Πριν αρκετούς μήνες, όταν κι είχε ανακοινωθεί η επιστροφή των Asphyx στη χώρα μας, σήμανε “συναγερμός” στις τάξεις των death metallers. Η “σειρήνα” ηχούσε ακόμη πιο εκκωφαντικά καθώς μαζί τους θα εμφανίζονταν και δύο δικές μας μπάντες, οι Abyssus και οι Gentihaa. Καθώς οι μέρες πλησίαζαν, κι αφού πρώτα ο frontman των Ολλανδών είχε παραχωρήσει μία “χορταστική” συνέντευξη στο Soundcheck, η προσμονή γινόταν όλο και μεγαλύτερη.
Φτάνουμε λοιπόν στην 5η του Νοέμβρη, όπου ως άλλοι “V” από το “V for Vendetta”, ελπίζουμε να “σηκώσουμε” εκ θεμελίων στον αέρα τον γνώριμο (κι αγαπημένο) χώρο του Κύτταρο live club. Έφτασα περίπου μισή ώρα πριν το προγραμματισμένο άνοιγμα (20:00) και διαπίστωσα πως ήδη αρκετός κόσμος είχε μαζευτεί έξω από τον χώρο, κι ο οποίος αύξανε με ικανοποιητικό ρυθμό. Οι πόρτες τελικά άνοιξαν με μια καθυστέρηση περί των 40 λεπτών, με αποτέλεσμα όπως ήταν φυσικό να μετακινηθεί και το πρόγραμμα της εμφάνισης των συγκροτημάτων.
Δε γ@μιεται;! Μικρή σημασία έχουν αυτά, καθώς μέσα σε λίγη ώρα από την είσοδό μας στο club, οι Gentihaa πήραν τη θέση τους πάνω στη σκηνή. Το Symphonic death/black metal των συμπατριωτών μας δεν είναι και το πλέον οικείο άκουσμα για εμένα, όμως η πεντάδα πραγματοποίησε μία άκρως εντυπωσιακή εμφάνιση. Με δύο αλλαγές στη σύνθεσή τους, οι Gentihaa, παρουσίασαν τραγούδια από το πρώτο – και μοναδικό μέχρι στιγμής – album τους με τίτλο “Reverse Entropy” του 2019. Μάθαμε όμως πως πολύ σύντομα ακολουθεί κι ο διάδοχός του.
Η μπάντα εμφανίστηκε με περίσσια άνεση επάνω στη σκηνή, με πολύ καλό ήχο (συν τα ατμοσφαιρικά του μέρη), με έναν frontman ο οποίος μεταβαίνει από τα growls στα “οπερατικά” φωνητικά με χαρακτηριστική ευκολία, και “ζέστανε” το κοινό με κομμάτια όπως το φοβερό “Beyond”, το “Empathy” και το “Alpha” το οποίο κι αφιέρωσαν σε φίλη της μπάντας η οποία δίνει μάχη με τον καρκίνο. “Fuck cancer” όπως βροντοφώναξαν και οι ίδιοι. Είμαστε μαζί σας παίδες. Όπως όλες οι πρωτοεμφανιζόμενες μπάντες κι ενώ είχαν ξεκινήσει πολύ δυνατά, οι Gentihaa επηρεάστηκαν τα μάλα από την πανδημία και πλέον προσπαθούν να επανακτήσουν το προ covid status τους. Να είστε σίγουροι πως με τέτοιες εμφανίσεις θα το πράξουν εν ριπή οφθαλμού.
Gentihaa setlist:
Serum
Metamorphosis
Vision
Empathy
Into the Unknown
Alpha
Mastery
Beyond
Με τον κόσμο να έχει ήδη πάρει “μπροστά” με την εμφάνιση των Gentihaa, η σκηνή ετοιμαζόταν να υποδεχτεί τους Abyssus. Με δύο album στο ενεργητικό τους, με το πρόσφατο “Death Revival” να αποτελεί εξαιρετικό δείγμα old school death metal, οι Αθηναίοι αποτελούν ένα από τα δυνατά “χαρτιά” του χώρου. Πράγμα το οποίο απέδειξαν κι οι ίδιοι με το που ανέβηκαν στη σκηνή. Ξεκινώντας με τη δυάδα “Metal of Death”, “The Ten Commandments”, δείχνουν από την αρχή πως είναι αποφασισμένοι να πάρουν “κεφάλια”. Ο κόσμος το γνωρίζει αυτό κι αντιδρά αναλόγως ξεκινώντας τα πρώτα “κλωτσομπουνίδια” μπροστά από τη σκηνή. Τους Abyssus δεν του είχα ξαναδεί ζωντανά κι η μόνη “εικόνα” που είχα ήταν μέσω των κυκλοφοριών τους. Ε λοιπόν, ομολογώ πως αυτό που ένιωσα είχα καιρό να το νιώσω, και είναι σίγουρο πως θα το θυμάμαι για αρκετό καιρό ακόμα.
