουν”. Χωρίς να αφήνουν περιθώρια διαλείμματος, πάρε και ένα “Unshackle Me” καπάκι, για να “στρώσεις”. Και αφού κατάφεραν να “σπάσουν” τις πρώτες “άμυνες” των παρευρισκόμενων, ο Olof Wikstrand ξεκίνησε τα επικοινωνιακά “τερτίπια” του με τους οπαδούς. Και αφού “διασκέδασε” τις εντυπώσεις και διέκρινε “ίχνη” ανάσας στους θεατές, πήρε πάλι το “όπλο” του και άρχισε να “πυροβολεί”.
Και όπως προείπα, οι Σουηδοί ήταν ασταμάτητοι! “From Beyond” και ένα Κύτταρο στο “πόδι”. Headbanging, sing along και ένα πλήθος σε έκσταση. “Live For The Night” και μάχη από κάτω! Οι Enforcer είχαν έρθει να “επιβάλλουν” τον heavy/speed “νόμο” τους και δεν άφηναν περιθώρια αμφισβήτησης. Πραγματικά, είχα πολύ καιρό, να δω τέτοια ένταση από μια μπάντα. Οι Σουηδοί ανέβαζαν συνέχεια ταχύτητα, με το “Searching For You” να ακολουθεί. Ήταν λες και βρίσκονταν σε μία απέραντη “ευθεία” και “γκάζωναν” διαρκώς, χωρίς να σκέφτονται “στροφές”, “εμπόδια” ή οτιδήποτε άλλο. Μόνο να ροκάρουν!
Λίγες κουβέντες από τον Olof και ξανά πάλι στο “έργο”, με μικρότερη πλέον ταχύτητα ελέω “Zenith Of The Black Sun”. Εντάξει, δεν πιστεύω να σκεφτήκατε, ότι θα πήγαινε κάπως έτσι η συνέχεια; “Roll The Dice” και τέρμα τα “γκάζια” και πάλι. “Σκωτσέζικο ντουζ” από τους Σουηδούς, που είπαμε ότι είχαν “ορέξεις”. Ο χαρισματικός Olof Wikstrand συνέχισε τα “παιχνίδια” του με το κοινό, ενώ η μπάντα ετοιμαζόταν να “βομβαρδίσει” ξανά και ξανά. Η τριάδα των “Coming Alive”, “City Lights”, “Scream Of The Savage” βρήκε την μπάντα στα “κόκκινα”, με μοναδικό σκοπό να “σμπαριαλιάσει” τις όποιες “αντιστάσεις” των παρευρισκόμενων. Και η αλήθεια είναι, ότι το κατάφερε!
Η αρένα είχε μετατραπεί σε ένα πεδίο ανελέητου headbanging και sing along, με το πλήθος να μην μπορεί να μαζέψει τις δυνάμεις του. Ο heavy/speed “καταιγισμός” των Enforcer, δεν τους άφηνε σε ησυχία, τους “διέλυε” σιγά σιγά. Ο ήχος έμοιαζε με “σύμμαχο” των Σουηδών, καθήλωνε το κοινό με την καθαρότητα και την ένταση του. Έχοντας στις “αποσκευές” τους και το νέο πρόσφατο album “Nostalgia”, ξεκίνησαν την νέα “επιδρομή” τους με το ομώνυμο κομμάτι. Με το “Mesmerized By Fire”, οι Enforcer ξαναμπήκαν στις “εργοστασιακές ρυθμίσεις”, “ξερνώντας” heavy/speed “ατσάλι” υψηλών προδιαγραφών. Και φτάνοντας στα μισά του show, με το “Running In Menace” έβαλαν και πάλι “φωτιά” στην αρένα.
