ALLEN’S HAND: “Chicken King”

ALBUM

Ποιος είναι ο βασιλιάς κοτόπουλο; Ποιοι οι Allen’s Hand που ευλαβικά μακριά από φονταμενταλισμούς και λατρευτικές τελετές αφιερώνουν το έργο τους στον Chicken King; Που αρχίζει και τελειώνει το progressive και που γειτνιάζει με το pop και το metal; Σε πολλά κι ακόμα περισσότερα ερωτήματα έρχονται να απαντήσουν οι μυστήριοι αυτοί τύποι στο τελευταίο τους πόνημα· από τις απαντήσεις που θα λάβουμε ή τα έξτρα ερωτήματα που θα δημιουργηθούν, θα αναφωνήσουμε: «Μα που τα βρήκατε αυτά τα φυντάνια;», έπειτα από απανωτές, επαναληπτικές κι ασταμάτητες ακροάσεις.

Το “Chicken King” αποτελεί ένα απόλυτο επίτευγμα δημιουργικότητας και μουσικής ικανότητας, έμπνευσης, σύμπραξης κι απαράμιλλου συνθετικού ταλέντου. Η μπάντα καταφέρνει να συνδυάσει διάφορα μουσικά στυλ μ’ εξαιρετική επιτυχία, δημιουργώντας ένα album που είναι ταυτόχρονα προσιτό και περίπλοκο. Οι συνθέσεις είναι πιασάρικες, πρωτότυπες και δουλεμένες στην εντέλεια, προσφέροντας μια μοναδική μουσική εμπειρία.

Οι Allen’s Hand δείχνουν υψηλό επίπεδο τεχνικής κατάρτισης και καλλιτεχνικής έκφρασης. Η παραγωγή του άλμπουμ είναι άψογη, με κάθε στοιχείο να ακούγεται πεντακάθαρα και δυνατά. Οι κιθάρες, τα κρουστά κι οι φωνητικές επιδόσεις / αποδόσεις, είναι όλα σε υψηλά επίπεδα, δημιουργώντας έναν πλούσιο και πολυδιάστατο ήχο. H ισορροπία μεταξύ του προοδευτικού και του mainstream ήχου, κάτι που είναι εξαιρετικά δύσκολο και σπάνιο, δε δημιουργεί τρανταχτές αντιθέσεις αλλά ένα οικείο και στιβαρό μοτίβο, που κινείται με απόλυτο σκοπό την ευχαρίστηση, την αναπόληση, άλλοτε τον προβληματισμό, ενίοτε την ψυχική ευφορία και προς το λυκόφως του album σε πιο σκοτεινά και σκληροτράχηλα μονοπάτια. Ο περιπαικτικός, δεικτικός και κάποιες φορές παραπλανητικός έως παιχνιδιάρικος στίχος, έρχεται να κουμπώσει αβίαστα με τις πολυδιάστατες πτυχές του μουσικού εγχειρήματος, κατέχοντας ισάξιο ρόλο κι εξέχουσα θέση στην προοδευτική πορεία του έργου.

Με το εναρκτήριο “Rise Of The Chicken King” δημιουργούν μια έντονη κι υποβλητική ατμόσφαιρα, για να συνεχίσουν σε παρεμφερές πλαίσιο με το εντυπωσιακό “Thermochemistry”, δημιουργώντας ένα πλούσιο και δυναμικό ήχο, με τη μπάντα να κατορθώνει πλάσει έναν ζωντανό και ενεργητικό ρυθμό που κρατά τον ακροατή σε εγρήγορση κι απογειώνεται στο πανέμορφο “Deep Space” που ακολουθεί. Όλη η μαεστρία τους κορυφώνεται στο “Piña Colada”, όπου αναδεικνύει μια πιο πειραματική προσέγγιση, μ’ εναλλαγές στον ήχο και τη μελωδία που το κάνουν να ξεχωρίζει και να εντυπώνεται μέσα από την πρώτη κιόλας ακρόαση, ενώ το “Dellabongo” με τη παιχνιδιάρικη διάθεσή του και τη soul / funk βάση του, ανεβάζει στο max τα επίπεδα του εθισμού. Πλησιάζοντας στο τέλος, το σκηνικό σκοτεινιάζει, αλλά η σουρεάλ μίξη hard rock, metal και ατμοσφαιρικότητας απογειώνεται στο “Figurine” το οποίο γίνεται επιβλητικό από την καθηλωτική κιόλας εισαγωγή του, ενώ οδεύοντας προς το επίλογο η καθίσταται πιο οργισμένη στο σύντομο “R3D3”, για να περάσουμε στο απόλυτο επιμύθιο “Poutsatron”, λαμβάνοντας μαθήματα prog και metal αισθητικής, σε μια καθηλωτική παραζάλη από ένα σύνολο διακριτών επιρροών, που θα ταρακουνήσει και θα συνταράξει το είναι μας.

Οι Allen’s Hand με το “Chicken King” μας προσφέρουν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2024 που είναι γεμάτο ενέργεια, πρωτοτυπία και μουσική δεξιοτεχνία. Πρόκειται για ένα σχήμα που επιβάλλεται ν’ ανακαλύψετε, ειδικά αν αναζητάτε κάτι διαφορετικό και συνάμα απόλυτα διασκεδαστικό.

Αν μπορούσα να δηλώσω οπαδός κάποιας αίρεσης / κοσμοθεωρίας αυτή την περίοδο, θα ήταν μονάχα για χάρη των μη υπερβατικών κι απροσδιόριστων αρχών του Chicken King. Οι Allen’s Hand, είναι οι μοναδικοί ιεραπόστολοι του λόγου του επί του σύμπαντος και θα πορευτώ μαζί τους για πολύ πολύ καιρό.
All you need is love
The King is Dead
Long live the Chicken King

Είδος: Progressive Rock, Progressive Pop, Progressive Metal
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημ. Κυκλοφορίας: 12 Απριλίου 2024

Official Page
Facebook
Instagram
YouTube Channel
Bandcamp

Avatar photo
About Παναγιώτης Σπυρόπουλος 90 Articles
Γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 70 και μεγάλωσε στα Δυτικά της Αθήνας, γαλουχημένος με ρεμπέτικα και λαϊκά από το σπίτι, κλασική / λόγια μουσική στα ωδεία, τον σκληρό ήχο μιας οργισμένης κι επαναστατημένης εφηβείας, τα blues σε μια περίοδο ανώριμης εξέλιξης και από progressive metal ηχοτοπία σε φάση περισυλλογής. Προσπαθεί να ισορροπήσει σ’ ένα αντεστραμμένο κόσμο, απαλλαγμένος από τη δικτατορία των πεποιθήσεων των άλλων. Δε θα ερμηνεύσει την τέχνη στους δημιουργούς της, αλλά θα μοιραστεί τις εντυπώσεις που αποκόμισε μ’ ένα ευρύτερο κοινό.