1988. Μια χρονιά ορόσημο για το heavy metal. Και ειδικά στην Αμερική γινόταν χαμός. Helstar (“Distant Thunder”), Liege Lord (“Master’s Control”), Attacker (“Second Coming”), Manowar (“Kings of Metal”), Riot “Thundersteel”, Brocas Helm (“Black Death”), Hittman (“Hittman”) και πόσα άλλα δισκάκια βγήκαν εκείνη τη χρονιά. Ένα από αυτά τα διαμάντια είναι το τέταρτο album των Chastain, το εμβληματικό “Voice of the Cult”.
Οι Chastain, είναι το συγκρότημα του Αμερικανού βιρτουόζου της κιθάρας David T. Chastain. Η μπάντα αρχικά στήθηκε για την προώθηση ενός σόλο δίσκου του David αλλά τελικά εξελίχτηκε σε κανονικό συγκρότημα. Το 1985 έβγαλαν το πρώτο τους δίσκο “Mystery of Illusion” μέσω της ιστορικής Shrapnel Records και τα επόμενα 5 χρόνια μεγαλούργησαν. Με το “Voice of the Cult”, που κυκλοφόρησε μέσω της Leviathan Records (εταιρεία του David T. Chastain) οι Chastain έφτασαν στο ζενίθ τους, από εκεί και πέρα δεν κατάφεραν να φτάσουν τα επίπεδα των πρώτων δίσκων αλλά πάντα ήταν και είναι ακόμα μια μάχιμη μπάντα. Μαζί με τον David T. Chastain, στο μπάσο ήταν ο Mike Skimmerhorn, στα τύμπανα ο Ken Mary, γνωστός από τους Fifth Angel και φυσικά στα φωνητικά η σπουδαία Leather Leone. Το “Voice of the Cult” περιέχει 9 συνθέσεις και η μαγεία του κρατάει περίπου 37 λεπτά.
Αρχικά το “Voice of the Cult” είναι ένας θρίαμβος του ίδιου του Chastain. Έχει γράψει όλη τη μουσική και τους στίχους, σε μόνο δυο συνθέσεις τους στίχους τους έχει γράψει η Leone (“Share Yourself with Me”, “Soldiers of the Flame”). Έχει κάνει την παραγωγή του δίσκου, που είναι αρκετά ικανοποιητική για την εποχή, πιο βελτιωμένη από αυτή του “The 7th of Never”. Το ότι το “Voice of the Cult” είναι γεμάτο φοβερά riff, τρελό shredding και δεκάδες solo είναι επίσης δική του δουλειά. Αυτό που όμως τον κάνει πραγματικά σπουδαίο, είναι όχι η αμίμητη του ικανότητα στην κιθάρα, αλλά το ότι το παίξιμο του υπηρετεί τη σύνθεση και όχι το αντίθετο. Πράγμα σπάνιο για τους guitar hero των 80s. Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και ένας νεαρός κιθαρίστας από τη Θεσσαλονίκη, που ο πρώτος του δίσκος βγήκε από τη Leviathan Records, εν ονόματι Κωνσταντίνος Καραμητρούδης, ο οποίος πλέον είναι πασίγνωστος σε όλο τον πλανήτη, μιλάμε φυσικά για τον Gus G.. Επιστρέφοντας στο “Voice of the Cult” δεν υπάρχει περίπτωση να μην κάνεις headbanging η να μην επιδοθείς σε air- guitar, ακόμα και αν δε γουστάρεις καθόλου τον ήχο της κιθάρας.
Οι Chastain σαν συγκρότημα έτυχε να είναι διπλά ευλογημένοι. Η Leather Leone είναι ίσως η καλύτερη τραγουδίστρια στο παραδοσιακό heavy metal, Yvonne Durand και Doro είναι ένα κλικ κάτω για μένα. Σε μια δεκαετία που το metal ήταν ανδροκρατούμενο, οι οπαδοί τη σύγκριναν πολλές φορές με τον Mike Howe η ακόμα και με τον Dio. Το “Voice of the Cult” αποτελεί και για αυτή την κορυφαία της στιγμή. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη σου σηκωθεί η τρίχα, όταν ακούς την πανίσχυρη φωνή της Leone να σχίζει τον αέρα. Ταυτόχρονα σε κάνει να νιώθεις απόλυτα τα συναισθήματα που πηγάζουν από το κάθε τραγούδι που στις περισσότερες φορές είναι θυμός, απόγνωση και φόβος. Το “Voice of the Cult” είναι ένας σκοτεινός δίσκος που όμως αποτελεί και το ιδανικό album για να ταυτιστεί ο μέσος μεταλάς με τον επαναστατικό του στίχο. “We are the voice of the cult, And we will do all to survive, We are crusaders tonight” είναι στίχοι που όλοι αναφερόμαστε στην παρέα μας η σε μας τους ίδιους. 35 χρόνια μετά ακόμα οι μεταλλάδες δεν είναι τελείως αποδεκτοί στη κοινωνία, πόσω μάλλον τη δεκαετία του 80.
