Υπάρχουν κάποια συγκροτήματα που δεν παίζουν απλά Heavy Metal, αλλά θαρρείς ότι τα ίδια είναι κατασκευασμένα από σκληρό και αλύγιστο μέταλλο. Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκουν χωρίς καμιά αμφιβολία και οι Cirith Ungol. Κυκλοφόρησαν μνημειώδεις δίσκους, αλλά ταυτόχρονα αντίκρυσαν αρκετές φορές στην πρώτη φάση της καριέρας τους, την πλάτη κοινού και δισκογραφικών που τους οδήγησε στη στενάχωρη διάλυση το ’92.
Ένα συγκρότημα, με ήχο σφραγίδα που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλά πρωτοπαλίκαρα του χώρου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο κύριος Thomas Gabriel Fischer των αξεπέραστων Celtic Frost, ο οποίος παραδέχτηκε ότι για τη ‘βάπτιση’ της μπάντας του επηρεάστηκε από το ‘Frost and Fire’ των Cirith Ungol. Η αναπάντεχη επανένωση το 2015, η σειρά των συναυλιών και το εξαιρετικό ‘Forever Black’ που κυκλοφόρησε πέντε χρόνια αργότερα μοίρασαν ατελείωτη χαρά στους οπαδούς και όλοι πλέον πιστέψαμε ότι μια μουσική αδικία επιτέλους διορθώθηκε. Αλλά είπαμε οι CU είναι φτιαγμένοι για τα δύσκολα. Στο πρόσωπο της επιτυχημένης ανάκαμψης, ήρθε η πανδημία να ρίξει ένα ξεγυρισμένο χαστούκι. Άλλοι θα λύγιζαν και θα τα παρατούσαν οριστικά. Οι Καλιφορνέζοι όμως είναι σφυρηλατημένοι στην άσβεστη φλόγα του ανόθευτου metal και αντ’ αυτού κλείστηκαν στο ‘The Captain’s Quarters’ studio με σκοπό να ηχογραφήσουν το επόμενο τους album. Μέσα από αυτές τις σκοτεινές μέρες ξεπήδησε το ‘Dark Parade’.
Σοκ και δέος, καθώς βάλθηκαν για άλλη μια φορά να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους και κυκλοφόρησαν μια απίστευτη δισκάρα. Τόσο απλά, τόσο οπαδικά στα λέω. Περισσότερο σκοτεινό και βαρύτερο από τον προκάτοχο του, με λυσσασμένες ερμηνείες και κιθάρες από άλλο γαλαξία. Για να το περιγράψω γλαφυρότερα. Θυμάσαι πιτσιρικάς που για να πηδήξεις τη μάντρα του σχολείου ώστε να παίξεις το απόγευμα παγκότερμα στο προαύλιο, ο κολλητός σου έκανε ‘σκαμνάκι’ με τις δυο του παλάμες; Ε, λοιπόν στην περίπτωση του ‘Dark Parade’, το ένα χέρι είναι το ‘King of the Dead’ και το άλλο το ‘Paradise Lost’. Όταν για εναρκτήριο κομμάτι έχεις το σαρωτικό ‘Velocity (S.E.P.)’, τότε καταλαβαίνεις ότι οι τύποι δεν αστειεύονται. Η δουλειά που έχει γίνει στις κιθάρες από τoυς Greg Lindstrom και Jim Barraza, είναι με διαφορά η καλύτερη στη δισκογραφία τους. Άκου solo και riff στο ‘Velocity (S.E.P.)’ και θα με θυμηθείς. Παράκληση μόνο, αν το βάλεις στο ηχοσύστημα του αυτοκινήτου υπάρχει κίνδυνος να ‘τελικιάσεις’ το κοντέρ.
Μιας και μιλάμε για κιθάρες, ποιος γράφει solo σαν αυτό του ‘Looking Glass’, τη σήμερον ημέρα; Δεν έχουν κανένα πρόβλημα επίσης να προσθέσουν νέα στοιχεία στη μουσική τους, όπως τη σπανιόλικη κιθάρα στην εισαγωγή του ‘Sacrifice’ και τα χορωδιακά backing vocals στο πανέμορφο ‘Down Below’. Συναρπαστικό το επικά μακρόσυρτο ‘Sailor on the Seas of Fate’, όπου οι Cirith Ungol πιάνουν το πηδάλιο της δικής τους μοίρας και οδηγούν το καράβι τους σε ασφαλείς λιμένες. Δωρικός και δυναμικός στα τύμπανα ο Robert Garven, παραδίδει μαθήματα ουσιαστικού drumming στους επίδοξους διαδόχους. Ειδική αναφορά στην ερμηνεία του Tim Baker, όπου ο συνδυασμός ωριμότητας και λύσσας, κατατάσσουν αυτή την ηχογράφηση στις κορυφαίες της καριέρας του.
Ο Elric του Michael Whelan στο εξώφυλλο σφιχταγκαλιάζει το ‘Stormbringer’, και μας δείχνει το δρόμο να πράξουμε ανάλογα σε τούτο το δίσκο. Οι Cirith Ungol δεν επαναπαύονται στις δάφνες της ιστορίας και της δόξας τους. Αντιθέτως τις ρίχνουν στην καλλιτεχνική πυρά, και ως άλλος Φοίνικας ξεπετιούνται από τις φλόγες παραδίδοντας στο κοινό τους ένα ακόμα αριστούργημα που κοιτά κατάματα τους ογκόλιθους του παρελθόντος τους.
Είδος: Heavy Metal
Εταιρεία: Metal Blade Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 20 Οκτωβρίου 2023
