Αν τα δυο αγαπημένα pugs της Mishkin Fitzgerald μπορούσαν να μιλήσουν, είναι βέβαιο πως θα περιέγραφαν την αφέντρα τους σαν ένα μοναδικό, εξωτικό πλάσμα, μια πολυτάλαντη και ιδιαίτερη γυναίκα, το βάθος της οποίας είναι ακόμα πιο αχανές και ενδιαφέρον από την εξωτερική της εμφάνιση. Ξέρω πως συχνά είναι άδικο να κλέβουν οι front women τη μερίδα του λέοντος των ευσήμων, αλλά θα φροντίσω να το διορθώσω άμεσα αυτό.
Προειδοποιώντας πως το απίθανο “Hex” είναι το ντεμπούτο των Crimson Veil, μια πραγματικότητα που μπορεί να απαλύνει κάθε είδους σοκ από αυτή την τρομακτική του πληρότητα, είναι πως η κυρία Fitzgerald με τον κιθαρίστα Garry Mitchell έχουν ένα πολύ υπολογίσιμο παρελθόν. Ήδη από το 2008 ηγήθηκαν ενός αιρετικού σχήματος με το σχιζοειδές όνομα Birdeatsbaby, που προήλθε από ένα όνειρο της Fitzgerald μετά από μια ιδιαίτερα μακρά περίοδο αϋπνίας στα εφηβικά της χρόνια. Το φιλόδοξο και ριψοκίνδυνο σχήμα από το Brighton πάντρεψε την κλασική μουσική, το σκοτεινό alt rock του Nick Cave, και τον σκληρό προοδευτισμό των Opeth και των Tool, σε ένα χαρμάνι για λίγους. Αυτό που σήμερα συναντάμε με το όνομα Crimson Veil να ξεκινά μιαν άλλη διαδρομή, είναι η μετεξέλιξη των Birdeatsbaby.
Όσο καταλυτική και αν είναι η περσόνα της Fitzgerald στο συνολικό αποτύπωμα της μπάντας (κάτι που ενισχύεται με τις ξεχωριστές, συγκρουόμενες ερμηνείες της), όπως ξεκαθαρίζει και η ίδια, οι Crimson Veil είναι μια συλλογική απόπειρα τεσσάρων ισότιμων μουσικών. Η Hana Piranha με το ηλεκτρικό τσέλο και βιολί και τα περίεργα φίλτρα της στον ήχο, αποτελεί τον μυστικό εισβολέα που σπέρνει κλασικές κλίμακες στις συνθέσεις, ικανές και έτοιμες να παλέψουν με τα περίεργα ριφ και τις δυστοπικές κλίμακες του Garry. Η Anna Mylee έχει στο μεταξύ φροντίσει να στρώσει ένα μαγικό χαλί πολυρυθμών και επιτήδειων τερτιπιών, προκαλώντας ιδανικά τη συνέχεια της οικοδόμησης.
Το “Hex” είναι βαθιά θεατρικό και πολύπλευρο για να περιγραφεί μονολιθικά με έναν τρόπο. Έχει να κάνει με τον τρόπο που θα επιλέξεις να το εξερευνήσεις και να το βιώσεις, εξαρτάται από τον χώρο που θα του δώσεις. Πολλά παράξενα συμβαίνουν όσο επιμένεις να σκάβεις μέσα του. Αναμφισβήτητα μοιάζει με ένα σκοτεινό, μοναχικό χωράφι όπου συναντιούνται η ομορφιά με τον τρόμο, και όλα μπορεί να συμβούν. Σε αυτή την απόπειρα, τα τραγούδια αφήνονται σε μια ευρύχωρη προοπτική με ανατροπές και αλλαγές κατευθύνσεων. Οι Crimson Veil δεν φοβούνται να αφήσουν το δημιουργικό ένστικτο να πηδήσει σε αντίρροπα κανάλια και να πλέξει περίεργες συγγένειες μέσα στο ίδιο το τραγούδι. Μια απόκοσμη αίσθηση γαλήνης και ειρήνης μπορεί να πέσει άξαφνα θύμα μιας τυφλής οργής, ενός άναρχου μένους που θα εκτροχιάσει κάθε πρώτη εντύπωση. Υπάρχει όμως μια εκπληκτική μαεστρία στο κούμπωμα όλων αυτών των εναλλαγών που καθιστά το αποτέλεσμα ελκυστικό. Δεν υπάρχει η παγίδα των ανίκητων singles, αλλά οι συνθέσεις δεν κρύβονται και πίσω από μακρινές συστάδες αποκρυπτογράφησης. Οι Crimson Veil θα χρειαστούν μόλις λίγη αφοσιωμένη πίστωση χρόνου για να τρυπώσουν στη γυμνασμένη μνήμη ενός απαιτητικού ακροατή, ενώ σίγουρα θα περάσουν ένα σεβαστό κομμάτι τω αγαθών τους και σε πιο επιφανειακούς επισκέπτες.
Αυτό που με γοητεύει αφόρητα στο “Hex” είναι πως τα παράλληλα στρώματα των τραγουδιών αφήνουν τα δολώματά τους να συνυπάρξουν ιδανικά και να αναδυθούν σε μια λειτουργική ισορροπία. Έτσι καταφέρνουν να ακούγονται τελετουργικοί και σαμανικοί, απλώνοντας ένα μαύρο μυστήριο που μάλλον έχει να κάνει με τα απόκρυφα αναγνώσματα της Fitzgerald στη διάρκεια της πανδημίας, ένα μενού από δαιμονολογία, μυστικισμό και βιβλία για τη σκιώδη εργασία. Όμως όλη η διαδικασία αυτή εξυπηρέτησε συνολικά το κυρίαρχο θέμα του “Hex”, που είναι η ενδοσκόπηση. Από την άλλη, υπάρχουν και στοιχεία alt rock/metal που κρατούν τις περιπλανήσεις στη γη, τιθασεύουν το γοτθικό τους μυστήριο με μια περισσότερο χειροπιαστή προσέγγιση και ουσιαστικά αρπάζουν τον ακροατή. Αν προσθέσει κανείς και τους σκελετούς του modern metal που με μια προοδευτική αισθητική σπρώχνουν το ταξίδι, έχει μια παλέτα ήχων και επιδράσεων που χορεύει μπροστά σου με καταπληκτική σοφία, ευφάνταστη αρμονία, και συναρπαστική αμεσότητα.
Οι Crimson Veil δεν δυσκολεύονται να κλέψουν το σκήπτρο για το πιο προκλητικό και πλούσιο ντεμπούτο της χρονιάς. Γεωμετρικά τοποθετημένοι αλλά συγκινητικά αφοσιωμένοι στο μέσο της γέφυρας που ενώνει το κλασικό με το νέο, σήκωσαν ήδη πελώρια κύματα στα νερά από κάτω της.
Είδος: Progressive Rock/Metal, Avant Garde
Εταιρεία: Reigning Phoenix
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 20 Σεπτεμβρίου 2024
