Στον σκληρό και απροσδόκητο κόσμο της μουσικής βιομηχανίας υπήρξαν συγκυρίες που αρκετές φορές άλλαξαν τη μουσική μοίρα και ιστορία ακόμα και καλλιτεχνών με τεράστιο ειδικό βάρος. Περίεργες ισορροπίες, δεσμεύσεις ή σκοπιμότητες ανέτρεψαν σχέδια, άλλαξαν υλικό και ονόματα, παρέτειναν ή κατέστρεψαν καριέρες. Χωρίς να λιγοστεύει η αγάπη μας για το καλλιτεχνικό περιεχόμενο τέτοιων περιπτώσεων, ρίχνουμε λίγο παραπάνω φως στις αντίστοιχες ιστορίες.
Δεν είναι άστοχο να εκπλαγεί κανείς από τον παραλογισμό που συνοδεύει τη δημιουργία του άλμπουμ “Imaginos”, ενός έργου που η αφετηρία του χάνεται κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’60. Ακόμα και σήμερα, πολλοί έχουν αντιρρήσεις που φέρει το όνομα του γκρουπ, ακόμα και αν αποτελεί με κάποιο τρόπο την ολοκλήρωση μιας αποστολής που είναι ουσιαστικά υπεύθυνη για τη δημιουργία του.
O περίφημος Sandy Pearlman, νεαρός ακόμα, δημιούργησε στη φαντασία του τον χαρακτήρα του “Imaginos”, και τον έκανε ήρωα μιας σειράς ποιημάτων και σεναρίων που ονομάστηκαν “The Soft Doctrines of Imaginos”. Σε αυτά ο Pearlman συνδύασε πολιτιστικές αναφορές των σπουδών του με στοιχεία γοτθικής λογοτεχνίας και επιστημονικής φαντασίας και δημιούργησε μια περίεργη, μυστηριώδη ιστορία για την προέλευση των δυο παγκοσμίων πολέμων. Το 1967 επέλεξε μουσικούς για μια rock μπάντα που θα έγραφε τραγούδια για τους στίχους του, που ήταν ουσιαστικά βασισμένοι στα ποιήματα του “Imaginos”, και ονόμασε το συγκρότημα “Soft White Underbelly”, από μια ομιλία του Churchill στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν άργησε να αλλάξει το όνομα στο θρυλικό Blue Oyster Cult, και έγινε ο μάνατζέρ τους από το 1967 ως το 1995, ενώ έκανε παραγωγή σε επτά στούντιο άλμπουμ τους και τέσσερα live. Οι προσαρμοσμένοι στίχοι του Pearlman μαζί με τα απόκρυφα γραπτά του φίλου και συναδέλφου του Richard Meltzer χρησιμοποιήθηκαν στα περισσότερα από τα πρώτα τραγούδια του συγκροτήματος.
Κάποια στοιχεία του σεναρίου του “Imaginos” εμφανίστηκαν αποσπασματικά σε τραγούδια των τεσσάρων πρώτων δίσκων τους, χωρίς να γίνεται φυσικά να συσχετιστούν με τη συνολική ιστορία από τους ακροατές τους. Στην πρώιμη αυτή περίοδο, το θέμα της συνωμοσίας των εξωγήινων κυριάρχησε στο μυαλό του συγγραφέα τους, έτσι κάποιοι υπαινιγμοί στην ιστορία εμφανίστηκαν στις σημειώσεις του άλμπουμ “Secret Treaties”, ενώ τα τραγούδια “Astronomy” και “Subhuman” είχαν ακριβή αποσπάσματα από την πλοκή του “Imaginos”.
