Δεν ξέρω πόσοι από εσάς θυμάστε, αλλά υπήρχε μια μπάντα πίσω στο 1987 στον μακρινό Καναδά, που όταν έκανε την εμφάνιση της όλα έμοιαζαν πλέον διαφορετικά στη hard rock σκηνή. Μία μπάντα με εκρηκτικό χαρακτήρα, με πλεονάζoν ταλέντο και με χαρακτηριστικά catchy κομμάτια, που μόνο αδιάφορο δεν σε άφηναν. Οι Playhouse λοιπόν επιστρέφουν, με νέο υλικό, γιορτάζοντας παράλληλα και την 35η επέτειο της μπάντας στον hard rock παγκόσμιο χάρτη και το νέο album φαντάζει πιο “Playhouse” από ποτέ.
Και τι εννοώ, με αυτό; Μα, τι άλλο από το ότι οι Καναδοί rockers δείχνουν πιο ταγμένοι από κάθε άλλη φορά σε αυτό που αντιπροσωπεύει το group 35 χρόνια τώρα. Το “Dancing At Funerals” δεν είναι ακόμη ένα album των Playhouse, αλλά όλα όσα οι Καναδοί ξεκίνησαν πίσω στο 1987, με μία πιο μοντέρνα πινελιά. Είναι φανερό ότι η μπάντα δεν έχει χάσει καθόλου αυτή τη hard rock σπίθα του ξεκινήματος και αντίθετα ο νέος δίσκος μοιάζει ακόμη πιο μελωδικός, ακόμη πιο catchy, ακόμη πιο απολαυστικός. Αυτό που μπορείς να διακρίνεις στο “Dancing At Funerals”, είναι ότι πρόκειται για ένα album που μπορεί να σου χαρίσει μια ξεχωριστή μουσική νότα, που μπορεί να σου προσφέρει ένα διαφορετικό rock διάλειμμα και η αλήθεια είναι ότι κάποιες στιγμές αυτό φαντάζει αναγκαίο, απαραίτητο. Οι Playhouse μοιάζουν οι ιδανικοί για αυτό το σκοπό και το “Dancing At Funerals” είναι εδώ για να σου καλύψει τις όποιες μουσικές στιγμές ξεγνοιασιάς έχεις ανάγκη.
Αυτό που σίγουρα ξεχωρίζεις με το πρώτο άκουσμα, είναι ότι οι Καναδοί καταφέρνουν να παντρέψουν την catchy ’80s φιλοσοφία τους με τη μοντέρνα παραγωγή και αυτό κάνει το δίσκο πιο ελκυστικό. Τα riff, τα “τίγκα” rock solo, οι στίχοι που καρφώνονται με το “καλημέρα” στα χείλη σου, ακόμη και αυτή η ντελικάτη μελωδία, δείχνουν να “κουμπώνουν” απόλυτα στη νέα, αναγκαία στα θέλω του σήμερα παραγωγή, και το αποτέλεσμα μάλλον δικαιώνει τη μπάντα που τόλμησε να κάνει αυτό το βήμα. Οκ, δεν λέω ωραία και η ’80s παραγωγή, αλλά βρε αδερφέ βρισκόμαστε στο 2022, γιατί να μην μπορούμε τουλάχιστον να εκμεταλλευτούμε οποιαδήποτε ηχητική τεχνογνωσία μας προσφέρει; Γιατί να μένουμε “κολλημένοι” σε παρελθοντικά στερεότυπα, που ενδεχομένως να μην έχουν τίποτα άλλο να μας προσφέρουν, παρά να κρατούν τη μουσική μας εξέλιξη πίσω; Μα τί κάθομαι και σας λέω, ε, εγώ ένας λάτρης του κλασικού ’80s metal. Από την άλλη, μήπως αυτό θα έπρεπε να σας βάλει σε σκέψεις για τις δυνατότητες του νέου δίσκου των Playhouse;
Όσον αφορά στις συνθέσεις του “Dancing At Funerals”, νομίζω ότι οι Playhouse δεν είχαν και πολλά να σκεφτούν. Πρόκειται για 13 συνθέσεις βγαλμένες από τις πιο catchy ιδέες της μπάντας, τιγκαρισμένες από τη hard rock φιλοσοφία του group και μελωδικές όσο δεν πάει, όσο πολλά μεγαθήρια του είδους σήμερα δεν έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν. Θέλεις μοντερνιά; Να σου το ομώνυμο “Dancing At Funerals”. Θέλεις ’80s hard rock-ίλα; Πάρε τα “Too Old To Die Young” και “Hell’s A Long Way Down”. Θέλεις συναίσθημα; Ορίστε τα “Hate You” και “Home”. Τί άλλο θέλεις βρε; Οι Playhouse είναι σίγουρο ότι το έχουν μέσα στο “Dancing At Funerals”.
Θεωρώ ότι το “Dancing At Funerals” είναι το απαραίτητο αυτό hard rock μουσικό διάλειμμα που χρειάζεσαι, όταν νοιώθεις ότι το κλασσικό, το underground, το μοντέρνο, σε έχει κουράσει και ψάχνεις κάτι διαφορετικό που θα σου προσφέρει την χαλάρωση που αναζητάς. Είναι το album που θα συνεχίσει την μουσική σου παράδοση και κληρονομιά και ταυτόχρονα θα μοιάζει σαν μια νέα μουσική αρχή στον hard rock κόσμο του σήμερα. Οι Playhouse κατορθώνουν ακόμη και μετά από 35 χρόνια, να φαντάζουν εκρηκτικοί, catchy και ευφυείς συνθετικά όσο στο ξεκίνημά τους και αυτό χρειάζεται, πέρα από το ταλέντο και την προσαρμογή στις εκάστοτε συνθήκες, και τη θέληση, τη δίψα, το πάθος για αυτό που κάνεις. Το “Dancing At Funerals” αξίζει της προσοχής, ιδιαίτερα σε λάτρεις του εμπορικού hard rock, του μελωδικού hard rock και του soft rock ήχου.
Είδος: Melodic Hard Rock
Δισκογραφική: RFL Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 22 Ιουλίου 2022
Facebook: https://www.facebook.com/playhouserocks
Official Page: https://www.rockwithplayhouse.com/
