Πριν από λίγες μέρες οι Bad As κυκλοφόρησαν την νέα τους δουλειά με τίτλο “Fight the Demons”. Στην τέταρτη κυκλοφορία των Ιταλών συναντάμε για πρώτη φορά πίσω από το μικρόφωνο τον John Jeff Touch. Ο Δημήτρης Κορομηλάς καταχράστηκε λίγο από τον πολύτιμό του χρόνο και αφού τον φυγάδεψε μακριά από κονσόλες ενισχυτές και μικρόφωνα που αποτελούν το φυσικό του περιβάλλον, μίλησε για τη συνεργασία του με τον Alberto Rigoni, τον τρόπο που η μουσική των Bad As μηδενίζει τα χιλιόμετρα μεταξύ Ελλάδας – Ιταλίας, τους προσωπικούς μας δαίμονες και πολλά ακόμη…
To “Fight the Demons” είναι η τέταρτη κυκλοφορία για τους Bad As, και η πρώτη με τη δική σου συμμετοχή στα φωνητικά.
Ο πρώτος δίσκος που κάνω μαζί τους, ναι.
Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Με τον Alberto Rigoni, τον μπασίστα του συγκροτήματος γνωριζόμαστε πολλά χρόνια πίσω από μία συνεργασία που ήταν να κάνω με τον Daniele Liverani με τον οποίο έπαιζε μπάσο ο Alberto. Από εκεί γνωριστήκαμε και με τον Dario Ciccioni που έπαιξε drums στον δίσκο μου.
Στον πρώτο σου δίσκο “First Touch”.
Ναι στον πρώτο μου δίσκο. O Alberto στη συνέχεια έπαιξε μπάσο στον δεύτερο μου δίσκο “warnings”. Από εκεί μετά κρατήσαμε επαφή. Εγώ βρισκόμουν σε μία περίοδο μετά τον covid που ήθελα να κάνω διαφορετικά πράγματα, να κάνω νέες συνεργασίες. Την μπάντα του Albero τους Bad As τους ήξερα, τους είχα ακούσει οπότε γνώριζα περί τίνος πρόκειται. Όταν έμαθα ότι ψάχνουν για τραγουδιστή επικοινώνησα μαζί τους. Γνωρίζοντας ο Alberto το δικό μου υλικό που είναι πιο “light” μου λέει : «ο.κ. αλλά θα ταιριάζει η φωνή σου σε αυτό που πάμε να κάνουμε;» Στείλε τώρα του απαντάω να σου κάνω δύο οδηγούς. Στέλνω πίσω τους οδηγούς και αυτό ήταν, μου λέει πάμε, ξεκινάμε. Το πρώτο κομμάτι που κάναμε ήταν το “Fight the Demons”.
Προϋπήρχε η μουσική και εσύ κλήθηκες να γράψεις φωνητικές μελωδίες και στίχους;
Η μουσική προϋπήρχε. Υπήρχαν κάποιες έτοιμες δομές στα κομμάτια. Εγώ έφερα αυτές τις δομές σε μία πιο «συμμαζεμένη» μορφή ώστε να μπορούν να παιχτούν στο ραδιόφωνο, να μπορεί να τα τραγουδήσει ο κόσμος στις συναυλίες, να μην έχουν υπερβολικές εναλλαγές. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα τραγούδια στερούνται δεξιοτεχνίας. Διατηρούν όλα τα τεχνικά σημεία που επιτρέπουν στους μουσικούς να δείξουν τις ικανότητές τους όπως θα ανέμενε κανείς από μια metal μπάντα.
Τη μουσική που παίζετε με τους Bad As πώς θα την χαρακτήριζες.
Αυτή είναι μία ερώτηση που δεν έχει απάντηση για εμένα. Η μουσική που κάνουμε σίγουρα κατατάσσεται στο χώρο του hard rock και του metal αλλά παράλληλα είναι ένα μίγμα από διαφορετικά στιλ τα οποία προσπαθούμε να παντρέψουμε όσο πιο φυσικά γίνεται. Αυτή είναι και η ομορφιά της μουσικής, το να βρίσκονται τέσσερεις – πέντε άνθρωποι μαζί και να βγάζουν ότι έχουν μέσα τους.