Στην πραγματικότητα ο Albert Bouchard, ο ντράμερ και εκ των συνθετών του γκρουπ, είχε αρχίσει να γράφει μουσική για το concept αυτό αμέσως μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ το 1972. Υπήρχε το πλάνο ήδη από το 1975 να κυκλοφορήσει ένα ολόκληρο άλμπουμ πάνω σε αυτό το σενάριο του Pearlman, αλλά το υλικό δεν ήταν έτοιμο. Τελικά το σύνολο των τραγουδιών ολοκληρώθηκε μέχρι το 1977, με τη συμμετοχή και των άλλων μελών, και μάλιστα τέσσερα από αυτά (“Astronomy”, “In the Presence of Another World”, “I Am the One You Warned Me Of” και “Imaginos”) παρουσιάστηκαν στη διάρκεια των ηχογραφήσεων για το “Spectres”. Παρά την επιμονή των Albert Bouchard και Pearlman όμως, τα demos των υπόλοιπων τραγουδιών παρέμειναν στάσιμα για χρόνια, με τους περισσότερους να μην ενδιαφέρονται να ολοκληρώσουν το έργο.
Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του ’70, και το συγκρότημα προσπαθεί να απεγκλωβιστεί δημιουργικά από τον Pearlman και τις ιδέες του. Η συνεχόμενη πίεση της Columbia Records, παρά τη σχετική επιτυχία του άλμπουμ “Fire of Unknown Origin” οδηγεί σε έντονες εσωτερικές συγκρούσεις, και τον Αύγουστο του 1981, ο ντράμερ Albert Bouchard απολύεται. Η αποχώρησή του έφερε μια έντονη αλλαγή προσώπων στο πρώην σταθερό ρόστερ του συγκροτήματος, κάτι που άφησε μέχρι το 1986 μόνο τον Eric Bloom και τον Donald “Buck Dharma” Roeser από τα αρχικά μέλη. Ο Allen Lanier έφυγε το 1985 κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων για το Club Ninja, δυσαρεστημένος από τη μουσική, ενώ ο Joe Bouchard παραιτήθηκε αμέσως μετά την κυκλοφορία αυτού του άλμπουμ για να δοκιμάσει άλλες επιλογές στην καριέρα του, αλλά και να αφοσιωθεί περισσότερο στην οικογένειά του.
Μετά την απόλυση του από τους Blue Öyster Cult, ο Bouchard δούλεψε με τον Pearlman πάνω στο υλικό, έχοντας εξασφαλίσει μια προκαταβολή από την Columbia Records για τη επεξεργασία των demos που τραγουδούσε εν μέρει ο Eric Bloom. Οι A. Bouchard και Pearlman δούλεψαν στην ηχογράφηση των βασικών κομματιών για το πρώτο άλμπουμ της τριλογίας που υπολόγιζαν να κάνουν συνολικά, τον Ιούνιο του 1982, με τους ηχολήπτες Corky Stasiak και Paul Mandl στα Kingdom Sound Studios στο Long Island της Νέας Υόρκης και στο “The Boogie Hotel” ένα στούντιο που άνηκε στο boogie rock συγκρότημα Foghat και βρίσκεται σε μια μεγάλη βικτοριανή έπαυλη στο Port Jefferson της Νέας Υόρκης. Την ίδια περίοδο και στις ίδιες εγκαταστάσεις, οι Blue Öyster Cult ηχογραφούσαν το άλμπουμ The Revölution by Night με παραγωγό τον Bruce Fairbairn. Ο A. Bouchard τραγούδησε βασικά φωνητικά και έπαιξε κιθάρα σε όλα τα κομμάτια. Ένας σεβαστός αριθμός καλεσμένων μουσικών συμμετείχε στις ηχογραφήσεις και μεταξύ αυτών οι κιθαρίστες Aldo Nova, Robby Krieger των The Doors, Tommy Morrongiello των Ian Hunter Band, με τον μπασίστα Kenny Aaronson και τον ντράμερ Thommy Price.
