STABBIΝG WESTWARD: “Chasing Ghosts”

ALBUM

Χρειάστηκε μια πανδημία και πολλά άλλα γεγονότα που εχουν αφήσει το στίγμα τους στο κόσμο και θα γεμίσουν αρκετές σελίδες από τα βιβλία της ιστορίας τα οποία θα γραφτούν στο μέλλον, για να γίνει αυτό. Οι industrial rockers από το Los Angeles επέστρεψαν μετά από 21 χρόνια με νέο, ολοκαίνουργιο, υπέροχο album. Ναι, υπέροχο. Μοναδικής οπτικής industrial rock, electro rock, industrial metal έτσι όπως μόνο οι Stabbing Westward ξέρουν να το αποδίδουν.

Η four-piece μπάντα κυκλοφόρησε το “Chasing Ghosts” και έρχονται έτσι να διώξουν τα φαντάσματα του παρελθόντος. Αν αυτά υπήρξαν ποτέ. Γιατί σίγουρα οι Stabbing Westward δεν έτυχαν της απήχησης της οποίας άξιζαν (τουλάχιστον κατα τη ταπεινή μου γνώμη) την εποχή που στοίχειωναν τους young industrial-heads, πισω στη δεκαετία των ’90s και στις αρχες των ’00s. Η μπάντα από την California σίγουρα όμως δημιούργησε ένα δυνατό πυρήνα ακροατών και ακόλουθων, οι περισσότεροι απο αυτούς ψάχνοντας ένα άκουσμα δίπλα στους pioneers, Nine Inch Nails, που, ιδανικά, θα έριχνε κρυφές ματιές σε πιο rock/metal μονοπάτια, και αυτό το κοινό “έσπρωξε” τους Stabbing Westward στη δημιουργία τεσσάρων full length albums μέχρι το 2001 και με gold album διακρίσεις.

Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Και οι ίδιοι φαίνεται να το γνωρίζουν καλύτερα από όλους. Μετα τις πρώτες υποψίες επανασύνδεσης το 2015, οι Stabbing Westward κυκλοφορούν ολοκαίνουργιο υλικό για πρώτη φορά μετα τη διάλυση τους (2002), με το “Dead And Gone” EP, τον Ιάνουαριο του 2020. Και κάπου εκεί αρχίζει η αναμονή για το all new, full length από τους Καλιφορνέζους μετά από σχεδόν 20 χρόνια. Τα βήματα για να φτάσουμε στη κυκλοφορία έγιναν αργά και σταθερά. Πρώτα ήρθε η υπογραφή με μια από τις καλύτερες εταιρίες του είδους, την COP International και κάτω από αυτή τη στέγη οι Stabbing Westward βάζουν τα συστατικά της συνταγής που τους έφερε στην επιτυχία. John Fryer στην παραγωγή (με βαρύ βιογραφικό το οποίο περιλαμβάνει 4AD, Depeche Mode, Nine Inch Nails, Cocteau Twins, Love & Rockets και πολλά άλλα) και Tom Baker (η λίστα με τις μπάντες είναι τεράτια) στο mastering. Με τη σύνθεση της μπάντας, όπου βρίσκουμε τα ιδρυτικά μέλη Christopher Hall στη φωνή και τις κιθάρες, τον Walter Flakus στα πλήκτρα και στο programming, να συμπληρώνεται από τους πολύ καλούς Carlton Bost (κιθάρα, programming) και Bobby Amaro (drums), η επιτυχία στην επιστροφή των SW άρχισε να διαφαίνεται.

Κάπου εδώ λοιπόν έρχονται τα νέα για το “Chasing Ghosts” και μαζί με αυτά ακολουθεί και το πρώτο single το οποίο είναι και αυτό που ανοίγει το album, το “I Am Nothing”. Το “I Am Nothing” δημιούργησε προσδοκίες. Και όχι άδικα γιατί εδώ βρίσκουμε όλα τα στοιχεία ενός δυναμικού industrial-rock όπως αυτό που θα περίμενες από την επίστροφη των SW μετά από τόσο καιρό. Δυναμικά industrial guitar riffs, σφυροκόπημα στα beats και τη φωνή του Hall να σου χαιδεύει το αυτί με το ουρλιαχτό του. Το “Damaged Goods” που ακολουθεί, σκοτεινιάζει λίγο την ατμόσφαιρα, κρατώντας την ίδια ένταση (ίσως και μεγαλύτερη) στη σύνθεση και προσθέτοντας μια μελωδία που αφήνει μια αίσθηση απόγνωσης. Ο Chris Hall είναι εκεί να κάνει αυτή την αίσθηση πιο έντονη. Το “Cold” έρχεται από το Dead And Gone EP του 2020, μαζί με τα “Crawl” και “Dead & Gone” τα οποία βρίσκουμε παρακάτω. Ελαφρώς πιο “πειραγμένο” από την EP version με electro-goth διάθεση και έτοιμο για club-hit. Όπως με το “Cold” οι Stabbing Westward παρουσιάζουν και τα άλλα δυο tracks του “Dead & Gone” με αλλαγές. Το “Crawl” έχει μια πιο μελωδική προσέγγιση, σχεδόν μπαλάντας, ενώ το “Dead & Gone” κρατάει την πιο industrial αισθητική της μπάντας, με τη φωνή του Hall να πηγαίνει από τη μελωδία στη δύναμη του chorus.

