Ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία της εξάχορδης στον πυκνοκατοικημένο από ήρωες χώρο του rock, ο Eddie Van Halen, γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1955 στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας και έφυγε πρόωρα το 2020. Ο πατέρας του, Jan, ήταν ένας εμμονικός jazz μουσικός που έπαιζε πιάνο, κλαρινέτο και σαξόφωνο. Η μεγάλη του αγάπη για τη μουσική ήταν υπεύθυνη για το “Lodewijk” (Ludwig στα ολλανδικά) στο πλήρες όνομα του Edward Lodewijk Van Halen, που αποτελεί φόρο τιμής στον κορυφαίο κλασικό Ludwig Van Beethoven.
Το 1962 η οικογένεια μετακόμισε στην Αμερική με την προτροπή συγγενών τους που ήταν ήδη εκεί, και εγκαταστάθηκε στην Pasadena της California. Από την ηλικία των 6 χρόνων άρχισε μαθήματα πιάνου, ποτέ όμως στην πραγματικότητα δεν έμαθε να διαβάζει νότες. Αντί αυτού έμαθε να απομνημονεύει με κόπο τις κινήσεις των δακτύλων του δασκάλου πιάνου του και ανέπτυξε τις ικανότητες ακρόασης του έως ότου μπορούσε να ακούσει ένα δίσκο και να το ξαναπαίξει. Ισχυρίζεται ότι για δύο χρόνια, κανείς δεν υποψιάστηκε ότι στην πραγματικότητα δεν μπορούσε να διαβάσει καθόλου τη μουσική. Δεν σταμάτησε όμως ποτέ να καταλογίζει στην αντίληψή του για την κλασική μουσική την ικανότητά του να γράφει τραγούδια.
Γρήγορα γοητεύτηκε από την βρετανική rock εισβολή, ιδιαίτερα από τους The Dave Clark Five και εγκατέλειψε την κλασική μουσική. Ξεκίνησε τη νέα του διαδρομή παίζοντας ντραμς, ενώ αντίθετα ο αδερφός του Alex έπαιζε κιθάρα. Γρήγορα βέβαια οι ρόλοι άλλαξαν και ο Eddie δούλεψε μεθοδικά την τεχνική του βασισμένος σε κιθαρίστες σαν τον Eric Clapton και τον Jimmy Page. Τα αδέρφια σχημάτισαν με τη συνδρομή τριών φίλων το πρώτο τους γκρουπ με το όνομα The Broken Combs, παίζοντας στο σχολείο τους, στη διάρκεια του γεύματος, σε πάρτι και άλλες σχολικές εκδηλώσεις. Γρήγορα η ιδέα της επαγγελματικής ενασχόλησης με τη μουσική κέρδισε έδαφος. Μετά από αλλαγές, και ονόματα όπως Genesis και Mammoth, τα δυο αδέρφια καταλήγουν στο όνομα Van Halen το 1974 ενώ έχει οριστικοποιηθεί και η αρχική κλασική σύνθεση που ολοκληρώνεται από τον Michael Anthony στο μπάσο και τον David Lee Roth στα φωνητικά. Τα υπόλοιπα που ακολουθούν είναι ήδη μια ένδοξη ξεχωριστή μουσική ιστορία.
Ο εικοστός πρώτος αιώνας δεν του φέρθηκε και με το γάντι, καθώς διαγνώστηκε αρχικά με καρκίνο στη γλώσσα και τελικά του αφαιρέθηκε με επέμβαση το ένα τρίτο αυτής. Ο ίδιος έριξε την ευθύνη στις μεταλλικές πένες που χρησιμοποιούσε και συνήθιζε να βάζει στο στόμα του, αλλά οι γιατροί πίστευαν πως ήταν καθαρά θέμα καταχρήσεων: πέρα από το ποτό και τα ναρκωτικά, ήταν για δεκαετίες και μανιώδης καπνιστής, ήδη από τα 12 χρόνια του.
Το 2002 θεωρητικά θεραπεύτηκε πλήρως. Το 2007 γύρισε κεφάλαιο στην προσωπική του ζωή, καθώς ολοκληρώθηκε η διαδικασία διαζυγίου με τη γυναίκα του, και συνέχισε με την ηθοποιό Janie Liszewski, την οποία παντρεύτηκε το 2009 με κουμπάρο το γιό του. Ο καρκίνος τον ξαναχτύπησε, στο λαιμό αυτή τη φορά, και στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας ταλαιπωρήθηκε με θεραπείες. Στο μεταξύ, μια επανασύνδεση με τον Roth, έφερε το τελευταίο στούντιο άλμπουμ τους. Μια ταχύτατη επιδείνωση της υγείας του με μετάσταση του καρκίνου στον εγκέφαλο και άλλα όργανα, έφερε τελικά τον θάνατο την Τρίτη 6 Οκτωβρίου.
