To “Burden” είναι το 5ο album των Αμερικανών Rezn στα οκτώ χρόνια της μουσικής του καριέρας, κι έρχεται να συνεχίσει ότι άφησε παρακαταθήκη το “Solice” ένα χρόνο πριν. Η αλήθεια είναι ότι το σύνολο των κομματιών και των δύο album είχαν ηχογραφηθεί 3 χρόνια περίπου πριν αλλά η μπάντα αποφάσισε να τα μοιράσει με βάσει την δική της οπτική. Η ονειρική περιπλάνηση του “Solice” θα δώσει τη θέση της στο κλειστοφοβικό “παραλήρημα” του “Burden”.
Προερχόμενοι από το Σικάγο του Ιλλινόις οι Rob McWilliams (φωνητικά, κιθάρα), Phil Cangelosi (μπάσο), Patrick Dunn (ντραμς), και Spencer Ouellette (πλήκτρα/σαξόφωνο) δημιουργούν σε ένα βασικό doom φόντο με στοιχεία από stoner μέχρι ψυχεδελικό ροκ και από post metal μέχρι shoegaze. Η δική τους ξεχωριστή “ταυτότητα” παρουσιάζεται πειστικά στα 34,51 λεπτά του “Burden” που αν και φαίνονται λίγα, σίγουρα αφήνουν “χορτασμένο” τον ακροατή.
Με τις πρώτες νότες να παίζουν και την ρυθμική κιθάρα να μεταμορφώνεται σε έναν βαρύ ακατέργαστο πρωταγωνιστή, τα ατμοσφαιρικά πλήκτρα σε διαπερνάνε με ξυραφιές κι ένα συμπαγές δίδυμο μπάσου-ντραμς σε σταθερό τέμπο θα “ντύσουν” το “Indigo” στην αφετηρία του “ταξιδιού”. Τα φωνητικά θα συμπληρώσουν τους ήχους των Rezn αφιχθέντα από μια άλλη διάσταση σε μια προσπάθεια να φέρουν μια εκκωφαντική λάμψη στο θολό τοπίο. Κι έτσι θα συνεχίσουν, με περίσσια αγωνία στο “Instict” να περιγράφουν μια απελπισμένη πορεία σε δαιδαλώδη αδιέξοδα για να “εκραγούν” όταν η ελπίδα θα καταλήξει στην άκρη του γκρεμού εντείνοντας την αβεβαιότητα.
Μια σύντομη ατμοσφαιρική instrumental εισαγωγή (Descent Of Sinuous Corridors) θα “απλώσει” περαιτέρω την ομίχλη για να ακολουθήσει το αριστουργηματικό “Bleak Patterns”. Σαγηνευτικές κιθαριστικές μελωδίες σε ντουέτο με τα απόκοσμα φωνητικά θα οδηγήσουν σε μια σπαρακτική έξαρση συναισθημάτων. Τα solo του Rob περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή του album βρίσκονται σε ποιοτικό οργασμό, είναι στην πρώτη γραμμή και “δείχνουν” το δρόμο με μια αριστοτεχνική κλιμάκωση φέρνοντας την “καταιγίδα μετά την ηρεμία”. Η ωμή βία των riffs στο “Burden” είναι πολλά σκαλοπάτια πιο πάνω από τις ανάλαφρες ατμοσφαιρικές υφές του δίδυμου προκατόχου του (Solace).
Η ομίχλη εξαπλώνεται, για να έρθει να σε παγιδέψει με το “Collapse” χωρίς να μπορείς να αποφασίσεις αν θες να ελευθερωθείς από τις αγχωτικές κρίσεις που αποπνέουν οι ήχοι, πότε ψυχεδελικοί και πότε κολασμένοι. Ανατολίτικες μελωδίες κι ένα κρεσέντο “τιμωρητικών” απαντήσεων που έρχονται να ταράξουν τα “ήρεμα νερά” για να αποτυπώσουν την ματαιότητα των προθέσεων όταν οι ψευδαισθήσεις κυριαρχούν. Οι Rezn “σκάβουν” στα απάτητα μονοπάτια της ψυχής με μια συνταγή σκληρού ήχου αλλά δεν μπορεί να μην προσέξει κανείς την “έξυπνη” χρήση των πλήκτρων που περνάνε για να αφήσουν το στίγμα τους με μια πληθώρα ήχων και να δώσουν χρώμα στην καταχνιά.
Ένα επιβλητικό τοπίο στο εξώφυλλο, γήινες εικόνες με τα στοιχεία της φύσης να παρατίθενται αρμονικά και μια υποψία για παρουσία ζωής να πλανιέται στον αέρα. Υπάρχει ένα μυστήριο σε όλη αυτήν την προσέγγιση και μια ανασφάλεια όταν οι απαντήσεις που ψάχνεις σε κάνουν διστακτικό. Οι Ρεζν εκφράζονται λιτά, σχεδόν λακωνικά. Κάπως έτσι θα έρθει το “Soft Prey” να δώσει την δική του ονειρική διαδρομή σε μια μεθυστική ενορχήστρωση που το σαξόφωνο του Spencer θα έρθει να “κουμπώσει” σε μια τέλεια ισορροπία “απογειώνοντας” τα συναισθήματα. Αν και το “αντισυμβατικό” σαξόφωνο ήταν ένα στοίχημα εξ αρχής, οι Rezn καταφέρνουν να το κάνουν να φαίνεται τόσο ταιριαστό.
Κι ενώ τα πνεύματα φαίνεται να ηρεμούν προσωρινά, ένα εντελώς παραμορφωμένο “σαμπαθικό” riff μεγατόνων θα επαναφέρει αρχέγονα ένστικτα στην επιφάνεια και θα σε αιχμαλωτίσει ευχάριστα. Το “Chasm” σε παρασέρνει σε μια στροβιλιζόμενη δίνη, δεν ξέρεις αν ισορροπείς ή κατρακυλάς έχει μια “βάρβαρη” δυναμική που κορυφώνεται σαν θρίλερ σε έξαρση. Ακόμη και οι άτακτες ακανόνιστες διακοπές που θα το ολοκληρώσουν είναι κομμάτι του “έργου”, η τελική φάση μιας υπαρξιακής κατάβασης που θα διακοπεί απότομα όταν διαπιστώσεις ότι τα τελευταία σκαλιά μιας ατελείωτης σκάλας δεν οδηγούν πουθενά και οι τοίχοι κλείνουν για να εξαφανίσουν την έξοδο.
Οι Rezn σε δημιουργικό οίστρο, κάνουν με το “Burden” στροφή σε πιο heavy μονοπάτια, αφήνουν τον ατμοσφαιρικό “μανδύα” να περιφέρεται διακριτικά και προσφέρουν μια απόκοσμη ηχητική εμπειρία γεμάτη διλήμματα και αγωνίες. Ένα μουντό παζλ με ετερόκλητα μουσικά κομμάτια συμπληρώνεται δημιουργικά για να ξεδιπλώσει ένα ξεκάθαρο ταπεραμέντο χωρίς συμβιβασμούς.
Είδος: Psychedelic Doom/ Stoner metal
Δισκογραφική Εταιρεία: Sergent House
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 14 Ιουνίου 2024
Γιώργος Καπετανόπουλος
