Τέσσερα χρόνια μετά ο “πορτοκαλί δαίμονας” επιστρέφει από το ζοφερό του καταφύγιο, για να σκανδαλίσει σκορπίζοντας ανέμους ερεβώδους ψυχεδέλειας, σε μια προκλητική avant-garde αισθητική. Με όχημα μια ανίερη μείξη ατόφιας μαυρίλας παραδοσιακού black metal από την μια και ηλεκτρονικής trip hop και ambient “εισβολής” από την άλλη, οι Oranssi Pazuzu παρουσιάζουν το 6ο τους άλμπουμ με τίτλο “Muuntautuja”.
Εξοικειωμένοι με τις εκπλήξεις του φιλανδικού κουιντέτου, βιώνουμε μια ακόμη ασπρόμαυρη “παράσταση” σε Λάβκραφτ σκηνικά, με μικρές οάσεις από λουλούδια που βάφονται μαύρα σε θορυβώδεις “μολυσμένες” πεδιάδες. Εκεί θα ακούσουμε τα βιαστικά βήματα στα ομιχλώδη νυχτερινά σοκάκια των Portishead, τα σκουριασμένα γρανάζια των Nine Inch Nails και θα συναντηθούμε με τον άκρατο πειραματισμό των Death Grips.
Επαναλαμβανόμενα αγχωτικά ηλεκτρονικά κρουστά πλαισιώνονται από ακατέργαστες κιθάρες στο “Bioalkemisti”, που δίνει την πρώτη γεύση κι ένα βρώμικο μπάσο θα δώσει έμφαση στην θαμπή εικόνα που αρχίζει να σχηματίζεται. O Jun-His δίνει ένα φωνητικό ρεσιτάλ με κραυγές αγωνίας που βαθμιαία μεγεθύνονται σε ένα σπαρακτικό κρεσέντο, με απεγνωσμένα ουρλιαχτά, ίσως η κορυφαία του ερμηνεία σε όλο το άλμπουμ.
Το ομώνυμο κομμάτι (“Muuntautujia”) στρώνει ένα αραχνιασμένο μωσαϊκό από ambient “ψηφίδες”, μια εντελώς χαλαρή προσέγγιση σε υπνωτική διάθεση με απαλές γραμμές μπάσου, εύθραυστες συγχορδίες κιθάρας και ρομποτικούς παραμορφωμένους απροσδιόριστους ήχους. Αυτήν η στροφή, μια “μεταμόρφωση” όπως περίπου μεταφράζεται ο τίτλος, ίσως προαναγγέλλει την μελλοντική εξέλιξη της μπάντας. Σύντομα πάντως οι πύρινες δαιμονικές γλώσσες, θα ξεράσουν φωτιά από τα βάθη της αβύσσου και θα εξαπολύσουν τρόμο κι έντονα συναισθήματα ανησυχίας υπό την διακριτική παρουσία πλήκτρων.
Το “Voitelu” συνεχίζει να μεταδίδει απειλητικά “μηνύματα” με έναν ξέφρενο ρυθμό πιασάρικων riffs που παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του, αναμφίβολα η πιο black metal σύνθεση του άλμπουμ. Ένας συνδυασμός απανωτών δυσδιάκριτων ήχων καλύπτει κάθε χαραμάδα φωτός, μια περίπλοκη θορυβώδης μείξη περισσότερο προσιτή στους παραδοσιακούς οπαδούς του είδους. Κι εκεί μέσα στο χάος ένα “ντροπαλό” πιάνο, ξεπροβάλει περιστασιακά να δώσει την δική του ιδιαίτερη απόχρωση.
