
Η ιστορία των Lloth, ξεκινά καμιά 30αριά χρόνια πίσω και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη, με την πρώτη αμιγώς γυναικεία ελληνική black metal μπάντα, τις Astarte. Κοινός παρονομαστής, η Tristessa, κατά κόσμον Μαρία Κολοκούρη, και το μουσικό “όραμά” της. Μετά τον ξαφνικό χαμό της Tristessa, ο σύζυγός της Νικόλας Μάης, ενεργοποίησε εκ νέου τους Lloth, με εντελώς νέο line up, με σκοπό να τιμήσει την μνήμη και το έργο της Μαρίας. Τρία χρόνια μετά, το 2017, το πρώτο ολοκληρωμένο album των Αθηναίων “Athanatoi”, είδε το φως της δημοσιότητας, αποτελώντας τον μέγιστο φόρο τιμής στην Tristessa. Οκτώ χρόνια μετά, οι Lloth επανέρχονται με τον δεύτερο δίσκο τους “Archees Legeones (Ancient Legions)”, συνεχίζοντας ιδανικά το δύσκολο “έργο”, να τιμήσουν μια σπουδαία μορφή, όπως η Tristessa, της ελληνικής metal σκηνής.
Υπάρχουν δύο δεδομένα, ακούγοντας το νέο album των Lloth. Από την μία, οι Αθηναίοι “εμμένουν” στις ‘90s ηχητικές “ρίζες” τους, και όπως είχε διαμορφωθεί ο black metal ήχος τότε, ενώ από την άλλη, είναι εμφανής η “αδυναμία” και η διάθεση της μπάντας, να κινηθεί σε πιο μελωδικά death/black “μονοπάτια”, κάνοντας πιο “ζωηρό” τον ήχο της. Όσο ακούς το “Archees Legeones (Ancient Legions)”, τόσο περισσότερο νοιώθεις αυτόν τον αρχέγονο, “σκοτεινό” ήχο της σκηνής των ‘90s, όμως εκεί είναι που “κουμπώνουν” οι μελωδικές “φόρμες” και το black metal των Lloth αποκτά μια πιο “ζωντανή” μορφή. Οι Ελευσίνιοι “μύστες” του “σκοτεινού” ήχου, “αγριεύουν” και “ανεβάζουν” ταχύτητες, “απλώνουν” το “μαύρο” “δίχτυ” τους και σε τραβούν στην “άβυσσο” του black metal τους, και από την άλλη, με τα μελωδικά “κρεσέντα” τους, σου “υποδεικνύουν” την “αχτίδα” αισιοδοξίας, “υποστηρίζοντας” ότι αυτή η “καταχνιά”, έχει την “χάρη” της. Ο ακροατής γίνεται “μάρτυρας” της “επιθυμίας” του σχήματος, για μία αρμονική “σύμπραξη” της μελωδικότητας και του “σκότους”, καθ’ όλη την διάρκεια του album και αυτό δείχνει και την ιδανική εξέλιξη του ήχου των Lloth, όπως και την πίστη τους στην ορθότητα του εγχειρήματός τους. Το “Archees Legeones (Ancient Legions)” μοιάζει με ένα μυσταγωγικό “κάλεσμα” αρχαίων “σκοτεινών” δυνάμεων, που οι μελωδίες τις “ξυπνούν” και τις “οδηγούν” στους “επικαλεστές” τους. Είναι πλέον βέβαιο, ότι στην δεύτερη δισκογραφική προσπάθειά τους, οι Lloth έχουν φτάσει σε έναν πιο ώριμο και στιβαρό black ήχο, όπου η μελωδικότητα αποτελεί το “αλατοπίπερο” του.
