Βράδυ Σαββάτου όπως λέει και ένα γνωστό άσμα και εγώ κατευθύνομαι στο γνώριμο και πάντα εγκάρδιο χώρο του Death Disco σε μια όμορφη καλοκαιρινή βραδιά. Σκοπός της ήταν αποκλειστικά να απολαύσουμε ένα από τα μεγαλύτερα εν ενεργεία σχήματα της σκοτεινής μουσικής και αυτοί δεν ήταν άλλοι από τους εμβληματικούς Ikon, που επρόκειτο να μας επισκεφτούν για πρώτη φορά στην Ελλάδα μετα από αναμονή πολλών χρόνων.
Η αλήθεια είναι ότι τους περιμέναμε πριν από τρία χρόνια, όμως η περίοδος της πανδημίας έφερε τα πάνω- κάτω (με ολή αυτήν την αναστάτωση στις ζωές μας) με αποτέλεσμα να ματαιωθεί το event για μελλοντικό άγνωστο χρόνο. Η στιγμή αυτή λοιπόν κατέφτασε για να εκπληρωθεί ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά απωθημένα για τον υπογράφοντα, η ζωντανή εμφάνιση των Αυστραλιανών Ikon.
Σε αναμονή και κάμποσοι από τους φίλους του σχήματος, έξω από το Death Disco σε μικρά πηγαδάκια είχαν ως κύριο λόγο συζήτησης τον χρόνο και το επικείμενο setlist σε αυτή την special εμφάνιση. Δυστυχώς όμως προσωπικά είχα εστιαστεί στην παρουσία (απουσία) του κόσμου. Δεν έκρυψα την μεγάλη μου απογοήτευση καθώς μπήκα στο club διαπιστώνοντας την λιγοστή παρουσία του κοινού, εάν και φήμες έλεγαν ότι το event ήταν στα όρια του sold out.
Παρόλα αυτά δεν μπορώ να παραβλέψω ότι όσοι προσήλθαν, ήταν ένθερμοι υποστηρικτές και έγιναν μάρτυρες μιας συγκλονιστικής εμφάνισης που θα μνημονεύεται για πάρα πολύ καιρό. Οπότε με σύμμαχο την καλή διάθεση και τους γνωστούς φίλους που συναντηθήκαμε(ξέρετε εσείς…) μετά από καιρό, απολαύσαμε μια συναυλιακή εμπειρία από αυτές που ονομάζουμε one in a lifetime.
Πως θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά τα πράγματα όταν μπροστά σου έχεις ένα από τα πιο ιστορικά σχήματα της gothic rock σκηνής και την μοναδική ευκαιρία να απολαύσεις ορισμένα από τα καλυτέρα κομμάτια της καριέρας τους. Ήταν λίγο μετα τις 21:40, όταν ο χρόνος σταμάτησε για όσους παρευρέθηκαν στο live, με τους Ikon να είναι πλέον κοντά μας, πραγματοποιώντας μια εξαιρετική εμφάνιση αντίστοιχη της πορείας και της ιστορίας τους.
Με λιτό, σχεδόν δωρικό τρόπο, η παρέα του Chris Mc Carter πάτησε στο σανίδι του Death Disco, αφήνοντας την μουσική να κάνει ολή την «δουλειά». Εμφανώς ανανεωμένοι και αδιαμφισβήτητα σε φοβερή φόρμα (είχαν έρθει πρόσφατα από εμφάνιση στο Gotik Treffen της Γερμανίας ) μας χάρισαν σχεδόν δυο ώρες από μελωδίες και στιγμές που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στον χρόνο.
Ξεκίνησαν με ένα κομμάτι από τις πρώτες δισκογραφικές τους απόπειρες, το ¨Eches of Silence” με την φωνή του Clifford Ennis να μας ταξιδεύει στον χρόνο, προσφέροντας λίγη από την μαγεία της πρώιμης περιόδου τους. Από αυτό το σημείο και μετα την σκυτάλη πήρε ο «μεγάλος» Chris McCarter, ερμηνεύοντας ένα πλήθος από μεγάλες επιτυχίες του συγκροτήματος. Τι να συγκρατήσω και να αναφέρω, “Βlack Roses”, “Subversion”, “Fall Apart’, “Condemnation” και ένα club να σείεται απ τον παλμό και το τραγούδι, σε αλησμόνητες στιγμές ενώ και το συγκρότημα από την πλευρά του έδειχνε εμφανώς ότι το απολαμβάνει, με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο.
