Εντάξει, η τρομερή “σχέση” που έχει αναπτυχθεί μεταξύ των Blind Guardian και των Ελλήνων οπαδών, ίσως πλέον να μην περιγράφεται με λόγια, “αγγίζοντας” κάτι άλλο, “ανώτερο”. Οι ίδιοι οι Γερμανοί “βάρδοι” βλέπουν την χώρα μας ως την δεύτερη “πατρίδα” τους, ενώ εμείς τους νοιώθουμε σαν “οικογένειά” μας. Ήταν λοιπόν ποτέ δυνατόν, να λείπουν από την επετειακή έκδοση του Rockwave Festival για τα 30 χρόνια; Μάλλον όχι. Έτσι και αλλιώς, τα τελευταία 4 χρόνια, η παρουσία τους στην πατρίδα μας, είναι πολύ συχνή και πάντα sold out. Μαζί τους οι φοβεροί και τρομεροί Beast In Black, με τον δικό μας Γιάννη Παπαδόπουλο στην φωνή, σε ένα βράδυ που “υποσχόταν” μια power metal “πανδαισία”. Στο αυτοκίνητο λοιπόν και βουρ για την Τεχνόπολη, στο Γκάζι.
Μετά από 2,5 ώρες στον δρόμο, λόγω μιας απρόσμενα υπερβολικής κίνησης, και μια μεγάλη ουρά στην πόρτα, λόγω της μαζικής προσέλευσης του κόσμου από νωρίς, που έφτανε μέχρι την κάτω άκρη της πλατείας, στις τρενογραμμές, επιτέλους μπήκα στο venue, χάνοντας μόνο τα 3 πρώτα κομμάτια των Beast In Black, στα οποία όμως οι Φινλανδοί power metallers “ακουγόταν” και από έξω, ότι ήταν σε φοβερή κατάσταση. Αυτό που δεν είχα “δει” ακόμη, ήταν η απουσία του “αρχηγού”, Anton Kabanen, λόγω ενός προβλήματος υγείας και το οποίο το παρατήρησα όταν έφτασα στην σκηνή. “Επωμισμένος” με πιο βαρύ “φορτίο” πλέον ο Γιάννης, θέλοντας να “καλύψει” και το κενό του Kabanen, δεν έδειξε σε κανένα σημείο του show να πτοείται, αλλά αντίθετα έμοιαζε να έχει μια αστείρευτη ενέργεια και μια αδιανόητη “δύναμη”, πετυχαίνοντας να βγάλει όλη την εμφάνιση, με τρομερή απόδοση. Το ίδιο εξαιρετικοί και οι “συνοδοιπόροι” του, κάνοντας το “κενό” του “αρχηγού”, σε μεγάλο βαθμό, “αόρατο”.
Το κοινό είχε γεμίσει από την αρχή την Τεχνόπολη, ανταποκρινόμενο στο “κάλεσμα” των σχημάτων, και με φοβερή διάθεση, επευφημώντας την μπάντα σε κάθε στιγμή, αποδεικνύοντας πόσο πολύ περίμενε αυτήν την βραδιά, “ωθούσε” τους Beast In Black σε μια σπουδαία εμφάνιση. Ο ήχος δεν μπορούσε να είναι καλύτερος, κρυστάλλινος και “ογκώδης”, βοηθώντας το group να “ξεδιπλώσει” ιδανικά το “οργιαστικό” power/dance metal του. Και οι ίδιοι οι Φινλανδοί όμως, ήταν γεμάτοι “όρεξη” και ενέργεια, αποφασισμένοι να δώσουν τα πάντα πάνω στο “σανίδι”, φτάνοντας σε ένα πραγματικά αξέχαστο show. Οι Beast In Black δίνουν έμφαση στην σκηνική παρουσία, μοιάζουν ασταμάτητοι πάνω στο «σανίδι», κατορθώνοντας να «ξεσηκώνουν» το πλήθος, τόσο με τις «εμπορικές» επιτυχίες τους, όσο και με την ενέργεια και την ένταση των εμφανίσεών τους, και νομίζω ότι την Πέμπτη το βράδυ, πείστηκε και ο πιο «γκρινιάρης» οπαδός.