Μια μπάντα “συμπαγής” σαν μπουνιά του Mike Tyson, με εμφανή αμφίδρομη επικοινωνία με τον κόσμο, παρέδωσε μαθήματα old school-ιάς μεταφέροντάς με νοερά στις αρχές των 90’s όταν και μεσουρανούσε η σκηνή της Φλόριντα. Πέραν των γρήγορων σημείων, εκείνο το οποίο χαρακτηρίζει τους Abyssus είναι ότι διαθέτουν πολλά groovy σημεία. Μα πολλά όμως. Έτσι δεν αφήνουν περιθώριο να μείνεις αδιάφορος σε αυτό. Πώς να μη χτυπηθείς όταν το riff του “The Beast Within” σου “καρφώνεται” στο μυαλό;
Η μπάντα δείχνει να το ευχαριστιέται επάνω στη σκηνή και το ίδιο συμβαίνει και με τον κόσμο από κάτω. Τα mosh-pits “ανοίγουν” για πλάκα καθώς “τιμώνται” και κομμάτια από το ντεμπούτο τους “Into the Abyss” αλλά και από τα EP τους, με την ίδια “σφαγή” από κάτω φυσικά. Ο τραγουδιστής ευχαριστεί ξανά και ξανά τον κόσμο για την ανταπόκρισή του κι εκείνος ανταποδίδει φωνάζοντας το όνομα της μπάντας. Τους άξιζε και με το παραπάνω αυτή η αποθέωση. Το αξίζαμε και με το παραπάνω αυτό το “ποδοπάτημα”. Έτσι, ιδρωμένους και “ημιθανείς” αποφάσισαν, οι Abyssus, να μας παραδώσουν στα χέρια των headliners της βραδιάς
Abyssus setlist:
Metal of Death
The Ten Commandments
Enthrone the Unholy
Sacrifice
Uncertain Future
The Witch
Echoes of Desolation
The Beast Within
Unleash the Storm
Into the Abyss
Those of the Unholy
Το Κύτταρο πλέον είχε γεμίσει και η ατμόσφαιρα, εναρμονιζόμενη με τους headliners, “μύριζε” Asphyx-ία. Και να, εν μέσω επευφημιών, οι Ολλανδοί ανεβαίνουν σε Αθηναϊκή σκηνή ύστερα από 10 ολόκληρα χρόνια. Μετά την εισαγωγή με το ηχογραφημένο “The Quest of Absurdity”, η μπάντα μπαίνει με το πρόσφατο “Botox Implosion” και “σαρώνει” ό,τι βρει στον διάβα της από την πρώτη κιόλας στιγμή. Οι Ολλανδοί είναι σε εξαιρετική φόρμα, με ενέργεια στο φουλ κι αυτό μεταδίδεται στο ήδη “τρελαμένο” κοινό, το οποίο στην πρώτη μόλις πεντάδα τραγουδιών έχει φέρει το Κύτταρο “τούμπα”. Στρατηγικά τοποθετημένα, γρήγορα και πιο doom κομμάτια, ωθούν το κοινό σε εναλλαγές “ξύλου” και headbanging σε σημείο “ξεχαρβαλώματος” της αυχενικής μοίρας. Το κοινό “βοηθάει” όταν ο Martin “δίνει” το μικρόφωνο στο ρεφρέν του “Death the Brutal Way” και μέσα στον χαμό ο Ολλανδός δεν ξεχνάει να μας ευχαριστεί διαρκώς.