Ο Allen Lanier, ο Joe Bouchard και ο Donald Roeser συνέβαλαν σε κάποια μέρη και δεύτερα φωνητικά στα κομμάτια σαν καλεσμένοι.Αυτές παραμένουν οι μοναδικές συνεισφορές του Lanier και του J. Bouchard στο “Imaginos”. Τα παράπονα της Columbia Records για τα φωνητικά του Albert Bouchard τον ανάγκασαν να χρηματοδοτήσει πολλές ηχογραφήσεις με δοκιμές τραγουδιστών, συμπεριλαμβανομένων των Jon Rogers και Joey Cerisano, των οποίων οι ερμηνείες σε ορισμένα τραγούδια χρησιμοποιήθηκαν για την τελική μίξη του άλμπουμ το 1988. Οι νέες ηχογραφήσεις, τα overdubs από άλλους μη αναγνωρισμένους μουσικούς και η μίξη διήρκεσαν μέχρι το 1984. Ανάμεσα στους μουσικούς που συμμετείχαν σε αυτή τη δεύτερη φάση της ηχογράφησης ήταν και ο μελλοντικός κημπορντίστας των BÖC Tommy Zvoncheck, ο οποίος είχε ήδη παίξει με τους Clarence Clemons, Public Image Ltd και The Dream Syndicate. Το ολοκληρωμένο έργο που περιλάμβανε περισσότερα από 90 λεπτά μουσικής και 13 τραγούδια, παρουσιάστηκε στα στελέχη της Columbia Records το 1984. Απέρριψαν το άλμπουμ και αποφάσισαν να εγκαταλείψουν οριστικά την ιδέα λόγω των φωνητικών του Bouchard και της έλλειψης εμπορικών προοπτικών.
Τον Σεπτέμβριο του 1986, όταν οι κακές πωλήσεις του Club Ninja οδήγησαν σε εμπορική αποτυχία και το γκρουπ διαλύθηκε, η έλλειψη νέου υλικού από το συγκρότημα για το άμεσο μέλλον ώθησε τον Pearlman να προτείνει το “Imaginos” στην Columbia Records σαν το επόμενο Blue Öyster Cult άλμπουμ. Πήρε ένα μικρό προϋπολογισμό από τη δισκογραφική για να κάνει remix στο άλμπουμ και να προσθέσει τα φωνητικά των Roeser και Bloom. Ο βιρτουόζος κιθαρίστας Joe Satriani χρηματοδότησε την ηχογράφηση του δεύτερου άλμπουμ του, “Surfing with the Alien”, με αντάλλαγμα τη συμμετοχή του στο Imaginos. Επίσης, ο κιθαρίστας Marc Biedermann, του οποίου το συγκρότημα Blind Illusion ηχογραφούσε στα Hyde Street Studios, έκανε τη μίξη του άλμπουμ The Sane Asylum στο στούντιο του Pearlman σε αντάλλαγμα για τη συμμετοχή του. Ο Biedermann δήλωσε σε μια συνέντευξη του 2008 ότι “έπαιζε περισσότερη κιθάρα σε αυτό το άλμπουμ από τον Buck Dharma”. Ο Roeser πήγε στην Καλιφόρνια στις αρχές του 1987 για να ηχογραφήσει τα φωνητικά του και μερικά μέρη κιθάρας, ενώ ο Tommy Zvoncheck, ακόμα μέλος των Blue Öyster Cult, ηχογράφησε ξανά τα περισσότερα από τα πλήκτρα του άλμπουμ. Τα τελευταία μέρη που ηχογραφήθηκαν ήταν τα κύρια φωνητικά από τον Eric Bloom, ο οποίος βρέθηκε στο στούντιο στις αρχές του 1988. Ο Donald Roeser συνόψισε αργότερα την συμμετοχή του και αυτή του Bloom στη δημιουργία του άλμπουμ λέγοντας “Το Imaginos ήταν ο χωρισμός μας. Αυτό ήταν κάτι που συμφωνήσαμε να κάνουμε ο Eric και εγώ, από σεβασμό για τον Sandy και την προσπάθεια που έκανε με το “Imaginos”.”