Οι Φινλανδοί παρουσίασαν ένα best of setlist, γεμάτο με τα πιο πολυτραγουδισμένα κομμάτια τους, με τους παρευρισκόμενους να μένουν εμβρόντητοι από την απόδοση της μπάντας, που, η αλήθεια είναι, έπιασε υψηλά επίπεδα. Τραγούδια όπως τα “Cry Out For A Hero”, “Blind And Frozen”, “Sweet True Lies”, “Beast In Black”, “One Night In Tokyo”, “Blade Runner”, “Enter The Behelit”, “Die By The Blade”, δημιούργησαν μια «εκρηκτική» power «ατμόσφαιρα», «γεμίζοντας» τον αττικό ουρανό με τα χορευτικά «χρώματα» του group. Οι Beast In Black «ξεσήκωσαν» τους θεατές, δεν άφησαν ποτέ το «πόδι» από το «γκάζι», προσφέροντας μερικές απαραίτητες μουσικές «στιγμές» ξεγνοιασιάς και διασκέδασης, σε ένα κοινό που «διψούσε» για κάτι το ανατατικό, για λίγο «φως», στο «σκοτάδι» των ημερών μας. Και οι Φινλανδοί είχαν τον «τρόπο», να «ταξιδέψουν» αυτούς τους υπέροχους οπαδούς, στον δικό τους «κόσμο» της διασκέδασης. Εκρηκτική εμφάνιση, από ένα σχήμα που έχει «γεννηθεί», για να σαρώνει στο «σανίδι». Οι Beast In Black είναι «φτιαγμένοι» για τέτοιες βραδιές και το απέδειξαν περίτρανα, την Πέμπτη στην Τεχνόπολη. Νομίζω, ότι τα χειροκροτήματα και οι επευφημίες στο τέλος του show από το πλήθος, όπως και η «βραχνιασμένη» φωνή του Γιάννη, ήταν η καλύτερη απόδειξη, ότι οι Φινλανδοί ήταν άκρως απολαυστικοί, δίνοντας τα πάντα πάνω στην σκηνή, καταφέρνοντας να κρατήσουν την «υπόσχεσή» τους, για μια αλησμόνητη εμφάνιση. Εννοείται ότι τους θέλουμε πίσω, σε ένα δικό τους headline show.
Beast In Black Setlist:
Cry Out For A Hero
Hardcore
Born Again
Power Of The Beast
Sweet True Lies
Blind And Frozen
Beast In Black
Die By The Blade
Enter The Behelit
Blade Runner
One Night In Tokyo
End Of The World
Η αλήθεια είναι, ότι οι Γερμανοί «βάρδοι» μας είχαν προϊδεάσει, προ ημερών, για αυτήν την εμφάνιση, ότι θα βιντεοσκοπούνταν και θα κυκλοφορούσε σε DVD στο άμεσο μέλλον, μετατρέποντας σε απαραίτητη την παρουσία μας, το βράδυ της Πέμπτης. Από την άλλη, η «οικογενειακή» πλέον σχέση μεταξύ των Blind Guardian και του ελληνικού κοινού, δεν θα μπορούσε παρά να είναι η «αιτία» ενός ακόμη sold out show, στην πατρίδα μας. Και νομίζω ότι το πλησίασε, αν δεν το πέτυχε, με τους οπαδούς του σχήματος να γεμίζουν από την αρχή, την Τεχνόπολη. Ακριβώς στην ώρα τους, εκεί γύρω στις 21:15, οι Γερμανοί «πάτησαν» στην σκηνή, με μοναδικό στόχο ακόμη μία μεγαλειώδη εμφάνιση, ακόμη ένα συγκλονιστικό «ταξίδι» στον «κόσμο» του Tolkien, μέσα από το ολόδικό τους «οπτικό πρίσμα». Όπως και αλήθεια είναι, ότι το group είχε ετοιμάσει αρκετές «εκπλήξεις», για τα «αδέρφια» του στην αρένα. Αυτό που ένοιωθες από την αρχή της βραδιάς, ήταν μια επική «αύρα», έναν επιβλητικό «αέρα», ότι αυτή η εμφάνιση των Blind Guardian, θα έμενε στην ιστορία. Και πραγματικά νομίζω, ότι το τέλος «δικαίωσε» αυτό το «αίσθημα», με τον κόσμο να αποχωρεί εκστασιασμένος.
