Η hard rock μπάντα που ξεκίνησε σαν Atomic Mass το 1976 από το Sheffield για να κατακτήσει τον κόσμο, θεωρήθηκε στην πρώιμη φάση της σαν μια από τους πρωτοπόρους του NWOBHM. Η αυξανόμενη δημοτικότητά τους έφερε την υπογραφή του συμβολαίου με την μεγάλη δισκογραφική Phonogram/Vertigo (Mercury Records στις ΗΠΑ).
Ένας καυγάς με γροθιές του Joe Elliott στο δρόμο με τον μάνατζερ Pete Martin, που μαζί με τον Frank Stuart-Brown είχαν αναλάβει τις τύχες του γκρουπ, εξελίχθηκε σε ένα ευεργετικό διαζύγιο, καθώς ο Peter Mensch του μάνατζμεντ Leber-Krebs που είχε βάλει από καιρό στο μάτι το γκρουπ, ανέλαβε τις τύχες τους, εξασφαλίζοντας άμεσα να ανοίξουν για τους AC/DC στη βρετανική τους περιοδεία.
Η αλήθεια είναι πως, πέρα από την αισθητή επιτυχία τους με το ντεμπούτο “On Through the Night” του 1980 στην πατρίδα τους, οι Leps από την αρχή αλληθώριζαν προς την άλλη πλευρά του ωκεανού, τόσο με τη σταδιακή μουσική τους εξέλιξη όσο και με τις συχνότερες περιοδείες τους εκεί, ανοίγοντας για ονόματα όπως οι AC/DC, ο Ted Nugent και ο Pat Travers. Αυτές οι επαφές εξασφάλισαν και τη συνεργασία με τον παραγωγό των AC/DC, Robert John “Mutt” Lange στο επόμενο άλμπουμ τους, το “High ‘n’ Dry”, του 1981.
Ο Lange βοήθησε αισθητά το γκρουπ να καθορίσει τον ήχο που έψαχνε, αλλά το άλμπουμ είχε μάλλον ισχνή υποδοχή. Η απροσδόκητη βοήθεια ήρθε από το video του single “Bringin’ On the Heartbreak”, ενός από τα πρώτα heavy rock βίντεο που παίχτηκαν από το MTV, και δυνάμωσε και άλλο τη φήμη τους. Ακολούθησαν άμεσα περιοδείες σε Ευρώπη και Αμερική, ανοίγοντας για τον Ozzy osbourne και τους Blackfoot.
Τον Ιούλιο του 1982, ο Phil Collen των Girl αντικαθιστά τον Pete Willis, που ήταν πια αλκοολικός. Το τρίτο άλμπουμ τους, το περίφημο “Pyromania”, κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1983 και στο θρόνο της κονσόλας βρισκόταν και πάλι ο Lange. Αυτή τη φορά η υπέρβαση ήρθε με τον πιο εμφατικό τρόπο: με τρία singles στη κορυφή, τα “Photograph”, “Rock of Ages” και “Foolin’”, το “Pyromania” πούλησε έξι εκατομμύρια αντίτυπα μέσα στο 1983. Μόνο το “Thriller” του Michael Jackson το εμπόδισε να πατήσει στην κορυφή των άλμπουμ. Με τα μουσικά τους βίντεο να γίνονται μόνιμα στο καθημερινό πρόγραμμα του MTV, οι Leppard κατέκτησαν την Αμερική, σφραγίζοντας την περιοδεία για το άλμπουμ μπροστά σε 55000 θεατές στην εμφάνισή τους στο Jack Murphy Stadium του San Diego της California τον Σεπτέμβριο. Ήταν η εποχή που η δημοσκόπηση του αμερικανικού Gallup το 1984 τους ανέδειξε το πιο αγαπημένο rock γκρουπ, πάνω από ονόματα όπως οι AC/DC, Rolling Stones και Journey.
Το μεγάλο στοίχημα της συνέχειας αυτής της πορείας βρισκόταν πια μπροστά τους. Το γκρουπ μετακομίζει στο Δουβλίνο για φορολογικούς λόγους, και αρχίζει να δουλεύει πάνω στο επόμενο άλμπουμ. Είναι η στιγμή που η μοίρα αρχίζει να τους δείχνει το σκληρό της πρόσωπο. Το απόγευμα της 31ης Δεκεμβρίου 1984, ο ντράμερ Rick Allen οδηγεί στο δρόμο Α57 στην ύπαιθρο, λίγα μίλια δυτικά του Sheffield, την Corvette C4, έχοντας μαζί του την κοπέλα του, Miriam Barendsen. Επιχειρώντας μια προσπέραση με μεγάλη ταχύτητα σε άλλο αυτοκίνητο, χάνει τον έλεγχο της Corvette, χτυπά με δύναμη σε έναν τοίχο και καταλήγει σε ένα χωράφι. Ο Allen φορά τη ζώνη του αλλά το χέρι του κόβεται καθώς αυτός πετάγεται με δύναμη από τη θέση του. Μεταφέρεται άμεσα στο νοσοκομείο και οι χειρουργοί καταφέρνουν να επανασυνδέσουν αρχικά το χέρι του. Λίγες εβδομάδες αργότερα όμως αναγκάστηκαν να το ακρωτηριάσουν καθώς είχε μολυνθεί.
