Παρασκευή 15 Απριλίου ήταν η ημερομηνία που οι The Silent Wedding και μαζί τους και πολλοί από εμάς, περίμεναν πώς και πώς, εδώ και καιρό. Ήταν η βραδιά που (επιτέλους!) μετά από δύο χρόνια «απραξίας» όσον αφορά στα συναυλιακά δρώμενα, θα μας παρουσίαζαν το τελευταίο τους δημιούργημα “Ego Path” με τις προσήκουσες συνθήκες απόδοσής του ζωντανά.
Αλλά και μια βραδιά-έναυσμα, για την αναμόχλευση στο μυαλό και την ψυχή, «μικρών πραγμάτων» που έλειψαν πολύ και η αξία τους αναδείχθηκε στο μέγιστο, το δυστοπικό διάστημα των τελευταίων ετών της ζωής μας. Μετά δε και την πρόσφατη συνέντευξη του τραγουδιστή της μπάντας Μάριου Καραναστάση, η προσμονή έγινε μεγαλύτερη και δημιουργούσε συνθήκες ενός σημαντικού συναυλιακού βιώματος.
Μαζί όμως με τους The Silent Wedding, και οι Simplefast, που θα «άνοιγαν» τη βραδιά, αδημονούσαν για την εμφάνισή τους αυτή.
Γράφει ο Πελοπίδας Χελάς
Γύρω στις εννιά και τέταρτο ανέβηκαν στη σκηνή οι Simplefast, ένα από τα πιο ανερχόμενα συγκροτήματα στο Αθηναϊκό underground. Οι Simplefast έχουν ήδη δύο δίσκους, με το δεύτερό τους album “Eternal” (2020) να πέφτει στην αρχή της πανδημίας και να μην παίρνει την πρoβολή που του αξίζει. Η μουσική τους είναι μια μίξη Maiden, Metallica και κάποιων πιο σύγχρονων group οπως Lamb of God και System of a Down. Γενικά δεν μπαίνουν κάτω από μια ταμπέλα και είναι “τίγκα” metal. Με το καλημέρα κατάφεραν να κερδίσουν το κοινό του Temple, με το setlist τους να είναι βασισμένο στο “Eternal” (2020), με εξαίρεση το πρώτο κομμάτι “Within Your Soul” μέσα από το δεύτερο τους EP “Cursed” (2014).
Όλα τα παιδιά δώσανε τον καλύτερό τους εαυτό, παρά τα μικρά τεχνικά προβλήματα στον ήχο, και ειδικά στα πιο metalcore ξεσπάσματα γινόταν χαμός. Ο drummer κοπάνησε αβέρτα και μαζί με τον μπασίστα στο ρυθμικό μέρος τα πήγαν αψογα, οι κιθαρίστες “τα σπάσανε” και ο τραγουδιστής Γιάννης Βουλγαρόπουλος με εξέπληξε ευχάριστα, αφού live ακούγεται ακόμα καλύτερος. Η εμφάνισή τους έκλεισε εντυπωσιακά, με τον κιθαρίστα Πάνο Κλαδή να βουτάει κάτω από τη σκηνή και να σολάρει μέσα στο κοινό.
Simplefast setlist:
Magnitude
Within Your Soul
The Liar’s Truth
Nero Reborn
Destroyer
Tension
Divine Prophecy
Eternal
Η αλήθεια είναι ότι οι The Silent Wedding μας είχαν προειδοποιήσει, ότι το “Ego Path” θα έχει την παρουσίαση που του αρμόζει. Και αυτό ακριβώς έκαναν οι progressive metallers, οι οποίοι για περίπου μιάμιση ώρα μάγεψαν τον κόσμο που γέμισε το Temple και μας παρουσίασαν ένα δίσκο μεγάλη μουσική αξία. Οι πρώτες νότες του “The Eternal Enigma” παίζουν από τα μεγάφωνα και στη σκηνή εμφανίζονται τρία κορίτσια, των οποίων η χορογραφία ταιριάζει απόλυτα με τη μουσική και δημιουργούν κατευθείαν μια special ατμοσφαιρα.
Μετά το τέλος του intro, ήρθε η ώρα των The Silent Wedding, εν μέσω πολλών χειροκροτημάτων, να μας ταξιδέψουν στα ενδότερα της ψυχής μέσω του “Ego Path”. Η πολύχρονη, λόγω πανδημίας, αποχή από τα live δεν επηρέασε τους Αθηναίους, οι οποίοι είχαν φοβερή ενέργεια και άψογη σκηνική παρουσία.
