Μετά από σχεδόν 30 χρόνια (παρά ένα “μικρό διάλειμμα” επτά ετών του group) στους Sorrows Parh, ο συνιδρυτής και κιθαρίστας της μπάντας Κώστας Σαλωμίδης αποχώρησε λόγω μουσικών διαφορών και αποφάσισε να ακολουθήσει εκείνο το δικό του doom “όραμα”, που από το 1993 το είχε “σκεφτεί” υπό το όνομα Distorted Reflection. Μόλις τον Αύγουστο του 2022, μαζί με τους Βαγγέλη Γιαλαμά και Στέλιο Παύλου, είδε τους Distorted Reflection να παίρνουν σάρκα και οστά και το μουσικό του “όραμα” να “ζωντανεύει” εκ νέου στο μυαλό του. Το ντεμπούτο των Αθηναίων doomsters, χαρακτηρίζεται από το μουσικό “ταξίδι” του mastermind τους στα doom “μονοπάτια” εδώ και 30 χρόνια, από τις εμπειρίες του μέσα στο χώρο, από τις επιρροές από τα μεγαθήρια της σκηνής και παράλληλα από την θέληση της μπάντας να προχωρήσει, να εξελιχθεί και να δώσει έναν νέο, φρέσκο “αέρα” στο doom metal. Το “Doom Rules Eternally” είναι μία καθόλα αξιόλογη “πρόταση”, που θα ενθουσιάσει τους οπαδούς της σκηνής, αναμφίβολα.
Αυτό που ξεχωρίζεις ηχητικά στο ντεμπούτο των Distorted Reflection, είναι ότι δεν περιορίζεται στον doom metal ήχο όπως τον έχουμε γνωρίσει μέσα από τους Candlemass, τους Solitude Aeternus, τους Memento Mori, τους Trouble, αλλά μοιάζει να “απλώνεται” στο metal, έχοντας ως πυρήνα το doom. Το “Doom Rules Eternally” “ακουμπάει” το heavy, έχει power επιρροές, “αγγίζει” τον επικό ήχο και συνάμα είναι γεμάτο από αυτήν την καθηλωτική, βαριά doom ατμόσφαιρα, σήμα κατατεθέν της σκηνής. Οι εμπειρίες του Κώστα με τους Sorrows Path στο doom χώρο, φαίνεται ότι τον βοήθησαν να “επιλέξει” τι να κρατήσει και τι να αφήσει πίσω του, πώς να πορευτεί και παράλληλα τι είναι αυτό που λείπει από την σκηνή και πώς μπορεί να εξελιχθεί προσφέροντας και πάλι, τις ίδιες συγκινήσεις όπως στα πρώτα του βήματα. Οι Distorted Reflection τολμούν να γυρίσουν στην αρχή, να ανακατέψουν την “τράπουλα” και με φρέσκιες ηχητικές ιδέες να ταράξουν τα “νερά” του doom metal, αποτελώντας το ιδανικό “ηλεκτροσόκ” ενός είδους που μοιάζει να χάνεται στην “φθορά” του χρόνου. Το “Doom Rules Eternally” μισεί την doom “ρουτίνα”, δεν “γουστάρει” την σημερινή doom “συνήθεια”, αλλά στοχεύει όσο τίποτα άλλο να “ζωντανέψει” και πάλι τον doom ήχο, να αρχίσει και πάλι να γίνεται ενδιαφέρον και να ξεφύγει από την μονοτονία και την ηχητική “βαρεμάρα”. Οι Distorted Reflection δεν έχουν καμία σχέση ηχητικά με τους Sorrows Path, δεν “μπαίνουν” καθόλου στις doom φόρμες των έτερων Αθηναίων, αλλά διαλέγουν να διαχωρίσουν την ηχητική θέση τους, ώστε να προλάβουν τα κακεντρεχή σχόλια και τις άβολες συγκρίσεις, που μόνο κακό κάνουν. Το ντεμπούτο των Αθηναίων είναι σαφέστατα σε πιο heavy μοτίβο ηχητικά, όμως πολύ πιο προσιτό και εύπεπτο τόσο απο το doom κοινό, όσο και από το ευρύτερο heavy metal ακροατήριο. Τα πρώτα βήματα του Κώστα Σαλωμίδη με το νέο του project, μοιάζουν να βρίσκονται προς την σωστή κατεύθυνση ηχητικά, να διακρίνονται για την ηχητική ωριμότητά τους και να αφήνουν μία υπέρμετρη αισιοδοξία για την συνέχεια των Distorted Reflection.