Αυτό το “πάντρεμα” που περιγράφεις, αυτή η συνεργασία, πόσο δύσκολο είναι να λειτουργήσει δεδομένου ότι εσύ βρίσκεσαι στην Θεσσαλονίκη και η υπόλοιπη μπάντα βρίσκεται στην Ιταλία; Πως επηρέασε η απόσταση τον τρόπο που δομήθηκε το υλικό, πως επηρεάζει τη λειτουργικότητα της μπάντας;
Αυτή ήταν μία σκέψη του Alberto. Υπήρχε αρχικά μία αμφιβολία. Βλέποντάς το όμως πιο ρεαλιστικά, επειδή μπορούμε να δουλεύουμε και μέσω internet δεν χρειάζεται να είσαι στο ίδιο μέρος και να προβάρεις κάθε βδομάδα για να δεθείς με την μπάντα. Υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι να το πετύχεις. Πολλές μπάντες δουλεύουν με αυτόν τον τρόπο από απόσταση και στην τελική Ελλάδα – Ιταλία είναι δίπλα. Με ένα αεροπλάνο πετάγεσαι σε μιάμιση ώρα και ότι χρειαστεί το κάνεις. Παράλληλα, υπάρχει το πλεονέκτημα ότι με αυτόν τον τρόπο καλύπτεις ταυτόχρονα δύο γεωγραφικές περιοχές. Αντί να ακουστεί το υλικό σου μόνο στην Ελλάδα ή μόνο στην Ιταλία μπορείς και καλύπτεις μεγαλύτερο range. Επίσης σε προσωπικό επίπεδο το να συνεργάζεσαι με μουσικούς εκτός της χώρας σου το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον, αναζωογονητικό. Βλέπεις άλλες νοοτροπίες. Ειδικά στην Ιταλία το μουσικό επίπεδο είναι πολύ υψηλό.
Η Ιταλία έχει μία σημαντική μουσική παράδοση.
Ναι το επίπεδο εκεί είναι τρομακτικό. Εδώ οι μουσικοί που προσπαθούν να είναι επαγγελματίες στο τέλος χάνουν και τη ψυχή τους και την αξία τους προσπαθώντας να επιβιώσουν. Καταλήγουν να παίζουν στα σκυλάδικα για να ζήσουν. Εκεί είναι διαφορετική η κουλτούρα. Είναι άλλη η νοοτροπία και αυτή είναι και η ομορφιά του πράγματος, να συνεργάζεσαι με άτομα με διαφορετική κουλτούρα και να γεμίζεις και εσύ παραπάνω.
Φωνητικά πού έγραψες εδώ ή στην Ιταλία;
Τα φωνητικά τα έγραψα στο δικό μου studio στη Θεσσαλονίκη το οποίο είναι πλήρως εξοπλισμένο με το καλύτερο hardware για recording/mixing που δύσκολα βρίσκεις σε άλλα studio στην Ελλάδα. Έχω όλον τον εξοπλισμό για να κάνω ότι χρειάζεται και ευτυχώς δεν είναι απαραίτητο να πάω κάπου αλλού για να γράψω.
Ξεκινήσατε ήδη live εμφανίσεις στα πλαίσια της προώθησης του “Fight the Demons”. Με τις πρόβες πως τα βολεύετε; Χρειάζεται να ταξιδεύεις συχνά;
Ιταλία πηγαίνω όταν χρειάζεται να κάνουμε κάποιο tour. Θα κάνουμε κάποιες πρόβες όλοι μαζί και θα βγούμε να παίξουμε. Τα πρώτα live τα κάναμε πριν την κυκλοφορία του δίσκου. Φαντάσου πριν το πρώτο live, μόλις έφτασα στο αεροδρόμιο με πήρανε και πήγαμε κατευθείαν στη πρόβα και την άλλη μέρα είχαμε ταξίδι για να ξεκινήσουμε τις συναυλίες. Υπήρχε μία ανησυχία, ξέρεις όπως είμαστε συνηθισμένοι, ότι δεν έχουμε κάνει αρκετές πρόβες κτλπ. Είναι όμως απίστευτα οργανωμένη μπάντα. Απίστευτα οργανωμένοι μουσικοί. Tα μέρη τους δεν είναι εύκολα, ειδικά στο rhythm section. Χρειάζεται δεξιοτεχνία για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις, και όμως ήταν 100% εκεί. Με την πρώτη πρόβα που κάναμε ένοιωσα τη σιγουριά ότι είμαστε σε πολύ καλό δρόμο.
Ποιο ήταν το feedback που εισπράξατε από τον κόσμο παίζοντας live το καινούργιο σας υλικό;
Από τα πρώτα live που κάναμε είχαμε πολύ καλό feedback από τον κόσμο. Φαντάσου ότι δεν είχε ακούσει κανένας το καινούργιο μας υλικό και καταφέραμε να κάναμε τον κόσμο να συμμετέχει. Τραγουδούσαν μαζί μας τα refrain!!!