Είμαι σίγουρος ότι όποιος άκουσε για πρώτη φορά τον metal ανεμοστρόβιλο που αποτελεί το έπος “Voice of the Cult”, το εναρκτήριο, ομώνυμο τραγούδι, πρέπει να έκατσε για τα επόμενα 5 λεπτά αμίλητος και ακούνητος μέχρι να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς ερέθισμα δέχτηκε ο εγκέφαλος του. Το αρχικό υπνωτιστικό riff, μετατρέπετε σε ένα ιστορικό σολάρισμα με όλη την μπάντα να κοπανιέται και φυσικά όταν μπαίνει και η ‘’Δερματένια’’ στο τραγούδι, τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα για το σβέρκο σου. Το δε ρεφρέν έχει τραγουδηθεί σε χιλιάδες metal club και συναυλίες. Όμως ο δίσκος δεν είναι μόνο το “Voice of the Cult”. Το “Live Hard” είναι ένας speed metal ύμνος που σε παρασέρνει στο διάβα του σαν ορμητικός χείμμαρος. “LIVE HARD! There’s no warranty, LIVE HARD! There’s no escape και νιώθεις να παλεύεις για την ίδια σου τη ζωή. Το “Chains of Love” σε σαγηνεύει με το Priest στυλ του και το “Share Yourself with Me” σε κάνει να χτυπιέσαι ασταμάτητα με τα πιο σκληρά riff του. Στο “Fortune Teller” ο David ξεκινάει το τραγούδι κάνοντας έρωτα στη κιθάρα του και στη συνέχεια παίζει riffs για δέκα τραγούδια! Εναρκτήριο για τη β πλευρά είναι το “Child of Evermore”, mid- tempo διαμαντάκι που παίρνει πάνω της η Leone και το απογειώνει με τη φωνάρα της. Το “Soldiers of the Flame” είναι το πιο ραδιοφωνικό κομμάτι (λέμε τώρα) με ωραίο κρεσέντο στο τέλος. Το “Evil for Evil” σε πιάνει κατευθείαν από το γιακά με το εμβατηριακό του ρυθμό και στη συνέχεια ο David παίζει στα κόκκινα με την Leone να τραγουδά με λύσσα στο ρεφρέν. Το “Voice of the Cult” τελειώνει ιδανικά με το απίστευτα λυρικό “Take Me Home”, ο David μας πετάει ένα τρομερό solo στη μέση και το τραγούδι σβήνει σχεδόν ονειρικά με την Leone να σιγοτραγουδά “Take me home, So close and yet so far,Take me home”.
Το “Voice of the Cult” είναι ένας διαχρονικός δίσκος, 35 χρόνια μετά και δεν έχει χάσει τίποτα από τη μαγεία και τη δυναμική που είχε. Ίσως, να μην είναι ο καλύτερος δίσκος των Chastain (άκου και το “The 7th of Never”) αλλά σίγουρα είναι ο πρώτος δίσκος που θα έρθει κάποιος σε επαφή μαζί του από τους Chastain και φυσικά το ομότιτλο τραγούδι θα παίζει μέχρι να μας έρθει ο ουρανός στο κεφάλι. Δίσκος μνημείο για το metal.
H tracklist του “Voice of the Cult”:
- “The Voice of the Cult”
- “Live Hard”
- “Chains of Love”
- “Share Yourself with Me”
- “Fortune Teller”
- “Child of Evermore”
- “Soldiers of the Flame”
- “Evil for Evil”
- “Take Me Home”
Είδος: Heavy Metal
Δισκογραφική: Leviathan Records
Ημ. κυκλοφορίας: 20 Σεπτεμβρίου 1988