Παράλληλα με την ηχητική εξέλιξή τους, οι Ελευσίνιοι δείχνουν και μια πιο ώριμη συνθετική προσέγγιση. Σίγουρα η καταστάλλαξη σε πιο μελωδικά “μονοπάτια”, έχει φέρει έναν φρέσκο “αέρα” έμπνευσης, έχει βοηθήσει την μπάντα να “προχωρήσει” συνθετικά, πηγαίνοντας ακόμα ένα βήμα παραπέρα. Με το πρώτο άκουσμα του “Archees Legeones (Ancient Legions)”, ο ακροατής αντιλαμβάνεται την αρμονία των “σκοτεινών” στοιχείων και των μελωδικών “μοτίβων” στις συνθέσεις, όπως και την ευστροφία των Lloth να μπορούν να διακρίνουν που χωρούν “βελτιώσεις” και να το τολμούν, πάντα με αφοσίωση στον black metal “πυρήνα” τους. Η παραγωγή φαίνεται να “υποστηρίζει” ιδανικά τα συνθετικά “θέλω” του group, δεν “πνίγει” τα κομμάτια, αλλά τους δίνει την “ανάσα”, που μοιάζει απαραίτητη σε ένα τόσο “δύσπεπτο” είδος, για μεγάλο μέρος του μεταλλικού κοινού. Τα αρχαία “σκοτεινά” πνεύματα, δείχνουν να “συντροφεύουν” τους Lloth σε αυτό το μουσικό τους “ταξίδι”, στέλνοντας κατά κύματα τα “μαύρα” vibes τους, ενώ οι μελωδικές “φόρμες” κατορθώνουν να “ξεκλειδώνουν” αυτό το “σκότος” και να το μετατρέπουν σε “λαμπερές” συνθέσεις. Η χρήση ελληνικών στίχων, είναι τρομερό “χαρτί” στα χέρια του σχήματος, δίνει μια πιο επική “χροιά” στα κομμάτια. Ο Νικόλας ερμηνεύει απολαυστικά, “στοχευμένα”, “συγκρούει” τα βλοσυρά black φωνητικά, με τις στιβαρές καθαρές ερμηνείες, με το αποτέλεσμα να σε καθηλώνει. Προφανώς και ξεχωρίζουν τα “Archees Legeones”, “Acherodas” για τους ελληνικούς στίχους και την επική διάθεση, το ορχηστρικό folk “Paianas”, το ασύλληπτα ατμοσφαιρικό “Mother”, το “Doomed Black Years” με την ευθεία αναφορά, με λογοπαίγνιο, στο “Doomed Dark Years” των Astarte, τα “Angel Wings”, “Dark Mountain” και “Black Throne” για τον στιβαρό μελωδικό black “χαρακτήρα” τους. Είναι δεδομένο, ότι το “Archees Legeones (Ancient Legions)” είναι ένα επίπεδο πάνω, συνθετικά, και αυτό γεμίζει με ευθύνη τους Lloth, για ακόμη μεγαλύτερα πράγματα.
Είναι φανερό, ότι το πνεύμα της Tristessa «αγκαλιάζει» κάθε προσπάθεια των Lloth και τους δείχνει τον «δρόμο, με τους ίδιους να επιδεικνύουν τον δέοντα σεβασμό, να τιμούν ιδανικά και να συνεχίζουν το «όραμα» της «βασίλισσας» του ελληνικού black metal. Το “Archees Legeones (Ancient Legions)” είναι μία πολύ πιο ώριμη και άριστα δουλεμένη δισκογραφική προσπάθεια, με τους Ελευσίνιους blacksters να βρίσκονται σε δημιουργικό οίστρο. Στο δεύτερό τους album, οι Lloth μοιάζουν να έχουν κατασταλάξει ηχητικά, να έχουν βρει τα εμπνευσμένα «πατήματα» που αναζητούσαν συνθετικά και να βρίσκονται όλο και πιο κοντά, στην πραγμάτωση του «οράματος» της Tristessa, της πραγματικής ηγέτιδας αυτού του σχήματος. Από τις καλύτερες κυκλοφορίες στον χώρο του, θα «πείσει» τους οπαδούς του «σκοτεινού» ήχου, για τις μελωδικές «μαύρες» ορέξεις του. Νομίζω ότι μπορεί να κερδίσει μία θέση, στις λίστες με τα καλύτερα album της χρονιάς.
Είδος: Melodic Black/Death Metal
Δισκογραφική: Theogonia Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 9 Μαΐου 2025
Facebook