Όποιος παρακολουθεί σε κάθε βήμα τους Άγγλους progsters Threshold, δεν μπορεί παρά να αισθάνεται μια ευχάριστη έκπληξη για την απίστευτη συνέπεια που έχουν επιδείξει στα 34 χρόνια της διαδρομής τους. Με μια ξεκάθαρη και αυτόνομη ηχητική τοποθέτηση συμπλήρωσαν φέτος δώδεκα δισκογραφικές προσφορές σκεπτόμενης αλλά και λειτουργικής, όμορφης μουσικής. Είναι ιδανική ευκαιρία να ζητήσουμε από τον κημπορντίστα αλλά και μόνιμο πυλώνα του σχήματος Richard West, τις απαραίτητες λεπτομέρειες.
Πέντε χρόνια μετά το “Legends of the Shires” κυκλοφορείτε το δεύτερο άλμπουμ σας μετά την επιστροφή του Glynn. Μπορείς να διακρίνεις τις διαφορές μεταξύ τους και τον τρόπο που ο χρόνος δούλεψε με όλους εσάς αυτά τα πέντε χρόνια;
Νομίζω ότι το “Dividing Lines” είναι μια πολύ φυσική συνέχεια του “Legends of the Shires”. Όσον αφορά τις διαφορές, θα έλεγα ότι το “Legends of the Shires” είναι πιο προοδευτικό, πιο εννοιολογικό, ενώ το “Dividing Lines” είναι πιο συμπαγές και έχει μια πιο σκοτεινή αίσθηση. Πραγματοποιήσαμε πολλές περιοδείες για να προωθήσουμε το “Legends of the Shires”, έτσι ώστε να αναπτυχθούμε μαζί και να γίνουμε μια πιο συνεκτική μονάδα, και φυσικά η επιστροφή του Glynn σήμαινε ότι έγραψε και μερικά τραγούδια στο νέο άλμπουμ.
Ποια ήταν η αφετηρία και η βασική ιδέα γύρω από το “Dividing Lines”;
Μόλις αρχίσαμε, επιδιώξαμε να γράφουμε ελεύθερα, δεν θέσαμε στον εαυτό μας ατζέντα ή συγκεκριμένο στόχο. Ποτέ δεν αισθανθήκαμε πίεση για το ότι έπρεπε να ακολουθήσουμε το “Legends of the Shires”. Οπότε η αφετηρία ήταν απλώς η παραγωγή καλών τραγουδιών. Για λίγο σκεφτήκαμε να γράψουμε ένα sequel του “Legends of the Shires”, αλλά αυτό άρχισε να μας περιορίζει, οπότε το απορρίψαμε.
Από την αρχή επιλέξατε το δρόμο μιας σκεπτόμενης μπάντας, έχοντας πάντα ενδιαφέροντα και σημαντικά θέματα στους στίχους σας. Μπορείς να αποκαλύψεις κάποιες περισσότερες λεπτομέρειες για τις βασικές σκέψεις και ιδέες στους στίχους του νέου σας άλμπουμ;
Ναι, δεν το έχουμε επιχειρήσει ποτέ πραγματικά για τραγούδια αγάπης! Τα τραγούδια στο “Dividing Lines” μοιάζουν περισσότερο με μια συλλογή προειδοποιητικών ιστοριών, που καλύπτουν θέματα όπως η προπαγάνδα, η λογοκρισία και η διαφθορά. Θα υπήρχε μια ιστορία αν κάναμε ένα sequel, ήταν κάτι που με ενθουσίαζε πολύ, οπότε θα το κάνω για ένα σόλο έργο με το όνομα “Oblivion Protocol”.
