MIKE OLDFIELD: Φροντίζει να ικανοποιήσει τους πάντες με το “Crises” του 1983

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ- 27 ΜΑΙΟΥ

Το “Crises” είναι το όγδοο στούντιο άλμπουμ του Άγγλου μουσικού και τραγουδοποιού Mike Oldfield, που κυκλοφόρησε στις 27 Μαΐου 1983 από τη Virgin Records. Ο Oldfield άρχισε να ηχογραφεί το άλμπουμ προς το τέλος της περιοδείας του το 1982 προωθώντας  τον προηγούμενο δίσκο του, “Five Miles Out”. Σηματοδότησε τη συνέχιση της ενασχόλησης του Oldfield με πιο προσιτή μουσική, που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1970.

 Η πρώτη πλευρά περιέχει το 20λεπτο “Crises” και η δεύτερη περιέχει μια σειρά μικρότερων τραγουδιών στα οποία συμμετέχουν οι τραγουδιστές Maggie Reilly, Jon Anderson και Roger Chapman. Ο Oldfield έκανε την παραγωγή του  “Crises” με τον ντράμερ Simon Phillips, ο οποίος παίζει επίσης στο άλμπουμ.

Το “Crises” έφτασε στο Νο. 6 στο UK Albums Chart και έγινε ο πιο επιτυχημένος δίσκος του Oldfield στη δεκαετία του 1980, μετά την κυκλοφορία του single “Moonlight Shadow”, το οποίο έφτασε στο νούμερο ένα σε εννέα χώρες και πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Ο Oldfield προώθησε το άλμπουμ με την ομότιτλη περιοδεία “Crises” σε όλη την Ευρώπη το 1983, στην οποία συμμετείχαν οι περισσότεροι από τους μουσικούς που έπαιξαν στο άλμπουμ.

Το  “Crises” βλέπει επίσης τον Oldfield να δοκιμάζει την προσθήκη κάποιων  στοιχείων heavy metal, του οποίου ήταν θαυμαστής για αρκετό καιρό και του άρεσε να παίζει. Περιέγραψε την πρώτη πλευρά ως υλικό που ήθελε να γράψει και να εκτελέσει “για προσωπική ικανοποίηση”, ενώ η δεύτερη πλευρά είναι “πολύ εμπορική, γεμάτη singles”. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά : “Είναι μια περίπτωση να μείνουμε όλοι ευχαριστημένοι”.

1958= Γεννιέται στη Νέα Υόρκη ο Claude Schnell, ο διακριτικός κημπορντίστας που έγινε γνωστός από τη θητεία του με τους DIO, ενώ συνεργάστηκε και με τους Rough Cutt, Y & T, και Last In Line.

1975– Το “Venus and Mars” είναι το τέταρτο στούντιο άλμπουμ του βρετανοαμερικανικού rock συγκροτήματος Wings και το έκτο άλμπουμ του Paul McCartney μετά τη διάλυση των Beatles το 1970. Κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1975 ως συνέχεια του “Band on the Run”, και συνέχισε την εμπορική επιτυχία των Wings, αποτελώντας το εφαλτήριο για μια παγκόσμια περιοδεία διάρκειας ενός έτους. Το άλμπουμ ήταν το πρώτο του McCartney μετά τους Beatles που κυκλοφόρησε παγκοσμίως από την Capitol Records και όχι από την Apple.

Με προάγγελο το single  “Listen to What the Man Said”, το άλμπουμ έφτασε στο νούμερο 1 στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο. Έλαβε γενικά ευνοϊκές κριτικές από τον τύπο, αλλά τελικά θεωρήθηκε κατώτερο από τον προκάτοχό του. Το άλμπουμ επανεκδόθηκε με bonus κομμάτια το 1987 σε CD και το 1993 ως μέρος της συλλογής Paul McCartney. Το remaster έγινε το 2014 και κυκλοφόρησε ως deluxe έκδοση με bonus κομμάτια και ακυκλοφόρητο υλικό.

1977– Το “Free Fall” είναι το ντεμπούτο στούντιο άλμπουμ των Dixie Dregs, που κυκλοφόρησε στην εταιρεία Capricorn Records. Τρία από τα τραγούδια αυτού του άλμπουμ (“Holiday”, “Refried Funky Chicken” και “Wages of Weirdness”) είναι επανηχογραφήσεις από την demo κυκλοφορία του συγκροτήματος “The Great Spectacular” (1976). Όλο το υλικό του άλμπουμ έχει γραφτεί από τον σπουδαίο κιθαρίστα Steve Morse.

Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το “God Save the Queen”,  ένα τραγούδι του αγγλικού punk rock συγκροτήματος Sex Pistols. Κυκλοφόρησε ως το δεύτερο single τους και αργότερα συμπεριλήφθηκε στο μοναδικό στούντιο άλμπουμ τους, “Never Mind the Bollocks, Here’s the Sex Pistols”.

Οι στίχοι του δίσκου, καθώς και το εξώφυλλο, ήταν επίμαχοι και αμφιλεγόμενοι εκείνη την εποχή. Τόσο το  “British Broadcasting Corporation” (BBC) όσο και το “Independent Broadcasting Authority” αρνήθηκαν να παίξουν το τραγούδι, συμπεριλαμβανομένης της πλήρους απαγόρευσης της εκπομπής του από το BBC. Ο αρχικός τίτλος του τραγουδιού ήταν “No Future”, με τους ίδιους τους στίχους να αποτελούν μια γενική έκφραση της άποψης του συγκροτήματος για τη μοναρχία ή οποιοδήποτε άτομο ή κατεστημένο που επιβάλλει γενικές υποχρεώσεις.

Το τραγούδι έφτασε στο Νο. 1 στα charts του NME στο Ηνωμένο Βασίλειο και στο Νο. 2 στο επίσημο UK Singles Chart με βάση το BBC. Αυτό οδήγησε σε κατηγορίες από ορισμένους ότι τα charts είχαν “φτιαχτεί” για να αποτρέψουν το τραγούδι να φτάσει στο Νο. 1.

2011– Το “The Beginning of Times” είναι το δέκατο στούντιο άλμπουμ του φινλανδικού metal συγκροτήματος Amorphis, που κυκλοφόρησε από τη Nuclear Blast. Όπως και τα προηγούμενα άλμπουμ των Amorphis, το “The Beginning of Times” είναι ένα concept άλμπουμ, με πρωταγωνιστή έναν  εμβληματικό ήρωα της φινλανδικής μυθολογίας.

2017– Πεθαίνει στο σπίτι του στο Richmond Hill της Georgia, ο Gregg Allman, τραγουδιστής συνθέτης και ιδρυτικό μέλος των The Allman Brothers Band, μετά από επιπλοκές από καρκίνο του ήπατος. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στο Snow’s Memorial Chapel στο Macon, στις 3 Ιουνίου και παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων ο άλλοτε συνεργάτης του στο συγκρότημα,  Dickey Betts, η πρώην σύζυγός του Cher, και ο πρώην πρόεδρος Carter. Σύμφωνα με το Rolling Stone, οι παρόντες ντύθηκαν ανεπίσημα με τζιν κατόπιν αιτήματος του Allman και εκατοντάδες φίλοι του γκρουπ, πολλοί φορώντας πουκάμισα των Allman Brothers και ακούγοντας τη μουσική του συγκροτήματος, ακολούθησαν τη διαδρομή κατά μήκος της νεκρώσιμης πομπής.

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1188 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.