Έχει μία δυσκολία αυτό. Το να έρχεται κάποιος σε μία συναυλία χωρίς να είναι εξοικειωμένος από πριν με το υλικό που θα ακούσει, προσθέτει μια επιπλέον δυσκολία σε αυτόν που βρίσκεται πάνω στη σκηνή να τον κερδίσει, να διατηρήσει το ενδιαφέρον του και εν δυνάμει να τον κάνει να συμμετέχει.
Βεβαίως. Είναι πολύ δύσκολο να το πετύχεις αυτό και ειδικά με το Ιταλικό κοινό. Στο Ελληνικό κοινό όπως γνωρίζεις, ειδικά στα μικρά stages, υπάρχει το πρόβλημα της οχλαγωγίας. Στη Ιταλία είναι ακριβώς το αντίθετο. Είναι όλοι πίσω και παρατηρούν προσεκτικά οπότε είναι δύσκολο να τους κερδίσεις. Η ανταπόκριση που εισπράξαμε από τον κόσμο, από τις πρώτες κιόλας συναυλίες ήταν πολύ θετική. Παίζαμε original καινούργιο υλικό που κανένας δεν το είχε ακούσει και παρόλα αυτά καταφέραμε να κάνουμε τον κόσμο να συμμετέχει και να τραγουδάει μαζί μας.
“Fight the Demons” ο τίτλος της καινούργιας σας δουλειάς. Τι σημαίνει αυτό;
Αυτό ήταν και το πρώτο τραγούδι που γράψαμε για τον δίσκο. Έχει πολύ σκοτεινό riff και aggressive rhythm section. Αρχικά σε αυτό το τραγούδι, το ρεφραίν ήταν το verse. Με το που άκουσα το riff λέω στον Alberto: «Αυτό είναι το chorus και όχι το Verse». Ένα πολύ σημαντικό πράγμα όταν συνεργάζονται μουσικοί είναι να είναι ανοιχτοί, να μην είναι κολλημένοι στο ότι αυτό είναι το κομμάτι, εγώ το έχω γράψει και πρέπει να τραγουδήσεις εκεί πάνω όπως και να έχει. Το καλό ήταν ότι ο Alberto μου είπε: «κάνε ότι θέλεις στα κομμάτια φτάνει να βγει κάτι το οποίο θα το κάνουμε μαζί» Όταν το άκουσα λοιπόν λέω αυτό είναι το refrain και μου ήρθε αμέσως η φράση “Fight the demons in your head”. Είχαμε μόλις περάσει μία περίοδο με τον covid και τα lockdowns. Όλοι ζήσαμε αυτόν τον εφιάλτη. Όλοι είχαμε ψυχολογικά προβλήματα, όλοι είχαμε καταθλίψεις. Το μήνυμα του τραγουδιού είναι πως κάθε άνθρωπος έχει τους προσωπικούς του δαίμονες που πρέπει να αντιμετωπίσει και αυτό είναι το θέμα, να μην τους αφήσεις να σε κατατροπώσουν και να σε κατασπαράξουν. Να σηκωθείς στα πόδια σου και να τους αντιμετωπίσεις. Κρύβεται ένα αισιόδοξο μήνυμα πίσω από αυτό το dark και heavy κομμάτι.
Στιχουργικά στα υπόλοιπα τραγούδια πού κινήθηκες; Ποιες ήταν οι πηγές από τις οποίες άντλησες τη θεματολογία σου;
Γενικά επειδή το άλμπουμ έχει heavy ύφος, δεν είναι κατάλληλο για να γράψεις love songs. Σαφώς μιλάω για σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, και για την αγάπη, αλλά με διαφορετική έννοια. Ότι ο κόσμος έχει χάσει τον δρόμο, έχει ξεχάσει να αγαπά.
Βλέπω τον τίτλο στο οπισθόφυλλο, “Where did the Love Go”.
Ναι για αυτό μιλάω. Υπάρχουν αναφορές στην αγάπη αλλά όχι με τον τρόπο που θα τις συναντήσεις σε ένα άλμπουμ για παράδειγμα των Whitesnake. Οι στίχοι έχουν να κάνουν με κοινωνικά θέματα. Με το bulling που δέχεσαι στη δουλειά σου και ξαφνικά παραιτείσαι, κάνεις την επανάστασή σου, τα τινάζεις όλα στον αέρα. Με την προσπάθεια του ανθρώπου να αφυπνιστεί, να βρει τον εαυτό του, να πατήσει στα πόδια του. Γενικά με πιο εσωτερικά θέματα. Οι στίχοι δεν μιλούν για δαίμονες, διαβόλια, τριβόλια κτλπ. Μπορεί να φαίνεται έτσι λόγω του εξωφύλλου, το οποίο αρχικά μου φάνηκε κάπως extreme αλλά θεωρώ ότι είναι μία καλή κίνηση για να προσεγγίσουμε ένα πιο metal κοινό που διακατέχεται από συγκεκριμένη αισθητική. Όπως συμβαίνει εξάλλου με κάθε μουσικό ιδίωμα.