Πέρα από τους στίχους σας, ποιες είναι οι σκέψεις σου για την κατάσταση στον κόσμο σήμερα; Πώς αντιμετωπίσατε όλες τις δυσκολίες κατά τη διάρκεια της πανδημίας σαν συγκρότημα;
Σίγουρα ζούμε σε ασυνήθιστους καιρούς. Κάναμε περιοδεία εκείνη την εποχή, οπότε όλα τα σχέδιά μας ακυρώθηκαν. Αλλά η παραμονή στο σπίτι μου έδωσε μια εξαιρετική ευκαιρία να κάνω ένα τρίτο άλμπουμ για τους League of Lights με τη σύζυγό μου Farrah, έτσι πέρασα μερικούς μήνες κάνοντας αυτό πριν ξεκινήσουμε τη δουλειά στο “Dividing Lines”.
Είχατε πάντα ένα μοναδικό ταλέντο να γράφετε δυνατές μελωδίες στα τραγούδια σας και πολλά από αυτά θα μπορούσαν εύκολα να είναι υπέροχα singles με εμπορική επιτυχία. Αυτό δεν συνέβη ποτέ πραγματικά. Έχεις σκεφτεί ποτέ μια εξήγηση για αυτό;
Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι. Για να είσαι επιτυχημένος, χρειάζεσαι τα πάντα να συμβούν μαζί την κατάλληλη στιγμή και δεν νομίζω ότι το είχαμε ποτέ αυτό. Θα ήταν ωραίο να είχαμε μερικές επιτυχίες, αλλά είχαμε ένα υπέροχο ταξίδι και δεν έχουμε τύψεις.
Ανάμεσα σε πολλά ονόματα και νέες μπάντες σε αυτόν τον χώρο της μουσικής, ακούγεστε να έχετε χτίσει τον δικό σας χαρακτήρα, πολύ δυνατό και οικείο από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Λοιπόν, είναι η τακτική της μπάντας να ασχολείται βασικά με τις συνθέσεις και πόσο ευέλικτη είναι αυτή η επιλογή μέχρι στιγμής;
Ποτέ δεν προσπαθήσαμε να ακουγόμαστε όπως οποιοσδήποτε άλλος, απλώς συνδυάζουμε βαριά και progressive στοιχεία με τον δικό μας τρόπο και αυτό έγινε ο ήχος μας. Αυτό μας δίνει μια πολύ ευρεία παλέτα, από σκοτεινή και βαριά μέχρι απαλή και ονειρική, επομένως είναι αρκετά ευέλικτο, αλλά ξέρουμε πώς θέλουμε να ακούγεται ένας δίσκος Threshold, ώστε να μην αλλάξουμε ξαφνικά στυλ ή είδος.
Έχεις σαν ακροατής κάποιες συγκεκριμένες προτιμήσεις, μπορείς να μου πεις κάποιους καλλιτέχνες ή συγκροτήματα που σου τράβηξαν την προσοχή τα τελευταία χρόνια και να μου εξηγήσεις και γιατί;
Ακούω κυρίως παλαιότερη μουσική, πράγματα από τη δεκαετία του ’70 ή του ’80, αυτό είναι το soundtrack της νιότης μου, οπότε αποτελεί πάντα ένα ισχυρό πράγμα. Βρίσκω λίγο χρόνο για να ακούσω νέα μουσική, αλλά δεν αγοράζω πολλά νέα άλμπουμ. Για να είμαι ειλικρινής, τις περισσότερες φορές απλώς ακούω αυτό στο οποίο δουλεύω.
Ανακοινώσατε κάποιες συγκεκριμένες ημερομηνίες σε φεστιβάλ για το 2023. Υπάρχουν σχέδια για ευρωπαϊκή περιοδεία για την προώθηση του νέου άλμπουμ και υπάρχει σοβαρή ελπίδα να σας δούμε ξανά στη χώρα μας;
Ναι, έχουμε ανακοινώσει ορισμένες ημερομηνίες ευρωπαϊκών εμφανίσεων τώρα και ελπίζουμε ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες. Περιοδεύσαμε σε τόσες πολλές χώρες με το “Legends of the Shires”, οπότε ελπίζω να επιστρέψουμε σε όλες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, αλλά δεν έχω συγκεκριμένη απάντηση αυτή τη στιγμή.
