Οι U2 είναι μια τεράστια μπάντα, που εσχάτως επιδίδεται σε μετριότατες κυκλοφορίες. Αναφέρομαι κυρίως στα 2 τελευταία τους άλμπουμ, “Songs of Innocence” (2014) και “Songs of Experience” (2017). Το “No Line on the Horizon” (2009), στα πλαίσια της κυκλοφορίας του οποίου, μας είχαν επισκεφθεί στο ΟΑΚΑ, το θεωρώ αξιοπρεπές, ειδικά αν συγκριθεί με ό,τι επακολούθησε. Δεν προσδοκώ από το συγκρότημα να γράψει δίσκους όπως το “War”, το “Joshua Tree” ή το “Achtung Baby”.
Δυστυχώς, και δεν αναφέρομαι μόνο στους U2, αλλά σε όλες τις μπάντες της «σειράς» των U2,κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο. Ούτε οι Iron Maiden πχ γράφουν όπως έγραφαν. Αναφέρομαι στους Iron Maiden, επειδή το πρώτο τους άλμπουμ, βγήκε την ίδια χρονιά με το αντίστοιχο πρώτο άλμπουμ των Δουβλινέζων. “Iron Maiden” και “Boy” κυκλοφόρησαν το 1980. Οι δεκαετίες κυλάνε, η έμπνευση στερεύει. Αυτό ισχύει για τη μουσική, τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο.
Όμως, έχω την απαίτηση από τους U2, να ρίξουν μια ματιά στις μουσικές ρίζες του παρελθόντος, όπως είχαν κάνει στο “How to Dismantle an Atomic Bomb” (2004) πχ, και να καθίσουν να γράψουν ένα rock δίσκο. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Και αν δεν είναι σε θέση να το κάνουν, -δεν μπορώ να το αποδεχθώ εύκολα αυτό-, να μη βγάζουν άλμπουμ νέο-pop χαρακτήρα τύπου Coldplay. Ας κάνουν και μια παύση. Δεν είναι κακό. Το έχουν κάνει αρκετά ιερά ονόματα του παρελθόντος, όπως οι Rolling Stones και η Patti Smith. Δεν το κάνει πχ ο Nick Cave, οι Depeche Mode, ή οι Simple Minds, όμως τα άλμπουμ που κυκλοφορούν, είναι άλμπουμ με ευδιάκριτη μουσική ταυτότητα. Των U2 δεν είναι, και με πόνο καρδιάς το γράφω αυτό, μιας και είναι το συγκρότημα που έχω δει τις περισσότερες φορές live στη ζωή μου. Μεγαλώσαμε με τη μουσική τους, και θα εξακολουθήσουμε να το κάνουμε.
Και πάμε στην πρόσφατη κυκλοφορία τους, το “Songs of Surrender”. Πρόκειται για άλμπουμ χωρίς πρωτότυπες συνθέσεις,- ούτως ή άλλως το είχαν προαναγγείλει και μας είχαν προετοιμάσει επ’ αυτού-, αλλά με επανεκτελέσεις παλαιότερων κομματιών. Περιέχονται 40 τραγούδια, αμιγώς ακουστικού χαρακτήρα. Στα χρόνια της πανδημίας, μαζεύτηκαν, και αποφάσισαν να επανορχηστρώσουν το υλικό του παρελθόντος. Την παραγωγή έχει αναλάβει ο The Edge ,και επί της ουσίας το άλμπουμ συνοδεύει το πρόσφατο βιβλίο του Bono, “Surrender, 40 Songs, One Story” ,που κυκλοφόρησε το 2022.
Το επαναδομημένο υλικό διατρέχει όλες τις δεκαετίες μουσικής ύπαρξης του συγκροτήματος. Από το “Stories for Boys” και “I Will Follow” του 1980, έως και το “Song for Someone” (2014) ή το “Get Out of your Own Way” (2017). Υπάρχουν επιπλέον κομμάτια που ουδέποτε περιλήφθηκαν σε studio album, όπως το “Invisible” (2014) και “11 o Clock Tick Tock” (1980). Προφανώς και το γνωρίζετε από το επικό live album “Under a Blood Red Sky” (1983). Να προσθέσω επίσης, ότι το “Walk On”, έχει μπει στο δίσκο, ως “Walk On”(Ukraine).
Όταν μια κυκλοφορία περιέχει 40 κομμάτια, είναι δεδομένο ότι θα υπάρχουν καλές και κακές συνθέσεις ( έστω και μη πρωτότυπες ). Το “Stories for Boys” που προανέφερα, αξίζει τον κόπο, και δικαιολογεί την ακουστική ενορχήστρωση όπως και το “If God Will Send his Angels” από το ρηξικέλευθο και υπέροχο “Pop” (1997). Όπως και το “Sunday Bloody Sunday”, που πολλάκις έχει αποδοθεί ακουστικά κατά το παρελθόν. Κάποια άλλα ακούγονται μέτρια, επιεικής ο χαρακτηρισμός, και ενδεικτικά θα αναφέρω τα “Where the Streets Have No Name” και το “One”. Πολλά, ίσως τα περισσότερα, είναι απλά αδιάφορα.
Το συνολικό αποτέλεσμα νομίζω πως είναι επιεικώς μέτριο. “No New Ideas in the House and Every Book Has Been Read” για να χρησιμοποιήσω έναν από τους αγαπημένους μου στίχους, από το “Acrobat” της εποχής του “Achtung Baby” (1990). Το “Songs of Surrender” είναι ένα αχρείαστο άλμπουμ. Δεν προσθέτει κάτι. Και αυτό με θλίβει προσωπικά. Επειδή τους έχω αγαπήσει, και θα εξακολουθήσω να τους αγαπώ. Απλά φτάνει μια στιγμή που συνειδητοποιείς ότι οι Μεγάλες Προσδοκίες του παρελθόντος έχουν δώσει τη θέση τους σε Δύσκολους Καιρούς ( για να θυμηθούμε τον Ντίκενς). Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτή μια Ανάσταση ( για να θυμηθούμε τον Τολστόι). Το ελπίζω.
Είδος: Acoustic pop/rock
Εταιρεία: Island/Interscope
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 17 Μαρτίου 2023
Website: https://www.u2.com/
Facebook: https://www.facebook.com/u2
