Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι οι Rotting Christ είναι η μεγαλύτερη ελληνική metal μπάντα. Δεν χρειάζεται να το πω εγώ, το “μαρτυρούν” τα “έργα” τους εδώ και σχεδόν 40 χρόνια. Το πρώτο ελληνικό black metal group, που “δημιούργησε” την extreme σκηνή στην χώρα μας, ενώ έπαιξε ρόλο και στην διαμόρφωση του ελληνικού metal χώρου γενικότερα. Το σχήμα, που πάλεψε με “δαίμονες”, σε μια εποχή προκαταλήψεων και ταμπού, και όχι μόνο παρέμεινε “ζωντανό”, αλλά “κέρδισε” κάθε “μάχη”. Η μπάντα, που “εξάγει” το ελληνικό metal παγκοσμίως, με πάνω από 1300 συναυλίες όλα αυτά τα χρόνια. Ένα group, που έχει συνδέσει το όνομά του με το Rockwave Festival, που δεν μπορούσε να λείπει από τον εορτασμό των 30 χρόνων του. Με την ανακοίνωση των Αθηναίων θρύλων, για την συμμετοχή τους στο billing του Rockwave στο Terra Republic στην Κατερίνη, θυμήθηκα εκείνο το album, που αποτέλεσε το “εφαλτήριο” ώστε να “γνωρίσω καλύτερα τους Rotting Christ, και δεν είναι άλλο, απο το μεγαλειώδες σε “σύλληψη” και εκτέλεση, “Sleep Of The Angels”.
Μιλάμε για μία εποχή, που ο σκληρός ήχος άρχισε να εδραιώνεται στην χώρα μας, με τις extreme «μορφές» του να βρίσκουν πρόσφορο «έδαφος». Κάπου εκεί στα μέσα της δεκαετίας του ’80, και πιο συγκεκριμένα το 1984, ο Jim Mutilator ιδρύει τους Black Church, μαζί με κάποιους συμμαθητές του, με grindcore «προσανατολισμό». Λίγο αργότερα, προσχωρούν στο group οι νεαροί Σάκης και Θέμης Τόλης και παίρνοντας τα «ηνία», αλλάζουν το όνομα σε Rotting Christ, το 1987. Για τα δύο επόμενα χρόνια, οι Αθηναίοι κυκλοφορούν κάποια demo και split με άλλες τοπικές μπάντες, «πειραματιζόμενοι» σε πιο black «μονοπάτια», με επιρροές από Celtic Frost και Venom. Το demo “Satanas Tedeum”, ήταν το πρώτο «δείγμα» σε πιο «σκοτεινό» ήχο, με το σχήμα πλέον να βρίσκεται στις «πύλες» του black metal. Εκείνο το «βήμα» που εδραίωσε τους Rotting Christ στην σκηνή και «γέννησε» αν θέλετε τον ελληνικό black ήχο, ήταν το Ep του 1991, “Passage To Arcturo”. Το «νερό» είχε ήδη μπει στο «αυλάκι» και οι Αθηναίοι βρίσκονταν στην αρχή μιας τεράστιας καριέρας.
Τον Φεβρουάριο του 1993, οι Rotting Christ κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους “Thy Mighty Contract”, από την Osmose Productions. Ένα album, που τους έδωσε το «εισιτήριο» για ένα show στην φημισμένη πλέον Fuck Christ Tour, με τους Immortal και Blasphemy, όπου κάποιοι από τους θεατές αυτοτραυματίστηκαν και ακρωτηριάστηκαν, με αποτέλεσμα να πάνε στο νοσοκομείο. Λίγο πριν υπογράψουν με την Unisound Records για τον επόμενο δίσκο τους, οι Αθηναίοι δέχθηκαν κρούση από τον Oystein Aarseth των Mayhem, να προσχωρήσουν στο roster της δικής του δισκογραφικής, της Deathlike Silence Productions, όμως ο ξαφνικός χαμός του δεν επέτρεψε να πραγματοποιηθεί αυτή η «σύμπραξη». Το εμβληματικό “Non Serviam”, κυκλοφορεί το 1994 από την Unisound Records τελικά, με τον τίτλο του να εξηγείται ως «I Will Not Serve» και αναφέρεται στην άρνηση του Σατανά να υπηρετήσει τον Θεό, στην Βίβλο. Μάλιστα, αυτό που πιστέυετο ως και πρόσφατα περί programming στα τύμπανα, αποκαλύφθηκε πώς ήταν ηλεκτρονικό drum kit, ηχογραφημένο live.
