1992 – Το “The Crimson Idol” είναι το πέμπτο στούντιο album του heavy metal συγκροτήματος W.A.S.P., που κυκλοφόρησε μέσω της Capitol Records. Ήταν το πρώτο album μετά την προσωρινή διάλυση του συγκροτήματος το 1990.
Αυτό συνέβη επειδή ο τραγουδιστής και μπασίστας Blackie Lawless είχε σκοπό να κυκλοφορήσει το “The Crimson Idol” ως σόλο album, τελικά όμως αποφάσισε να το κυκλοφορήσει με το όνομα των W.A.S.P. Ο Blackie ετοίμαζε το album τρία ολόκληρα χρόνια, προτού τελικά “υποκύψει” στους οπαδούς της μπάντας να το κυκλοφορήσει με το logo των W.A.S.P. .
Το album είναι μια ροκ όπερα η οποία αφηγείται την ιστορία της ανόδου και της πτώσης ενός φανταστικού ροκ σταρ ονόματι Jonathan Steel ο οποίος φεύγει από το σπίτι του και αρχίζει να περιφέρεται στους δρόμους, εθισμένος στα ναρκωτικά και το αλκοόλ προσπαθώντας να γίνει ροκ σταρ. Κάποια στιγμή ο ήρωας του Blackie πετυχαίνει τα πάντα. Σχεδόν τα πάντα, καθώς αυτό που διακαώς επιθυμεί είναι η αποδοχή των γονιών του, την οποία όμως οι ίδιοι του αρνούνται.
Ένα βράδυ πριν από μια συναυλία, ο Jonathan τηλεφωνεί στους γονείς του σε μια προσπάθεια συμφιλίωσης και επούλωσης των συναισθηματικών του πληγών. Σύμφωνα με την ιστορία, οι τελευταίες λέξεις των γονιών του ήταν: “δεν έχουμε γιο”. Συνειδητοποιώντας ότι δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτός από τους γονείς του, ο Jonathan αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας, αφαιρεί τις χορδές από την κιθάρα του, φτιάχνει μια θηλιά και κρεμιέται με αυτές.
Το album μπήκε στο top 40 σε πέντε χώρες. Το γερμανικό περιοδικό Rock Hard ανακήρυξε το “The Crimson Idol” album του μήνα τον Ιούνιο του 1992 και ο κριτικός έγραψε ότι: “διατήρησε την ίδια δύναμη, τραχύτητα, μελωδική πληρότητα και επικό εύρος των προκατόχων του, με τραγούδια όχι παγκοσμίου κλάσης αλλά παρ’όλα αυτά πολύ κοντά σε αυτό”. Ο κριτικός του 2022 έχει να πει ένα απλό: “κούνια που σας κούναγε” γιατί πρόκειται για ένα από τα καλύτερα album όλων των εποχών.
1991 – Το “Into the Grave” είναι το ντεμπούτο album του σουηδικού death metal συγκροτήματος Grave που κυκλοφόρησε από τη Century Media. Επανακυκλοφόρησε στις 17 Σεπτεμβρίου 2001 με επιπλέον κομμάτια από το Tremendous Pain EP και μερικά demo κομμάτια.
1991– Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί από τη West Virginia Records το 5ο album των Γερμανών thrashers, Holy Moses, με τίτλο “Terminal Terror (Τηεοτοχψ)”. Ναι, είναι αυτοί που έχουν στα φωνητικά από το 1984 τη “θεά” Sabina Classen. Μην ακούσουμε ξανά για τραγουδίστριες με οινοπνευματί μαλλί και για το πόσο growl-άρουν επί σκηνής όταν η Sabina είναι ακόμη στο κουρμπέτι.
1992 – Το “Tapping the Vein” είναι το 5ο album των επίσης Γερμανών θρύλων του thrash metal Sodom, που κυκλοφόρησε από τη Steamhammer/SPV. Το album παρουσιάζει περισσότερα death metal στοιχεία σε σύγκριση με τις προηγούμενες δουλειές τους, κάνοντας τους Sodom να ακούγονται σαν μια thrash μπάντα που έχει πάρει death metal “στεροειδή”. Όπως ακριβώς η μασκότ του εξωφύλλου. Αυτό είναι επίσης το τελευταίο άλμπουμ στο οποίο συμμετέχει ο αρχικός “βασανιστής” των ντραμς, Christian “Witchunter” Dudek (RIP), καθώς μετά την κυκλοφορία του απολύθηκε από τη μπάντα λόγω θεμάτων που είχε με το αλκοόλ.
1993 – Μένουμε στη Γερμανία, όπου οι Rage κυκλοφορούν το 8ο ολοκληρωμένο τους album με τίτλο “The Missing Link”. Το album κυκλοφόρησε μέσω της Noise Records και το 2002 έγινε remaster με πέντε bonus κομμάτια, τα τρία από τα οποία ήταν από το EP “Refuge”.
1994 – Ούτε κανονισμένο να το είχαν οι Holy Moses, καθώς τρία χρόνια μετά το “Terminal Terror (Τηεοτοχψ)” κυκλοφορούν το “No Matter What’s the Cause” το οποίο αποτελεί την 7η ολοκληρωμένη δουλειά της μπάντας. Είναι το μοναδικό album χωρίς τη Sabina στα φωνητικά, τα οποία και ανέλαβε το μοναδικό original μέλος, ο κιθαρίστας Andy Classen. Αξίζει να αναφερθεί ότι το μπάσο έχει αναλάβει ο Danny Lilker (Brutal Truth, Nuclear Assault, S.O.D., Anthrax).
2014 – Το “Light of Dawn” είναι το 2ο και τελευταίο album του hard rock / power metal συγκροτήματος Unisonic το οποίο κυκλοφόρησε από την earMUSIC. Η πλειονότητα των τραγουδιών γράφτηκε από τον Dennis Ward, με περαιτέρω συμβολή από τους Michael Kiske και Mandy Meyer. Το album μπήκε σε πολλά διεθνή μουσικά charts, σημειώνοντας τις υψηλότερες συμμετοχές στη Φινλανδία, τη Γερμανία, την Ελβετία, την Τσεχία και την Ιαπωνία.