Ξεκίνημα με το “The Ninth Wave” και το group να «μπαίνει» φουριόζικο, με τον «αέρα» του «κατακτητή», που ήρθε να «σαρώσει» τα πάντα στο «διάβα» του. Οι Γερμανοί ήταν «ορεξάτοι», «ακτινοβολούσαν» ενέργεια και έβγαζαν μια αστείρευτη ένταση, φοβεροί επικοινωνιακά και με τρομερή σκηνική παρουσία, απέδειξαν περίτρανα γιατί ακόμη και μετά από τόσα χρόνια, παραμένουν κορυφαίοι στο είδος τους, γεμίζοντας τα venue. Το πλήθος δεν σταμάτησε ποτέ να φωνάζει ρυθμικά το όνομα της μπάντας, ενώ κοιτώντας γύρω γύρω, «ανακάλυπτες» ότι δεν υπήρχαν και πολλά «κενά» σημεία, στο χώρο της συναυλίας. Ο ήχος ήταν εξίσου εξαιρετικός, δίνοντας την δυνατότητα στους Blind Guardian, να προσφέρουν ένα ασύλληπτο show, μια ανεπανάληπτη εμφάνιση. “Blood Of The Elves” για την συνέχεια και η πρώτη «έκρηξη» του κοινού, ήταν γεγονός. Κάπου εκεί, άρχισαν και τα πρώτα headbanging, με τις πρώτες σειρές, να δίνουν το «έναυσμα». Οι Γερμανοί «έλαμπαν» και μπορούσες να το διακρίνεις στο βλέμμα τους, στην παρουσία τους, στις κινήσεις τους. Νομίζω ότι καταλαβαίνετε τι συνέβη στο “Nightfall”, έτσι; Μια ολόκληρη Τεχνόπολη να τραγουδά, ένα group να νοιώθει ικανοποίηση και να δίνει τον ρυθμό, μία «μαγική» στιγμή, που θα μείνει «χαραγμένη» στο μυαλό μας, όσα χρόνια και αν περάσουν. Ρε εσείς, πώς να μην αγαπήσεις τους Guardian, μετά από τέτοιες μοναδικές μουσικές «στιγμές»; Η βραδιά έμοιαζε «ονειρική» και είμασταν ακόμα στην αρχή.
Η «μηχανή» των Γερμανών είχε πάρει μπροστά για τα καλά και «θέριζε», με το “Tanelorn (Into The Void)” να παίρνει σειρά. Οι θεατές ανταποκρίνονταν ιδανικά, στα «προστάγματα» του Hansi Kürsch, ενώ η μπάντα έδινε ρεσιτάλ απόδοσης, πάνω στο «σανίδι». Υπήρχαν στιγμές, που αναρωτιόσουν « Τι ζούμε, ρε;», «Από που ήρθαν αυτοί;», «Μήπως είναι εξωγήινοι;», χωρίς υπερβολές, με την «απάντηση» να είναι εντελώς «γήινη» και αφοπλιστική: «Είναι οι Blind Guardian, αδερφέ!». Μία ακόμη ασύλληπτη στιγμή, με το “Time Stands Still (At The Iron Hill)” να «ξεσηκώνει» το κοινό και να παίρνει «κεφάλια». Οι Γερμανοί ήταν ισοπεδωτικοί, σε τρομερή κατάσταση, δεν «έβλεπαν» κανέναν, πραγματικά. “Violent Shadows” και πανικός στην αρένα! Οι πρώτες σειρές δεν είχαν «ησυχία», ενώ το «κύμα» παράσερνε και τους υπόλοιπους. Η αλήθεια είναι, ότι οι Blind Guardian είχαν καταφέρει να «ανοίξουν» μια μαγική «πύλη» προς τον «κόσμο» του Tolkien, και μας είχαν πάρει μαζί. “Mordred’s Song” και πλέον και ο πιο «άπιστος», είχε «προσκυνήσει» τους «ηγέτες» του power metal. Ο ήχος δεν «έχασε» ούτε στιγμή την δυναμική του, προσφέροντας ένα εξαιρετικό «πάτημα» στους Γερμανούς, να «αγγίξουν» τα «όρια» τους. “A Past And Future Secret” και τα «χτυπήματα» ήταν εξίσου απανωτά και «ισχυρά», αδύνατο να «αποκρουστούν» όλα. Οι οπαδοί είχαν ήδη «παραδοθεί» στις «ορέξεις» του σχήματος, με τους Blind Guardian να μην δείχνουν «έλεος», αλλά να ανεβάζουν συνεχώς «στροφές». «Μα καλά, που την βρήκαν τόση ενέργεια;», ήταν μία από τις σκέψεις μου, όμως οι Γερμανοί έμοιαζαν «άφθαρτοι», αυτό το βράδυ.