Μπορείς να θυμηθείς μια ωραία ανάμνηση από τις δύο προηγούμενες επισκέψεις σας στην Ελλάδα;
Ήταν και οι δύο υπέροχες παραστάσεις. Το “No Budget Festival” στη Λάρισα ήταν εκπληκτικό. Το να παίζεις σε εξωτερικούς χώρους μια ζεστή νύχτα είναι πάντα μια υπέροχη εμπειρία. Πιο πρόσφατα παίξαμε στην Αθήνα, ήταν η πρώτη μας εμφάνιση με τον Glynn πίσω στο συγκρότημα και ήταν ένα υπέροχο μέρος για να ξεκινήσουμε την περιοδεία.
Είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να σε ρωτήσω και για την κυκλοφορία της αυτοβιογραφίας σου, που ονομάζεται “Maybe a Writer”. Πρώτα από όλα πώς προέκυψε σαν ιδέα και, στη συνέχεια, μπορείς να μας δώσετε μια σύντομη περιγραφή για την οπτική του;
Είναι η ιστορία της ζωής μου μέσα από το φακό των Threshold, οπότε υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το συγκρότημα μαζί με μερικές από τις άλλες εμπειρίες και περιπέτειές μου στην πορεία. Με ενέπνευσε να το γράψω ο πατέρας μου, είχε καταγράψει μια περιπέτεια από την εποχή που ήταν μικρός και αυτό με ενέπνευσε να γράψω μερικές από τις δικές μου ιστορίες. Βρήκα ότι ήταν μια πραγματικά ευχάριστη εμπειρία και πριν το καταλάβω έγραψα ένα ολόκληρο βιβλίο.
Οι γιορτές των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς έφεραν και τη συνήθεια των λιστών του έτους πάντα για εμάς. Αυτό δεν είναι κομπλιμέντο, αλλά το “Dividing Lines” βρέθηκε ψηλά στο top 20 μου για το 2022, καθώς είμαι στενός ακόλουθος του γκρουπ από τις πρώτες μέρες. Θέλω από σένα να μου δώσεις τα 3 κορυφαία σου για το 2022.
Ευχαριστούμε. Επειδή ακούω κυρίως παλαιότερη μουσική, η λίστα μου δεν θα είναι ακριβώς αυτή που περίμενες. Με καμία συγκεκριμένη σειρά θα επέλεγα, Queen – “The Miracle (2022 Deluxe Edition)”, ο νέος δίσκος “sessions” ακούγεται πολύ πιο οργανικός και δίνει στο άλμπουμ μια εντελώς νέα πνοή, Pink Floyd – “Animals (2018 Remix)” κυκλοφόρησε τελικά φέτος και στα αυτιά μου ακούγεται δύο φορές καλύτερα από την αρχική έκδοση, και τέλος xPropaganda “The Heart Is Strange”, είχα τη χαρά να ανοίξω γι’ αυτούς στην Ολλανδία τον περασμένο μήνα με το League Of Lights, είναι υπέροχοι άνθρωποι και το νέο τους άλμπουμ είναι μια αντάξια συνέχεια του ντεμπούτου τους το 1985 “A Secret Wish “.
Για αυτήν την τελευταία ερώτηση, χρειάζομαι μια αυθόρμητη, αρκετά δίκαιη απάντηση. Αν έπρεπε να διαλέξεις μόνο μια στιγμή από όλα αυτά τα 30 χρόνια που εξακολουθεί να σε κάνει να νιώθεις ευτυχισμένος και να αξίζει όλο αυτό το ταξίδι, ποια θα επέλεγες;
Υπάρχουν τόσες πολλές στιγμές, αλλά μία από αυτές είναι όταν μπορώ να κοιτάξω το ράφι μου και να δω όλους τους δίσκους που έχω κάνει τα τελευταία 30 χρόνια. Αυτό ονειρευόμουν να κάνω όταν θα μεγάλωνα, οπότε το βρίσκω πολύ ανταποδοτικό και ικανοποιητικό που μπόρεσα να τα καταφέρω.
Website: https://www.thresh.net/
Facebook: https://www.facebook.com/threshold