Και εκεί που έχεις καταφέρει να κατανοήσεις την doom διαφορετικότητα και το μοναδικό ηχητικό στυλ των Distorted Reflection, τότε αντιλαμβάνεσαι και το εκπληκτικό συνθετικό αποτέλεσμα του ντεμπούτου των Αθηναίων. Εδώ ο Κώστας μοιάζει να έχει βάλει όλη την μαεστρία του, δείχνει να έχει ξεπεράσει κατά πολύ τις προσδοκίες του, δημιουργώντας 9 συνθέσεις που θα σου αφήσουν τον ίδιο doom αντίκτυπο, ακόμη και αν ξεχωρίζουν ηχητικά. Το “Doom Rules Eternally” είναι πιο ογκώδες, με πιο heavy riff και solo και με πιο ώριμες και καλοδουλεμένες συνθέσεις, με άμεσο στόχο να “ξυπνήσουν” τον ακροατή από τον σημερινό μονότονο doom “λήθαργο” και να τον οδηγήσουν σε πιο “ζωηρά” μονοπάτια, ώστε να θυμηθεί εκ νέου τις “ρίζες” του. Τα κιθαριστικά μέρη “σπέρνουν”, το μπάσο “σκοτώνει”, ενώ τα τύμπανα δίνουν τον “πολεμικό” ρυθμό που χρειάζεται το album. Το ντεμπούτο των Distorted Reflection βρίθει από συνθετική ευρωστία, σφύζει από doom ποιότητα και κατορθώνει να δημιουργεί τα ίδια ρίγη συγκίνησης, όπως έκαναν κάποτε τα album των Candlemass, των Solitude Aeternus, των Trouble και των υπόλοιπων “μεγάλων” του είδους. Σίγουρα θα ξεχωρίσεις τον επικό τόνο και τα μεσογειακά/ανατολίτικα στοιχεία του “Mr. Snake”, με την μοναδική ερμηνεία του Νικόλα Λεπτού των Arrayan Path, την heavy/power διάθεση των “Twilight Zone” και “Cassandra”, με το καταλυτικό solo του Ross The Boss, τον doom χαρακτήρα των “The Eternal Gate”, με το εξαιρετικό solo του Γιάννη Δρόλαπα, “Ghosts Of Mind” και “Victim Of Fate”, την πιο heavy προσέγγιση των “Ring Of Fire” και “Colours” και την dark αισθητική του “Dark Mermaid”. Το “Doom Rules Eternally” δεν αφήνει περιθώρια συνθετικής αμφισβήτησης σε κανένα σημείο, αλλά αντίθετα “εκνευρίζει” με την doom ουσία των συνθέσεων του. Οι Distorted Reflection πετυχαίνουν να ξεχωρίσουν από την αρχή για την συνθετική ευστροφία τους, προσφέροντας αισιοδοξία στους οπαδούς του doom ήχου για την συνέχεια και δημιουργώντας έναν δίσκο-οδηγό για το μέλλον.
Οι Distorted Reflection τολμούν και θέτουν ψηλά τον πήχη από την αρχή, προσδοκώντας για μια ακόμη καλύτερη συνέχεια, επαναφέροντας την χαμένη “αίγλη” και “σπιρτάδα”, σε ένα είδος που έμοιαζε να βαλτώνει. Το “Doom Rules Eternally” ξεχωρίζει για την μοναδική ηχητική προσέγγιση του, για την ποιοτική συνθετική doom αύρα του και για την σαγηνευτική doom “φλόγα” του, που μοιάζει να “θεριεύει” σιγά σιγά. Το ντεμπούτο των Αθηναίων, είναι εκείνο το “ηλεκτροσόκ” που είχε ανάγκη η doom σκηνή, ώστε να αφυπνιστεί και να “ζωντανέψει”. Αυτό το doom “όραμα” του Κώστα Σαλωμίδη, φαίνεται ότι διαθέτει την “σπίθα”, την ωριμότητα και την ουσία, που είναι απαραίτητη στο doom metal σήμερα. Σίγουρα από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς στο χώρο του, αδιαμφισβήτητα. Προτείνεται ανεπιφύλακτα στους λάτρεις του doom ήχου, ενώ μπορεί να βρει ακροατήριο και στον επικό και power ήχο. Και όπως λέει και ο mastermind, DOOM RULES ETERNALLY…
Είδος: Doom Metal
Δισκογραφική: Iron Shields Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 9 Φεβρουαρίου 2024
Facebook