Στο “Push” βρίσκουμε ένα μουσικό ταξίδι διάρκεια 7′ και 29″ το οποίο θα σε πάει μέχρι και σε παλιότερα μεγάλα ονόματα χάρη στη μελωδία και στο τρόπο που είναι γραμμένα τα synths. To “Wasteland” αφού θα σε βάλει σε μια σκοτεινή διαδρομή με την εισαγωγή του θα σε ξεσηκώσει στη συνέχεια με τα δυνατα, uptempο drum beats, ενω ρίχνει και ματιές στα πρώτα βήματα των Stabbing Westward. Η electro διάθεση είναι ολοφάνερη στο “Control-Z”, ενώ το “Ghost”, το οποίο αποτέλεσε το 2ο single του album, πάει σε πιο νωχελικά μονοπάτια. To “The End” κλείνει την επιστροφή των Stabbing Westward αφήνωντας μια γλυκιά αίσθηση ικανοποίησης και μελαγχολίας, σε dark ambient διάθεση.

Με το “Chasing Ghosts” οι Καλιφορνέζοι industrial rockers δεν μένουν πίσω σε αυτά που έκαναν τους φίλους τους να τους αγαπήσουν πριν πολλά χρόνια. Παρά μόνο κρατάνε τα σημαντικότερα στοιχεία εκείνης της εποχής, φέρνουν τις αναμνήσεις και τις παρουσιάζουν με έναν τρόπο που θα κάνει και την νέα γενιά των industrial rockers να τους αγαπήσουν. Tο old school industrial rock μεταμορφώνεται σε ήχους της εποχής και οι Stabbing Wesstward είναι έτοιμοι να “ενώσουν” την industrial goth σκηνή με τους fans του metal, δίπλα σε άλλα μεγάλα ονόματα που καταφέρνουν το ίδιο!

Είδος: Industrial Rock
Δισκογραφική: COP International
Ημ. Κυκλοφορίας: 18 Μαρτίου 2022

Official Fan Website: https://www.stabbingwestward.com/
Official Facebook page: https://www.facebook.com/stabbingwestwrd/
Official Bandcamp page: https://stabbingwestward.bandcamp.com/

Tracklist:
I Am Nothing
Damaged Goods
Cold
Push
Wasteland
Ctrl Z
Crawl
Dead & Gone
Ghost
The End

Avatar photo
About Αχιλλέας Χαρίτος 49 Articles
Από μικρός είχα πολλές μουσικές ανησυχίες. Το "πρόβλημα" φάνηκε από την αρχή αφού ξεκίνησα με ψυχεδέλεια. Αλλά δεν έμεινα μόνο εκεί. Γεννημένος την ίδια χρονιά με το punk και το ντεμπούτο του big three, The Clash, The Damned και Sex Pistols, ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι η καρδιά μου θα πήγαινε προς τα εκεί. Την ίδια χρονιά το γιγάντιο γουρούνι των Pink Floyd πετάει πάνω από τον Τάμεση και το Battersea Power Station για το εξώφυλο του "Animals". Άρα καταλαβαίνεις ότι η ψυχή μου είναι pink.. Και μετά από πολλά ακούσματα (μπορώ να σου μιλάω για πολλή ώρα για αγαπημένους indie, alternative, grunge κλπ καλλιτέχνες και αλμπουμ) έριξα άγκυρα στον κόσμο που έφτιαξαν στο κεφάλι μου οι Cure, οι Sisters Of Mercy, οι Fields of the Nephilim, οι Skinny Puppy, οι Frontline Asembly, οι Dead Can Dance και άλλοι... Αγαπημένο moto και life guide, "Life has meaning only in the struggle. Triumph or defeat is in the hands of the Gods… So let us celebrate the struggle!"