Το άλμπουμ που οραματίστηκε ο Pearlman και το άλμπουμ που κυκλοφόρησε έχουν μικρή σχέση μεταξύ τους. Η τελική έκδοση του Imaginos είναι σχεδόν σαράντα λεπτά πιο σύντομη από την πρώτη έκδοση του 1984 και έχει δύο λιγότερα τραγούδια, αλλά όπως εξήγησε ο Pearlman, “μείναμε από λεφτά και δεν μπορούσαμε να το κάνουμε ολόκληρο”. Το ρυθμικό τμήμα της αρχικής ηχογράφησης διατηρήθηκε σχεδόν ανέπαφο, αλλά πολλές κιθάρες και τα περισσότερα από τα πλήκτρα και τα κύρια φωνητικά επαναηχογραφήθηκαν ή τους έγινε remix. Η σειρά των τραγουδιών ανακατεύτηκε, μάλλον λόγω της παρέμβασης των στελεχών της δισκογραφικής εταιρείας για ένα πιο ελκυστικό εμπορικά προϊόν. Ο ορισμός του άλμπουμ από τις σημειώσεις του σαν “μύθος τυχαίας πρόσβασης (όπου) όλα συμβαίνουν ταυτόχρονα”, φαίνεται σε πολλούς σαν μια δικαιολογία εκ των υστέρων για τη μπερδεμένη σειρά των τραγουδιών.
Ο καλλιτέχνης Greg Scott, ο οποίος είχε δημιουργήσει τα εξώφυλλα για τα άλμπουμ των Blue Öyster Cult, “Fire of Unknown Origin”, “Extraterrestrial Live” και “The Revolution by Night”, δούλεψε με τον Sandy Pearlman για αρκετούς μήνες το 1984 για να ετοιμάσει πίνακες εμπνευσμένους από το έπος του “Imaginos”, για το εξώφυλλο του αναμενόμενου διπλού άλμπουμ. Τίποτα από αυτά δεν φάνηκε ποτέ, γιατί όλα έμειναν στο ράφι.
Η καλλιτεχνική διεύθυνση για την κυκλοφορία του 1988 τέθηκε στα χέρια του καλλιτεχνικού διευθυντή της CBS Records, Arnold Levine και του προσωπικού του. Tο εξώφυλλο βασίστηκε σε μια εικόνα του “Cliff House”, ενός εστιατορίου που σκαρφαλώνει στους βράχους ακριβώς βόρεια της παραλίας Ocean στη δυτική πλευρά του Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια, χτισμένο με το αρχιτεκτονικό στυλ βικτοριανού κάστρου και καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1907.
Κεντρικό στοιχείο της ιστορίας του δίσκου είναι οι “Les Invisibles (The Invisible Ones)”, μια ομάδα επτά όντων που λατρεύονταν από τους ιθαγενείς του Μεξικού και της Αϊτής πριν από την άφιξη των Ισπανών αποίκων τον 16ο αιώνα, που προσδιορίστηκαν από ορισμένους ακροατές σαν οι Λόα της θρησκείας Βουντού. Η φύση των Les Invisibles παραμένει ασαφής, αν και υπονοείται ότι μπορεί να είναι εξωγήινοι, ή όντα παρόμοια με τους Great Old Ones στα έργα του H. P. Lovecraft. Μια ερμηνεία των στίχων του τραγουδιού “Astronomy” από κάποιους ακροατές υποδηλώνει ότι το αστέρι Σείριος έχει ιδιαίτερη αστρολογική σημασία για τους Les Invisibles, με στοιχεία που το προσδιορίζουν σαν τον τόπο καταγωγής τους. Επηρεάζοντας διακριτικά το μυαλό των ανθρώπων, τα όντα λέγεται ότι “παίζουν με την ιστορία μας σαν να είναι παιχνίδι”, ρυθμίζοντας γεγονότα στην παγκόσμια ιστορία κατά τη διάρκεια των αιώνων.