Φοβερή απόδοση από όλα τα μέλη του σχήματος, με την ευγενική μορφή του McCarter να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας και απόδοσης, με την φωνή του να αναδεικνύεται στον απόλυτο πρωταγωνιστή της βραδιάς. Σε αντίστοιχο καταλυτικό ρόλο και ο μοναδικός C. Ennis που τον πλαισίωνε ιδανικά τόσο στις κιθάρες οσο και στα φωνητικά μέρη (όπου απαιτούνταν). Η παρουσία στο μπάσο από τον Dino Molinaro, ήταν από μόνη της αρκετή για να «εγγυηθεί» τον «όγκο» και την στιβαρότητα στα κομμάτια. Τέλος στα τύμπανα, ο David Burnes, με την ζωντάνια του και το δυναμικό του παίξιμο ολοκλήρωνε ιδανικά τους Ikon, φανερώνοντας την απαράμιλλή χημεία του συγκροτήματος.
Δεν θα λησμονήσω να παραβλέψω και τα δυο νέα κομμάτια που μας παρουσίασαν στο live οι Ikon, τα οποία είναι πιο κοντά στις neofolk διαθέσεις που μας συνηθίζουν τον τελευταίο καιρό, με το “Anemoia” να κλέβει τις εντυπώσεις με τον ιδιαίτερο ήχο και την μοναδική ατμόσφαιρα του.
Δυστυχώς όμως ο χρόνος είναι αμείλικτος και πέρασε εν’ ριπή οφθαλμού με το “As Times Goes By” να προλογίζεται ως το τελευταίο της βραδιάς και ενώ η ώρα ήταν 23:10, κάτι που φυσικά δεν ίσχυσε ποτέ, αφού οι επευφημίες και το χειροκρότημα κράτησε για λίγο ακόμη στην σκηνή τους Ikon, που μας ερμήνευσαν μοναδικά το “Shadowplay” (Joy Division) και το “Silence Is Calling“ δίνοντας τέλος σε μια ιστορική εμφάνιση επι ελληνικού εδάφους, με τον ιδρώτα και τα χαμογελά να είναι ζωγραφισμένα στα πρόσωπα όσων παρακολουθήσαν το event αυτό.
Συνοψίζοντας μια άκρως ενδιαφέρουσα συναυλιακή παράσταση και ένα «μουσικό γραμμάτιο» που εξοφλήθηκε στο ακέραιο. Το μόνο που ελπίζω είναι να έχουν μείνει τίποτα ψιλά για ρέστα μπας και κατορθώσουμε να τους ξαναδούμε στα μέρη μας. Ένα γεγονός που καταγράφηκε ιστορικά για την ουσία και την μοναδικότητα του. Εκτιμώ ότι θα απασχολεί για πολύ καιρό τους κύκλους της σκοτεινής μουσικής, ως σημείο αναφοράς.
ΥΓ: Μοναδική και ανεκτίμητη αξία το γεγονός της απλότητας των μελών των Ikon, οι οποίοι παρέμειναν στο club μετα το event συνομιλώντας και υπογράφοντας αυτόγραφα, δίχως ίχνη βεντετισμού και έπαρσης, απολαυστικοί ως χαρακτήρες και απόλυτα cool τύποι. Τέτοια θέλουμε…
Setlist:
Echoes Of Silence
All Depths Of Despair
I Never Wanted Wanted You
Azkadelia
Rome
Blue Murder
Swallow Sea
Into your Madness
Ghost In My Head
Afterlife
Black Roses
Dusk(new)
Subversion
A Line Of A Dark Day
Psychic Vampire
Anemoia
Fall Apart
Stranger I’ve Become
Condemnation
Reality Is Lost
As Time Goes By
Shadowplay (Joy Division)
Silence Is Calling
Ikon line-up:
Chris McCarter: Κιθάρα, Φωνητικά
Dino Molinaro: Μπάσο
David Burns: Τύμπανα
Clifford Ennis: Κιθάρα, Φωνητικά
Ikon Official sites:
Facebook: https://www.facebook.com/IKONbandAU
Official page: https://www.ikondomain.com.au/
You tube: https://www.youtube.com/@IKONtheband
Φωτογραφίες: Αχιλλέας Χαρίτος (https://www.elektrospank.com/)