Οι Blind Guardian δεν είχαν σκοπό να δείξουν «οίκτο», «πυροβολώντας» διαρκώς το εκστασιασμένο πλήθος, με επιτυχίες την μία μετά την άλλη. “Deliver Us From Evil” και χαμός από κάτω. Τι ζούμε, πραγματικά! Εξωπραγματική εμφάνιση, ίσως η καλύτερη επί ελληνικού εδάφους. “Majesty” για την συνέχεια, με τους οπαδούς να «κοπανιούνται» δίχως έλεος, στην αρένα. Επί μιάμιση ώρα τώρα, ο Hansi πέρα από τις εξαιρετικές, παθιασμένες ερμηνείες του, είχε «χτίσει» μία τρομερή κουβέντα με το κοινό, δείχνοντας και το φοβερό επικοινωνιακό του «πρόσωπο». Ελάτε, τώρα. Πιστέψατε ότι θα έλειπε το απόλυτο «άσμα», το “The Bard’s Song (In The Forest)”; Είναι ποτέ δυνατόν; Από μία τέτοια βραδιά; Εντυπωσιακή απόδοση, με 3000 με 4000 κόσμο, να «συνοδεύει» την μπάντα και το venue να «γεμίζει» συναίσθημα. Σειρά για το “And Then There Was Silence” και το πλήθος να παρακολουθεί αποσβολωμένο, την επική προσέγγιση του group. Ακόμη μου μοιάζει αδιανόητο, το πόσο «άνετα» έβγαλαν, αυτό το 14λεπτο έπος. “And The Story Ends” και η βραδιά έδειχνε ατελείωτη. Μακάρι να συνέχιζαν για μέρες. Μιλάμε για μια απερίγραπτη με λόγια, εμφάνιση. Φτάνοντας προς το τέλος, τι άλλο από το κλασικό “Valhalla” και το παρατεταμένο sing along του ρεφρέν, από τους οπαδούς. Εδώ, ακόμη πιο απαραίτητο, αφού η «μαγική» αυτή εμφάνιση, θα αποτυπωνόταν και στο φακό. Και κάπου εκεί, οι Blind Guardian μας χαιρέτισαν, αφού μας ευχαρίστησαν, και υποσχέθηκαν, τι άλλο, να γυρίσουν του χρόνου, με το πλήθος να ζητωκραυγάζει και να συμφωνεί στην ολότητά του.
Τι, όχι; Θα έφευγαν, χωρίς encore; Δεν νομίζω. Επιστροφή και “Into The Storm”, με το κοινό να παραληρεί. Καπάκι “Lord Of The Rings” και πανικό στην αρένα. “Mirror Mirror” και οι Γερμανοί πήραν τα «σκαλπ» μας, πολύ απλά, με μία τριάδα «φωτιά». Πραγματικά, θέλετε να περιγράψω, τι επικράτησε στο πλήθος; Κάντε το «εικόνα» και πείτε μου εσείς. Τι θα γράφατε; Ρητορικό το ερώτημα, οι Blind Guardian «κλώτσησαν» γερά κάποια κ@λαρακια, απόψε. Ήρθαν, έπαιξαν και ισοπέδωσαν την Τεχνόπολη, εν μία ριπή. Εξωπραγματική εμφάνιση, χωρίς υπερβολές. Ένα τεράστιο χαμόγελο, ήταν σχηματισμένο στα πρόσωπα όλων, και νομίζω θα διατηρούνταν έτσι, για αρκετές μέρες ακόμη. Ένα τέτοιο show, αξίζει να κυκλοφορήσει σε CD, DVD ή ότι στο καλό θες, πραγματικά. Όσο για εμάς, είναι ήδη χαραγμένο στο μυαλό μας, να μας θυμίζει αυτήν την σπουδαία βραδιά. Αυτό, δεν πρόκειται να μας το πάρει κανείς. Πότε είπαμε ότι ξανάρχονται;;
Blind Guardian Setlist:
The Ninth Wave
Blood Of The Elves
Nightfall
Tanelorn (Into The Void)
Time Stands Still (At The Iron Hill)
Violent Shadows
Mordred’s Song
A Past And Future Secret
Deliver Us From Evil
Majesty
The Bard’s Song (In The Forest)
And Then There Was Silence
And The Story Ends
Valhalla
Encore:
(War Of Wrath)
Into The Storm
Lord Of The Rings
Mirror Mirror
Γυρνώντας στην «βάση» μου, δεν μπορούσα να φανταστώ κάποια καλύτερη Πέμπτη. Θεωρώ δεδομένο, ότι αυτή η εμφάνιση των Blind Guardian, όχι απλά θα μείνει αξέχαστη, αλλά ακόμη περισσότερο, θα μείνει στην ιστορία. Και πολύ σύντομα, το DVD θα αποτελεί την πιο απτή απόδειξη, αυτής της εξωπραγματικής βραδιάς. Στα 30 του χρόνια, πραγματικά το Rockwave Festival θέλει να αφήσει το στίγμα του και μέχρι τώρα, το πηγαίνει εξαιρετικά. Εις τα επόμενα, λοιπόν.
Φωτογραφίες: Δήμητρα Κοένκα
