ALTAR OF BETELGEUZE: “Echoes”

ALBUM

Φαντάζομαι δεν είμαι ο μόνος, που όταν ακούει για death/doom metal, κατευθείαν το μυαλό του μεταφέρεται στα βόρεια της Ευρώπης και στη Σκανδιναβική χερσόνησο. Από την άλλη, η death/doom “κληρονομιά” των Σκανδιναβών, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια αμφισβήτησης, ότι το είδος τους “ανήκει” τρόπον τινά. Οι Φινλανδοί Altar Of Betelgeuze είναι μία από τις πολλές μπάντες που μας το υπενθυμίζουν με τον πιο πειστικό τρόπο, με το τρίτο album τους “Echoes” να μοιάζει με έναν death/doom “χείμαρρο”, με την “ιδιαίτερη” πινελιά της μπάντας. Τα επτά χρόνια μπορεί να είναι πολύς καιρός, όμως η τρίτη δισκογραφική προσπάθεια των Φινλανδών, δείχνει να αξίζει αυτήν την αναμονή και με το παραπάνω.

Δεν ξέρω πόσοι έχετε τσεκάρει τις προηγούμενες δύο δουλειές των Φινλανδών, όμως εδώ οι Altar Of Betelgeuze φαίνεται ότι έχουν “εξελιχθεί” κάπως ηχητικά. Προφανώς και η ηχητική “βάση” του “Echoes” είναι το death/doom metal, στην πιο πειστική του μορφή, όμως το νέο album φέρει έντονα και κάποιες stoner doom “πινελιές”, ίσως και ελάχιστα μοντέρνα groove “ψήγματα”. Εδώ, συνεχίζει να κυριαρχεί το “βαρύ”, μουντό Σκανδιναβικό ηχητικό “πέπλο”, που πλέον “συνοδεύεται” και από fuzzy/stoner μοτίβα και η αλήθεια είναι ότι το κάνουν ακόμη πιο ενδιαφέρον. Οι Φινλανδοί ακούγονται πιο ώριμοι, σαν να έχουν “δαμάσει” τα άδυτα του εσωτερικού τους “κόσμου”, σαν να έχουν “τιθασεύσει” τα πιο “σκοτεινά” συναισθήματά τους και πλέον με έναν πιο ρεαλιστικό, πιο κυνικό τρόπο, καταφέρνουν να τα “ξεδιπλώσουν”, χωρίς να τους “πληγώνουν”, χωρίς να τους “σπρώχνουν” στην “άβυσσο” τους. Το “Echoes” είναι σίγουρα πιο heavy, πιο “ευθύ” και γεμάτο ενέργεια, χωρίς να είναι “ωμό”, ενώ έχει μία απαλή “ροή”, χωρίς να είναι απόλυτα μελωδικό. Οι Altar Of Betelgeuze έχουν καταφέρει να βρούν την “χημεία” μεταξύ των death metal και των stoner doom επιρροών τους, μεταξύ των death και καθαρών φωνητικών, με το αποτέλεσμα να δικαιώνει περίτρανα την επταετή προσπάθεια της μπάντας. Η αλήθεια είναι, ότι είχα καιρό να ακούσω ένα death/doom metal album που να μην βασίζεται τόσο στην “επιθετικότητα” και το “Echoes” μοιάζει πολύ πιο “λείο”, πιο “εύπεπτο” στο κοινό και λιγότερο “τραχύ”. Οι Φινλανδοί επιδεικνύουν μία αξιοθαύμαστη ηχητική εξέλιξη, ενώ εκπλήσσουν ευχάριστα με τον τρόπο που προσεγγίζουν αυτήν την φορά τον ήχο τους. Μία πιο προσεκτική ακρόαση του τρίτου δίσκου των Altar Of Betelgeuze, θα αναδείξει τις old school death metal φόρμες, όπως και τις stoner “ορέξεις”, ενώ θεωρώ βέβαιο ότι θα διακρίνεις τις Candlemass doom επιρροές. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι το “Echoes” ηχητικά είναι ένα “τέρας”, που κάθε φορά που το ακούς, θα σε κερδίζει όλο και περισσότερο.

