FORBIDDEN: Δουλεύουν στο πρώτο τους άλμπουμ από το 2010

NEWS

Οι Forbidden επανενώθηκαν πρόσφατα για πρώτη φορά από το 2012 με σύνθεση που περιλαμβάνει τον κιθαρίστα Craig Locicero και τον μπασίστα Matt Camacho, μαζί με τον κιθαρίστα Steve Smyth (πρώην Testament, πρώην Nevermore), τον ντράμερ Chris Kontos (πρώην Machine Head) και τον τραγουδιστή Norman Skinner.

Καθώς το reunion δείχνει να εξελίσσεται, ο Locicero είπε σε μια πρόσφατη συνέντευξη ότι έρχεται σίγουρα νέο υλικό. Ο Locicero σημειώνει ότι τα νέα πράγματα δεν θα είναι σαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους του 1988, το “Forbidden Evil”, αλλά κάπου ανάμεσα σε όλα τα άλλα που έκαναν κατά τη διάρκεια της καριέρας τους.

“Το Forbidden Evil ήταν μια ανωμαλία. Δεν το είχαμε σκεφτεί πολύ. Νομίζω ότι μπορώ να επικεντρωθώ σωστά όταν λέω πως θα είναι κάπου ανάμεσα στο “Twisted Into Form” και το “Omega Wave”.

“Θέλω αυτό το άλμπουμ να έχει κορυφές και κοιλάδες και ένα συναισθηματικό τοπίο που μπορεί κανείς  να ακολουθήσει. Πρέπει να μοιάζει με ιστορία, παρόλο που δεν πρόκειται να είναι ένα concept άλμπουμ. Πρέπει να είναι σε βινύλιο. Πρέπει να βγει σε όλα τα φορμάτ και τις ψηφιακές μαλακίες. Πρέπει να έχει όλα όσα έκαναν τους δίσκους υπέροχους. Θα είναι όλα όσα δεν πρόλαβα να κάνω ποτέ.

“Αισθάνομαι πολύ σίγουρος γι’ αυτό. Έχω αρχίσει να γράφω πολλά πράγματα. Έχω πολλά riff  και ελπίζω να το ηχογραφήσω αυτή την εποχή του χρόνου για να το έχω έτοιμο το πρώτο εξάμηνο του 2025”.

Μπορείτε να δείτε τους επανενωμένους Forbidden που παίζουν το “Twisted Into Form” στο Alcatraz 2023 παρακάτω:

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1159 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.