Στο μεταξύ, οι «προσθαφαιρέσεις» στο line up, δεν άφηναν σε ησυχία το group, με την τριάδα Necromayhem, Necrosavron και Mutilator, να αποτελούν τον «πυρήνα». Δύο χρόνια αργότερα, οι Rotting Christ «κερδίζουν» συμβόλαιο στην Century Media Records και κυκλοφορούν το “Triarchy Of The Lost Lovers”, τον Απρίλιο του 1996. Σε αυτήν την τρίτη τους προσπάθεια, το σχήμα «προσθέτει» και κάποια gothic στοιχεία στον ήχο του, όμως σε πολύ «πρώιμο» στάδιο. Την ίδια χρονιά, ο Mutilator αποχωρεί και τα αδέρφια Τόλη συνεχίζουν ως δυάδα πλέον. Τον Οκτώβριο του 1997, η μπάντα κυκλοφορεί το “A Dead Poem”, χαμηλώνοντας «ταχύτητες» και προσθέτοντας «παραδοσιακά» στοιχεία, φτάνοντας σε ένα ενδιαφέρον «κοκτέιλ» gothic/melodic black metal. Στο “Among Two Storms”, θα ακούσουμε και τον Fernando Ribeiro των Moonspell, στα δεύτερα φωνητικά, ενώ την παραγωγή είχε αναλάβει ο Xy των Samael. Και φτάνουμε στον Ιανουάριο του 1999, όταν οι Rotting Christ κυκλοφορούν τον 5ο τους δίσκο “Sleep Of The Angels”, ηχογραφημένο στα Woodhouse Studio του Hagen, στην Γερμανία, με παραγωγή του Xy και του Σάκη Τόλη.
Η αλήθεια είναι, ότι το “Sleep Of The Angels” «γεννήθηκε» για να προκαλέσει «θόρυβο», να «διαφέρει». Ήταν τόσο «αμφιλεγόμενο» για την εποχή του, που κατόρθωσε να «διχάσει» οπαδούς και κριτικούς. Κανείς δεν είχε κατανοήσει τότε, πως προέκυψε αυτό το album, τι «αναζητούσαν» οι Rotting Christ, ποιο ήταν το πλάνο τους. Και όμως, οι Αθηναίοι είχαν «προνοήσει» και είχαν δείξει από το “Triarchy Of The Lost Lovers”, ότι «έψαχναν» μουσικό «κίνητρο», έναν ήχο που θα τους ξεχώριζε, μία ηχητική «σφραγίδα», που θα μπορούσε να αφήσει το «αποτύπωμά» της μέσα στα χρόνια. Οι Rotting Christ δεν ήθελαν απλά να «ανήκουν» σε μια σκηνή, σε ένα χώρο, αλλά να πρωταγωνιστήσουν, να φτάσουν στην «κορυφή». Οι Αθηναίοι συνέχισαν να «στηρίζουν» τα μελωδικά και gothic στοιχεία, που «δούλευαν» από το “Triarchy…”, όμως εδώ κατάφεραν να τα τελειοποιήσουν, δημιουργώντας ένα ιδανικό μελωδικό και ατμοσφαιρικό «περιβάλλον», αφήνοντας στην άκρη τις brutal «στιγμές» τους, όχι όμως και τις «σκοτεινές» ρίζες τους. Οι ταχύτητες μπορεί να «χαμήλωσαν», η «ωμότητα» μπορεί να μην βρήκε «χώρο», όμως η μελωδικότητα και οι gothic «πινελιές», φαίνεται ότι «ζωντάνεψαν» τον ήχο του σχήματος, «αναζωπύρωσαν» την «φλόγα» της μπάντας, «φώτισαν» καινούργιες, «κρυφές» «διαδρομές», στα «σκοτεινά» «μονοπάτια» που κινούνταν οι Rotting Christ. Στην πέμπτη τους δισκογραφική προσπάθεια, οι Αθηναίοι «εξερευνούν» το «σκοτάδι» ανοίγοντας νέες «πόρτες», κατορθώνουν να “προσθέσουν» μελωδία και ατμόσφαιρα, στον «όλεθρο» και την «κόλαση». Μοιάζει τόσο «εθιστικό», που αρχίζεις να γουστάρεις το «έρεβος» και να το απολαμβάνεις. Το “Sleep Of The Angels” διαθέτει έναν ασύλληπτο melodic black metal ήχο, που όσο περνά ο καιρός, τόσο πιο «σαγηνευτικό» και πιο «ενδιαφέρον» γίνεται, τοποθετώντας το στις κορυφαίες στιγμές των Αθηναίων, ηχητικά.
