ANGRA:  “Acoustic – Live at Opera de Arame”

LIVE ALBUM

Σε μια από τις πιο δημοφιλείς τουριστικές ατραξιόν της πόλης Κουριτίμπα, στη Νότια Βραζιλία, την Opera de Arame, επέλεξαν οι Angra να παρουσιάσουν ένα μοναδικό σόου, μια ακουστική εκδοχή συνθέσεων, που καλύπτουν μεγάλο μέρος της εξέχουσας καριέρας τους μέχρι σήμερα. Το γεγονός έλαβε χώρα στις 12 Αυγούστου του 2023, όπου και ηχογραφήθηκε και βιντεοσκοπήθηκε το μεγαλύτερό του κομμάτι, ενώ δόθηκε στην κυκλοφορία πριν από λίγες ημέρες. Όπως δήλωσε και ο Rafael Bittencourt, το μοναδικό εναπομένον ιδρυτικό μέλος της μπάντας, “αυτό είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, καθώς πάντα θέλαμε να ηχογραφήσουμε τη μουσική μας απαλλαγμένοι από τα heavy metal στερεότυπα.”

Στο παρελθόν, σε δυο EPs που κυκλοφόρησαν την δεκαετία του ’90 (τα “Live acoustic at  FNAC” και “Acoustic and More”), είχαν παρουσιάσει ένα μικρό μόνο δείγμα παρόμοιων διασκευών, με πολύ μικρότερη ορχηστρική σύνθεση. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε πέραν των μελών της μπάντας, με δημοφιλείς καλλιτέχνες όπως ο Davi Jardim στο πιάνο, ο Guga Machado στα κρουστά, ο Toni Garrido, η Amanda Somerville και η Vanessa Moreno στα φωνητικά. Μαζί με μια μικρή ορχήστρα από έγχορδα και πνευστά, προσφέρουν μια ενδιαφέρουσα ηχητική εμπειρία μπροστά στους 2.400 ενθουσιασμένους οπαδούς τους.

Πρόθεση των Angra ήταν η δημιουργία ενός setlist που θα αντιπροσώπευε με τον καλύτερο τρόπο σημαντικές στιγμές από μια πορεία που πέρασε από σαράντα κύματα, διέσχισε διαφορετικούς δρόμους και σημαδεύτηκε από εκκωφαντικές αλλαγές στο line up, αλλά πάντα διατηρούσε την φλόγα αναμμένη. Ήδη μεγάλο μέρος των συνθέσεών τους περιελάμβαναν ορχηστρικές συμφωνικές “παρεμβάσεις” και ακουστικές εκτελέσεις, που έκανε το εγχείρημα πιο βατό κι επιπλέον όλο αυτό ενισχύθηκε από την άψογή ηχητική παραγωγή.

Οι επιλογές των κομματιών ήταν ένα ζήτημα, καθώς είναι δύσκολο να ικανοποιήσεις τους πάντες κι επιπρόσθετα κορυφαίες στιγμές στην καριέρα τους δεν ήταν εύκολο να αποδοθούν με αυτήν τη μορφή. Χαρακτηριστικά το “Fireworks” “εκπροσωπείται” αποκλειστικά από το “Gentle Change” και κορυφαία κομμάτια “λάμπουν” δια της απουσίας τους. Μιλάμε βέβαια για το πιο ανομοιογενές άλμπουμ, που αντανακλούσε με στόμφο τις διαφωνίες στο εσωτερικό της μπάντας και σήμανε την αρχή του τέλους της πιο πετυχημένης κατά γενική ομολογία περιόδου των Angra. Το ίδιο ισχύει και για το “Angels Cry” από το οποίο μόνο το “Carry On” βρίσκεται στην βασική έκδοση, καθώς το “Wuthering Heights” κυκλοφορεί παραδόξως μόνο στο διαδίκτυο, με την εντυπωσιακή εκτέλεση της  εκθαμβωτικής Amanda Somerville.

Και τα δύο προαναφερθέντα κομμάτια αποδίδονται αξιοπρεπέστατα από τον Fabio Lione και το ίδιο ισχύει και για τις τρείς επιλογές από το “Holy Land”, το ομώνυμο, το “Make Believe” και το “Silence and Distance”. Γιατί είναι αλήθεια ότι όχι μόνο η χροιά και οι φωνητικές δυνατότητες του αδικοχαμένου Andre Matos, αλλά και η ξεχωριστή του προσωπικότητα ποτέ δεν βρήκαν κάτι αντίστοιχο στους ικανότατους “διαδόχους” του, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έγιναν. Περισσότερο εμφανές γίνεται αυτό στην “απόπειρα”  του Bittencourt να φέρει εις πέρας φωνητικά το πρώτο κομμάτι που έγραψε η μπάντα, το “Reaching Horizons”, βγάζοντας συναίσθημα και ψυχή μακριά όμως από τις απαιτητικές προδιαγραφές του.

