Ένα ακόμη δυνατό “χαρτί” έχει προστεθεί εδώ και χρόνια στη μουσική εξαγωγική δυνατότητα της χώρας μας. Σε έναν ήδη πολύ δυνατό χώρο όπως είναι το thrash, οι Amken, με το νέο τους album έρχονται να δώσουν μια έξτρα “κλωτσιά” στον νεοελληνικό “τεμπέλικο” πισινό μας. Οι Αθηναίοι οι οποίοι υπάρχουν εδώ και μία δεκαετία, “εξαργύρωσαν” το πολύ καλό ντεμπούτο τους “Theater of the Absurd” (2017) καθώς και τις εξαιρετικές τους live εμφανίσεις, με την υπογραφή ενός συμβολαίου με τη Massacre Records.
Επανέρχονται λοιπόν πέντε χρόνια μετά, για να διαπιστώσω πως το επόμενό τους βήμα είναι στην πραγματικότητα ένα μεγάλο άλμα προς τα εμπρός. Οι Amken αφήνουν σχετικά πίσω το crossover μουσικό τους υπόβαθρο, “εκμοντερνίζουν” τον ήχο τους και συνθέτουν με “πυξίδα” τις σύγχρονες “τάσεις” στο thrash metal. Έτσι παρουσιάζουν ένα συνθετικά και ηχητικά ποικίλο πόνημα το οποίο δε βασίζεται αποκλειστικά στην ταχύτητα. Από το μπάσιμο του “Underdogs” μέχρι τις τελευταίες νότες του “Somewhere Past The Burning Sun” γίνεται αντιληπτό πως η μπάντα έχει περάσει στο επόμενο επίπεδο. Και ποιο είναι αυτό;
Είναι αυτό όπου η παραγωγή παίρνει “κεφάλια” αφού και πάλι στα Devasoundz Studios (βρε λες να δημιουργούμε τα δικά μας Morrisound Studios;) ο συνήθης “ύποπτος” Fotis Benardo έχει βάλει την “υπογραφή” του. Είναι αυτό όπου το Bay Area thrash παρουσιάζεται σύγχρονο και “επικίνδυνο” όπως στο “I Am The One”. Είναι αυτό όπου το “μοίρασμα” των φωνητικών ανάμεσα στον Βάνια Αποστολόπουλο και τον Γιάννη Καρακούλια προσδίδει έξτρα “πόντους” στο τελικό αποτέλεσμα. Είναι αυτό όπου οι προαναφερθέντες κιθαρίστες έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά στον συνθετικό τομέα με τρομερό riffing και ουσιώδη solos. “The Li(f)e We Lead” λέμε και ο αυχένας πονάει από τις πρώτες κιόλας νότες.
Το επόμενο επίπεδο είναι αυτό όπου η Metallica εισαγωγή του “Dead Man’s Land” οδηγεί σε έναν groove “ύμνο” και οι Vektor επιρροές “φιλτράρονται” ιδανικά και σου “σερβίρονται” επισήμως στο “Bliss”. Είναι αυτό όπου το rhythm section των Διονύση Κιάμου (μπάσο) και Χάρη Ζαμπούκου (τύμπανα) “δένει” τις συνθέσεις, κάνοντας έτσι τη “γροθιά” ακόμη πιο αποτελεσματική. Το επόμενο επίπεδο είναι αυτό όπου μια μπάντα δεν επιδίδεται σε “αυνανισμό” ταχύτητας αλλά εμπλουτίζει τα τραγούδια της ακόμα και με black(!!!) αρμονίες παραμένοντας ολοκληρωτικά μέσα στο thrash metal “στρατόπεδο”. Άκου την εισαγωγή στο εξαιρετικό “Somewhere Past The Burning Sun” και πες μου πως έχω άδικο. Κατάλαβες τώρα ποια είναι μερικά από τα στοιχεία τα οποία σε ανεβάζουν στο επόμενο επίπεδο; Οι Amken τα εκμεταλλεύτηκαν, τα πρόσθεσαν στο album τους και έκαναν το “Passive Aggression” να είναι ένα από τα καλύτερα thrash album που θα ακούσεις μέσα στη χρονιά.
Ο άγραφος κανόνας αναφέρει πως το 3ο album μιας μπάντας είναι συνήθως και το πιο κομβικό. Για αρκετούς ίσως αυτό να συμβαίνει με το “Passive Aggression”. Πιστεύω όμως πως οι Αθηναίοι, δεν έχουν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη.
Είδος: Thrash metal
Δισκογραφική: Massacre Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 26 Αυγούστου 2022
Facebook: https://www.facebook.com/AmkenOfficial/
Instagram: https://www.instagram.com/amkenofficial/?hl=el