Και κάπου εκεί, η μπάντα αποχώρησε και άφησε τα “ηνία” στον έτερο κιθαρίστα Jonathan Nordwall, αποδεικνύοντάς μας την δεινότητά του, με ένα απίστευτο solo, που κατέληξε στο “Hell Will Follow” και την μπάντα να κλείνει το “μάτι” στην κόλαση. Σειρά του Jonas Wikstrand να αποδείξει τις ικανότητές του στα τύμπανα και καπάκι το “Run For Your Life” ήρθε να αποτελειώσει το “έργο” των Σουηδών. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αναφέρω ή να πλατειάσω στο τι ακολούθησε με το “Take Me Out Of This Nightmare”, αφού επικράτησε ένας χαμός, που περιόρισε κατά πολύ την ορατότητά μου. Μέχρι εκείνη την στιγμή, ένα ονειρικό setlist και μια μπάντα σε δαιμονιώδη φόρμα, στο peak της καριέρας της, που κατόρθωνε να το βγάλει στο σανίδι και να “μοιράζει” απανωτά “εγκεφαλικά” στο πέρασμα της. Και τι; Θα φεύγανε έτσι; Ούτε καν! “Bells Of Hades” για εισαγωγή στο encore και “Death Rides This Night” “κάρφωμα”, για να πάει καλά η βραδιά, βρε. “Σφαγή”! “Katana” και τα μυαλά στα μπλέντερ!
Δεν γινόταν να μην το παίξουν. Ύμνος, τεράστιος πλέον. Και στο τέλος, “Midnight Vice” για κλείσιμο, μπας και ξεκουράσουμε λίγο το “ταλαιπωρημένο” και “μάχιμο” κορμάκι μας. Δεν γνωρίζω αν “υποχωρήσουν” οι “πόνοι” από τα απανωτά “χτυπήματα”, όμως ξέρω ότι οι Enforcer γ@μησαν! “Ξεφτίλισαν” με την καταιγιστική τους εμφάνιση, όλους αυτούς που σνομπάρουν την underground σκηνή και “θεοποιούν” ό,τι πιο mainstream. Οι Σουηδοί “μοίρασαν” απλόχερα “φωτιά και ατσάλι” και έδωσαν ένα γερό “μάθημα” σε όλους τους αμφισβητίες. Τι άλλο θέλετε να πω; Ότι “έσπειραν”, ότι “θέρισαν”, ότι τα “έσπασαν”; Μιλάμε για μία Ι-Σ-Ο-Π-Ε-Δ-Ω-Τ-Ι-Κ-Η εμφάνιση, το αντιλαμβάνεστε; Όσο για το κοινό, τι να πω. Άξιοι όλοι, ακολούθησαν τον ρυθμό που επέβαλλαν οι Σουηδοί. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ ήδη “ονειρεύομαι” την επόμενη ζωντανή εμφάνιση των Enforcer στη χώρα μας. Νομίζω ότι τέτοια live μας αξίζουν, σαν οπαδούς.
Enforcer setlist:
Intro
Destroyer
Undying Evil
Unshackle Me
From Beyond
Live For The Night
Searching For You
Zenith Of The Black Sun
Roll The Dice
Coming Alive
City Lights
Scream Of The Savage
Nostalgia
Mesmerized By Fire
Running In Menace
Guitar Solo
Hell Will Follow
Drum Solo
Run For Your Life
Take Me Out Of This Nightmare
Encore
Bells Of Hades
Death Rides This Night
Katana
Midnight Vice
Ακόμη και αν δεν κατάφερα να παρακολουθήσω την πρώτη ημέρα του Into Battle festival, ακόμη και αν έχασα την ευκαιρία να δω από κοντά τους Sortilege, μόνο και μόνο όσα ζήσαμε την δεύτερη ημέρα, με άφησαν “γεμάτο”, “χορτασμένο”. Και είναι ακριβώς τέτοια φεστιβάλ, που αποδεικνύουν ότι το heavy metal είναι ακόμα εδώ, με την ουσία του να βρίσκεται στην underground σκηνή. Ευχαριστούμε από την καρδιά μας την Eat Metal Records και τον Γρηγόρη, για αυτές τις μεγάλες στιγμές που μας χάρισε, για ακόμη μία χρονιά και αναμένουμε την επόμενη.
Φωτογραφίες: Δήμητρα Κοένκα
