Μετά από έντεκα χρόνια «σιωπής», σε επίπεδο δίσκου “κανονικής” διάρκειας (Lp), ο Billy Idol επιστρέφει με το “Dream Into It”, ένα album που ισορροπεί ανάμεσα στη νοσταλγία και στη διάθεση για ανανέωση. Είναι η ένατη ολοκληρωμένη κυκλοφορία από την αρχή της καριέρας του. Η τελευταία κυκλοφορία, την οποία δεν συμπεριλαμβάνω παραπάνω, ήταν το 2022 με το EP “The Cage”.
Φτάνοντας σχεδόν 70 ετών, ο Idol δεν προσπαθεί να αναπαράγει τις παλιές του δόξες, αντίθετα δείχνει πρόθυμος να επαναδιαπραγματευτεί την ταυτότητα του, να «συνομιλήσει» με το παρελθόν του, αλλά και να ενσωματώσει σύγχρονα στοιχεία στον ήχο του. Φωνητικά, παραμένει δυνατός, ακόμα κι αν η χαρακτηριστική μπάσα φωνή του έχει γίνει πιο τραχιά τώρα πια.
Η παραγωγή, με επικεφαλής τον Tommy English (Børns, Foster the people, Blink 182), δίνει στο album έναν πιο σύγχρονο ήχο, χωρίς όμως να χάνεται το γνώριμο rock ‘n’ roll πνεύμα του τραγουδιστή. Δυναμώνει τις κιθάρες όποτε χρειάζεται και προσθέτει διακριτικές πινελιές από συνθεσάιζερ, δημιουργώντας ατμόσφαιρα που παραπέμπει στην pop των ’80s. Τα κιθαριστικά riff του Steve Stevens (ο παλιός συνεργάτης του) παραμένουν αναπόσπαστο κομμάτι, αλλά εδώ εμφανίζονται λιγότερο «άγρια» από ό,τι στο παρελθόν.
Ένα από τα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του “Dream Into It” είναι οι συνεργασίες. Η Avril Lavigne συμμετέχει στο “77”, φέρνοντας μια pop-punk ενέργεια που θυμίζει τις αρχές των 2000s, ενώ η «αδάμαστη» Joan Jett δίνει μια ωμή, old-school rock νότα στο “Wildside”. Η Alison Mosshart των Kills συμμετέχει στο πιο σκοτεινό και υποτονικό “John Wayne”, φόρο τιμής στο γνωστό ηθοποιό.
Στιχουργικά, το νέο πόνημα του Idol είναι έντονα αυτοβιογραφικό, ειλικρινές, με μπόλικη αυτογνωσία που δεν κουράζει. Ο γερόλυκος κοιτάζει πίσω, χωρίς να εξιδανικεύει το παρελθόν του: γίνεται αναφορά στα χρόνια του punk στο “77” με τους Generation X, στις μάχες του με τον εθισμό στο “Too Much Fun”, αλλά και στην αποδοχή του χρόνου που περνάει με αισιοδοξία στο “Still Dancing”. Σε αυτό το κομμάτι οι αναφορές στο “Rebell Yell” είναι ξεκάθαρες, αλλά με πιο ώριμο και συναισθηματικό τρόπο.
Σε ορισμένα κομμάτια, όπως το “People I Love”, ο πιο pop προσανατολισμός της παραγωγής ίσως ξενίσει παλιούς fans του Idol που προτιμούν το πιο ακατέργαστο στυλ του. Επίσης διέκρινα σε κάποια σημεία των τραγουδιών μια «ήπια» ενέργεια , κάτι που μπορεί να μην ικανοποιήσει όσους αναζητούν την εκρηκτικότητα των παλιών του επιτυχιών.
Κάνοντας λοιπόν μια συνολική αποτίμηση αυτής της νέας κυκλοφορίας, δεν είναι ούτε μια απόπειρα αναβίωσης του παρελθόντος, ούτε ένα δραστικό “ξεκόλλημα” από αυτό. Είναι περισσότερο μια ώριμη κατάθεση ψυχής του καλλιτέχνη που παραμένει πιστός στον εαυτό του, αλλά δεν φοβάται να πειραματιστεί και να αποδεχτεί την αλλαγή. Για τους παλιούς fans, είναι ένα τίμιο album. Για τους νεότερους, μια καλή πρώτη επαφή με έναν rock αστέρα που συνεχίζει να έχει κάτι να πει.
Είδος : Rock
Δισκογραφική Εταιρεία : Dark Horse Records / BMG
Ημερομηνία Κυκλοφορίας : 25 Απριλίου 2025
