LEPROUS: Ο Einar Solberg κυκλοφορεί ακουστική απόδοση του “The Congregation” τον Φεβρουάριο

NEWS

Ο Einar Solberg, frontman των Νορβηγών progsters Leprous – κυκλοφόρησε το ντεμπούτο σόλο άλμπουμ του, με τον τίτλο “16”, νωρίτερα φέτος. Αλλά στο μεταξύ, στις αρχές του 2022, ανέλαβε μια εντελώς διαφορετική σόλο προσπάθεια. Για μια ξεχωριστή livestreaming παράσταση, επανεκτέλεσε το άλμπουμ των Leprous, “The Congregation” σε πλήρη μορφή, μόνο με πιάνο και φωνή.

Τώρα αυτή η παράσταση θα μεταφραστεί σε μια επίσημη κυκλοφορία με τον τίτλο “The Congregation Acoustic” στις 16 Φεβρουαρίου 2024, σε περιορισμένο CD Digipak, Limited Gatefold 180g μαύρο 2LP και σαν Digital Album. Το artwork του εξώφυλλου επιμελήθηκε η  Elena Sihida.

Ο Einar σχολιάζει την κυκλοφορία: “Είμαι και πολύ ενθουσιασμένος αλλά και κάπως τρομαγμένος από την κυκλοφορία αυτής της ζωντανής έκδοσης του “The Congregation”. Είναι ακατέργαστο και χωρίς επεξεργασία και ακριβώς όπως το έκανα στο live streaming μου. Συνήθως όλοι οι μουσικοί αυτές τις μέρες (συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου) συνηθίζουν να διορθώνουν πράγματα στη διαδικασία τη  post-production, αλλά σε αυτό δεν έχουμε κάνει τίποτα! Νομίζω ότι είναι ωραίο μερικές φορές να τολμάς να δείξεις μια πιο εύθραυστη και λιγότερο “τέλεια” πλευρά του εαυτού σου. Το “The Congregation” είναι ίσως το λιγότερο κατάλληλο άλμπουμ που έχουμε κάνει ποτέ για να κάνουμε μια ακουστική εκδοχή του, αλλά νομίζω ότι βγήκε εκπληκτικά εντάξει!”.

Δείτε παρακάτω την παράσταση του Einar στο “The Flood”. Οι λεπτομέρειες του άλμπουμ θα αποκαλυφθούν σύντομα.

Website: https://einarsolberg.com/
Facebook: https://www.facebook.com/einar.solberg.75

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1160 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.