Ο κιθαρίστας του Ozzy Osbourne, Randy Rhoads, πέθανε σε ένα φρικτό αεροπορικό δυστύχημα στις 19 Μαρτίου 1982. Η περιοδεία The Diary of a Madman ήταν μια τεράστια επιτυχία και το συγκρότημα έπαιζε σε sold-out χώρους. Ο Randy Rhoads έπαιξε την τελευταία του παράσταση με τον Ozzy την Πέμπτη, 18 Μαρτίου 1982, στο Knoxville Civic Coliseum. Την επόμενη μέρα το συγκρότημα πήγαινε στο Orlando της Florida για να παίξουν την επόμενη συναυλία τους με τους Foreigner. Ο Rhoads δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει στο Orlando.
Ο Ozzy θυμάται στο βιβλίο του “I Am Ozzy”, πως το τελευταίο πράγμα που του είπε ο Rhoads ήταν μια αυστηρή προειδοποίηση για την εξάρτησή του από το ποτό. Είπε στον frontman, “Θα αυτοκτονήσεις, το ξέρεις; Μία από αυτές τις ημέρες.” Στο δρόμο για το Orlando, το συγκρότημα σταμάτησε στο Leesburg της Florida για να επισκευάσει μια προβληματική μονάδα κλιματισμού στην αντιπροσωπεία τουριστικών λεωφορείων του Jerry Calhoun. Εκτός από την έπαυλη του Calhoun, ο ιδιόκτητος χώρος στέγαζε επίσης ένα ιδιωτικό αεροδρόμιο με ελικόπτερα και αεροπλάνα.
Το συγκρότημα είχε μια μέρα άδεια για να ξεκουραστεί και να αναρρώσει και πέρασαν τη νύχτα στο ακίνητο. Σύμφωνα με το National Transportation Safety Board, ο οδηγός του λεωφορείου, Andrew Aycock ήξερε επίσης πώς να πιλοτάρει αεροπλάνα και αποφάσισε να πάρει ένα μονοκινητήριο αεροπλάνο Beechcraft F35 του 1955 από το κοντινό αεροδρόμιο για μια μικρή πτήση χωρίς την άδεια του Calhoun. Στην πρώτη πτήση, ο Aycock πήρε τον κημπορντίστα Don Airey και τον tour manager Jake Duncan. Προσπάθησε να πετάξει κοντά στο λεωφορείο του Ozzy. Ο Aycock προσγειώθηκε και πήρε τον Randy Rhoads και την makeup artist Rachel Youngblood στη δεύτερη πτήση.
Ο Rhoads φοβόταν να πετάξει και η Youngblood είχε καρδιακή πάθηση. Ο διευθυντής της περιοδείας του Ozzy αποκάλυψε στο βιβλίο, Off the Rails: Aboard the Crazy Train in the Blizzard of Oz, πώς ο Aycock έπεισε το ζευγάρι να έρθει στο αεροπλάνο. “Αμέσως μετά την προσγείωση, ο Andy ήρθε κοντά μου και μου είπε ότι σκόπευε να πάρει τη Rachel για μια βόλτα και ότι έχοντας επίγνωση της καρδιακής της κατάστασης, με διαβεβαίωσε ότι απλώς θα πετούσε χαλαρά, χωρίς κανένα τρελό ακροβατικό. Έτσι, όταν ο Randy το άκουσε αυτό, αποφάσισε να τους ακολουθήσει για να μπορέσει να τραβήξει μερικές εναέριες λήψεις με την κάμερά του”.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης πτήσης, ο Aycock προσπάθησε να προσεγγίσει το λεωφορείο για άλλη μια φορά. Μπόρεσε να το κάνει με επιτυχία δύο φορές, αλλά η τρίτη φορά κατέληξε σε τραγωδία. Γύρω στις 10 π.μ., αφού πέταξε για πέντε λεπτά, το φτερό του αεροσκάφους κόπηκε στην κορυφή του λεωφορείου, βγήκε εκτός ελέγχου πριν χτυπήσει ένα δέντρο και να πέσει σε ένα γκαράζ της έπαυλης του Calhoun.