Η βασική ιστορία αρχίζει τον Αύγουστο του 1804, με τη γέννηση ενός “τροποποιημένου παιδιού” που ονομάζεται “Imaginos”, στην αμερικανική πολιτεία του New Hampshire. Λόγω της αστρολογικής σημασίας του τόπου και του χρόνου γέννησής του, ο Imaginos έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους Les Invisibles, οι οποίοι αρχίζουν να τον οπλίζουν με υπεράνθρωπες ικανότητες ενώ είναι νέος. Χωρίς να γνωρίζει το πραγματικό του πεπρωμένο ή τη φύση του, ο νεαρός Imaginos ανακαλύπτει ότι προφανώς είναι ικανός να αλλάξει την εμφάνισή του κατά βούληση και να δει το μέλλον. Καθώς το παιδί ενηλικιώνεται, μαγεύεται από την προοπτική της περιπλάνησης και, χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του τυχοδιώκτη, ξεκινά να εξερευνήσει το Τέξας και τα δυτικά σύνορα, φτάνοντας στη Νέα Ορλεάνη το 1829. Εκεί έχει ένα όραμα που τον εκλιπαρεί να ταξιδέψει στο Μεξικό αναζητώντας ένα τεχνούργημα “χαμένο, τελευταίο και φωτεινό, που φάνηκε στον ουρανό αλλά δεν βρέθηκε ποτέ”. Ο Imaginos ενώνεται με το πλήρωμα ενός πλοίου που ταξιδεύει στη χερσόνησο του Γιουκατάν, αλλά περνώντας από τον Κόλπο του Μεξικού, το πλοίο συναντά μια τρομερή καταιγίδα για την οποία τα οράματά του απέτυχαν να τον προειδοποιήσουν (“Del Rio Song”). Το πλοίο βυθίζεται με το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματός του και ο Imaginos, μισοπεθαμένος, ξεβράζεται στη στεριά και εγκαταλείπεται ετοιμοθάνατος από τους άλλους επιζώντες. Καθώς κείτεται “σε μια ακτή όπου τα κρεβάτια με στρείδια φαίνονται βελούδινα ”, ο Imaginos καλείται από μια συμφωνία φωνών που αυτοπροσδιορίζονται σαν Les Invisibles. Η πραγματική φύση του Imaginos του αποκαλύπτεται και πληροφορείται ότι οι συνθήκες ολόκληρης της ζωής του έχουν χειραγωγηθεί για να τον φέρουν σε εκείνη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αφού του εξηγούν όλα αυτά, του προσφέρουν μια επιλογή – να πεθάνει ως άνθρωπος ή να ζήσει ως υπηρέτης τους (“Blue Öyster Cult”). Ο Imaginos αποδέχεται την προσφορά τους και ανασταίνεται από τους νεκρούς από τους Blue Öyster Cult, τους υπηρέτες των Les Invisibles. Εισάγεται στη λατρεία και του δίνεται ένα νέο όνομα – Desdinova, το “Αιώνιο Φως”. Συνειδητοποιεί ότι η καταγωγή του και η προέλευση των δυνάμεών του προέρχονται από τα αστέρια όπου ζουν οι αφέντες του και συνειδητοποιεί τον ρόλο του στη δημιουργία της ιστορίας (“Astronomy”).
Ο Imaginos γίνεται από αυτό το σημείο ένα όργανο χειραγώγησης της ανθρώπινης ιστορίας από τους Les Invisibles. Για τα επόμενα εξήντα τρία χρόνια, ελίσσεται μέσα στον κόσμο της ευρωπαϊκής πολιτικής. Χρησιμοποιεί την ικανότητά του να αλλάζει ταυτότητες για να πάρει τη θέση υψηλόβαθμων αξιωματούχων, των οποίων τα γραφεία χρησιμοποιεί για να πραγματοποιήσει τη θέληση των Les Invisibles (“I Am the One You Warned Me Of”), εισάγοντας νέα γνώση και τεχνολογία στον ανυποψίαστο κόσμο (“The Siege and Investiture of Baron Von Frankenstein’s Castle at Weisseria”). Έχει την ικανότητα να δρα και ως άνδρας και ως γυναίκα, χρησιμοποιώντας το όνομα “Desdinova” για τη γυναικεία του προσωπικότητα, η οποία κάποια στιγμή αναλαμβάνει το αξίωμα του υπουργού Εξωτερικών.
