Από την αρχή είχα καλό προαίσθημα για αυτό το νέο 14ο δίσκο των Σουηδών. Λίγο η περιοδεία που έκαναν με τους παλιόφιλους At the Gates, λίγο η μεταγραφή αεροδρομίου του κιθαρίστα Chris Broderick (Megadeth, Jag Panzer), λίγο η ακρόαση του “State Of Slow Decay” του πρώτου τραγουδιού που διέρρευσε το συγκρότημα, με έκανε για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια να περιμένω να βγει ένα album των In Flames.
Μπορεί προσωπικά οι In Flames να μην ήταν στη λίστα με τα πιο σημαντικά group για εμένα, αλλά μαζί με τους τότε συμμαθητές μου είχαμε λιώσει τα “The Jester Race”, “Whoracle” και “Clayman” και ουσιαστικά ποτέ δεν τους “άφησα”. Ακόμα και όταν κυκλοφορούσαν δίσκους όπως “Siren Charms” και “Battles”. Οι μήνες πέρασαν και με κάθε νέο video που έβγαζε η μπάντα και έκλεινε το μάτι στους οπαδούς που τους λάτρεψαν στην πρώτη ηρωική περίοδό τους, ο ενθουσιασμός ολοένα και μεγάλωνε. Και πως να μη μεγαλώσει αφού έχουμε να κάνουμε με κομματάρες. Τα “State Of Slow Decay” και “Meet your Maker” βαράνε κατευθείαν στο ψαχνό με τις riffάρες τους, τα σολίδια τους και τον Anders Fridén σε τρελά κέφια. Τα δύο “Foregone” καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους, μέχρι και blastbeats ακούμε, ενώ και τα solo είναι θεϊκά. Ειδικά το “Foregone, Pt. 2” θυμίζει εποχές “The Jester Race”. Το “The Great Deceiver” είναι το κλασικό In Flames τραγούδι που είναι κατάλληλο για mosh pit. Μέχρι στιγμής 5/5 και όλοι πλέον είμαστε σίγουροι ότι έχουμε ένα δυνατό δίσκο.
Επιτέλους έφτασε και η μέρα που άκουσα όλο το “Foregone” και παρόλο που τα υπόλοιπα τραγούδια δεν ήταν το ίδιο old school, έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος. Εν αρχή το “The Beginning of All Things That Will End”, ένα αθάνατο intro από άλλες δεκαετίες. Το “Bleeding Out” με την επιβλητική εισαγωγή και τον Anders Fridén να δίνει φοβερή ερμηνεία, πότε με καθαρά φωνητικά, πότε με growls, είναι φοβερό τραγούδι. Το “Pure Light Of Mind” έχει μια υπέροχη μελωδία από την αρχή και ένα πανέμορφο ρεφρέν που θα σε στοιχειώσει. Επόμενο το “In The Dark” ίσως είναι το λιγότερο καλό από τα κομμάτια αλλά και πάλι το ρεφρέν είναι αρκετά κολλητικό. Το “A dialogue in b flat minor” τέρμα γκρουβάτο και ρυθμικό κερδίζει τις εντυπώσεις, το “Cynosyre” είναι ένα αρκετά πολυδιάστατο κομμάτι, βγαλμένο από εποχές “Soundtrack To Your Escape” και η μπασογραμή του τα σπάει. Τελευταίο είναι το “End The Transmission”, ο Anders επιστρέφει στα τσαμπουκαλεμένα φωνητικά, υπάρχει αρκετή γκρούβα και το ρεφρέν είναι και πάλι αρκετά κολλητικό.
Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι ο δίσκος τα σπάει. Για πρώτη φορά μετά από καιρό νιώθεις ότι η φλόγα των In Flames έχει θεριέψει. Björn Gelotte και Chris Broderick έχουν κάνει ένα κορυφαίο δίδυμο στις κιθάρες και ο Anders Fridén είναι εξαιρετικός πίσω από το μικρόφωνο και αρκετά ορεξάτος. Ο Tanner Wayne είναι ο απόλυτος μακελάρης στα τύμπανα και μαζί με τον Bryce Paul στο μπάσο χτίζουν ένα φοβερό μουσικό τείχος. Το “Foregone” παρά τη στροφή προς το παρελθόν, περιλαμβάνει στοιχεία από όλες τις περιόδους τους, συνδυασμένα με αρκετή επιτυχία. Χαλαρά ότι καλύτερο έχουν βγάλει τα τελευταία 15 -και μη σου πω και παραπάνω- χρόνια.
Είδος: Melodic death metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast
Ημ. κυκλοφορίας: 10 Φεβρουαρίου 2023
Facebook: https://www.facebook.com/inflames
