Στις 16 Ιουνίου 1963 η Σοβιετική κοσμοναύτης Valentina Tereshkova γίνεται η πρώτη γυναίκα που ταξίδεψε στο διάστημα, καθώς επιλέχτηκε τελικά μεταξύ 400 και πλέον υποψηφίων για να κυβερνήσει το διαστημόπλοιο Vostok. Ένα χρόνο αργότερα, η Patti Quatro, μεγαλύτερη αδερφή της Susan, ή Suzi όπως την ξέρουμε οι περισσότεροι, αφού παρακολούθησε μια εμφάνιση των The Beatles στην τηλεόραση, αποφάσισε να γκρεμίσει άλλο ένα αντρικό οχυρό, όπως αποπειράθηκε και με την παρουσία της στο γυναικείο γκρουπ Fanny, σχηματίζοντας το γυναικείο garage rock σχήμα The Pleasure Seekers.
Η Suzi γεννήθηκε και μεγάλωσε στο μυθικό Detroit του Michigan. Η καταγωγή της ήταν ιταλική και το Quatro προέκυψε από το “Quattrocchi”, το επώνυμο του μετανάστη παππού της. Ο πατέρας της ήταν ημιεπαγγελματίας μουσικός και παράλληλα δούλευε στη General Motors. Είχε τρεις αδερφές, έναν αδερφό και μια ετεροθαλή αδερφή. Μόλις στα έξι της, όταν είδε τον Elvis Presley στην τηλεόραση, επηρεάστηκε βαθιά, με δεδομένη την απουσία αντίστοιχων γυναικείων μορφών.
Μέσα σε μια μουσική οικογένεια, η κλασική εκπαίδευση ήταν σχεδόν δεδομένη. Ξεκίνησε με τα bongos, μετά πέρασε στο κλασικό πιάνο και τα κρουστά. Τα πράγματα όμως σοβάρεψαν αισθητά όταν έπιασε το μπάσο, προσχωρώντας άμεσα στο γκρουπ της αδερφής της Patti. Έτσι προέκυψε ο ισόβιος έρωτας με το τετράχορδο όργανο. Οι Pleasure Seekers άρχισαν να δουλεύουν πυρετωδώς με τον νεανικό ενθουσιασμό που είχαν. Η πρώτη τους ζωντανή εμφάνιση έγινε σε ένα τοπικό κλαμπ που λεγόταν “The Hideout”. Ήξεραν μόλις τρία τραγούδια με τα ίδια τρία ακόρντα, όταν όμως βγήκαν στη σκηνή και η Suzi κοίταξε το κοινό για πρώτη φορά, σκέφτηκα αμέσως πως βρισκόταν στο “σπίτι” της.
Η Suzi έπαιζε μπάσο και τραγουδούσε. Η Nan Ball, γνωστή και σαν η Αμερικανίδα Nico, ανέλαβε τα τύμπανα και τα δεύτερα φωνητικά, ενώ τραγούδησε το single “Never Thought You ‘d Leave Me”. Εγκατέλειψε νωρίς τη μουσική της καριέρα το καλοκαίρι του 1966, συνέχισε τις σπουδές της και έγινε πετυχημένη ψυχολόγος. Έφυγε πρόωρα το 1990 σε ένα δυστύχημα μια βροχερή νύχτα. Η Diane Baker ανέλαβε τα keyboards, έχοντας κλασική παιδεία στο πιάνο, αλλά και αυτή επέστρεψε στις σπουδές της το 1966. Η αδερφή της Nan, Marylou Ball έπαιξε ρυθμική κιθάρα, μαντολίνο και τραγούδησε, μόλις στα 14 χρόνια της , αλλά γρήγορα μεταπείστηκε από τους γονείς της να αφοσιωθεί στο σχολείο. Η Pris Wenzell ήταν η αντικαταστάτρια της Diane Baker από το φθινόπωρο του 1965, και περιορίστηκε σε κάποιες ζωντανές εμφανίσεις. Η Sherry Hammerlee είχε ένα σύντομο πέρασμα στη ρυθμική κιθάρα στη θέση της Marylou Ball, ενώ κάποια στιγμή προσχώρησε και η άλλη αδερφή τους, η Arlene Quatro στο γκρουπ. Η Eileen Biddlingmeier στα φωνητικά, η Pami Benford στην κιθάρα και οι ντράμερ Nancy Rogers και Darline Arnone συμπληρώνουν τη λίστα με τα πρόσωπα που πέρασαν από τις Pleasure Seekers από το 1964 ως το 1969.
Πολλές από τις εμφανίσεις τους έγιναν σε καμπαρέ, όπου η προσοχή εστιαζόταν (αρχικά) περισσότερο στη φυσική τους εμφάνιση παρά στην πραγματική τους μουσική. Μερικές φορές έπρεπε να φορούν μίνι φούστες και περούκες, κάτι που αργότερα η Quatro ανέφερε σαν αναγκαίο κακό για το κυνήγι της επιτυχίας. Σταδιακά όμως, θα γίνονταν γνωστές σε πολλά στέκια στην αναπτυσσόμενη μουσική κοινότητα του Detroit.
Οι Pleasure Seekers ηχογράφησαν τρία singles και κυκλοφόρησαν δύο από αυτά: “Never Thought You’d Leave Me” ,”What a Way to Die” (1966) και “Light of Love” / “Good Kind of Hurt” (1968). Το δεύτερο από αυτά κυκλοφόρησε από τη Mercury Records, με την οποία είχαν για λίγο καιρό συμβόλαιο πριν διαλυθούν λόγω μουσικών διαφορών σχετικά με τη μελλοντική τους κατεύθυνση.