Το 1892, ο Imaginos ζει σε μια έπαυλη στην Κορνουάλη και έχει μια εννιάχρονη εγγονή.Έχοντας περάσει αρκετές δεκαετίες μελετώντας τον μυστικισμό και την αστρολογία, ανακαλύπτει ότι η άνοδος της Ελισαβετιανής Αγγλίας σαν υπερδύναμη συνέπεσε με την απόκτηση από τον John Dee ενός μαγικού καθρέφτη οψιανού από το Μεξικό, ο οποίος χρησιμεύει σαν γέφυρα μεταξύ του εξωγήινου κόσμου των Les Invisibles και του δικού μας.
Με αυτή την αποκάλυψη, ο Imaginos αποφασίζει ότι έχει έρθει η ώρα να ξαναεπιχειρήσει την ματαιωμένη αποστολή του στο Μεξικό. Την 1η Αυγούστου 1892, σαλπάρει σε ένα “μαγεμένο πλοίο” το οποίο, παρά τις “θύελλες στη στεριά και τις καταιγίδες στη θάλασσα”, τον παραδίδει ασφαλή στο Μεξικό. Μετά από αρκετούς μήνες εξερεύνησης της ζούγκλας του Γιουκατάν, βρίσκει μια άγνωστη πυραμίδα των Μάγια. Μετά από ένα μακρύ πέρασμα στο εσωτερικό της πυραμίδας, ανακαλύπτει έναν θάλαμο σκαλισμένο από συμπαγή νεφρίτη, στον οποίο βρίσκει τη “Magna of Illusion”, ένα δίδυμο του μαγικού καθρέφτη του Dee. Κλέβει και φεύγει με το τεχνούργημα, επιστρέφει στην Κορνουάλη ένα χρόνο από την ημέρα της αναχώρησής του, η οποία συμπίπτει με τα δέκατα γενέθλια της εγγονής του. Ο Imaginos δίνει τον καθρέφτη στη νεαρή κοπέλα σαν δώρο γενεθλίων και για τα επόμενα 21 χρόνια κάθεται να μαζεύει σκόνη στη σοφίτα της, δηλητηριάζοντας μυστικά τα μυαλά των Ευρωπαίων ηγετών. Το 1914, “Ξεσπά ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, μια νόσος με μακρά επώαση” (“Magna of Illusion”).
Με την πραγματική του ιστορία διανθισμένη με κόντρες, εμπόδια, αντιρρήσεις, αμφιβολίες και άνισες προσφορές, τελικά το “Imaginos” κατάφερε, έστω και λαβωμένο, να παρηγορήσει τον εμπνευστή του Sandy Pearlman, να ζωντανέψει υποβλητικά ένα πολύ σημαντικό μέρος από τον εκφραστικό πυρήνα της μπάντας, και να δώσει μερικά εκπληκτικά τραγούδια. Αρκετές φορές τα γεγονότα της διαδρομής κρατούν έναν καθρέφτη παραμόρφωσης απέναντι στην αληθινή αξία ενός έργου. Και το “Imaginos” δεν ήταν από την πρώτη ακρόαση τίποτα λιγότερο από
“μια ιστορία πριν τον ύπνο για τα παιδιά των καταραμένων”…
(Αντί επιλόγου: Στις 22 Οκτωβρίου του 2021, ο Albert Bouchard κυκλοφόρησε το δεύτερο μέρος της τριλογίας με τον τίτλο “Imaginos II: Bombs Over Germany (Minus Zero And Counting), με συμμετοχές των Eric Bloom, Buck Dharma, Joe Bouchard, Richie Castellano, Ross The Boss και άλλων).