Οι Rhoads και Youngblood εκτινάχτηκαν από το αεροσκάφος μέσω του παρμπρίζ πριν το αεροπλάνο εκραγεί σε μια βολίδα. Και οι 3 επιβάτες σκοτώθηκαν ακαριαία και η μισή έπαυλη του Calhoun πήρε φωτιά. Ενώ το μεγαλύτερο μέρος της μπάντας και το crew τους κοιμόταν, ο Don Airey ήταν το μόνο μέλος της μπάντας που είδε τη συντριβή και έδωσε μια κατάθεση αυτόπτη μάρτυρα ότι είδε μια μάχη στο πιλοτήριο μεταξύ Rhoads και Aycock πριν το αεροπλάνο πλησιάσει το λεωφορείο, λίγα δευτερόλεπτα πριν από τη συντριβή.
Υπάρχει μια θεωρία ότι ο Aycock είχε περίεργα κίνητρα την ημέρα της συντριβής. Οι τοξικολογικές αναφορές έδειξαν ότι είχε κοκαΐνη στον οργανισμό του, ενώ ο Rhodes είχε μόνο νικοτίνη. Η εν διαστάσει σύζυγος του Aycock είχε περάσει το προηγούμενο βράδυ στο λεωφορείο καθώς ο Andrew προσπαθούσε μάλλον να επανασυνδεθεί μαζί της. Η σύζυγος του Aycock στεκόταν δίπλα στο λεωφορείο ενώ εκείνος το πλησίαζε.
Κάποιοι σκέφτηκαν ότι καθώς ο Aycock έκανε την τελική προσέγγιση, μπορεί να είχε δει την πρώην σύζυγό του και να προσπάθησε να πέσει πάνω της. Ο Sarzo πίστευε ότι δεδομένης της ταραγμένης συναισθηματικής κατάστασης του Aycock εκείνη την ημέρα, που επιδεινώθηκε από τις επιπτώσεις των ναρκωτικών και το γεγονός ότι δεν είχε κοιμηθεί όλη τη νύχτα, ήταν πιθανό να προσπάθησε να χτυπήσει τη γυναίκα του.
Δεδομένης της μάχης που είδε ο Don Airey στο πιλοτήριο, είναι πιθανό οι ενέργειες του Randy Rhoads να εμπόδισαν το αεροσκάφος να προσκρούσει απευθείας στο λεωφορείο. Η έρευνα NTSB διαπίστωσε ότι το ιατρικό πιστοποιητικό αεροπορίας του Aycock είχε λήξει και ότι ο Aycock ήταν ο πιλότος και σε ένα άλλο θανατηφόρο δυστύχημα έξι χρόνια νωρίτερα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η Sharon Osbourne γνώριζε εκείνο το προηγούμενο δυστύχημα, αλλά δεν είχε ενημερώσει κανέναν άλλον στο στρατόπεδο του Ozzy για αυτό. Τις στιγμές μετά τη συντριβή, η Sharon προειδοποίησε τον μάνατζερ της περιοδείας του Ozzy ότι άφησε τους ανθρώπους τους να μπουν σε ένα αεροπλάνο με έναν πιλότο που ήταν ξύπνιος και έκανε χρήση ναρκωτικών όλη τη νύχτα, λέγοντάς του “Δεν ξέρεις ότι ο άντρας είχε ήδη σκοτώσει ένα από τα παιδιά του Calhoun σε συντριβή ελικοπτέρου;”
Ο Ozzy και οι σύντροφοί του είχαν λίγο χρόνο για να πενθήσουν καθώς έπρεπε να επιστρέψουν στην περιοδεία. Ο Ozzy θυμάται πώς προχώρησε μετά τον θάνατο του Rhoads, λέγοντας στο Rolling Stone, “Ποτέ δεν ξεπερνάς κάτι τέτοιο. Είσαι σε σοκ. Είπα στη Sharon, “Δεν μπορώ να το κάνω πια αυτό”, και είπε, “Αν τα παρατήσεις τώρα…” Ήταν μια κακή στιγμή. Είπε, “Δεν σταματάμε τώρα”.