Πέρα από το απολαυστικό ηχητικό αποτέλεσμα, το νέο album των Altar Of Betelgeuze, εντυπωσιάζει εξίσου και με την συνθετική προσέγγιση του. Οι 7 συνθέσεις του “Echoes” ξεχωρίζουν για τα “βαριά”, αργόσυρτα doom riff, για τις καθηλωτικές death ερμηνείες, ενώ τα fuzzy και stoner περάσματα, λειτουργούν ως το “αλατοπίπερο” του δίσκου. Σίγουρα πιο “άμεσα” και heavy κομμάτια, που στοχεύουν περισσότερο στην ουσία (death/doom) και λιγότερο στο “θέαμα” (μελωδικότητα). Θα έλεγες ότι το “Echoes” “χτίζει” σιγά σιγά μέσα στις συνθέσεις του, τον στιβαρό death/doom “χαρακτήρα” του, κρατώντας αυτόν τον “ευθύ” συνθετικό προσανατολισμό, που εδώ και χρόνια υπηρετεί η μπάντα. Αυτό που ξεχωρίζεις αμέσως με το πρώτο άκουσμα, είναι η “μουντή” ατμόσφαιρα, αυτή η “μαυρίλα” του death/doom ήχου, που σε κομμάτια όπως τα “Echoes”, “On The Verge” και στο μεγαλύτερο μέρος του “Conclusion”, βγαίνει αβίαστα στην πιο άρτια μορφή της. Εκεί που οι Altar Of Betelgeuze διαφέρουν από τις υπόλοιπες death/doom μπάντες συνθετικά, είναι ότι καταφέρνουν να συνδυάσουν τις death/doom “ρίζες” τους, με το stoner metal και τις fuzzy φόρμες, όπως στα “Embrace The Flames”, “A Reflection” και “Salvation”. Η αλήθεια είναι ότι οι Φινλανδοί δεν “ορέγονται” να γίνουν ατμοσφαιρικοί, ούτε νοιώθουν την ανάγκη να “πειραματιστούν”, αλλά περισσότερο μοιάζουν να χρησιμοποιούν ότι “όπλα” διαθέτουν με μέτρο, ώστε να επιτύχουν το ακριβές συνθετικό αποτέλεσμα, που θα ικανοποιεί πρώτα τους ίδιους και έπειτα τους απαιτητικούς οπαδούς του death/doom χώρου. Το “Echoes” συνθετικά, έχει εκείνη την “ερεθιστική” doom “καταχνιά” των Candlemass, διακρίνεται για την “άγρια” death κουλτούρα του, ενώ διαθέτει και εκείνο το ελκυστικό stoner/groove μοντέρνο “πρόσωπο”. Δεν νομίζω ότι θα ήταν δόκιμο να μιλήσουμε για συνθετική “φρεσκάδα” και “ζωντάνια” σε έναν δίσκο “σκοτεινής” πανδαισίας, όμως το τρίτο album των Φινλανδών έχει μία μοναδική “όρεξη” για αυθεντικό death/doom, που βγάζει μια πηγαία “φωτεινότητα”. Πραγματικά, οι Altar Of Betelgeuze έχουν δημιουργήσει το πιο ολοκληρωμένο συνθετικά αριστούργημα τους, εκείνο το δισκογραφικό βήμα που θα αλλάξει το status τους στην σκηνή.

Το “Echoes” είναι σίγουρα το πιο ολοκληρωμένο, ηχητικά και συνθετικά, δισκογραφικό βήμα των Altar Of Betelgeuze. Πρόκειται για το album, που συνδυάζει άριστα το παραδοσιακό doom, το stoner και το death metal. Μιλάμε για τον δίσκο, που καταφέρνει να αναδείξει την πραγματική αξία του death/doom και όχι να επαναπροσδιορίσει την σκηνή. Το “Echoes” ξεχωρίζει για τον “μουντό” doom χαρακτήρα του, για την death “αγριάδα” του, για την μοντέρνα stoner/groove διάθεση του, όμως όλα αυτά συνυπάρχουν αρμονικά, με μέτρο, στοχεύοντας στην μοναδική death/doom “ταυτότητα” των Φινλανδών. Σίγουρα το κορυφαίο και πιο σημαντικό “βήμα” της μπάντας, όπως και από τις καλύτερες κυκλοφορίες της death/doom σκηνής, τα τελευταία χρόνια. Θα το απολαύσουν οι λάτρεις του ήχου, θα ικανοποιήσει τους οπαδούς του extreme ήχου. Το “Echoes”, είναι δεδομένο ότι θα επαναπροσδιορίσει την θέση των Altar Of Betelgeuze στο χώρο και θα τους δώσει την απαραίτητη ώθηση, για ένα πιο λαμπρό μέλλον.

Είδος: Death/Doom Metal
Δισκογραφική: Wise Blood Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 22 Μαρτίου 2024

Facebook
Bandcamp

Avatar photo
About Άγγελος Χόντζιας 642 Articles
Γεννημένος τη χρυσή δεκαετία του heavy metal, δεν θα μπορούσε να μην τον συγκινήσει ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας. Ξεκινώντας από το ελληνικό ροκ σε μικρή ηλικία, έφτασε να ακολουθήσει οτιδήποτε κλασικό από το rock, hard rock, το heavy metal, το power metal, το epic, το progressive και το doom metal. Τα χόμπι του είναι η μουσική και το ποδόσφαιρο, ενώ τα τελευταία χρόνια υπηρετεί τη μουσική και από τη θέση του αρθρογράφου.