Οι “Brothers of the Trees” είναι ακριβώς αυτό που μαρτυρά και το όνομα, οι αδερφοί Jones των And Also The Trees, ο τραγουδιστής και στιχουργός Simon, και ο κιθαρίστας και συνθέτης Justin. Οι συγκεκριμένες, ξεχωριστές εμφανίσεις των δυο αδερφών είχαν σαν στόχο να αποδώσουν νέες, απογυμνωμένες, τροποποιημένες εκδοχές κλασικών τραγουδιών τους.
Ένα μυστικό club κοντά στη λίμνη της Γενεύης, το θέατρο της Λειψίας, το υπόγειο ενός παλιού βιβλιοπωλείου στη Γενεύη, ένας από τους πρώτους κινηματογράφους της Γερμανίας στο Αμβούργο, το μπαρόκ ξενοδοχείο Grandmont στη Ντιζόν της Γαλλίας, μια εκκλησία Ιησουιτών με ντανταϊστικές παραστάσεις, το παλιότερο καμπαρέ στις Βρυξέλλες δίπλα στο μέρος που γεννήθηκε ο Jaques Brel, και ένα χωριό στη νοτιοδυτική Γαλλία δαρμένο από τον άνεμο Mistral, όλα αυτά αποτέλεσαν σελίδες ενός διαφορετικού μουσικού ημερολόγιου και αποτυπώματα των ζωντανών τους εμφανίσεων.
Συνήθως, άνθρωποι σαν τους αδερφούς Jones, που έχουν την οξυδέρκεια και την διεισδυτική ματιά σε παρωχημένα σύμπαντα, δεν θα περιφρονήσουν τους καρπούς και τις δυνατότητες μιας τέτοιας δοκιμής. Πρώτος ο Justin είδε εύρος και προοπτικές στην αναδιάρθρωση αυτή που δοκίμασαν. Άφησε λίγο τον χρόνο να του δώσει την απόσταση που ζητούσε και επέστρεψε σε αυτό το πεδίο το 2020, κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Για περισσότερο από έναν μήνα, φρόντιζε να ξυπνά πριν την αυγή και με πυξίδα το ημερολόγιο εκείνων των ζωντανών εμφανίσεων, ηχογραφούσε κάθε μέρα ένα νέο, αυτοσχέδιο μουσικό κομμάτι. Οι αυθόρμητες αντιδράσεις του Simon στις ηχογραφήσεις των αυτοσχεδιασμών του Justin, έφερναν συχνά λόγια, από κάποιον άγνωστο θεό μιας απρόσμενης έμπνευσης. Με αυτό τον τρόπο η περιπέτεια των Brothers of the Trees άπλωσε το χαλί για τον επόμενο δίσκο της μπάντας. Οι ιδέες εμπλουτίστηκαν πρωταρχικά από το κλαρινέτο και το πιάνο του Colin Ozanne, με τα κρουστά του Paul Hill να τυλίγουν με το βάθος και τις ανάλογες εντάσεις και αγωνίες τους μικρόκοσμους των τραγουδιών.
Για άλλη μια φορά οι ταξιδιώτες από το Inkberrow έχουν την πρόθεση να μεταφέρουν τον ακροατή στα δικά τους λεπτομερή στιγμιότυπα. Με αφετηρία την αγγλική εξοχή η πυξίδα του άλμπουμ στρέφεται σε διαφορετικές κατευθύνσεις, όπως είναι ξεκάθαρο πως μεταφέρεται και σε διαφορετικές εποχές. Η ρουστίκ γοητεία πάντα οδηγούσε τους AATT σε σύντομες κινηματογραφικές μουσικές σκηνές που είχαν την έντονη αύρα περασμένων εποχών. Αναπόφευκτα η μουσική, ιδιαίτερα στα αποκλειστικά οργανικά της μέρη, έχει μια ισχυρή εντύπωση κινηματογραφικού score που αλληθωρίζει στα 60’s και τα 70’s.
Μετά την αγωνιώδη αναμονή της, η σύντομη εισαγωγή μας έχει σπρώξει στην άσχημη μοίρα ενός φαλαινοθηρικού που ξεβράστηκε στην όχθη και λεηλατήθηκε από μια αδυσώπητη καταιγίδα, αφήνοντας την παλιά του αίγλη αποκλειστικά στη φαντασία. Το αστικό περιβάλλον μιας ήρεμης πόλης κάθεται δίπλα στον ποταμό της και φέρνει τα βήματα του ανθρώπου του ποταμού να κοιτάζει το νερό, καθώς το επόμενο τραγούδι μας εγκαταλείπει σε μια αινιγματική αναμονή. Οι εξωτικοί κήποι της μακρινής Ανατολής θα παραλάβουν τον ταξιδιώτη στο ομότιτλο τραγούδι, και μέσα στις ντελικάτες εικόνες της άνοιξης και της νύχτας που πέφτει, λάγνες υποψίες σέρνονται κάτω από το μαργαριταρένιο φεγγάρι.
Έναν κόσμο χλωρίδας και πανίδας που αγκομαχεί δίπλα στον άνθρωπο ξεσκεπάζει το πρώτο video single του δίσκου, το “This Path Through the Meadow”, με έναν σαφή υπαινιγμό για τη διαπλοκή της ανθρώπινης φύσης. Η “Valdrada” είναι πιθανά μια από τις αόρατες πόλεις που περιγράφονται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Italo Calvino, μια πόλη που αντανακλάται στο νερό. Υπάρχει η δράση και η κατοπτρική της εικόνα, και στον κόσμο της έχει απαγορευτεί αιώνια η λήθη. Το οργανικό “No Mountains, No Horizon” αποτελεί ένα από τα πιο καθηλωτικά, περιγραφικά και κινούμενα instrumental τους των πολλών τελευταίων χρόνων. Οι αναμονές μικρών στιγμιότυπων κόβουν το “Visions of a Stray” στη μέση και το μεταφέρουν μουσικά απρόσμενα αλλού, ενώ μια πανοραμική ερωτική σκηνή τυλίγει με ευγενική απόσταση ένα ζευγάρι τη νύχτα στο “Field after Field”. Η πληθωρική οργανική γέφυρα του “Ypsilon” μας σπρώχνει στον εμβατηριακό βηματισμό του “Away From Me”, μια πρόκληση στην περιπλάνηση, μια επίκληση στις εικόνες, μια δέηση σε όλες τις πιθανές αποστάσεις.
Με τα τραγούδια της αυγής όπως σημειολογικά μπορούν να χαρακτηριστούν, οι αδερφοί Jones και οι συνοδοιπόροι τους επιμένουν στην παραμελημένη λεπτομέρεια, στον κόσμο που τρέχει αθόρυβα και παράλληλα στον προφανή και κοινό σε όλους. Η μουσική τους εξακολουθεί να αμφισβητεί με ποιητική ευγένεια την ιεράρχηση των σημαινόντων εικόνων και ήχων, να αποκαλύπτει μια διαφορετική θεώρηση των στιγμών, των ανθρώπων, των ζωών. 45 χρόνια και 16 album μετά, ένα πνεύμα που δεν ηττήθηκε αλλά συνεχίζει να ταξιδεύει στο χώρο και τον χρόνο, είναι από μόνο του μια σημαντική νίκη. Άλλωστε, ο αγώνας ήταν άνισος από την αρχή.
Είδος: Post punk/Gothic/Folk Rock
Εταιρεία: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 23 Φεβρουαρίου 2024