Ο τρόπος που στήθηκε όλη η “παράσταση” είναι αριστουργηματικός, ειδικά σε ότι αφορά το ορχηστρικό κομμάτι, με έμφαση στην παραμικρή λεπτομέρεια και τον υποδειγματικό συντονισμό κάθε συμμετέχοντα ξεχωριστά. Ο κόσμος δίνει το παρόν διακριτικά, ενώ οι εκλεκτοί καλεσμένοι δίνουν άλλη διάσταση με τις ιδιαίτερες ερμηνείες και την εκφραστική τους διάθεση. Αρχικά η Amanda Somerville δεν θα μπορούσε να λείπει, έχοντας ήδη θητεία από το στούντιο άλμπουμ “Cycles Of Pain” και το “Tears Of Blood”, και το “μεταφέρει” στην σκηνή αψεγάδιαστα σε ένα συγκινητικό ντουέτο, μια από τις κορυφαίες στιγμές της βραδιάς.

Το ιδιαίτερο βραζιλιάνικο ταπεραμέντο της θα απλώσει η Vanessa Moreno, αρχικά σε μέρος του “No Pain for the Dead” και περισσότερο εμφατικά στο “Here in the Now”, ενώ και ο Toni Garrido δίνει το παρών, για να προσθέσει και τη δική του χροιά στο “Late Redemption”, σε μια σκηνική παρουσία που γρήγορα σκορπίζει τον ενθουσιασμό στο κοινό.

Το “Nova Era” έχει την τιμητική του αφού ανοίγει τη συναυλία σε μια από τις πιο πετυχημένες διασκευές του πρωτοτύπου, ενώ από το “Rebirth” θα ακουστούν και το “Bleeding Heart” με το ομώνυμο κομμάτι. Τα “Storm of Emotions” και “Bottom of My Soul”, τα μοναδικά που “ανήκουν” αμιγώς στον Lione, αφήνουν πιο πειστικά το δικό του προσωπικό στίγμα, σε μια βραδιά που χρειάστηκε να υπερβάλλει εαυτό για να προσαρμοστεί στις ιδιαίτερες απαιτήσεις των “προκατόχων” του.

Σε μια φαντασμαγορική ατμόσφαιρα, οι Angra ξεδίπλωσαν τις καλλιτεχνικές τους αρετές, αντλώντας από την πλούσια δισκογραφική τους πορεία διακεκριμένες δημιουργίες, από τα πρώτα τους “βήματα” μέχρι σήμερα. Η καινοτόμα επεξεργασία των αρχικών συνθέσεων διαμόρφωσε μια πιο εκλεπτυσμένη μορφή, που κατέδειξε την μουσική ευελιξία της μπάντας, διατηρώντας την ταυτότητά της, ανεξάρτητα από το μέσο έκφρασης. Αποκαλύπτοντας διαφορετικές πτυχές τους, αναθέρμαναν το ενδιαφέρον των οπαδών, κάνοντας ταυτόχρονα πιο προσιτή τη μουσική τους σε ευρύτερα ακροατήρια.                   

Υ.Γ.1 Δεν παίχτηκε κανένα κομμάτι από τα “Aqua” και “Aurora Consurgens”.

Υ.Γ.2 Τα “Carry On”, “Late Redemption”, “Silence and Distance” και “Bleeding Heart” εκτελέστηκαν και δεύτερη φορά με διαφορετικό τρόπο αλλά δεν περιλαμβάνονται στην βασική έκδοση.   

  Setlist:

1. Nova Era (5:37)
2. Make Believe (5:28)
3. Storm of Emotions (5:03)
4. Gentle Change (5:07)
5. Bottom of My Soul (4:40)
6. Holy Land (7:16)
7. No Pain for the Dead (5:48)
8. Here in the Now (6:35)
9. Reaching Horizons (4:22)
10. Silence and Distance (6:05)
11. Tears of Blood (5:50)
12. Rebirth (6:01)
13. Bleeding Heart (5:39)
14. Late Redemption (5:28)
15. Carry On (5:18)    

Είδος: Progressive/Power Metal – Acoustic Version
Δισκογραφική Εταιρεία: Altea Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 11 Οκτωβρίου 2024  

Website      
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Καπετανόπουλος 30 Articles
Μόλις άνοιξε τα μάτια κατάλαβε ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψει στην άβυσσο από την οποία προήλθε. Μόνο η τέχνη θα μπορούσε να κάνει υποφερτό το ενδιάμεσο φωτεινό διάστημα. “Εικόνες και λέξεις” για την “γη της επαγγελίας” άκουγε περιπλανώμενος στους “δρόμους” πολλές φορές “αιμορραγώντας”, ψάχνοντας πάντα να βρει την “τέλεια συμμετρία”. “Φοβούμενος το φως του ήλιου” θα αφουγκραστεί το “κλάμα των αγγέλων” και τα “πουλιά της νύχτας”, ενώ “κινούμενες εικόνες” θα “ρέουν” σαν “σκηνές από μια ανάμνηση”. Σαν “ευγενής βάρβαρος” θα συναντήσει τον “πρίγκιπα στην γραμμή της φτώχειας” και θ’ αντιληφθεί ότι οι “νεκροί μπορούν να χορέψουν” ακόμη και υπό το “φόβο του σκοταδιού”. Ο “παράδεισος και η κόλαση” είναι εδώ θα ψελλίσει όταν η “πτώση των καρδιών” θα οδηγήσει στο “βαθύ τέλος”.