Το cd αν δεν κάνω λάθος κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες;
Το cd κυκλοφόρησε από την Worm Hole Death, η οποία είναι θυγατρική της Warner, τον προηγούμενο μήνα στην Ευρώπη. Πριν δύο μέρες κυκλοφόρησε και στην Ιαπωνία.
Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους Bad As. Ποιες είναι οι επόμενες κινήσεις σας;
Αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι live. Έχουμε κλείσει κάποιο tour με τον Geoff Tate για τον επόμενο μήνα στην Ιταλία. Μετά μας έχει γίνει πρόταση για να παίξουμε με τον Rowan Robertson, τον κιθαρίστα του Dio, τον Δεκέμβριο. Σίγουρα από την καινούργια χρονιά θα κινηθούμε με φεστιβάλ κτλπ.
Υπάρχει η προοπτική να παίξετε και στην Ελλάδα;
Όλα είναι ανοιχτά. Έχω δώσει όλες τις επαφές στο agency για να επικοινωνήσουν και από εκεί και μετά ότι live βγει θα πάμε να παίξουμε.
Το “Fight the Demons” από πού θα μπορούσε κάποιος να το προμηθευτεί; Έχει κυκλοφορήσει και σε βινύλιο; Σε τι μορφές είναι διαθέσιμο;
Έχει κυκλοφορήσει σε περιορισμένα αντίτυπα και σε βινύλιο. Κυκλοφορεί επίσης σε cd ενώ είναι διαθέσιμο και σε ψηφιακή μορφή για download διαδικτυακά. Τώρα για το από πού μπορεί να το προμηθευτεί κανείς έχουμε αναρτήσει όλες τις πληροφορίες και τα σχετικά link στα social media.
Προσωπικά σου σχέδια για το προσεχές χρονικό διάστημα πέρα από τους Bad As;
Καταρχήν με τους Bad As υπάρχει στα σκαριά το επόμενο άλμπουμ. Είχαμε και κάποιες αλλαγές στα μέλη. Ο Alessio και ο Marco λόγω προσωπικών υποχρεώσεων δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν το συγκρότημα στα live. Βρήκαμε δύο πάρα πολύ καλούς μουσικούς, τους Iacopo Bergamasco και Leonardo Caverzan και έγιναν κάποιες κουβέντες για το επόμενο μας άλμπουμ αν και ίσως είναι λίγο νωρίς δεδομένου ότι μόλις κυκλοφόρησε το “Fight the Demons”. Από εκεί και πέρα μέσα στην επόμενη χρονιά θα κυκλοφορήσω το τέταρτο προσωπικό μου άλμπουμ. Επίσης δουλεύω παράλληλα και κάποια άλλα Project που είναι σε τελείως διαφορετικό στιλ. Κάποια απωθημένα που είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου και ήθελα να τα υλοποιήσω κάποια στιγμή. Τα οποία μπορεί να μην έχουν καθόλου φωνητικά. Σε εκπλήσσω λίγο…..ναι. Κάποια από αυτά δεν έχουν καθόλου vocals. Επίσης το κομμάτι της φωνητικής και της διδασκαλίας το αγαπάω όπως ξέρεις. Μέσω του Vocal Planet ετοιμάζω μία σειρά από online courses καθώς και κάποια σεμινάρια που θα γίνουν μέσα στην επόμενη χρονιά.
Με αφορμή την κουβέντα μας υπάρχει κάτι που θα ήθελες να προσθέσεις;
Αυτό που για εμένα είναι σημαντικό είναι κάνω πράγματα τα οποία με εκφράζουν χωρίς να βάζω “πρέπει” ή ότι “αυτό είναι μία καλή ευκαιρία και μήπως….”. Θέλω να ασχοληθώ με πράγματα που 100% με εκφράζουν με άτομα που νιώθω ότι είναι Ο.Κ. και ότι υπάρχει μία χημεία. Δεν θέλω να ασχοληθώ με κανένα project, με κανέναν άνθρωπο, με τίποτα που να μου μαυρίζει έστω και λίγο τη ψυχή ή το μυαλό.
Σε ευχαριστώ.
Εγώ σε ευχαριστώ.
Facebook: https://www.facebook.com/badasrocks
Website: https://www.badasrocks.com/?fbclid=IwAR2fHlHYNu6XQynOIE5YE0b8SxMX4cYyqDcxpdwkxAUtl3UAKbjpCO3VDdg
Συνέντευξη: Δημήτρης Κορομηλάς
