KNIFE: “Heaven Into Dust”

ALBUM

Να λοιπόν που έφτασε το πλήρωμα του χρόνου και η περίπτωση των Knife μας απασχολεί και πάλι. Δύο χρόνια μετά το ομώνυμο ντεμπούτο τους, οι Γερμανοί speed thrashers επανέρχονται με το διάδοχό του με τίτλο “Heaven Into Dust”. Έχοντας επάξια κερδίσει ένα συμβόλαιο με τη Napalm Records, οι Knife επανέρχονται το ίδιο τσαντισμένοι, το ίδιο πορωμένοι και με το ίδιο έντονο βλέμμα που καρφώνει τη ματιά του κατευθείαν στην απαστράπτουσα δεκαετία του 1980.

Το μαχαίρι των Knife εμφανίζεται και εδώ το ίδιο ακονισμένο, με riffs που κόβουν λαρύγγια για πλάκα και μελωδίες που αυτή τη φορά έχουν αποκτήσει περισσότερο χώρο και σφάζουν και αυτές με τη σειρά τους με το βαμβάκι. Και μπορεί η μεσαιωνική εισαγωγή του “Hawks Of Hades” να θυμίζει είσοδο στον κόσμο του King Diamond, το λαχανιασμένο riff του έρχεται να επαναφέρει την τάξη και να συστήσει τον ακροατή που τους αγνοεί στον κόσμο των Knife. Με punk διάθεση και την αδρεναλίνη σε μέγιστες δόσεις, οι Γερμανοί συνεχίζουν από εκεί που το άφησαν, ενσωματώνοντας και την εμπειρία τους πλέον στις συνθέσεις του.

Ξέρουν πότε ακριβώς θα πατήσουν τέρμα το γκάζι σε τραγούδια όπως το “Iron Sceptre” και πότε θα ρίξουν ταχύτητες όπως κάνουν στο εκπληκτικό “With Torches They March”. Η 80s αίσθηση βρίσκεται για ακόμη μία φορά διάχυτη μέσα στο album, πράγμα που το κάνει ακόμη πιο κολλητικό για τους heavy μεταλλικούς νευρώνες του εγκεφάλου σου. Τουλάχιστον αυτό αισθάνομαι ακούγοντας τραγούδια σαν το “Black Oath and Spells” και “Realm Of Violence” τα οποία με πηγαίνουν ένα μικρό ταξίδι στο χρόνο και την αμερικανική ήπειρο. Αν και Γερμανοί, οι Knife φέρνουν έναν αμερικάνικο αέρα ο οποίος ανεβαίνει σε ένταση και λόγω των έξυπνα τοποθετημένων solos, των γεμάτων ουσία και μελωδικότητα. Μελωδίες που ακούγοντάς τες μπορείς να τις τραγουδήσεις, να τις αγαπάτε λίγο παραπάνω.

Άκουσε για παράδειγμα το “Phantom Devised” και διέψευσε την παραπάνω διαπίστωση. Βέβαια, δεν λείπει και αυτή η πινελιά της black metal αισθητικής, που τη συναντάς διάσπαρτη εδώ κι εκεί. Ίσως σε λιγότερες δόσεις απ’ ότι στο παρελθόν αλλά και πάλι βρίσκεται εκεί. Μπορείς να πάρεις μία μικρή τζούρα ακούγοντας για παράδειγμα το “The Arson Alchemist”. Μπορεί να μην σου είναι αρκετή αλλά θα πρέπει να παραδεχτείς πως οι Knife ωρίμασαν απότομα και πλέον δεν τους είναι αρκετό ένα μονότονο και συνεχές σφυροκόπημα. Εν τέλει, δεν ανακαλύπτουν τον τροχό αλλά τον προσαρμόζουν με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να μπορεί να συνεχίσει να γυρνάει ακόμη και στα λασπωμένα μονοπάτια του 2023. Και ναι, ίσως το τελευταίο τραγούδι του δίσκου, “No Gods In the Dark” να σου φέρνει θύμησες από κάτι απλοϊκό που έχεις ξανακούσει. Παρ’ όλα αυτά είναι η καλογυαλισμένη εκδοχή του παρελθόντος και αυτό είναι που το κάνει ακόμη πιο μαγικό.

Οι Γερμανοί με το “Heaven Into Dust” κάνουν πραγματικά αρκετά βήματα προς τα εμπρός σε σχέση με το ντεμπούτο τους και τα ίχνη από αυτά τα βήματα θα πρέπει να ωθήσουν τους ανυποψίαστους να τους ακολουθήσουν. Αυτοί που γνωρίζουν θα το πράξουν έτσι κι αλλιώς. Πιθανώς στο πρώτο τους album να πέρασαν απαρατήρητοι, αν και είχα προειδοποιήσει και τότε. Το μαχαίρι εξακολουθεί και είναι άκρως κοφτερό, οπότε άλλη ευκαιρία δεν θα υπάρξει.

Είδος: Speed / thrash metal
Δισκογραφική: Napalm Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 25 Αυγούστου 2023

Website: https://knifeofficial.de/
Facebook: https://www.facebook.com/knifeofficial.de/
Instagram: https://www.instagram.com/k.n.i.f.e.official/

Avatar photo
About Νίκος Κορέτσης 500 Articles
Γεννήθηκε τη χρονιά που ο Dio δημιουργούσε ποίηση, τραγουδώντας “The world is full of kings and queens, who blind your eyes and steal your dreams…it’s Heaven and Hell”, “σφυρηλατήθηκε” μουσικά ακούγοντας τον Araya να ουρλιάζει “War ensemble” και συνέχισε την ενήλικη πλέον ζωή του διερωτώμενος “How did it come to this? Narcosynthesis” πατώντας στα χνάρια του αείμνηστου Dane. Διανύοντας πλέον την 4η δεκαετία της ζωής του, δηλώνει πιστός υπηρέτης του heavy metal και ανοιχτός σε νέα μουσικά μονοπάτια (με μέτρο), συνδυάζοντας αυτά τα δύο με καλή παρέα και τη συνοδεία άφθονης μπύρας. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει γιατρός, καθώς προσπαθεί με χειρουργικές κινήσεις να αποφεύγει τις κακοτοπιές που εμφανίζονται στη ζωή του, έχοντας στην κατοχή του το καλύτερο “ιατρικό εργαλείο” που ονομάζεται “ΜΟΥΣΙΚΗ”.