LUNA SOL: “Vita Mors”

ALBUM

Οι Luna Sol, με απαρχές στη δυναμική stoner και doom rock σκηνή του Denver της δεκαετίας του ’90, έχουν καταξιωθεί ως ένα από τα συγκροτήματα που έφεραν την εξέλιξη στο είδος την τελευταία δεκαετία. Με πορεία που χαρακτηρίζεται από σταθερή μουσική ταυτότητα και διαρκή πειραματισμό, το συγκρότημα έχει καταφέρει να διατηρήσει τη φρεσκάδα και τη δυναμική του αρχικού του ύφους, ενσωματώνοντας σύγχρονες επιρροές και καινοτομίες.

Το νεότευκτο “Vita Mors” κυκλοφορεί φέτος το Φθινόπωρο κι αποτελεί έκφραση τόσο της ωριμότητας τους όσο και της διαχρονικής τους ικανότητας να επανεφεύρουν τον εαυτό τους και να επαναπροσδιορίσουν το είδος. Γνωστοί για τον ιδιαίτερο συνδυασμό ψυχεδελικού rock και doom ηχοτοπίων, έχουν δημιουργήσει ένα μουσικό στίγμα που παραμένει ανεξίτηλο, με σεβασμό στις ρίζες τους και το πάθος τους για εξέλιξη, η μπάντα έχει κυκλοφορήσει επιτυχημένα album πριν από το “Vita Mors”, τα “Bellow the Deep” και το “Blood Moon”, που οι λάτρεις του είδους οφείλουν να τσεκάρουν.

“Vita Mors” στα λατινικά σημαίνει «Ζωή και Θάνατος», και αυτή η φιλοσοφική δυαδικότητα αντικατοπτρίζεται έντονα στον ήχο και τη θεματολογία του άλμπουμ. Η μουσική συνδυάζει επιρροές από stoner rock, doom metal και ψυχεδέλεια ή διαφορετικά heavy rock και blues. Τα κομμάτια χτίζουν/κλιμακώνουν ένταση μέσα από αργούς, βαρείς ρυθμούς και επαναλαμβανόμενα riff. Οι κιθάρες παίζουν κεντρικό ρόλο, δημιουργώντας μια μελωδική αλλά κι «απειλητική» ατμόσφαιρα, ενώ τα φωνητικά συχνά παραπέμπουν σε μια μελαγχολική και φιλοσοφική αφήγηση, με σαφέστατη bluesy αντανάκλαση. Η ικανότητά τους να παίζουν με τις αντιθέσεις, με εναλλαγές μεταξύ αργόσυρτων, «γκρίζων» ήχων και πιο αέρινων, ψυχεδελικών στιγμών είναι μοναδική και μπορώ να εξομολογηθώ πως αυτή η δουλειά αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον μου για τη συγκεκριμένη σκηνή.

Η διαρκής αίσθηση των αντιπαραθέσεων και των αντιθέσεων ενισχύεται από την προσέγγιση του Angstrom στην αφήγηση. Τα φωνητικά του είναι ωμά, απλά, σαγηνευτικά, ενώ οι στίχοι γεμάτοι ρεαλισμό, ενίοτε στο μεταίχμιό της παραίτησης, κρύβοντας ειρωνεία και με πολλές πινελιές χιούμορ απέναντι στην τραγική οπτική της ύπαρξης και της απώλειας. Η μουσική, από την άλλη, κρατάει το σκοτάδι και την τραγικότητα, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που είναι συνάμα μεγαλειώδες και εντυπωσιακό, όπως οι βράχοι και το ερημικό (desert) τοπίο του Κολοράντο, που αποτελούν και το σκηνικό έμπνευσης του album.

Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής πραγματοποιήθηκε από τον David Angstrom στο προσωπικό του στούντιο στο Κολοράντο, προσφέροντας αβίαστα την αίσθηση ζωντανής ηχογράφησης στο πόνημα (ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις). Πολύ καθαρή η αίσθηση που αποπνέεται, με έμφαση στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας που κρατάει καθηλωμένο τον ακροατή. Οι κιθάρες έχουν έντονη παρουσία, με heavy riffs και σκοτεινούς τόνους «να τραβάνε το κουπί», ενώ τα φωνητικά προσθέτουν μια μελαγχολική αλλά και δυναμική ενέργεια, σαν να φτάνουν από μακρινό μέρος του υποσυνείδητου, και τα τύμπανα να δονούν με μαεστρία το όλο εγχείρημα.

Οι Luna Sol με το μοναδικό ταλέντο τους να παίζουν με τις αντιθέσεις, δημιουργήσαν ένα album που μοιάζει να χει βγει από τα βάθη της μελαγχολίας κι απ’ τα υπαρξιακά βάσανα, αλλά σε κάθε γωνία, ελλοχεύει ένα περιπαικτικό χαμόγελο. Η διαδικασία να ξεχωρίσω κάποια από τις 15 εξαιρετικές συνθέσεις του album γίνεται δυσκολότερα με τη συνέχιση των ακροάσεων, παρ’ όλ’ αυτά, στις προσωπικές μου λίστες αναμένεται να μακροημερεύσει το “Black Cat Callin’” (με τα σαγηνευτικά riff και τα μυστηριώδη φωνητικά), το βαρύ κι ασήκωτο “Evil”, το πιο δυναμικά “Freelance Fiend” και το “Head in a Hole” με τις ενδιαφέρουσες ρυθμικές διακυμάνσεις.

Το “Vita Mors” είναι το απόλυτο soundtrack για ένα απόκοσμο road trip ακροβατώντας ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, αλλά με την απαραίτητη δόση χιούμορ και τρέλας. Κάπου ανάμεσα στη βαριά θεματολογία του άλμπουμ, οι Luna Sol δεν ξεχνούν να υπενθυμίσουν ότι όλα αυτά είναι απλώς ένα ταξίδι κι όταν η ζωή γίνεται υπερβολικά δραματική και δυσβάσταχτη, ίσως το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να τραβήξεις μια γερή δόση heavy rock, να χαμογελάσεις με την παραδοξότητα των πραγμάτων και να συνεχίσεις.

Είδος: Heavy Rock, Stoner, Doom, Blues Rock
Δισκογραφική: Ripple Music
Ημ. Κυκλοφορίας: 20 Σεπτεμβρίου 2024

Official Website
Facebook
Instagram
YouTube Channel

Avatar photo
About Παναγιώτης Σπυρόπουλος 86 Articles
Γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 70 και μεγάλωσε στα Δυτικά της Αθήνας, γαλουχημένος με ρεμπέτικα και λαϊκά από το σπίτι, κλασική / λόγια μουσική στα ωδεία, τον σκληρό ήχο μιας οργισμένης κι επαναστατημένης εφηβείας, τα blues σε μια περίοδο ανώριμης εξέλιξης και από progressive metal ηχοτοπία σε φάση περισυλλογής. Προσπαθεί να ισορροπήσει σ’ ένα αντεστραμμένο κόσμο, απαλλαγμένος από τη δικτατορία των πεποιθήσεων των άλλων. Δε θα ερμηνεύσει την τέχνη στους δημιουργούς της, αλλά θα μοιραστεί τις εντυπώσεις που αποκόμισε μ’ ένα ευρύτερο κοινό.