COLTRE: “To Watch With Hands To Touch With Eyes”

ALBUM

Κυκλοφορεί ο αστικός μύθος ότι τα παλιά μαστόρια στα βαπόρια, έχοντας ως σκοπό να μην δείξουν τα μυστικά του επαγγέλματος στους μαθητευόμενους τεχνίτες, την ώρα της επισκευής έριχναν πάνω τους μια κουβέρτα για να εμποδίσουν την οπτική επαφή με τα επιδέξια χέρια τους. Επίσης coltre στα ιταλικά είναι η κουβέρτα. Το ίδιο όνομα επέλεξαν και για το νεοσύστατο συγκρότημα τους τρεις Άγγλοι συμφοιτητές με έδρα το Λονδίνο, πίσω στο καλοκαίρι του 2019.

Ο Daniel Sweed (lead κιθάρα), ο ιταλικής καταγωγής Marco Stamigna (κιθάρα, φωνή) και λίγο αργότερα ο Max Graves (μπάσο), ένωσαν τις δυνάμεις τους και κυκλοφόρησαν το αξιόλογο EP ‘Under The Influence’. Στην παρέα τους προστέθηκε ο Edoardo Mariotti στα drums και όλοι μαζί άρχισαν να γράφουν το υλικό για το πρώτο τους studio album με τον ευρηματικό τίτλο ‘To Watch With Hands…To Touch With Eyes’. Εμπνευσμένοι σαφέστατα από το NWOBHM, αλλά ετούτοι εδώ οι παιχταράδες έκαναν μια μαγκιά που τους ξεχωρίζει από αρκετές retro / revival μπάντες του είδους. Κατάφεραν και σήκωσαν την κουβέρτα, είδαν κάτω απ’ αυτή και ρούφηξαν τη γνώση από τους πρωτομάστορες του συναφιού βλέπε Praying Mantis, Demon και Diamond Head μεταξύ άλλων. Μάλιστα κοίταξαν και λίγο πιο πίσω, ρίχνοντας ευθείες ματιές στους Thin Lizzy, στους UFO και γενικότερα στο hard rock εκείνης της περιόδου. Στις συνθέσεις τους, η μελωδία κερδίζει την ταχύτητα και η αλήθεια είναι ότι το συνολικό αποτέλεσμα είναι άκρως σαγηνευτικό.

Οι δισολίες του ‘Rat Race’ με το κολλητικό refrain και τα συνοδευτικά φωνητικά στο τέλος, δίνουν την κατάλληλη αφορμή για ξέφρενους χορούς. Η όμορφη ακουστική εισαγωγή στο ‘When The Earth Turns Black’ δίνει τη θέση της σε ένα ατόφιο riff πριν ακολουθήσει ο κιθαριστικός καλπασμός, για να κλείσει ξανά με τον αντίστροφο τρόπο. Όλα τα τραγούδια τους είναι πραγματικά ένα προς ένα. Προσωπική αδυναμία όμως αποτελεί το ‘Oblivion’ που ολοκληρώνει το δίσκο. Από το στυλ τραγουδιών που θα ήθελα να ακούω συχνότερα, αλλά πλέον γράφονται σπανιότερα. Μid tempo, με μεγαλοπρεπές riff, ψυχωμένο κιθαριστικό solo και δυνατή ερμηνεία. Φτιαγμένο από τις νότες της χρυσής εποχής, φέρει στην αρχή τουλάχιστον, λίγη από την αύρα του ‘Dreamer Deceiver’ και υποδηλώνει τις στέρεες βάσεις της μπάντας. Συναθροίζοντας στα παραπάνω, τον αναλογικό ήχο και το όμορφο εξώφυλλο που ξεχωρίζει από τις ‘ΑΙ πλαστικούρες’ που έχουν πλημμυρίσει την αγορά, φτάνει στα χέρια μας ένα εξαιρετικό ντεμπούτο με ελπιδοφόρα προοπτική. Όσοι αρέσκονται σε καλογυαλισμένες παραγωγές και μοντέρνα ακούσματα μπορούν να προσπεράσουν. Οι ‘παλιομοδίτες’ συνεχίστε ακάθεκτοι!

Κακά τα ψέματα, το Heavy Metal γεννήθηκε στο Νησί και όταν οι Βρετανοί θυμούνται πως παίζεται, αυτομάτως βγαίνουν εκτός συναγωνισμού.


Είδος: Heavy Metal
Εταιρεία: Dying Victims Productions
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 23 Φεβρουαρίου 2024
Facebook
Bandcamp

Avatar photo
About Γιώργος Μπατσαούρας 200 Articles
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιερή Πόλη Μεσολογγίου, ενώ τα προεφηβικά του χρόνια τα πέρασε αντιγράφοντας ραδιοφωνικές εκπομπές και μουσικά albums σε ενενηντάρες TDK κασέτες. Ο ουρανός έπεσε στο κεφάλι του όταν πρωτοάκουσε το Use Your Illusion II των Guns N’ Roses και είδε το video της live εκδοχής του Child in time στο κρατικό κανάλι. Τα πρώτα του χαρτζιλίκια τα επένδυσε στα τοπικά δισκοπωλεία αγοράζοντας δίσκους (και από το εξώφυλλο μόνο…), ενώ με το πέρασμα του χρόνου τα μουσικά του ακούσματα επεκτάθηκαν over the rainbow σε περισσότερα hard rock, metal και desert μονοπάτια. Με τα ηχεία στα αυτιά και το κάθε είδος rock μουσικής στο κεφάλι αντιμετώπισε τις πραγματικές θαλασσοταραχές, αλλά και αυτές της ζωής. Τα hobbies του πέρα από το αδυσώπητο κυνήγι συναυλιών, αποτελούν τα ταξίδια μέσα από τις σελίδες του Ανυπότακτου Γαλάτη, του θαυμαστού κόσμου του Τόλκιν και των βιβλίων ιστορίας καθώς και η χωρίς ντροπή κατανάλωση b-movies με νεκροζώντανους. Στο τέλος της ημέρας επαναλαμβάνει σαν προσευχή τα λόγια του θείου Lemmy ‘’The Chase Is Better Than the Catch’’ και προσπαθεί την επόμενη να τα κάνει πράξη...