Στο ίδιο ύφος με το ομώνυμο κομμάτι το “Hautatuuli” ξεκινά με σταθερό ήπιο τυμπανισμό κι ένα εμβληματικό “μελωδικό” μπάσο σαν οδηγό, με synth ατμοσφαιρικά περάσματα. Κι εκεί που ασυνείδητα νομίζεις ότι θα εμφανιστεί η Beth Gibbons, στοιχειωμένα ψιθυριστά με ακατανόητες επικλήσεις κατακλύζουν το τοπίο. Καταπραϋντικό άγγιγμα, με σταθερή εξέλιξη κι ένα μικρό διάλειμμα ανεβασμένων εντάσεων στο μέσο να διαιωνίζει τη δίνη, χωρίς να αναταράσσει την ανάλαφρη πορεία που ακολουθήθηκε πειστικά.
Μια ανατριχίλα σε πιάνει στο “Valotus”, καθώς οι σκοτεινές παρείσακτες αρμονίες από εξωγήινες διαστάσεις εξαπλώνονται σαν έρπουσα ομίχλη, σε μια αργή κακοδιάθετη εξέλιξη με δυσοίωνες προβλέψεις. Οι περίπλοκες φωνές που εναλλάσσονται σε διαφορετικές διαστάσεις, συμπαραστέκονται με διαδοχικές εκρήξεις από τα βάθη μιας απρόβλεπτης φρενίτιδας. Είναι τέτοιος ο όγκος των πολυποίκιλων ευφάνταστων ήχων και των συμβατικών οργάνων που παντρεύονται με έναν περίεργο τρόπο αρμονικά, που είναι αδύνατο να τον τιθασεύσεις.
Στο μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι του άλμπουμ (“Ikikaarme”) το μελαγχολικό πιάνο δίνει τον τόνο, τα ντραμς απερίσπαστα ακολουθούν το δικό τους δρόμο, μια ανορθόδοξη συμβατότητα από αλλόκοτα αδιευκρίνιστα ηχητικά περάσματα που εντείνουν την αγωνία, κάνουν την εμφάνισή τους. Πιο γήινα και τραχιά τα φωνητικά, αλλά εξίσου τρομαχτικά περιγράφουν μια εικόνα που πέρασε από την επιτηδευμένη ομορφιά, σε ένα μοιρολατρικό δραματικό τέλος. Σε αυτό το κατηφορικό μονοπάτι από συγκεχυμένες “απειλές”, συνοψίζεται το σύνολο των συναισθημάτων που απορρέουν από την ψυχεδελική τρομακτική εμπειρία που εκτυλίχθηκε συγκροτημένα, σε κάθε δευτερόλεπτο του Muuntautuja.
Το τελευταίο κομμάτι (“Vieriva Usva”) όπως και πολλά άλλα εκτεταμένα μέρη του άλμπουμ, θα μπορούσαν άνετα να κοσμούν σαν soundtrack πολλές δημιουργίες της έβδομης τέχνης. Ένας αποχωρισμός που κυριαρχείται από πολυδιάστατα ατμοσφαιρικά πλήκτρα ορίζουν τις μελωδίες, που μπορεί να ηρεμούν τα πνεύματα αλλά δεν “καταφέρνουν” να εξαλείψουν την αβεβαιότητα. Αυτήν είναι η τελευταία σκόπιμη γεύση που αφήνουν να αιωρείται οι Orannsi Pazuzu.
To Muuntautuja είναι ένα πετυχημένο εγχείρημα ενσωμάτωσης διαφορετικών μουσικών ιδεών σε ένα κατάμαυρο ψυχεδελικό φόντο. Μια νοήμων επεξεργασία θορύβου, που μεταδίδει τρόμο και αγωνία χρησιμοποιώντας εφιαλτικά φόβητρα χαοτικής προέλευσης. Εάν το black metal αναζητά πνοή ανανέωσης, οι Oranssi Pazuzu το κάνουν εξαιρετικά ακολουθώντας με τόλμη έναν δρόμο που μπορεί να αποδειχτεί μοναχικός, αλλά δεν θα σταθεί εμπόδιο στην αξιοσημείωτη πρόοδό τους.
Είδος: Psychedelic Black Metal
Δισκογραφική Εταιρεία: Nuclear Blast
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 11 Οκτωβρίου 2024
