Τους «χαρντροκάδες» του Πίτσμπουργκ κατά καιρούς τους έδενε μια «σκληροπυρηνική» σκηνή με επικεφαλής το ρόστερ της DaCore Records στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και μια υπέροχη extreme metal κουλτούρα που επέτρεπε σε συγκροτήματα όπως οι Commit Suicide και οι Circle Of Dead Children να ανθίσουν στις αρχές της δεκαετίας του ’00. Στα τοπικά μουσικά site ισχυρίζονται ότι υπάρχουν τόσες πολλές υπέροχες μπάντες, που κρατούν τη metal / hard rock σημαία ψηλά σε αυτήν την πόλη.
Όμως η περιοχή δεν έγινε γνωστή για την hard rock σκηνή της, αλλά ως η γενέτειρα μερικών από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του προηγούμενου αιώνα, όπως ο Errol Garner, o Bobby Vinton, οι Marcels κ.α..
Οι Drown the Deep απέχοντας κατά πολύ από την ατμόσφαιρα αυτών των καλλιτεχνών, προβάλλονται ως ένα συγκρότημα με επικεφαλής γυναικεία παρουσία, που επέλεξε να εκπροσωπήσει το «σκληρό ροκ» στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια. Έχοντας έμπνευση από έργα παγκόσμιας κλάσης όπως αυτά των The Pretty Reckless, Halestorm, Van Halen και Godsmack, συνδυάζουν δυνατά beats, «βιρτουόζοντα» riffs και στίχους με νόημα, διαθέτοντας συνάμα και επιβλητική σκηνική παρουσία.
Τα δέκα τραγούδια του album είναι πολύ αγαπητά και σε κάνουν να νοιώθεις την ανάγκη να επιστρέψεις σε αυτά, λόγω της εμπιστοσύνης που χτίζεις σιγά σιγά μαζί τους. Είναι συνθέσεις που προέκυψαν αβίαστα, αλλά μοιάζουν σαν να «χύθηκαν» από καλούπι εμποτισμένο με την ρητίνη της μαγευτικής δεκαετίας του ’80, που δεν λέει να στερεοποιηθεί, παρά κυλάει, γεμίζει χαραμάδες και κενά, σε κάθε νέα προσπάθεια συγκροτημάτων που αναζητούν αναγνώριση μέσα από DIY κυκλοφορίες.
Τέτοια είναι και τούτη εδώ, γεμάτη μεράκι, άρα έλλειψη φαντασίας. Στο ξεκίνημα η industrial εισαγωγή σε εκπλήσσει, αλλά η συνέχεια σε αφήνει με την αίσθηση μιας δημιουργίας, που από μακριά φαντάζει επιβλητική αλλά από κοντά γεμάτη ατέλειες. Όλα τα «μεγαθήρια» της hard rock σκηνής περνάν από το δίσκο και τον «ποδοπατούν», δεν τον αφήνουν να πάρει ανάσα.
Η μπάντα ξέρει βέβαια να κάνει την δουλειά της, αλλά η έλλειψη ηγέτη και παραγωγού με χρήσιμες παρεμβάσεις είναι εμφανής, γι’ αυτό και δεν καταφέρνουν να σηκώσουν κεφάλι μέχρι το τέλος.
Τα «στουντιακά» τρικ δεν μπορούν να προσπεράσουν εμφανείς αδυναμίες των φωνητικών στο “darkness in me”, ενώ μέχρι και το “break down the walls” το μοτίβο είναι επαναλαμβανόμενο χωρίς να δίνονται περιθώρια στις κιθάρες να δείξουν τις πραγματικές δυνατότητες τους .
Σε μια χρονική στιγμή που βρίσκει το rock, στα περίπου 70 χρόνια της ύπαρξής του, πιο αποδυναμωμένο από ποτέ, χρειάζεται κάτι παραπάνω από «αναμασήματα» για να επιβληθεί στον οχετό της k-pop, του ευτελούς hip hop, latin και να κάνει crossover στις νέες ηλικίες.
Οι Drown the Deep δεν είναι μια μπάντα που μπορεί να φέρει την αλλαγή και να δημιουργήσει επιρροή. Δεν θέλει να πρωτοτυπήσει με το ντεμπούτο της, σίγουρα όμως είναι ικανή να δημιουργήσει ένα σαγηνευτικό και αξέχαστο show ως support μπάντα, εκπληρώνοντας σιγά σιγά την επιθυμία για ανάδειξη μιας πραγματικά δυνατής live σκηνής στο Πίτσμπουργκ.
Εγώ βέβαια από τα τραγούδιa του album, τις μπαλάντες “Highway” και “Nothing” θα τις παίρνω το καλοκαίρι μαζί μου στην παραλία, γιατί θα είναι εκεί για να μου θυμίζουν, ότι το ροκ δεν εξαντλείται ποτέ, πάντα θα έχει κάτι να σου δώσει.
Tracklist:
Black Sun Drive
Darkness in Me
Contagion
Rebel Wild Child
Warrior Heart
Break Down the Walls
Nothing
Here to Stay
Highway
Rapture
Είδος: Hard Rock
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 7 Απριλίου 2023
Εταιρεία : Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Drown the Deep στο διαδίκτυο:
Facebook
YouTube Channel
