Η γνωριμία μου με τους τύπους που διάλεξαν το όνομα “Της Παναγιάς τα Μάτια” για να πορευτούν στην εγχώρια σκληρή σκηνή έγινε μια απρόβλεπτη νύχτα, τον Μάιο του 2022, τη δεύτερη μέρα του 9ου Music Festival που είχε φιλοξενηθεί στο Skyland, στη Λάρισα. Νομίζω πως είναι ήδη αργά να συγχωρήσω στον εαυτό μου μια τυπική παρουσίαση στο πρώτο τους άλμπουμ.
Αρχίζεις λοιπόν να υποψιάζεσαι πως η νύχτα σου έχει πέσει θύμα κάποιων αδίστακτων μουσικών γκάνγκστερ, όταν πάνω στη σκηνή αντικρίζεις πέντε νεανικές φιγούρες. Είναι φανερό πως επεξεργάζονται προκλητικά τα ερωτηματικά βλέμματα των θαμώνων για το αυτάρεσκο “summer outfit” που διάλεξαν για να κρύψουν τους μοχθηρούς σκοπούς τους. Δεν έχω μπερδευτεί τόσο ώστε να ξαναγράψω ανταπόκριση εκείνης της εμφάνισης, υπάρχει όμως αυτή η ισχυρή συνέπεια απέναντι στην υπόσχεση που είχαν δώσει στο σανίδι και είναι η γέφυρα που μας μεταφέρει στο πρώτο τους άλμπουμ, το “Creatures”.
Επιστρέφοντας σε εκείνες τις καταγεγραμμένες εντυπώσεις της πρώτης φοράς, φρεσκάρω στη μνήμη όλα αυτά τα ετερόκλητα μουσικά στοιχεία που σταδιακά ανακάλυπτα και χαίρομαι λίγο παραπάνω που είχα επιλέξει να γράψω πως όλα αυτά “υπάκουαν σαν κατοικίδια στην υγιή τους υπεροψία”. Η αλήθεια είναι πως το “Creatures” μοιάζει αισθητά με την πολύχρωμη διαστροφή του εξώφυλλου που το συνοδεύει. Είναι στιγμές που ακούγεται σαν οι διαθέσεις και τα αισθήματα στριμώχνονται σε έναν σωλήνα κάποιου μουσικού πειραματικού εργαστηρίου. Τι σημαίνει αυτό; Πως περιμένεις να συναντήσεις πραγματικά ένα σκελετό με κεφάλι κλόουν που σερφάρει ανέμελος σε ένα κόμικ περιβάλλον. Αν σε μπέρδεψα λίγο χωρίς να το θέλω, μπορούμε να πάρουμε το μονοπάτι των αναγωγών. Σίγουρα εκεί υπάρχουν τα ίχνη των πρωτοπόρων Faith No More, και κατά συνέπεια η μυθική επέκταση των Mr. Bungle. Τα Μάτια είναι μια μπάντα μουσικών μεταστροφών, υπέροχων κυκλοθυμικών περιπετειών που θα αλιεύσουν από την απλή περιέργεια μέχρι τη συγκίνηση από πολλά διαφορετικά εκμαγεία ακροατών. Από ακραίες εκρήξεις και εθιστικά grooves μέχρι funky λάγνες προκλήσεις και νοσταλγικό crooning, δεν διστάζουν να εκθέσουν και να εκτεθούν. Εκεί που το ska μπορεί να κουτσομπολέψει με το aggressive metal, εκεί που οι Dillinger Escape Plan μπορούν να μεθύσουν παρέα με τους The Specials, θα καιροφυλαχτούν οι Virgin Mary’s Eyes για όλες τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες.
Μην κάνεις το λάθος όμως να τους παρεξηγήσεις για ψυχρούς ερευνητές ιδιωμάτων που ρίχνουν σε δοκιμαστικούς σωλήνες δοσολογίες ήχων. Η δύστροπη, τρελή ψυχή τους είναι δυνατή και φλέγεται να αφηγηθεί περίεργες ιστορίες με το δικό της τρόπο. Η μαεστρία τους δίνει τραγούδια δύσβατα αλλά συναρπαστικά που έχουν μόνιμα μαζί τους τη στήριξη των ρυθμών, μια σοβαρή και υπολογίσιμη υπόθεση στη μουσική τους. Ίσως για αυτό να ψέλλισα κάτι σαν “χορευτικό metal” στο “First Voices”, κάτι που είχα ξανακάνει χρόνια πριν για εντελώς διαφορετικούς λόγους στο “Disco Queen” των Pain Of Salvation. Άλλωστε μου αρέσει να τους θεωρώ και να τους σκέφτομαι σαν ιδανικούς διαπραγματευτές των αντιθέσεων: στο “Taste the Unknown” μοιάζει σαν να παρακολουθείς κάποιον δαρμένο από την καταιγίδα της ερήμου να καταλήγει σε ένα γαλήνιο, κάπως παρωχημένο beach bar, και οι μνήμες να κουνούν περιοδικά το σκαμπό του.
Το πάρτι του “Creatures” δεν περιέχει ανάσες αδιαφορίας και εφησυχασμού. Αν με πιέσεις αρκετά θα ομολογήσω πως βρίσκω ένα σεβαστό κομμάτι της ιδιόμορφης πλευράς μου παγιδευμένη στο τρίπτυχο “First Voices-Planet of The Apes-Surf”. Καλύπτοντας έναν δικό τους χώρο στην ντόπια σκηνή, προσφέρουν μια μοντέρνα έκφραση του οικουμενικού avant garde σκληρού ήχου.
Δεν μου αρέσει να δίνω υποσχέσεις που δεν θα κρατήσω, είμαι όμως βέβαιος πως το “Creatures” έχει καπαρώσει μια θέση στη λίστα μου με τα κορυφαία άλμπουμ της φετινής χρονιάς. Δεν μπορώ μόνο να δεσμευτώ πως θα το ακούω πάντα ανάλογα ενδεδυμένος…
Είδος: Avant Garde/experimental/prog metal
Εταιρεία: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 24 Ιανουαρίου 2024