1971– Το “Aqualung” είναι το τέταρτο στούντιο άλμπουμ του βρετανικού rock συγκροτήματος Jethro Tull, που κυκλοφόρησε από την Chrysalis Records. Θεωρείται ένα concept άλμπουμ με κεντρικό θέμα “τη διάκριση μεταξύ θρησκείας και Θεού”, αν και το συγκρότημα έχει πει ότι δεν υπήρχε πρόθεση να κάνει ένα concept άλμπουμ και ότι μόνο μερικά τραγούδια έχουν ένα ενιαίο θέμα. Η επιτυχία του Aqualung σηματοδότησε ένα σημείο καμπής στην καριέρα του συγκροτήματος, το οποίο συνέχισε να κάνει σημαντική επιτυχία στο ραδιόφωνο και τις περιοδείες του.
Ηχογραφήθηκε στο νέο στούντιο ηχογράφησης της Island Records στο Λονδίνο, και ήταν το πρώτο τους άλμπουμ με τον πλήκτρα John Evan σαν πλήρες μέλος, το πρώτο τους με τον νέο μπασίστα Jeffrey Hammond και το τελευταίο τους άλμπουμ με τον Clive Bunker στα ντραμς, ο οποίος αποχώρησε από το συγκρότημα λίγο μετά το κυκλοφορία του άλμπουμ. Αποκλίνοντας από την προηγούμενη δουλειά του συγκροτήματος, το άλμπουμ διαθέτει περισσότερο ακουστικό υλικό από προηγούμενες κυκλοφορίες. Αντλώντας έμπνευση από φωτογραφίες αστέγων στο ανάχωμα του Τάμεση που τραβήχτηκαν από τη σύζυγο του τραγουδιστή Ian Anderson, Jennie, περιέχει μια σειρά από επαναλαμβανόμενα θέματα, που αναφέρονται στη θρησκεία μαζί με τις προσωπικές εμπειρίες του Anderson.
Το “Aqualung” είναι το άλμπουμ των Jethro Tull με τις μεγαλύτερες πωλήσεις, με περισσότερες από επτά εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως. Γενικά έτυχε καλής αποδοχής από τους κριτικούς και έχει συμπεριληφθεί σε πολλές λίστες σημαντικών άλμπουμ από τα καλύτερα μουσικά περιοδικά. Το άλμπουμ ανέδειξε δύο singles, το “Hymn 43” και το “Locomotive Breath”.
1975– Το “Dressed to Kill” είναι το τρίτο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού hard rock συγκροτήματος Kiss. Η παραγωγή έγινε από τον πρόεδρο της Casablanca Records, Neil Bogart και το ίδιο το συγκρότημα, καθώς η οικονομική κατάσταση της δισκογραφικής τότε δεν επέτρεπε την πρόσληψη ενός επαγγελματία παραγωγού.
Το άλμπουμ έφτασε στο Νο. 32 στο chart album Billboard 200 στις ΗΠΑ και έγινε χρυσό από την RIAA στις 28 Φεβρουαρίου 1977. Τα “C’mon and Love Me” και “Rock and Roll All Nite” κυκλοφόρησαν σαν singles αλλά δεν κατάφεραν να ανέβουν στα charts. Μια ζωντανή έκδοση του “Rock and Roll All Nite” από το Alive!, που κυκλοφόρησε σαν single αργότερα την ίδια χρονιά, έφτασε στο Νο. 12 του Billboard Hot 100.
1990– Το “Manic Nirvana” είναι το πέμπτο στούντιο άλμπουμ του πρώην τραγουδιστή των Led Zeppelin, Robert Plant, που κυκλοφόρησε στην Es Paranza Records, τη δισκογραφική του Plant. Το βασικό single, “Big Love”, έφτασε στο No35 του Mainstream Rock Tracks και η συνέχεια του, “Hurting Kind (I’ve Got My Eyes on You)”, κράτησε το No1 στο ίδιο chart για έξι συνεχόμενες εβδομάδες. Η κυκλοφορία του βινυλίου είχε 10 τραγούδια (πέντε ανά πλευρά) αντί 11, παραλείποντας το “She Said”.
