Καταρχάς θα ξεκινήσω με μια γενικότερη τοποθέτηση. Η μουσική, όπως και κάθε άλλη μορφή τέχνης επιδέχεται και είναι ευεπίφορη σε κάθε είδους πειραματισμούς. Το safe παίξιμο, δηλαδή βρήκαμε την αρχική μήτρα και επί αυτής βγάζουμε τους ίδιους δέκα δίσκους, ανέκαθεν με έβρισκε αντίθετο. Δεν θα αναφερθώ σε συγκεκριμένους καλλιτέχνες που λειτούργησαν και λειτουργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, τα παραδείγματα είναι γνωστά. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη και φυσικά όπως όλες οι απόψεις, επιδέχεται κριτικής και αμφισβήτησης.
Και πάμε τώρα στο νέο album των Editors. Προσωπικά κατατάσσω τη μπάντα από το Birmingham της Αγγλίας, στις ποιοτικότερες και συνεπέστερες ως προς τη μουσική παραγωγή, της τελευταίας εικοσαετίας. Το αμιγώς industrial και dark περιβάλλον της πόλης όπου σχηματίστηκαν, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση της μουσικής τους ταυτότητας. Στην πορεία του χρόνου εμπλούτισαν τη μουσική τους, και το εκπληκτικό ντεμπούτο τους, “The Back Room”, του 2005, διέφερε πχ κατά πολύ από το “In This Light and On This Evening” που κυκλοφόρησε τέσσερα χρόνια μετά και βασιζόταν λιγότερο στις κιθάρες και περισσότερο στα synths. Έκτοτε, το συγκρότημα προσπαθεί σε κάθε του άλμπουμ να δημιουργήσει κάτι εντελώς καινοτόμο, σε σχέση με ό,τι προηγήθηκε. Άλλοτε τα καταφέρνουν άψογα, όπως με το “In Violence”(2018) και άλλοτε το αποτέλεσμα είναι αρκετά ικανοποιητικό, όπως με το πλέον πρόσφατο “EBM”.
Ο τίτλος του δίσκου, βασίζεται στο ακρωνύμιο που σχηματίζεται από το όνομά τους και από το ονοματεπώνυμο του Blanck Mass ( Benjamin John Power), που εντάχθηκε στη μπάντα ως πλήρες μέλος, τη φετινή χρονιά. Και μόνο από την επιλογή του εν λόγω ακρωνυμίου, καταλαβαίνει κανείς την αλλαγή μουσικής πορείας που επιχειρούν για ακόμα μία φορά. Το υλικό που μας παρουσιάζουν, βασίζεται κατά μεγάλο μέρος στη synth-pop και dark wave-post punk, τομείς στους οποίους ο Blanck Mass, θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους δημιουργούς των τελευταίων ετών.
Ήδη από το εισαγωγικό “Heart Attack”, οι προθέσεις καθίστανται εμφανείς. Ένα κράμα πρώιμων Depeche Mode με αρκετά beat στοιχεία τύπου disco. Και στο ίδιο ακριβώς κλίμα κυλάει το μεγαλύτερο μέρος του “EBM”. Με τραγούδια δηλαδή που εξυπηρετούν τη νέα τους μουσική κατεύθυνση. Το “Picturesqe” που ακολουθεί, είναι ένα από τα κορυφαία τραγούδια τους, με τον dance ρυθμό του που αναμιγνύεται με άφθονα samplers, να σε παρασύρει. Αμιγώς radio-friendly κομμάτι, που θα τους εξασφαλίσει την απαραίτητη εμπορική επιτυχία. Είναι από τις συνθέσεις που προσωπικά ξεχώρισα.
Αρκούντως ικανοποιητικό είναι και το “Karma Climb”, συνδυασμός OMD και ολίγον τι από Echo and The Bunnymen. Τα ίδια ισχύουν και για τα “Kiss” και “Vibe”. Ειδικά το τελευταίο έχει μια ιδιαίτερη eighties retro αισθητική. Το “Strawberry Lemonade” αποτελεί ίσως την πιο αδύναμη σύνθεση του άλμπουμ, ενώ το “Educate” κινείται οριακά πάνω από τη μετριότητα. Μετά το “Picturesque” ως κορυφαίο κομμάτι θα επέλεγα το “Silence”, που θυμίζει αρκετά Madrugada, σε synth-pop περιβάλλον. Το ένατο και τελευταίο τραγούδι “Strawberry Lemonade”, και να έλειπε, δεν θα αφαιρούσε κάτι από το συνολικό αποτέλεσμα.
Εν κατακλείδι, το “EBM” έχει κάποιες συνθέσεις που θα σε μαγέψουν και κάποιες που είναι ολίγον τι αδιάφορες. Ως συνολικό αποτέλεσμα, λαμβάνει σαφώς θετικό πρόσημο.
Είδος: Synth pop/post punk
Εταιρεία: PIAS Recordings
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 23 Σεπτεμβρίου 2022
Website: https://www.editors-official.com/
Facebook: https://www.facebook.com/editorsmusic/