Ο τραγουδιστής Joe Elliot ήταν κυριολεκτικά συντετριμμένος καθώς ήταν βέβαιος πως η καριέρα του Allen τελείωσε οριστικά. Κάποια στιγμή ο Allen άρχισε να χτυπά τα πόδια του στο κρεβάτι του νοσοκομείου ακολουθώντας το ρυθμό της μουσικής που ακουγόταν. Ο φίλος του Pete Harley κατασκεύασε ένα προσαρμοσμένο ηλεκτρικό drum kit και ο Allen αφιερώθηκε στην εκμάθηση και την εξάσκηση ενός εντελώς νέου τρόπου drumming, γεγονός που τον οδήγησε σε μια θριαμβευτική επιστροφή στις ζωντανές εμφανίσεις με τη μπάντα το 1986. Όλα τα μέλη του γκρουπ στάθηκαν δίπλα στην απόφαση του Allen παρά το γεγονός πως όλος ο προγραμματισμός καθυστέρησε δραματικά με ανυπολόγιστες συνέπειες, και ο Allen τους κάλεσε κάποια στιγμή στο στούντιο να τους παίξει την εισαγωγή του “When the Levee Breaks” των Led Zeppelin, σε μια πολύ συγκινητική συγκυρία. Μετά τις τρεις πρώτες συναυλίες παρουσία του εφεδρικού ντράμερ Jeff Rich, και όταν ένα βράδυ ο Rich εμφανίστηκε αγά, συνειδητοποίησαν πως ο Allen μπορούσε πια και μόνος του. Η επιστροφή του επισφραγίστηκε σε αποθέωση στο Monsters of Rock του 1986.
Η πετυχημένη μουσική επιστροφή του Allen, κρύβει όμως και μια άλλη πτυχή ανθρώπινη, καθώς ο ίδιος επικεντρώθηκε στην απόπειρα να κρατήσει τη θέση του στο drum kit των Leps, αλλά δεν αντιμετώπισε ποτέ το τεράστιο εσωτερικό του τραύμα με τον τρόπο που έπρεπε. Άρχισε να πνίγεται σε μια μοιραία αυτοθεραπεία με αλκοόλ, καταλήγοντας σταδιακά σε ένα πολύ σκοτεινό μέρος του εαυτού του. Η φθορά του κορυφώθηκε με μια κατηγορία για ενδοοικογενειακή κακοποίηση το 1997, όπου ο Allen ομολόγησε την ενοχή του και καταδικάστηκε σε κοινωφελή εργασία και υποχρεωτική παρουσία στις συναντήσεις των Ανώνυμων Αλκοολικών. Τρία χρόνια αργότερα μετά τη γνωριμία με τη μελλοντική του γυναίκα, άρχισε να αντιμετωπίζει ουσιαστικά τα πληγές και τον πόνο του και να θεραπεύεται.
Επιστρέφοντας στη μετά “Pyromania” περίοδο, μπαίνουμε σε μια εποχή γι’ αυτούς σχεδόν καταραμένη. Αρχικά υπάρχει ένας απίστευτος πανικός καθώς το γκρουπ ήταν τρομοκρατημένο από παντελείς ελλείψεις ιδεών. Δυσκολεύονταν να γράψουν το παραμικρό. Κάποια στιγμή, με τη συνδρομή του Lange ξανά, αρχίζουν να βρίσκουν την έμπνευση και να σημειώνουν συνθετική πρόοδο. Εκείνη τη στιγμή, ο Lange παραιτείται ξαφνικά λόγω εξάντλησης. Επιστρατεύουν άμεσα τον παραγωγό του Meat Loaf, Jim Steinman αλλά τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά. Το συγκρότημα τον πληρώνει κυριολεκτικά για να τον αποδεσμεύσει και να φύγει, χωρίς να έχει κερδίσει ούτε μια νότα από την απόπειρα αυτή. Μετά την μεγάλη καθυστέρηση από το ατύχημα του Allen, όταν όλα πάγωσαν, ο Lange επιστρέφει με την πρώτη του απόφαση να πεταχτούν όλα όσα έχουν ηχογραφηθεί τους προηγούμενους 16 μήνες. Το κόστος όλων αυτών σήμαινε πως για να αντισταθμίσουν τη ζημιά, το νέο άλμπουμ θα έπρεπε να πουλήσει τουλάχιστον πέντε εκατομμύρια αντίτυπα.
Μετά τις ατέλειωτες αυτές καθυστερήσεις, έμοιαζε τελικά να φαίνεται κάποιο φως για το γκρουπ στις αρχές του 1987. Όμως ο Lange εμπλέκεται σε ένα σοβαρό τροχαίο και οι ηχογραφήσεις καθυστερούν ξανά. Τη στιγμή που συνέρχονται από το νέο σοκ, ο τραγουδιστής Joe Elliot αντιμετωπίζει μια σοβαρή περίπτωση παρωτίτιδας, ενώ δούλευε πάνω στα φωνητικά overdubs, για να ολοκληρωθεί το άλμπουμ. Μέσα σε όλη αυτή τη μεγάλη πίεση και τα διαρκή εμπόδια, ο Rick Allen περιέγραψε τις καθυστερημένες ηχογραφήσεις σαν “ποινή φυλάκισης”…
Μετά από τρία χρόνια ηχογραφήσεων, το τέταρτο άλμπουμ των Def Leppard, με τίτλο “Hysteria”, κυκλοφόρησε στις 3 Αυγούστου 1987. Η μυθική του επιτυχία έφερε επτά singles, 25 εκατομμύρια πωλήσεις, και μια τεράστια παγκόσμια περιοδεία που κράτησε 16 μήνες. Το σκοτάδι βέβαια παραμόνευε και σκέπασε τις ζωές των μελών ξανά, όταν στις 8 Ιανουαρίου 1991, ο κιθαρίστας Steve Clark βρέθηκε νεκρός από την κοπέλα του, δίνοντας τραγικό τέλος σε μια μακριά διαδρομή αυτοκαταστροφής και εξάρτησης από το αλκοόλ.