Ειδικά ο Ρένος Λιαλιούτης πίσω από τα τύμπανα, δεν κρατιόταν με τίποτα. Μαζί τους οι The Silent Wedding είχαν δύο εξαιρετικές τραγουδίστριες στα backing vocals, τις Josephine Vlachou και Christina Tsakiris, οι οποίες έκαναν τη live εμπειρία του “Ego Path” ακόμα καλύτερη.
Ο Μάριος Καραναστάσης πέρα από το πόσο ικανός τραγουδιστής είναι, έδειξε και πόσο καλός frontman είναι, όσο πρέπει θεατρικός και απόλυτα συνδεδεμένος με το κοινό, ο Κατσαρός με κάθε solo του ηλέκτριζε τους παριστάμενους, ο Γιώργος καθοδηγούσε μαεστρικά με το μπάσο του και ο Γιάννης ήταν φοβερός στα πλήκτρα.
Πέρα από το “Ego Path”, οι The Silent Wedding έπαιξαν τραγούδια και από παλιότερες δουλειές, με τα “Stealing The Sun” (που περιλαμβάνεται και στο νέο δίσκο, διασκευάζοντας τον εαυτό τους, όπως μας είπαν) και “Silence” να αποτελούν τα highlights της εμφάνισης. Στο τέλος η μπάντα αποθεώθηκε δικαίως από τον κόσμο και οι The Silent Wedding μας έδωσαν την υπόσχεση ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα.
Αυτό που μου έμεινε μετά το τέλος του live πέρα από τη μουσική ικανοποίηση, ήταν και μεγάλη χαρά για όσα μας πρόσφερε το συγκρότημα το συγκεκριμένο βράδυ. Και αν κρίνω από το χαμόγελο των περισσότερων, δεν νομίζω ότι ήμουν ο μόνος που ένιωσα τέτοια συναισθήματα.
The Silent Wedding setlist:
The Eternal Enigma (intro)
Time Of Darkness
The Endless Journey
The Sea Of Fate
Point Of No Return
Caught In The Web
Stealing The Sun
A Living Experiment
Shadows And Dust
Reveal The Rain
The Final Token
The Return (To Ithaca)
Catharsis
Song Of The Dead
Loneliness
Silence
A Path to Nowhere (outro)
Γράφει ο Σταύρος Βλάχος
Η νύχτα στο Temple είχε ολοκληρωθεί και οι «μουσικοί συνδαιτημόνες» μιας αξέχαστης εμφάνισης, σχημάτιζαν «πηγαδάκια» έξωθέν του. Η ζωή θα συνεχιζόταν με τις χαρές και τις λύπες της, όπως ήταν βέβαιο και αναμφισβήτητο και στα 2 χρόνια που διήλθαν με κοινές ανησυχίες για τους περισσότερους.
Οι The Silent Wedding απλά μου (επανα)επιβεβαίωσαν, μετά την επαφή μαζί τους που προανέφερα και στον πρόλογο, την αξία και το μεγαλείο που εμπεριέχεται στο όνομά τους, αλλά και στις προσωπικότητες (μουσικές ή ανθρώπινες).
Στο μυαλό του γράφοντα, αλλά πιο σημαντικά στην ψυχή του, η προηγηθείσα βιωματική εμφάνιση λάμβανε καίριο και σημαντικό χώρο, για προσωπικούς λόγους που εμπεριέχονταν εν πολλοίς στο περιεχόμενο του “Ego Path” ή στη συνέντευξη με τον Μάριο Καραναστάση και όσα ειπώθηκαν σε αυτήν. Ήταν ένα βάλσαμο, και ακόμα και αν η φύση του περιείχε παροδικότητα, θα ήταν εκεί να του θυμίζει σε ποιο βαθμό, μικροί αλλά τόσο τεράστιοι ταυτόχρονα παράγοντες όπως η μουσική, μας συντροφεύουν σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, «σιωπηλά», αλλά τόσο «εκκωφαντικά» και ουσιαστικά. Ακόμα και αν οι δημιουργοί της, όπως είναι λογικό, συνήθως δεν είναι αποδέκτες του τί επιτυγχάνουν, πώς αυξάνουν την ισχύ της “ασπίδας” του καθενός μας, αυτής καθαυτής της ψυχής ενός εκάστου.
Γιατί όπως πολύ εύστοχα είναι γραμμένο και στο αγαπημένο “Stealing the Sun”….
“My Muses will write when my mind is so tired
They will write for the dreams that will fade in the night
My towers of cardboard I’ll give up the fight
Sooner or later, I know what to do
Give me your hand I’m coming straight to you.”
Φωτογραφίες: Σταύρος Βλάχος