Το 1969 η εξελικτική μορφή του γκρουπ ονομάζεται πια Cradle και περιλαμβάνει την Suzi σε μπάσο, φωνητικά και πλήκτρα, την αδερφή της Nancy σε φωνητικά, κρουστά, βιολί, μπάσο και πλήκτρα, φυσικά την Patti σε φωνητικά και κιθάρες, με τη Nancy Rogers στα τύμπανα. Αργότερα, πέρασαν από τη σύνθεση και οι Leigh και Lynne Serridge σε τύμπανα και μπάσο.
Οι Cradle ταρακούνησαν αισθητά τα δεδομένα της ευρύτερης rock κοινότητας, με τη δική τους σκληρή μουσική και την έντονη δράση επί σκηνής τόσο με περιοδείες, όσο και με εμφανίσεις σε μεγάλα φεστιβάλ με σπουδαία ονόματα όπως οι Mountain, Black Sabbath, Peter Frampton, Jefferson Airplane, Ted Nugent, Santana, Alice Cooper, Pink Floyd, Joe Cocker και άλλους θρύλους της εποχής, ενώ έκαναν και μια περιοδεία στο Βιετνάμ το 1971. Ουσιαστικά υποχρέωσαν έναν αισθητά ανδροκρατούμενο χώρο να τις πάρουν στα σοβαρά σαν σκληροπυρηνικές παρουσίες αλλά και άνοιξαν το δρόμο για όλες τις γυναίκες που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια. Αν και κέρδιζαν συνεχώς δυναμική, η διαδρομή τους έκλεισε οριστικά το 1973, αντιμετωπίζοντας σοβαρό πρόβλημα αξιοπιστίας με τις δισκογραφικές εταιρείες. Στο μεταξύ, η Suzi, που ένιωθε το ρόλο της να έχει υποχωρήσει αισθητά στις Cradle συγκριτικά με πριν, άδραξε την πρώτη ευκαιρία που της δόθηκε. Ο σημαντικός παραγωγός Mickie Most ήταν στην πόλη και ο αδερφός της φρόντισε να έρθει σε μια από τις συναυλίες τους. Αν και στη συγκεκριμένη εμφάνιση η Suzi τραγούδησε μόλις δυο τραγούδια, ο Mickie της πρότεινε άμεσα συμβόλαιο για σόλο καριέρα και έτσι αφήνει τη μπάντα το 1971.
Μετακόμισε στο Ηνωμένο Βασίλειο και μετά από ένα χρόνο που έπαιζε με διάφορους session μουσικούς, συγκέντρωσε επιτέλους τη δική της μπάντα και όλα άρχισαν να έχουν νόημα. Ταυτόχρονα άρχισε να γράφει το δικό της υλικό και ο Mickie την έβαλε άμεσα να ανοίγει στην περιοδεία των Slade. Είχαν μόλις είκοσι λεπτά πριν τους θρυλικούς Thin Lizzy, αλλά ήταν η καταλυτική συγκυρία που έδωσε την ώθηση στο σχήμα για όλα όσα ακολούθησαν: είχαν το δικό τους ύφος, τον ήχο τους και ήταν έτοιμοι να απογειωθούν. Ακολούθησε μια καριέρα που φτάνει ως τις μέρες μας με 15 στούντιο άλμπουμ, πολλά πετυχημένα singles, ρόλους στην τηλεόραση και συμμετοχές στο θέατρο και το ραδιόφωνο.
Στο μεταξύ, η Patti Quatro συνέχιζε να παίζει με τον αδερφό της Michael, κάνοντας περιοδείες, ηχογραφώντας, ενώ αργότερα ένωσε τις δυνάμεις της με τις Fanny, ηχογραφώντας το άλμπουμ “Rock & Roll Survivor” που έδωσε και δυο πετυχημένα singles. Συνεργάστηκε στο στούντιο με καλλιτέχνες σαν τους ELO, Keith Moon, Harry Nillson και άλλους, δούλεψε σαν παραγωγός και βρέθηκε να διευθύνει τη Cradle Rock Publishing.
Η Nancy Quatro ακολούθησε σόλο καριέρα για σύντομο χρονικό διάστημα στο Los Angeles, και συνεργάστηκε με τον Roy Silver, μάνατζερ των Fanny, Bill Cosby, Ryan O’ Neal και πολλών άλλων. Εγκατέλειψε για να κάνει οικογένεια, έγινε ιδιοκτήτρια εστιατορίου, διευθύνει επίσης μια εταιρεία που ασχολείται με την προώθηση καλλιτεχνών, και υπήρξε μάνατζερ διαφόρων συγκροτημάτων, όπως οι Overscene.
Η Arlene Quatro συμμετείχε σταθερά στις Cradle από το 1969 ως το 1973. Μετά τη διάλυση του γκρουπ περιορίστηκε σε guest εμφανίσεις σε τοπικά κλαμπ με φωνητικά και πλήκτρα. Κυκλοφόρησε βιβλία στον τομέα της υγείας και ασχολήθηκε έντονα με περιβαλλοντικά ζητήματα.
Οι αδερφές Quatro έχουν επανασυνδεθεί κατά καιρούς για ειδικές τηλεοπτικές εμφανίσεις και περιορισμένες συναυλίες, θυμίζοντας τις μέρες των Pleasure Seekers, που αποτέλεσαν τον καταλύτη για την δύσκολη και σταδιακή εξέλιξη του female rock.
