VOLA: Νέο επίσημο video και album

NEWS

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την κυκλοφορία του καθοριστικού άλμπουμ των Vola, “Witness.” Ήταν μια ηχητική επίθεση που αιχμαλώτισε το χαρακτηριστικό τους μείγμα σκεπτόμενων δαιδαλωδών αφηγήσεων με συντριπτικά riff και πειραματική πολυπλοκότητα. Το βαρύ/ήσυχο και το σκοτεινό/ελαφρύ συνδυάστηκαν με στοιχεία tech-metal, progressive alt-rock, electronica και ανθεμικά stadium rock ρεφρέν.

Οι Vola ανακοίνωσαν πια το νέο τους στούντιο άλμπουμ “Friend of a Phantom”, το οποίο θα κυκλοφορήσει μέσω της Mascot Records την 1η Νοεμβρίου.

Σήμερα αποκαλύπτουν και το επίσημο βίντεο για το νέο τους τραγούδι, “Break My Lying Tongue”, το οποίο μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω:

Tracklist:

1. Cannibal (ft. Anders Fridén of In Flames)

2. Break My Lying Tongue.

3. We Will Not Disband

4. Glass Mannequin

5. Bleed Out

6. Paper Wolf

7. I Don;t Know How We Got Here

8. Hollow Kid

9. Tray

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1171 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.