“This is true death metal, you bastards!” ουρλιάζει τους στίχους του “Deathhammer” ο Martin και ποιος μπορεί να πει ότι έχει άδικο; Οι Asphyx έχουν καταφέρει να διατηρηθούν αληθινοί και πιστοί όλα αυτά τα χρόνια κι ο κόσμος τους το αναγνωρίζει, τρέφοντας το δέοντα σεβασμό για αυτούς. Οι Ολλανδοί επιλέγουν μέσα από τον μακρύ κατάλογό τους τραγούδια προς τέρψη του κάθε θαυμαστή τους. Έτσι, χορταίνει η ψυχή σου old school death-ίλα είτε ακούς υλικό από το εμβληματικό “Last One on Earth” είτε από το πρόσφατο “Necroceros”.
Οι Ολλανδοί παίζουν τα κομμάτια το ένα μετά το άλλο, με μικρές παύσεις, μην αφήνοντας περιθώρια για ανάσες. Έτσι, σε “κονιορτοποιούν” με τον ρυθμό του “It Came From the Skies”, βουτάνε τη “μούρη” σου στο χώμα με το “We Doom You to Death” και σε “ραπίζουν” ξανά με το “Wasteland of Terror”. Κι όλα αυτά στα “καπάκια”. Σχεδόν μετά από κάθε τραγούδι η ιαχή “Asphyx, Asphyx!” δονεί την ατμόσφαιρα, πράγμα το οποίο αποτυπώνει ένα σχεδόν μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπο των μελών της μπάντας. Ευχαρίστηση την οποία και ανταποδίδουν με την απόδοσή τους η οποία θυμίζει μπάντα 20χρονων κι όχι κάποια με 35 χρόνια στην “πλάτη”.
Καθώς πλησιάζουμε προς το τέλος, τα κομμάτια “ρίχνουν” κάπως ταχύτητες αλλά “ανεβάζουν” κι άλλο(!!!) το “βάρος”, κι εγώ νομίζω ότι θα ανοίξει η γη και θα μας “καταπιεί”. Προλογίζοντας το 9λεπτο έπος “The Rack” ο van Drunen, αναφέρει πως: “αν δε γνωρίζετε το επόμενο τραγούδι, τότε δε γνωρίζετε τίποτα για εμάς”. Κι αυτή ακριβώς η πρόταση περικλείει την ουσία της “φύσης” των Asphyx. Old school death metal με doom “ερπύστριες” και “κατά ριπάς” ξεσπάσματα. Οι τελευταίες νότες του κομματιού, βρίσκουν τον κόσμο να περιμένει αυτό το οποίο δεν είχε παιχτεί ακόμη. και δε είναι άλλο από το “κατακλυσμιαίο” riff του “The Last One on Earth”, το οποίο αποτέλεσε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για έναν τελευταίο “ορυμαγδό”. Το δε, solo και το κλείσιμο του κομματιού, πάντα “πιάνω” τον εαυτό μου να σκέφτεται πως παίζεται σε ένα ατελείωτο loop μέχρι το τέλος του κόσμου.
Το τέλος της συναυλίας βρίσκει τους Ολλανδούς κάθιδρους εν μέσω αποθέωσης από ένα επίσης κάθιδρο κοινό, μέσα σε ένα γεμάτο Κύτταρο, αποδεικνύοντας τη δυναμική τόσο της μπάντας όσο και της σκηνής. Στη συνέντευξή του ο frontman της μπάντας είχε δώσει μια υπόσχεση. Μια υπόσχεση για μία εμφάνιση από αυτές τις οποίες οι Asphyx ξέρουν και κάνουν με το δικό τους τρόπο. Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι η υπόσχεση αυτή τηρήθηκε στο έπακρο. Προτείνω από Δευτέρα οι υπεύθυνοι του venue να προβούν σε δομικούς ελέγχους του χώρου, γιατί αυτό το live υπέβαλλε την αίθουσα σε μεγάλη δοκιμασία.
“Merchants of brutality, Death our only rule
The doctrine of true metal, Godz of the old school”
Asphyx setlist:
The Quest of Absurdity
Botox Implosion
Molten Black Earth
Death the Brutal Way
Asphyx (Forgotten War)
Deathhammer
It Came From the Skies
We Doom You to Death
Wasteland of Terror
Knights Templar Stand
Scorbutics
The Nameless Elite
Forerunners of the Apocalypse
Death: Τhe Only Immortal
Necroceros
The Rack
Last One on Earth
Φωτογραφίες/video: Κωνσταντίνος Βλάχος