1972– Το “Foxtrot” είναι το τέταρτο στούντιο άλμπουμ του αγγλικού progressive rock συγκροτήματος Genesis, που κυκλοφόρησε από την Charisma Records. Περιλαμβάνει το μεγαλύτερο ηχογραφημένο τραγούδι τους, το 23λεπτο κομμάτι “Supper’s Ready”.
Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε μετά την περιοδεία για την προώθηση του προηγούμενου άλμπουμ τους, “Nursery Cryme” (1971), που τους βρήκε να κερδίζουν δημοτικότητα, συμπεριλαμβανομένης μιας καλής υποδοχής στο Great Western Express Festival, στο Lincolnshire τον Μάιο του 1972. Το άλμπουμ γράφτηκε το καλοκαίρι του 1972 και συνδύασαν τραγούδια που είχαν ήδη παιχτεί ζωντανά με νέο υλικό επεξεργασμένο σε jam sessions. Η ηχογράφηση ξεκίνησε τον Αύγουστο με τον John Anthony, αλλά οι πρόβες ήταν γεμάτες με ένταση και διαφωνίες. Μετά από μια σύντομη περιοδεία στην Ιταλία, οι πρόβες ξανάρχισαν με τον Dave Hitchcock να αναλαμβάνει τα καθήκοντα παραγωγής. Το εξώφυλλο ήταν το τελευταίο έργο των Genesis που σχεδιάστηκε από τον Paul Whitehead, με μια αλεπού να φορά ένα κόκκινο φόρεμα. Ο frontman Peter Gabriel φόρεσε το φόρεμα και ένα κεφάλι αλεπούς στη σκηνή για την επόμενη περιοδεία, η οποία συγκέντρωσε την προσοχή του Τύπου και ενίσχυσε σημαντικά το προφίλ του γκρουπ.
1986– Το “The Dark” είναι το δεύτερο ολοκληρωμένο άλμπουμ που κυκλοφόρησε από το αμερικανικό heavy metal συγκρότημα Metal Church, που κυκλοφόρησε από την Elektra/Asylum. Αυτό ήταν το τελευταίο άλμπουμ που περιλάμβανε την “κλασική” σύνθεση του γκρουπ με τους David Wayne, Kurdt Vanderhoof, Kirk Arrington, Duke Erickson, και τον Craig Wells, μέχρι το Masterpeace (1999), το οποίο επανένωσε τα τέσσερα πέμπτα αυτής της σύνθεσης, με τον John Marshall να αντικαθιστά τον Wells.
Το άλμπουμ περιέχει σκοτεινά θέματα, όπως η δολοφονία, ο θάνατος, ο αγώνας, τα τελετουργικά και το υπερφυσικό: οι στίχοι από το “Line of Death”, για παράδειγμα, βασίστηκαν στις εχθροπραξίες της Λιβύης στον Κόλπο της Sidra, ενώ το ομότιτλο κομμάτι του συγκροτήματος περιγράφει την αγωνία του πρωταγωνιστή, καθώς προσπαθεί να επιβιώσει τη νύχτα σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι με μια κακιά, δαιμονική οντότητα να καταδιώκει και να προσπαθεί να τον σύρει στην κόλαση. Το “Watch the Children Pray” έγινε το power ballad music video του συγκροτήματος. Το άλμπουμ ήταν αφιερωμένο στον αείμνηστο μπασίστα των Metallica, Cliff Burton, ο οποίος πέθανε εννέα ημέρες πριν από την κυκλοφορία του. Για να προωθήσουν το “The Dark”, οι Metal Church άνοιξαν για την περιοδεία των Metallica και Anthrax στην περιοδεία “Damage, Inc”. Άνοιξαν επίσης για Megadeth, Anthrax και King Diamond.
1998– Το “34,788%…Complete” είναι το πέμπτο άλμπουμ των My Dying Bride, που κυκλοφόρησε από την Peaceville. Το κομμάτι “Under Your Wings and into Your Arms” εμφανίζεται τόσο στο “The Voice of the Wretched” CD όσο και στο DVD “Sinamorata”, καθώς και το εναρκτήριο κομμάτι , το “The Whore, the Cook and the Mother” εμφανίστηκε στο τελευταίο τους live DVD, An Ode to Woe.
Η ιαπωνική έκδοση του άλμπουμ περιείχε ένα μπόνους κομμάτι, με τίτλο “Follower”. Αυτό το κομμάτι συμπεριλήφθηκε επίσης στην επανέκδοση digipak του άλμπουμ το 2003.
Το άλμπουμ ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του Richard Jackson, πατέρα του μπασίστα Adrian.