Παράλληλα, το “Sleep Of The Angels” είναι τρομακτικά ευφυές, συνθετικά. Οι Rotting Christ έχουν αποκτήσει πλέον ένα μεγαλύτερο εύρος «μαύρης» θεματολογίας, έχουν «απλώσει» την συνθετική «παλέτα» και «τσιμπάνε» οποιαδήποτε στοιχεία μοιάζουν ικανά, να «ερεθίσουν» τις «σκοτεινές» «γωνίες» του μυαλού των οπαδών. Τα δέκα κομμάτια του δίσκου, φαντάζουν εξίσου μελωδικά, «μελαγχολικά», «ζοφερά», έχουν την ικανότητα να «τρυπώνουν», να «κατασκηνώνουν» και να «ξεσηκώνουν», τις πιο «μαύρες» πτυχές του εσωτερικού ψυχισμού σου, προκαλούν «δέος» με την δημιουργική «τελειότητά» τους. Οι Αθηναίοι έχουν δουλέψει μεθοδικά, σε αυτό το album, το έχουν «στήσει» και «δομήσει» εξαιρετικά, προσέχοντας και την τελευταία λεπτομέρεια. Τα riff μελωδικά, «σκοτεινά», «εθιστικά», τα solo περίτεχνα, διαθέτουν μια «μαύρη» γοητεία, «σκληραίνουν» όταν πρέπει, το songwriting «ψαγμένο», «αβυσσαλέο», η ατμόσφαιρα «ερεβώδης», μυσταγωγική, οι ερμηνείες του Σάκη «κολασμένες», βγαλμένες από τα έγκατα της Γης, το “Sleep Of The Angels” μοιάζει «καταδικασμένο» να «τρυπήσει» την ψυχή σου, να την «μαυρίσει» και να την «παρασύρει» σε «σκοτεινούς» κόσμους. Η μελωδικότητα, η μελαγχολία και οι gothic «πινελιές», στα “Cold Colours”, “After Dark I Feel”, “You My Flesh”, “Delusions” και “Thine Is The Kingdom”, η «μαυρίλα» του “The World Made End”, η goth-ίλα του “Sleep The Sleep Of Angels”, η απίστευτη αρμονία των μελωδικών black μοτίβων και των gothic επιρροών, στα “Victoriatus”, “Imaginary Zone” και “Der Perfekte Traum”, οι Rotting Christ αποδεικνύουν το συνθετικό «μεγαλείο» τους, με κομμάτια που θα σου μείνουν, με χαρακτηριστική ευκολία. Το “Sleep Of The Angels”, δεδομένα συγκαταλέγεται στις κορυφαίες δημιουργίες των Αθηναίων θρύλων, συνθετικά.
Το “Sleep Of The Angels” είναι ένα σπουδαίο album. «Αιρετικό», φοβερά μελωδικό, συγκλονιστικά ατμοσφαιρικό, μυσταγωγικό, άκρως «σκοτεινό, άριστα δουλεμένο, άψογα στημένο. Ένας δίσκος, που αποδεικνύει το «σκοτεινό» μεγαλείο των Rotting Christ, που «εγκαινιάζει» την «νέα» εποχή των Αθηναίων. Ένα album, που «οδήγησε» την μπάντα σε πιο μελωδικά black «μονοπάτια», που τους έδειξε καινούργιες, πιο ενδιαφέρουσες, «μαύρες» διαδρομές. Ένας δίσκος-ορόσημο, για την διαμόρφωση του ήχου και την πορεία προς την «κορυφή», του σχήματος. Ένα album, που όσο περνούν τα χρόνια, τόσο περισσότερο αντιλαμβάνεται ο οπαδός, πόσο τεράστιο «βήμα» υπήρξε για την μπάντα και πόσο μεγαλειώδες ήταν σε «σύλληψη» και δημιουργία.
Είδος: Melodic Black Metal/Gothic Metal
Δισκογραφική: Century Media Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 4 Ιανουαρίου 1999
Facebook
Website
